Zuri,, omslag of wat anders...

[S@ndr@]

toch maar even een topic openen,gewoon omdat t zo jammer is.. ze was best heel goed met andere honden, en nu is het een soort van Dog zilla.. muilkorf is besteld....!
wat is er aan de hand, binnen het tijdsbestek van een paar weken is ze veranderd, en dat kan aan een aantal dingen liggen...
ze heeft een hond gebeten, een hond die ze leuk vond, waar ze meer gespeeld heeft, en die ze meer dan eens heeft ontmoet en wat altijd goed ging...... ze luistert momenteel nul, gewoon niet, hooguit zei u wat hier is mijn middel vinger...... en ze neemt ruimte zoveel meer dan verantwoord is , zodat ik haar alleen nog aan de lange lijn of aan de flex uitlaat en feitelijk is ze boos op iedere hond die ons territorium binnen durft te komen.
mijn gedachtes. ik ga morgen eerst maar even naar de dierenarts, haar gedrag in huis is rustig, ( te rustig - in mijn ogen) en ik wil medische oorzaken laten uitsluiten, pijn - ze heeft HD, maar ook hormonaal, want t is de tijd, en soms blijven honden hormonen aan blijven maken, waardoor ze uit balans zijn, of misschien schildklier of nog zo wat, dus dat eerst praktisch gezien maar doen. t kan best zijn dat met de kou ze meer last heeft van heupen of dat Van Gils haar omver heeft gebeukt, en dat t erger is dan eerst- hoewel ze goed loopt, maar ik wil dat gezien hebben bij de dierenarts.
twee - ik heb me laten vertellen dat een mastin om kan slaan op de leeftijd van 3 jaar, en dat is nu zo ongeveer, dan zal het blijvend zijn en moet ik er een weg in vinden, jammer maar helaas....... dan kan ze niet meer los, want ze luistert niet en de kans dat we een hond tegen komt waar ze een body check op wil uitvoeren is te groot, zelfs met muilkorf........... plus dan nog een keer ze neemt zoveel ruimte dat ze ook op de weg terecht kan komen en ze ziet nul gevaar in auto`s.... soms gaat haar neus op de gornd en is ze weg, ( kwijt) en kan ik zoeken
Ik open dus nu even een topic om te zien of er nog andere gedachtes zijn over wat t zou kunnen zijn en hoe er t beste mee om te gaan mocht het wel zo zijn,.. tips trucs enz.
verder is ze gewoon heel erg lief in huis, en ik kan leven met een hond die aangelijnd moet blijven, en die muilkorf voor haar, vind ik acceptabel omdat ze nu gewoon nul luistert...

[Tineke]

Ik zou het medische gedeelte zeker meenemen maar plots niet meer luisteren en meer ruimte nemen is geen medische kwestie ben ik van mening.
Ik zou in het algemeen , ook thuis, wat meer de touwtjes gaan aantrekken voor zover je dat nog niet gedaan hebt uiteraard.
Wat minder privileges en wat meer voor niets gaat de zon op en tegenprestaties vragen en uiteraard gewenst gedrag belonen.
En inderdaad dan maar vast blijven als je gedrag naar andere honden zo is.
Gelukkig kan jij daarmee omgaan en is het niet gelijk het einde van de wereld voor jou maar jammer is het wel.

[Anne&Taar]

Jammer zeg. Ik ken gedragstherapeuten die de eerste weken, waarin een nieuwe hond zich soms wat bescheiden opstelt en zich goed lijkt te schikken, daarom de "honeymoon" weken noemen. Dus de weken waarin de hond zich nog niet goed laat kennen.

Bv hier:
https://www.dailydogdiscoveries.com/hon ... d-in-dogs/

[Neeltje]

Jammer zeg. Ik ken gedragstherapeuten die de eerste weken, waarin een nieuwe hond zich soms wat bescheiden opstelt en zich goed lijkt te schikken, daarom de "honeymoon" weken noemen. Dus de weken waarin de hond zich nog niet goed laat kennen.

Bv hier:
https://www.dailydogdiscoveries.com/hon ... d-in-dogs/

Dit ook dus, eerst kat uit de boom kijken en als ze gesettled zijn komt pas het ware karakter naar boven en dat bedoel ik dan bij alle honden.

