Het HondenForum

Wij hebben twee Jack Russels van tien jaar, beide nog actief en gezond.

We gaan verhuizen naar een woning grenzend met de achtertuin aan het bos, hierdoor komen er meer mogelijkheden voor een eventuele derde hond. Maar ik zou hier graag zoveel mogelijk informatie over willen ontvangen en opzoeken.

We zijn niet onervaren, voldoende trainingen gevolgd en beide zijn het herplaatsers die het eigenlijk gewoon prima doen. We willen er geen volwassen hond bij plaatsen, we willen dan voor een pup gaan. Geen volwassen hond omdat die zijn rugzakje ook bij zich heeft en we willen 1 keer in ons leven een dier vanaf jongs af aan opvoeden.
Maar we zijn wel onervaren in het opvoeden van een pup en dan ook zeker in combinatie met een bestaande roedel van twee. Ik heb de hondenschool al aangeschreven voor advies en informatie, ook voor eventuele begeleiding voor de koop etc. Daarnaast gaan we natuurlijk als we kiezen voor een pup naar de puppy cursus en alles wat daarna komt.

Maar ik zou graag willen weten waar we aan moeten denken, ik zou ook graag ervaringen horen van mensen die van 2 naar 3 honden gaan en dan het liefst ook in combinatie met een pup.

We gaan niet voor een Jack Russel, op dit moment heeft de Beagle onze voorkeur maar dit kan nog veranderen gezien we ons nog verder moeten oriënteren. We houden wel van het type jachthond, die best actief is en waar goed mee gewandeld kan worden. Eigenwijs of anders denkend is ook geen probleem.

Ik ben afgelopen december van 2 naar 3 hoofde gegaan. Nou is mijn oudste 15 een die gaat niet meer mee op de dagelijkse boswandeling, maar ik vind 3 honden verder niet zoveel verschillen van 2. En pup is wel ff bikkelen vind ik, maar nu gaat dat ook gewoon prima. Een beagle u het bos vind ik een hele uitdaging. In mijn bos lopen er 5. 3 kunnen nooit los en 2 zijn beide al eens en hele tijd zoek geweest.

Sinds november hebben wij Lazar er bij. Hij was niet zindelijk, kon niet alleen zijn, kende niks. Toen 7 maanden maar dus eigenlijk wel een pup wat dat betreft.
Het was even aanpassen qua wandelen en thuis blijven maar dat heb je ook als je van 1 naar 2 gaat.
Wij hebben er twee volwassen teven bij en die helpen enorm met de opvoeding (rust houden in huis etc). Je zag hem de eerste weken ook enorm veel naar ze kijken hoe dingen gedaan worden en dat dan nadoen. Verder nemen wij hem voldoende vaak (zeker 1 keer per dag) in zn eentje mee op de wandeling. Dan kan je toch beter dingen die hij lastig vindt oefenen buiten zonder afleiding van de andere honden. En hij is ook echt anders in zijn eentje bijvoorbeeld in de toenadering naar andere honden. Ik vind het fijn dat hij ook weet zich in z'n eentje te kunnen 'redden'.

Bedankt voor jullie reacties en goed om te lezen hoe jullie dit hebben ervaren.

Fijn om ook te lezen hoe jullie dat deden met dingen aanleren, apart van elkaar meenemen en dat er ook een ervaring zit dat een hondje in eerste instantie de pup wilde opeten. Want dat vindt ik nog wat spannend, ons ene hondje is met pups altijd wat knorriger.

Hoe hebben jullie de eerste kennismaking gedaan?

Miezemuis schreef:Ik ben afgelopen december van 2 naar 3 hoofde gegaan. Nou is mijn oudste 15 een die gaat niet meer mee op de dagelijkse boswandeling, maar ik vind 3 honden verder niet zoveel verschillen van 2. En pup is wel ff bikkelen vind ik, maar nu gaat dat ook gewoon prima. Een beagle u het bos vind ik een hele uitdaging. In mijn bos lopen er 5. 3 kunnen nooit los en 2 zijn beide al eens en hele tijd zoek geweest.

