
Doordat mijn man 60+ uur in de week werkt kan ik qua uitlaten ook niet veel van hem verwachten. Ik maak hier in de wijk dan ook korte wandelingen, en waar ik nu absoluut van kan genieten is dat Dino die normaal best wel kan trekken af en toe, als een echte "hulphond" samen met Dana in standje slak gaan en het rondje lopen op mijn tempo.

Ik loop dan met 2 jachtlijntjes en 2 uberbrave honden naast mij die goed voor mij zorgen

Binnen liggen ze de rest van de dag een beetje te chillen, op de bank lekker te knuffelen tegen mij aan of ze breken elkaar een keertje af.
Uiteraard probeer ik ze nog voldoende beweging te geven en stap daarom op de fiets (ja echt waar) met 2 honden en fiets 100m om in het "losloop" gebied te komen. Daar gaan ze lekker los en fiets ik 1 of 2 rondjes. Ook naast de fiets zijn het weer uberbrave honden die geen pas verkeerd zetten (anders zou ik het ook echt niet gedurfd hebben).
Ze worden af en toe ook lekker uit gelaten in het duin of bos, maar ook dat zijn geen 1,5 uur durende wandelingen meer. Ik probeer ze 2x per week door mijn ouders uit te laten die er dan wel een lange wandeling van maken.
Wat is het heerlijk genieten als je honden hebt die lijken te begrijpen dat het niet altijd in standje snel hoeft te gaan. Of dat ze minder beweging krijgen dan normaal. Ohh en dan ook nog luisteren, alsof ze dat altijd al zo gedaan hebben

Hebben jullie ook honden die "rekening" houden met je gesteldheid, of er juist heel erg misbruik van maken en gaan lopen klootviolen?