[runninggirl]

Ik zou eerst het medische deel willen afwachten. Vooral omdat je ook schrijft dat ze zo rustig is + de HD. Heb er hier eentje waar je pijn vooral merkt aan het gedrag. Dus dat zou ik eerst willen weten en evt. een paar dagen op pijnstillers zetten om te zien of het verschil maakt.

[Gollum]

Jammer zeg. Ik ken gedragstherapeuten die de eerste weken, waarin een nieuwe hond zich soms wat bescheiden opstelt en zich goed lijkt te schikken, daarom de "honeymoon" weken noemen. Dus de weken waarin de hond zich nog niet goed laat kennen.

Bv hier:
https://www.dailydogdiscoveries.com/hon ... d-in-dogs/

Wij hadden dat ook met Rani. Na een tijdje begon ze te waken en stond ik versteld toen ze iemand beet die zomaar de tuin in kwam. Eerst was ze timide en vriendelijk naar vreemde honden, inmiddels heeft ze een grotere persoonlijke zone en durft ze ook te bijten wanneer en hond die verstoort.
Toch zou ik Zuri voor de zekerheid idd even na laten kijken omdat ze al HD heeft, honden kunnen ook anders reageren vanuit pijn natuurlijk.

[Zamunda]

Qua agressie zou het best met pijn te maken kunnen hebben, qua niet luisteren en meer ruimte zou ik het in een andere hoek zoeken. Gewenning lijkt me een beetje stug (de 'honeymoon'), Zuri is er al een jaar ofzo toch? Dan zou ik eerder denken aan meer volwassen worden en daarom die omslag in gedrag.

Ik zou in het algemeen , ook thuis, wat meer de touwtjes gaan aantrekken voor zover je dat nog niet gedaan hebt uiteraard.
Wat minder privileges en wat meer voor niets gaat de zon op en tegenprestaties vragen en uiteraard gewenst gedrag belonen.
En inderdaad dan maar vast blijven als je gedrag naar andere honden zo is.
Gelukkig kan jij daarmee omgaan en is het niet gelijk het einde van de wereld voor jou maar jammer is het wel.

Mee eens . Werken voor eten ook bijvoorbeeld (voor zover je haar zover krijgt).

[S@ndr@]

Een Mastin is volgens mij niet erg van het luisteren
Maar andere honden grijpen lijkt me niet erg rastypisch, zéker niet buiten het eigen territorium. Ik zie ze weleens op shows en dan zijn ze gewoon braaf.
Is Zuri wel een 100% mastin? Of zit er ook wat anders in?
Wel klote trouwens want dit had je niet voor ogen.
Wie weet komt er wat uit het lichamelijk onderzoek.

zuri is een mix en wat er verder inzit kan van alles zijn,.................... ze is inderdaad niet van het luisteren, en dat vind die tijdstip kan nog best even een goede tip zijn, t was 16:30 uur, maar midden in de winter is dat duister kijk daar heb ik wat aan
en tja hony moon weken, het is eerder 9 maanden, dat t gewoon prima ging,.. maar nu is ze 3 jaar, en dat schijnt ook een beetje de leeftijd te zijn....... en dat zou heul erg jammer zijn ja/ maar niet t einde van de wereld..... wel t einde van haar echte vrijheid....

[DesireeB]

Bedenk me trouwens wat.
Iemand die ik ken (heeft ook een teckel die de baas is over de Mastins, haha) zegt dat het tijdstip van de dag ook uitmaakt.
Het zijn berghonden en die worden als het schemerig wordt anders van karakter. Een vriendin van me had een Kuvasz te logeren die overdag een goedzak was maar die niet te genaken werd als het schemerde. Dan greep ie gericht.
Dat is echt een ingebakken instinct bij deze jongens.

Dit herken ik ook wel bij Droef. Wanneer buiten het licht uit gaat is hij een stuk alerter en Maylo had dit ook. Die kon ik dus in het donker alleen nog maar op overzichtelijke plekken loslaten. Mens of hond, waren in mijn optiek niet veilig. Als het een bekende was en hij hoorde de stem dan kalmeerde hij wel maar naar een ander wilde hij wel flink uitvallen. Droef valt gelukkig niet uit, maar toch zie je wel aan hem dat hij de omgeving veel meer in de gaten houdt, en 2 maal zijn we al een een vaag figuur tegen gekomen waarbij ik twijfelde en hem dus wel aangelijnd heb, dan is zijn reactie ook niet bepaald zachtzinnig.