Ik lees daar verschillende verhalen over, uiteraard is het een jachthond die gemaakt is voor het jagen in de meute. Maar Jack Russels zijn eigenlijk ook zo, Luna houdt heel erg van konijnen achterna zitten maar als ik even blijf staan komt ze vanzelf weer terug rennen. Met stukken waar reeën lopen etc houden we haar wel vast want dat wil ik niet op mijn geweten hebben en met schapen idem dito dan houdt ik haar vast. Ik ben haar nog nooit kwijt geraakt en eigenlijk komt ze altijd weer netjes terug en lopen we weer verder.
Maar we hebben dus ook een huiskonijn die altijd los zit bij haar hok, dit gaat echt heel goed. We moeten alleen zorgen dat ze geen snoepje eet op het kleedje van het konijn want dan verdedigd ze dit natuurlijk wel en het konijn snapt geen hondentaal. Maar ze kunnen ook heel goed samen los in de tuin en dat geeft geen problemen. Ik blijf er wel altijd bij want het blijven natuurlijk ook jagers en je weet het nooit. Maar zo lang ik in de buurt ben gaat dat gewoon heel rustig en prima.

Ligt het dan aan de opvoeding dat een Beagle zo bekend staat dat hij hem peert of is opvoeding nooit voldoende en gaan ze er hoe dan ook vandoor zonder terug te komen omdat het in hun raskenmerken zit?

Wood2018 schreef:Bedankt voor jullie reacties en goed om te lezen hoe jullie dit hebben ervaren.

Fijn om ook te lezen hoe jullie dat deden met dingen aanleren, apart van elkaar meenemen en dat er ook een ervaring zit dat een hondje in eerste instantie de pup wilde opeten. Want dat vindt ik nog wat spannend, ons ene hondje is met pups altijd wat knorriger.

Hoe hebben jullie de eerste kennismaking gedaan?

Die van ons had er al een heel lange reis op zitten en had nog geen veilig tuigje (en was angstig). Wandelen was dus geen optie dus opgetild uit de auto en samen in de achtertuin met de andere honden er bij even laten snuffelen.
Dan naar binnen getild (onze pittige dame vindt het naar binnen gaan met een nieuwe hond lastig, op die manier eigenen wij ons de nieuwe hond dus toe en bepalen dat ie naar binnen komt zonder gedoe).
We hadden in huis voor de zekerheid nog een puppyren neergezet zodat hij een plek had om zich terug te kunnen trekken waar de andere honden dus niet mogen komen. Was nergens voor nodig bleek, hij vond het vooral een goede plasplek haha...

Nog een vraagje, hoe doen jullie dit met vakanties? We hebben wisselende vakanties, de ene keer gaan de honden en onze pony mee., het konijn gaat dan logeren bij een vriendin.

De andere keer blijven de hondjes en pony thuis, hondjes gaan dan naar familie maar ik kan niet verwachten dat mijn broer er drie neemt. Is het eventueel een raar idee om de nieuwe hond uiteindelijk naar een pension te brengen en de andere twee gewoon naar mijn broer of is het beter om ze alle drie op hetzelfde adres te plaatsen? Nu zullen we na de komst van een puppy niet direct weggaan maar als hij/zij groter is en gewend is dus wel.

Nanna schreef:

Wood2018 schreef:
Ligt het dan aan de opvoeding dat een Beagle zo bekend staat dat hij hem peert of is opvoeding nooit voldoende en gaan ze er hoe dan ook vandoor zonder terug te komen omdat het in hun raskenmerken zit?

Je moet het treffen. Er zijn best Beagles die los kunnen lopen maar dan heb je gewoon geluk en zit het hem niet in het feit dat je zo'n grandioze trainer bent Hier in de buurt wonen mensen met Grand bassets, een beetje hetzelfde idee. De ene kan loslopen en snuift her en der wel eens wat maar loopt niet weg. De ander is er vandoor zodra je de riem losklikt.
En ja, het is een raskenmerk. Het zijn zelfstandige jagers die luid gevend de buit moesten achtervolgen zonder zich verder wat aan de baas gelegen te laten liggen.

Oké dat is goed om te weten, gaan we ook nog verder over nadenken hoe we hier dan in staan. Want als de twee loslopen en de derde niet, dan kan die nooit lekker spelen en rennen met ze. Luna houdt enorm van rennen en vliegen, Milo is meer van het rustig snuffelen en overal plassen

sinds een maand of 2 heeft mijn vriendin ook een pup erbij, ze hadden al twee iets oudere honden, wel allemaal jack russels en allemaal reuen,
ging vanaf dag 1 super goed, een van de oudere jacks, moest ook niet veel van pups hebben, maar zolang die een plekje voor zichzelf kon pakken, [op de bank, daar waar de pup toen nog niet kon komen] was alles prima, het was gewoon ff wennen, inmiddels zijn het 3 dikke vrienden,
wel gaven ze af en toe de pup verplichte benchrust, en qua voeren moesten ze ook even apart, anders dan at de pup alles op, ze wonen op een grote boerderij, dus de honden zijn dagelijks samen buiten, gaat ook helemaal goed,

Wood2018 schreef:Maar we zijn wel onervaren in het opvoeden van een pup en dan ook zeker in combinatie met een bestaande roedel van twee.

