Het HondenForum

1 jaar... 1 jaar zonder Shib.

Pas een jaar. Al een jaar.
Het is absurd hoe snel de tijd gaat, terwijl het tegelijkertijd nog lijkt alsof het vorige week was.

Ik huil, want wat was is nooit meer.
Ik lach, want ik voel me gezegend dat ik 12 jaar met de meest geweldige hond door heb mogen brengen.

Nu is het Tine en Malou. En Shib? Shib kijkt altijd over mijn schouder mee en leeft door in lieve Lou.

Shibby was zo'n leuke hond. Dat het alweer een jaar geleden is!

Hoe kan dat nou? Het lijkt inderdaad pas geleden...

wat n lieve foto's van Shibby! Alweer een jaar, wat gaat de tijd snel, maar in gedachten zal hij altijd bij je zijn

Shibby schreef:1 jaar... 1 jaar zonder Shib.

Pas een jaar. Al een jaar.
Het is absurd hoe snel de tijd gaat, terwijl het tegelijkertijd nog lijkt alsof het vorige week was.

Ik huil, want wat was is nooit meer.
Ik lach, want ik voel me gezegend dat ik 12 jaar met de meest geweldige hond door heb mogen brengen.

Nu is het Tine en Malou. En Shib? Shib kijkt altijd over mijn schouder mee en leeft door in lieve Lou.

Wat mooi gezegd, sterkte vandaag.

Ach Shibby, ik vond hem altijd zo ontzettend leuk

Extra moeilijke dagen, sterkte!

Altijd als je over Shib schrijft sinds zijn dood, krijg ik een brok in mijn keel. Ik heb hem niet eens ontmoet maar er is zoveel herkenbaar aan de emoties die je beschrijft in de band die jullie hadden. Het lijkt me zo vreselijk moeilijk Heel veel sterkte vandaag. Hij was zo'n bijzondere vriend

Een jaar alweer, het lijkt veel korter.
Sterkte.

Je mooie Shibby
Een jaar pas, een jaar al. Fijn dat je deze herinnering neerzet. Voor jezelf vooral, herkenbaar ook. Ik herken het in ieder geval.

al een jaar t lijkt zoveel korter..... sterkte vandaag

Veel sterkte

Wat mooi om te lezen dat de Shibbert nog bij zoveel mensen in het geheugen zit

Hij was ook 'gewoon' een geweldige hond; de band tussen ons was intens dat ga ik nooit meer op die manier voelen.

En Manuma, het is ook vreselijk moeilijk. Nog veel moeilijker dan dat je je voor kan stellen totdat je het zelf meemaakt, dat kunnen genoeg mensen beamen helaas, maar geloof mij als ik zeg dat de pijn en het verdriet in het niet valt als je jarenlang van je once-in-a-lifetime hond kan genieten.