Maar om weer terug te komen op de vraag van Sandra. Ik denk zelf dat leeftijd en hoelang ze nu al bij je is vooral meespelen. Mogelijk dat ze ook meer pijn heeft, maar de rust in huis zou natuurlijk ook kunnen zijn omdat ze volledig op haar gemak is. Bij Maylo(oeb) was er ook ineens een omslag, van vriendelijke (op het onzekere af) reu naar een patser naar andere honden zo rond zijn tweede verjaardag(de leeftijd dat je doorgaan pas hun ware aard gaan zien) en hij ging ook gerust zijn eigen gang als hij de kans kreeg.

Alleen als Zuri echt pijn heeft, dan snap ik de ruimte die ze neemt niet zo goed. Het uitvallen kan ik me wel indenken.
Moet wel zeggen dat ik al meerdere herplaats Mastin(kruisingen) voorbij heb zien komen waarbij duidelijk aangegeven werd dat ze niet met andere honden konden.

[S@ndr@]

Ja bij de Mastin/mix is dat vaak de reden van herplaatsen,...... dat doen we dus niet ...... tenzij ze Van Gils t leven zuur gaat maken en daar is geen spoor van........... voor nu in ieder geval nog niet..... tja, ze is nu bijna 3 jaar, dus t zou kunnen. wat die ruimte nemen betreft als zijn hormonen blijft aanmaken en daar van in de war raakt dan kan het wel degelijk dat ze op zoek gaat neer een reu... ze markeert, en snuffelt overal waar een reu neer gezeken zou kunnen hebben dus hoeken en alles wat hoog is. dus ik wil denk ik wel even wat bloed werk laten doen..... castratie in Spanje is niet altijd even zorgvuldig heb ik me laten vertellen . t is ook geen zekerheid ee, maar een mogelijkheid die ik wil onderzoeken

[S@ndr@]

Dit is te vinden over een andere berghond, de Kaukaas. Maar die is in aanleg toch best te vergelijken met een Mastin.

Het belang van voldoende en uitvoerig socialiseren kan niet genoeg benadrukt worden. Tijdens wandelingen kan de eigenaar meermalen mee maken dat een hond van dit ras –voor reuen geldt dit nog vaker dan voor teven - vreemde mensen of dieren niet meer tolereert.

Kaukazen zijn nachtdieren. Zodra het begint te schemeren wordt de Kaukaas waakzamer. Tijdens wandelingen met een Kaukaas is het handig als de eigenaar ook in zijn achterhoofd een paar ogen bezit want vanaf het moment van schemering zijn 4 ogen een “must”. En vanwege lichaamsgrootte en gewicht van de hond moet de eigenaar zelf ook lichamelijk sterk genoeg zijn om de hond te kunnen houden.

Helaas ben je nooit bij de socialisatie van Zuri geweest en ik ben zomaar bang dat die niet optimaal is geweest. Ik zou eens gaan kijken of er verschil is tussen hoe ze zich bij daglicht gedraagt en hoe bij schemering en duister. Dan is dat alvast iets om rekening mee te houden.

Nee, inderdaad daar ben ik niet bij geweest, maar....... mijn gedachte. ze heeft op straat geleefd, en in de honden opvang gezeten.. en ze was best sociaal dat ze kwam, of in het slechtste geval vond ze ze helemaal niet interessant, vind dit wel jammer hoor....

[blondie]

Maakt het nog verschil of je met haar alleen loopt en als Van Gils erbij is?
Bluf alleen (teef) was gemoedelijker naar andere honden als Finn (reu) er niet bij was.

Maar toen ik Finn een paar maanden had werd zijn gedrag ineens ook feller, naar mensen. Ik weet nog dat ik me rot schrok omdat hij eigenlijk heel meegaand en makkelijk was, en ineens vloog hij uit als mensen me benaderden. Buiten maar ook eens in een hotel en op een dusdanig manier dat je er gewoon bang van werd.
In mijn geval was het een kwestie van de touwtjes terug in handen nemen en op voorhand al aangeven dat hij er niets van mocht vinden. Waar het door kwam weet ik nog niet precies.
Heb er wel mijn gedachten over. Hij was onzeker toen hij bij mij kwam, had weinig vertrouwen omdat er in korte tijd veel met hem was gebeurd. Bij mij kwam dat vertrouwen snel terug, we deden leuke dingen en veel samen en ik "klopte hem op".
Op een bepaald moment was hij zo "gegroeid" dat hij dus blijkbaar zelf dingen ging invullen, en ik was iemand die min of meer "van hem" was.
Toen ik dat doorkreeg ben ik strikter geworden, hij was immers niet meer de onzekere hond die hij was en had die duidelijkheid nodig.