Ik vind het er alleen maar gemakkelijker op worden met een bestaande roedel. Als het kan neem ik liefst nooit meer een pup zonder al volwassen honden in huis.
Een verademing wat betreft opvoeding en het leren van hondentaal. Mijn jongste draaide vrij snel mee in het huishouden door simpelweg te kijken naar mijn oudste reuen.
Met 9 weken trots dat pootje omhoog bij het markeren ook

Ik heb de pup gewoon binnen gegooid. En gezegd: dit is Keetje en die woont hier ook. Toen was het oke. Lizzie heeft 1 dag wat knorrig gereageerd als Keetje bij de bank in de buurt kwam en toen heb ik gezegd dat ze moest ophouden.

Nu zijn mijn honden wel allemaal heel erg tolerant en worden alle honden in huis vriendelijk verwelkomd.

Wood2018 schreef:

Miezemuis schreef:Ik ben afgelopen december van 2 naar 3 hoofde gegaan. Nou is mijn oudste 15 een die gaat niet meer mee op de dagelijkse boswandeling, maar ik vind 3 honden verder niet zoveel verschillen van 2. En pup is wel ff bikkelen vind ik, maar nu gaat dat ook gewoon prima. Een beagle u het bos vind ik een hele uitdaging. In mijn bos lopen er 5. 3 kunnen nooit los en 2 zijn beide al eens en hele tijd zoek geweest.

Ik lees daar verschillende verhalen over, uiteraard is het een jachthond die gemaakt is voor het jagen in de meute. Maar Jack Russels zijn eigenlijk ook zo, Luna houdt heel erg van konijnen achterna zitten maar als ik even blijf staan komt ze vanzelf weer terug rennen. Met stukken waar reeën lopen etc houden we haar wel vast want dat wil ik niet op mijn geweten hebben en met schapen idem dito dan houdt ik haar vast. Ik ben haar nog nooit kwijt geraakt en eigenlijk komt ze altijd weer netjes terug en lopen we weer verder.
Maar we hebben dus ook een huiskonijn die altijd los zit bij haar hok, dit gaat echt heel goed. We moeten alleen zorgen dat ze geen snoepje eet op het kleedje van het konijn want dan verdedigd ze dit natuurlijk wel en het konijn snapt geen hondentaal. Maar ze kunnen ook heel goed samen los in de tuin en dat geeft geen problemen. Ik blijf er wel altijd bij want het blijven natuurlijk ook jagers en je weet het nooit. Maar zo lang ik in de buurt ben gaat dat gewoon heel rustig en prima.

Ligt het dan aan de opvoeding dat een Beagle zo bekend staat dat hij hem peert of is opvoeding nooit voldoende en gaan ze er hoe dan ook vandoor zonder terug te komen omdat het in hun raskenmerken zit?

Ik vind jack Russels (we hebben zelf een hussel black and tan), wel véél baasgerichter dan een beagle.
Onze hussel is heel erg baas gericht, en blijft vanuit haarzelf ook in de buurt. En komt op 1 kik aangerend naar je toe.

Dat is met beagles toch echt wel wat anders. Die hebben over het algemeen geen will to please. En gaan liever hun eigen gang. Daar moet je echt op trainen, en dan moet je nog mazzel hebben.

Verder kun je een jack Russel ook goed motiveren met een balletje, over het algemeen dan, en op die manier lekker door het bos lopen. Een beagle is niet zo van het spelen. Ja, als pup misschien nog wel.

Er komen zoveel vragen in ons op, misschien zinnige of onzinnige vragen.

Maar als er een pup komt ben ik er alleen bij, ik kan dat beter met mijn werk afstemmen. Nu is het advies lange wandelingen zonder de pup te doen, dat is heel logisch. Maar hoe deden jullie dat dan in het begin met meerdere honden en een pup die nog niet alleen kan zijn? Mij leek het logisch dan in de ochtend nog eerder op te staan en alvast met de twee oude hondjes langer te lopen en dat mijn man of ik bij de pup blijven. En dan tussendoor kortere wandelingetjes met pup erbij. In de avond dan weer 1 van ons alleen weg met de twee oudere.