Met andere honden was hij niet altijd even fijn, deels door een paar aanvaringen en deels ook omdat hij wel last heeft gehad van zijn lichaam waardoor hij wat snel in de verdediging schoot of op voorhand duidelijk wilde laten merken dat er met hem niet gesold moest worden. Maar dat was meer als honden op hem af kwamen rennen, zelf ging hij niet op honden af.

[S@ndr@]

ze markeert, en snuffelt overal waar een reu neer gezeken zou kunnen hebben dus hoeken en alles wat hoog is. dus ik wil denk ik wel even wat bloed werk laten doen..... castratie in Spanje is niet altijd even zorgvuldig heb ik me laten vertellen . t is ook geen zekerheid ee, maar een mogelijkheid die ik wil onderzoeken

Maar zou Gil dan niet op haar reageren?

Ow had ik dat weggelaten, Gil die vind haar heel interessant ruiken,..... die loopt best redelijk vaak klapperbekkend achter dr kont aan .. maar dat kan ook komen omder er buiten van alles loopt wat loops is en hij wat overactief is zeg maar, hij wordt er mager van zo ongeveer

[DeDiana]

Bedenk me trouwens wat.
Iemand die ik ken (heeft ook een teckel die de baas is over de Mastins, haha) zegt dat het tijdstip van de dag ook uitmaakt.
Het zijn berghonden en die worden als het schemerig wordt anders van karakter. Een vriendin van me had een Kuvasz te logeren die overdag een goedzak was maar die niet te genaken werd als het schemerde. Dan greep ie gericht.
Dat is echt een ingebakken instinct bij deze jongens.

Heel apart dat je dat noemt. Iets vergelijkbaars heb ik ook bij Amy opgemerkt. In de schemer is zij altijd heel erg in jachtmodus. Ze wil op alles af vliegen wat beweegt, want prooi. Op die momenten reageert ze ook veel feller op andere honden, omdat ze direct enorm geprikkeld is als ze iets ziet bewegen en ook nog eens slechter informatie kan verzamelen. Situaties met vreemde honden waar ze overdag geen enkele moeite mee heeft, dus met voldoende afstand, zijn dan echt veel te veel gevraagd.

[Alfilillo]

Vervelend.
Los van het lichamelijk onderzoek, kan de touwtjes wat strakker aantrekken denk ik geen kwaad. Bij Alfil gebeurde iets gelijksoortigs toen hij hier zo'n 9 maanden was: opeens begon hij mijn jongste zoon (soms, niet voortdurend) te stalken en een paar keer heeft hij een snep uitgedeeld. Verschrikkelijk, want dit was een absolute no go. Dus het moest stoppen of hij moest weg. Door hem hier geen millimeter ruimte in te geven is het gelukkig over gegaan. Het begon meestal met een starende blik naar mijn zoon, en dat was dus al het moment om hem te begrenzen.
Ik denk dat het te maken had met het feit dat hij de situatie eigen had gemaakt en de boel van daaruit begon te regelen.

[S@ndr@]

Maakt het nog verschil of je met haar alleen loopt en als Van Gils erbij is?
Bluf alleen (teef) was gemoedelijker naar andere honden als Finn (reu) er niet bij was.

Maar toen ik Finn een paar maanden had werd zijn gedrag ineens ook feller, naar mensen. Ik weet nog dat ik me rot schrok omdat hij eigenlijk heel meegaand en makkelijk was, en ineens vloog hij uit als mensen me benaderden. Buiten maar ook eens in een hotel en op een dusdanig manier dat je er gewoon bang van werd.
In mijn geval was het een kwestie van de touwtjes terug in handen nemen en op voorhand al aangeven dat hij er niets van mocht vinden. Waar het door kwam weet ik nog niet precies.
Heb er wel mijn gedachten over. Hij was onzeker toen hij bij mij kwam, had weinig vertrouwen omdat er in korte tijd veel met hem was gebeurd. Bij mij kwam dat vertrouwen snel terug, we deden leuke dingen en veel samen en ik "klopte hem op".
Op een bepaald moment was hij zo "gegroeid" dat hij dus blijkbaar zelf dingen ging invullen, en ik was iemand die min of meer "van hem" was.
Toen ik dat doorkreeg ben ik strikter geworden, hij was immers niet meer de onzekere hond die hij was en had die duidelijkheid nodig.