Vanaf welke dag kun je een klein beetje gaan opbouwen met alleen zijn?

Gewoon meteen beginnen met alleen laten. Niet te lang natuurlijk, maar het moet iets worden dat er bij hoort. Elco was bij z'n fokker eigenlijk nooit alleen gelaten en die had er vanaf het begin ook veel meer moeite mee dan Gait die niet anders wist dan dat mens en volwassen honden dagelijks wel een uur, anderhalf uur weg waren, soms zelfs nog langer als de fokker moest werken. Bij Elco heb ik het ook te voorzichtig proberen op te bouwen, bij Gait deed ik het gewoon. Zoals gezegd: niet overdreven lang, maar het hoorde er wel gewoon bij. Mooie is dat Elco Gaits rust heeft overgenomen en nu dus veel makkelijker alleen kan blijven dan voordat Gait er was

Boutje schreef:Ja, gewoon vanaf dag 2.
In het begin even alleen in een bench of puppyren met een lieve hond in de buurt maar al heel snel ook echt alleen. Of pup in ren in de kamer en ik even douchen zonder pup. Ja, lach maar, vaak genoeg gedouched met onder het afdrogen een pup hangend in de handdoek. Poppy was zo aanhankelijk dat ze de douche mee in kroop (en nu nog altijd dol op water).

Gewoon zo snel mogelijk laten mee draaien in je gewone leven, wel wat rekening houdend natuurlijk, maar toch, ze leren het maar .

Langere wandelingen (meer dan een uur-anderhalf uur) en niemand anders thuis nam ik in het begin pup wel in een draagzak mee. Onderweg dan even stoppen en laten rondscharrelen en snuffelen en op het doorstapstuk gewoon de draagzak in.
Tot een uur gewoon eerst spelen met pup en die moe maken, laten plassen, dan in de puppyren met wat brokjes rondgestrooid om te zoeken er in en weg. Meestal sliep pup dan tot ik terug thuis kwam.

Dat is handig met zo'n draagzak, dat ga ik ook opzoeken.

Goed om te weten hoe je dat hebt gedaan, dan ga ik dat ook proberen. Milo en Luna slapen op zolder in de bench als we weg zijn, als ik het met de pup ga oefenen dan staat de bench van de pup beneden en die van hun boven. Is dit dan wel handig of moet ik dan van hun ook beneden zetten?

Nanna schreef:

Wood2018 schreef:
Goed om te weten hoe je dat hebt gedaan, dan ga ik dat ook proberen. Milo en Luna slapen op zolder in de bench als we weg zijn, als ik het met de pup ga oefenen dan staat de bench van de pup beneden en die van hun boven. Is dit dan wel handig of moet ik dan van hun ook beneden zetten?

Ik zou de benches bij elkaar zetten zodat ze elkaar kunnen zien. Een hond is een roedeldier en die pup zal makkelijker accepteren om eens alleen te blijven als hij de andere honden kan zien.

Oke, gaan we dat doen.

We gaan zaterdag naar een nestje kijken
Ik heb zo'n donkerbruin vermoeden dat het iets eerder gaat komen dan verwacht en gedacht. Over vier weken zou de pup weg mogen bij moeder. Dus we hebben contact gehad met de hondenschool en we mogen volgende week de theorieles al volgen als we ervoor gaan. Dan kunnen we direct in de puppy klas als de pup er zou zijn over vier weken. Dan kunnen we van tevoren van alles en nog wat vragen over de eerste dagen en nachten etc.

Ik ben dan acht weken thuis, mijn werk wordt erop aangepast en na vier weken gaan we naar de nieuwe woning. Dan kan de pup ook direct wennen met onze andere hondjes, het zal zeker hectisch worden maar de hondentraining blijft gewoon doorlopen en we voeden dan gewoon op tijdens het verven. Gelukkig hebben ze in het nieuwe huis nog traphekjes hangen, dan kukelt de pup in ieder geval niet van de trap af als we aan het klussen zijn. Het grote geluk is dat we niet hoeven te verbouwen en alleen te verven.

Nu afwachten hoe het zaterdag gaat lopen.