Met andere honden was hij niet altijd even fijn, deels door een paar aanvaringen en deels ook omdat hij wel last heeft gehad van zijn lichaam waardoor hij wat snel in de verdediging schoot of op voorhand duidelijk wilde laten merken dat er met hem niet gesold moest worden. Maar dat was meer als honden op hem af kwamen rennen, zelf ging hij niet op honden af.

zoals gezegd, is ze niet van t luisteren, en vorige week een hond die heel braaf met een bal in zijn bek liep en ze gaat gewoon in ambush, je ziet haar verstrakken, ze gaat lager lopen, in sluipmodus fixeren , en dan rent ze erop af, ... deze keer ging het nog goed, hond was redelijk cool, en deed of ze lucht was,...... maar dit is niet iets wat ik goed ga vinden, had haar voor die tijd al geroepen...... en daarna had ik zoiets van godverdomme terrut, en toen wou ze niet komen, dus ik ben weggelopen en uiteindelijk kwam ze en heb ik haar zonder woord aangelijnd.. maar dit is niet voor herhaling vatbaar- zou ze een muilkorf hebben dan is t al iets minder erg, nog niet goed, maar dan heb ik in ieder geval geen aanval ( lees gaten) te vrezen als ze niet luistert en ben ik zelf misschien iets cooler.. maar t is voor die andere hond en eigenaar gewoon echt bagger, dit moet niet... verder laat is ze overdag apart uit, wil niet t risico lopen dat hij mee gaat doen

[teckeltoos]

Het valt wel heel erg samen met jouw zorgen om haar lichamelijke gesteldheid en jouw eigen fysieke probleempje.
Ik denk dat Tineke gelijk heeft wat het aantrekken van teugels aangaat.
Die dondersteem maakt gruwelijk misbruik van jouw "zwakte" waaronder dus ook jouw zorgen om haar valt.
Ik denk dat Zuurtje daar heel scherp in is.
Ik denk ook dat je zelf ook weer balans moet vinden in je geest en lichaam.

[GoldenGizmo]

Een Mastin is volgens mij niet erg van het luisteren
Maar andere honden grijpen lijkt me niet erg rastypisch, zéker niet buiten het eigen territorium. Ik zie ze weleens op shows en dan zijn ze gewoon braaf.
Is Zuri wel een 100% mastin? Of zit er ook wat anders in?
Wel klote trouwens want dit had je niet voor ogen.
Wie weet komt er wat uit het lichamelijk onderzoek.

zuri is een mix en wat er verder inzit kan van alles zijn,.................... ze is inderdaad niet van het luisteren, en dat vind die tijdstip kan nog best even een goede tip zijn, t was 16:30 uur, maar midden in de winter is dat duister kijk daar heb ik wat aan
en tja hony moon weken, het is eerder 9 maanden, dat t gewoon prima ging,.. maar nu is ze 3 jaar, en dat schijnt ook een beetje de leeftijd te zijn....... en dat zou heul erg jammer zijn ja/ maar niet t einde van de wereld..... wel t einde van haar echte vrijheid....

Over die 9 maanden, ik heb volgens mij wel eens gelezen dat dit afhankelijk van de hond een paar weken tot zelfs een jaar kan duren?

[Hylos]

Het valt wel heel erg samen met jouw zorgen om haar lichamelijke gesteldheid en jouw eigen fysieke probleempje.
Ik denk dat Tineke gelijk heeft wat het aantrekken van teugels aangaat.
Die dondersteem maakt gruwelijk misbruik van jouw "zwakte" waaronder dus ook jouw zorgen om haar valt.
Ik denk dat Zuurtje daar heel scherp in is.
Ik denk ook dat je zelf ook weer balans moet vinden in je geest en lichaam.

Daar dacht ik inderdaad ook aan. En nu al helemaal met je zere hand.
Xavi doet dat ook hoor, als ik me niet oké voel wordt hij gestrest en gaat vervelend doen.