Een beagle is wel echt iets heel anders dan een JR hoor, qua jagen.
Bij de meeste Beagles (ik heb er 9 gehad in totaal, waarvan er maar 2 waren die echt niet jaagden) gaan de oren uit als de neus aangaat.
Dan kan je gaan wachten tot ze klaar zijn met speuren, en dat kan erg lang duren.
Ik heb weleens 4 uur staan wachten tot Bob terug kwam van een spoor. En je kan hem dan proberen te pakken, maar ze zitten op dat moment zo in hun eigen wereld dat ze je letterlijk niet zien en niet horen.

petra1 schreef:Een beagle is wel echt iets heel anders dan een JR hoor, qua jagen.
Bij de meeste Beagles (ik heb er 9 gehad in totaal, waarvan er maar 2 waren die echt niet jaagden) gaan de oren uit als de neus aangaat.
Dan kan je gaan wachten tot ze klaar zijn met speuren, en dat kan erg lang duren.
Ik heb weleens 4 uur staan wachten tot Bob terug kwam van een spoor. En je kan hem dan proberen te pakken, maar ze zitten op dat moment zo in hun eigen wereld dat ze je letterlijk niet zien en niet horen.

Goed om te lezen wat de ervaringen zijn, wij gaan wel voor de Beagle en realiseren ons dat we hiermee te dealen gaan krijgen. We zijn ontzettend benieuwd hoe het gaat lopen en staan inmiddels voor de puppycursus ingeschreven en mogen voor de komst van de pup alvast de theorieles gaan doen.

Wood2018 schreef:

petra1 schreef:Een beagle is wel echt iets heel anders dan een JR hoor, qua jagen.
Bij de meeste Beagles (ik heb er 9 gehad in totaal, waarvan er maar 2 waren die echt niet jaagden) gaan de oren uit als de neus aangaat.
Dan kan je gaan wachten tot ze klaar zijn met speuren, en dat kan erg lang duren.
Ik heb weleens 4 uur staan wachten tot Bob terug kwam van een spoor. En je kan hem dan proberen te pakken, maar ze zitten op dat moment zo in hun eigen wereld dat ze je letterlijk niet zien en niet horen.

Goed om te lezen wat de ervaringen zijn, wij gaan wel voor de Beagle en realiseren ons dat we hiermee te dealen gaan krijgen. We zijn ontzettend benieuwd hoe het gaat lopen en staan inmiddels voor de puppycursus ingeschreven en mogen voor de komst van de pup alvast de theorieles gaan doen.

Ik kan me de keus voor een Beagle ook heel goed voorstellen hoor, het zijn hele leuke honden.
Twintig jaar lang heb ik Beagles gehad haha.
Wat dat dikgedrukte betreft: hard, en met de neus aan de grond haha.
Alle gekheid op een stokje: heel veel plezier met je Beagle en fotospam is welkom hoor!

Besef je dat je een beagle hebt en maak het hierkomen zo leuk mogelijk. Vergis je nooit en straf je beagle nóóit voor het hierkomen. Ook niet als het na twee uur pas is. Want is het bij jou niet leuk, dan ergens anders wel. En maak gebruik van hun voedselgerichtheid en zelfstandigheid. Bij mijn vorige hond, een beagle, was de truc om hem te laten denken dat hij alles zelf bedacht had. Dat vond hij fantastisch. Niet gehoorzamen, maar meedenken. Hij heeft altijd ontzettend goed los kunnen lopen, ik moest alleen oppassen met eten ergens (dan was hij weg) en met andere honden (die vond hij stom). En leg je er bij neer dat je geregeld gaat denken dat je de domste bent in vergelijking tot je beagle Mettertijd word je slimmer, echt. Mijn beagle wist waar bejaardentehuizen zaten en bij bejaardentehuizen ligt altijd eten in de vorm van vogelvoer of prullenbakken buiten. En als dat twee jaar geleden zo was, dan wist hij dat nu ook nog haarfijn. Beagles zijn niet altijd makkelijk, maar wel héél leuk

Wood2018 schreef:Er komen zoveel vragen in ons op, misschien zinnige of onzinnige vragen.

Maar als er een pup komt ben ik er alleen bij, ik kan dat beter met mijn werk afstemmen. Nu is het advies lange wandelingen zonder de pup te doen, dat is heel logisch. Maar hoe deden jullie dat dan in het begin met meerdere honden en een pup die nog niet alleen kan zijn? Mij leek het logisch dan in de ochtend nog eerder op te staan en alvast met de twee oude hondjes langer te lopen en dat mijn man of ik bij de pup blijven. En dan tussendoor kortere wandelingetjes met pup erbij. In de avond dan weer 1 van ons alleen weg met de twee oudere.

Vanaf welke dag kun je een klein beetje gaan opbouwen met alleen zijn?

Uiteraard is leren echt alleen te blijven alleen maar goed, maar de pupjes van het oepsnest dat mijn ex had konden met zes weken al een uur of meer mee wandelen. Ze gaven het zelf aan. Helemaal in het begin was het alleen ontdekken op dezelfde plek, maar al snel stoven ze het hele bos door.
Je ziet het vanzelf als ze moe beginnen te worden. De pup die is gebleven kwam dan vragen om opgetild te worden. Met een week 12 deed hij al volwaardige wandelingen mee.
Anders was ie thuis ook niet te houden geweest

hier ook van 2 naar 3 gegaan met 2 honden van 10 en de reu die pups echt niet ziet zitten.
Ik heb de pup opgehaald en gelijk mee naar binnen genomen. Ben met haar op de grond gaan zitten en heb beide honden duidelijk gemaakt dat het mijn pupje was. In huis had ik de mogelijkheid om dat in goede banen te leiden buiten zou dat niet lukken.

Spikey vindt de pup nog niet leuk (inmiddels 10 maand en loops geweest) maar de pup vindt hem helemaal geweldig volgens haar is hij super top de aller beste. Soms krijgt ze even stevig klop van hem als ze hem niet met rust laat in huis. Buiten in de tuin gaat het super goed en spelen ze wel. Binnen moet dat volgens Spikey afgelopen zijn.

Onze Laika is veel te zacht voor de pup en moeten we beschermen zij straft zeer zelden en dan helpt het nog niets.

maar ik zou het zeker doen. Leuk 3 honden.

Wij zijn in januari van 3 naar 4 honden gegaan.
We hebben nu 4 border collies. En het is echt super makkelijk.
Mijn oudste reu is bijna 13 jaar, de 2 teven zijn allebei 10 jaar. Ze zijn alle 3 nog heel erg actief en gezond.
Macey is nu 17 weken. Een heerlijk vrij pupje. Vanaf ze bij ons is is ze zindelijk.
En vanaf de eerste nacht beneden in de bench en nog nooit gehoord 's nachts.
Ze draait volledig mee met de andere honden.
De kennismaking hebben we in een van onze schapenweien gedaan, waar op dat moment geen schapen stonden.
Een van de teven heeft de eerste 3 weken niet naar Macey gekeken, alleen de lip opgetrokken en haar tanden laten zien.
En af en toe netjes op haar plaats gezet.
Na die 3 weken nodigde Meagan de pup uit om met haar te mogen spelen en sinds die tijd zijn het dikke vriendinnen.
het is alleen maar genieten met 4 honden in huis.

Odi schreef:Wij zijn in januari van 3 naar 4 honden gegaan.
We hebben nu 4 border collies. En het is echt super makkelijk.
Mijn oudste reu is bijna 13 jaar, de 2 teven zijn allebei 10 jaar. Ze zijn alle 3 nog heel erg actief en gezond.
Macey is nu 17 weken. Een heerlijk vrij pupje. Vanaf ze bij ons is is ze zindelijk.
En vanaf de eerste nacht beneden in de bench en nog nooit gehoord 's nachts.
Ze draait volledig mee met de andere honden.
De kennismaking hebben we in een van onze schapenweien gedaan, waar op dat moment geen schapen stonden.
Een van de teven heeft de eerste 3 weken niet naar Macey gekeken, alleen de lip opgetrokken en haar tanden laten zien.
En af en toe netjes op haar plaats gezet.
Na die 3 weken nodigde Meagan de pup uit om met haar te mogen spelen en sinds die tijd zijn het dikke vriendinnen.
het is alleen maar genieten met 4 honden in huis.

Wat leuk om te lezen, we hebben gisteren onze pup uitgekozen en zijn zo ontzettend trots ermee

Nanna schreef:Goed zo.
Ik zag gisteren nog een Beagle, een prachtige slanke zelfs. Meestal zie je van die rondgevreten tonnen
Hij liep los en bleef bij zijn baasjes die op het bankje zaten. Dus het kán wel

Ik zou ook graag een foto plaatsen, hoe kan ik dat doen?

Leuk te lezen dat het dus wel kan, mijn vriendin zit ook op een hondenschool en die heeft daar een aantal beagles zitten die goed luisteren en ook goed los lopen. Dus ik heb er zeker hoop op dat het gaat lukken.