[-Saskia-]

Een medische check lijkt me een heel goed idee om mee te starten

Nanuq had als jonge hond ook een vrij plotse omslag. Heerlijk spelen met andere honden tot hij op een dag spanning liet zien bij de ontmoeting van een bekende reu en uit redirectie op Aiko klapte. Elke hond nadien betekende spanning. Ook het aangelijnd passeren van soortgenoten werd een dingetje. Geduld, hem meer ruimte bieden en hem nadien volgen in zijn nieuwsgierigheid naar de andere hond toe (want die had hij wel) heeft hier erg geholpen.
Hij speelt nog maar af en toe met andere honden maar kennismakingen gaan gewoon goed en beleefd en we kunnen probleemloos langs andere honden op smalle wegen. Maar bij hem was het onzekerheid, dat lijkt het bij bij Zuri niet te zijn.

[S@ndr@]

ja t zou best kunnen hoor, dan beschouw ik die 9 maanden maar als een oneigenlijk cadeau, en gaan we t wiel opnieuw uitvinden ... ik moet hier een weg in vinden en zij ook, t feit dat ze gewoon nul luistert is een extra uitdaging waar we wel mee aan de slag gaan, ze mag buiten gaan werken voor haar eten, ( gedeeltelijk dan in ieder geval )

[S@ndr@]

Het valt wel heel erg samen met jouw zorgen om haar lichamelijke gesteldheid en jouw eigen fysieke probleempje.
Ik denk dat Tineke gelijk heeft wat het aantrekken van teugels aangaat.
Die dondersteem maakt gruwelijk misbruik van jouw "zwakte" waaronder dus ook jouw zorgen om haar valt.
Ik denk dat Zuurtje daar heel scherp in is.
Ik denk ook dat je zelf ook weer balans moet vinden in je geest en lichaam.

tja, mijn hand gaat weer aardig de goede kant op.. verder ben ik met wat andere dingen bezig,( maar is niet iedereen dat in zijn leven ) maar ik zie dit zeker ook als een kans hoor, ze zeggen wel eens je krijgt niet de hond die je wilt, maar de hond die je nodig hebt
ik hoop voor haar dat ze ooit weer los kan, dit is en hond die jaren haar eigen gang heeft kunnen gaan..... en ook een gouden kooi is een kooi....

[dagmar88]

Bedenk me trouwens wat.
Iemand die ik ken (heeft ook een teckel die de baas is over de Mastins, haha) zegt dat het tijdstip van de dag ook uitmaakt.
Het zijn berghonden en die worden als het schemerig wordt anders van karakter. Een vriendin van me had een Kuvasz te logeren die overdag een goedzak was maar die niet te genaken werd als het schemerde. Dan greep ie gericht.
Dat is echt een ingebakken instinct bij deze jongens.

Heel apart dat je dat noemt. Iets vergelijkbaars heb ik ook bij Amy opgemerkt. In de schemer is zij altijd heel erg in jachtmodus. Ze wil op alles af vliegen wat beweegt, want prooi. Op die momenten reageert ze ook veel feller op andere honden, omdat ze direct enorm geprikkeld is als ze iets ziet bewegen en ook nog eens slechter informatie kan verzamelen. Situaties met vreemde honden waar ze overdag geen enkele moeite mee heeft, dus met voldoende afstand, zijn dan echt veel te veel gevraagd.

Heel normaal bij waakhonden, of zelfs waakse honden.
Niko is overdag of heel vriendelijk, of te druk om zich met mensen te bemoeien.
Zodra het schemert gaat hij in standje alert.
Veel zie je er niet aan af maar de stand van z'n oren en houding veranderen heel subtiel. Hij draagt z'n staart net wat hoger en loopt breder, kijkt even net te lang/indringend naar mannen zonder hond in het park.
Ik weet niet of je wat doet, maar áls, dan ben je van mij

[Tineke]

Bedenk me trouwens wat.
Iemand die ik ken (heeft ook een teckel die de baas is over de Mastins, haha) zegt dat het tijdstip van de dag ook uitmaakt.
Het zijn berghonden en die worden als het schemerig wordt anders van karakter. Een vriendin van me had een Kuvasz te logeren die overdag een goedzak was maar die niet te genaken werd als het schemerde. Dan greep ie gericht.
Dat is echt een ingebakken instinct bij deze jongens.

Heel apart dat je dat noemt. Iets vergelijkbaars heb ik ook bij Amy opgemerkt. In de schemer is zij altijd heel erg in jachtmodus. Ze wil op alles af vliegen wat beweegt, want prooi. Op die momenten reageert ze ook veel feller op andere honden, omdat ze direct enorm geprikkeld is als ze iets ziet bewegen en ook nog eens slechter informatie kan verzamelen. Situaties met vreemde honden waar ze overdag geen enkele moeite mee heeft, dus met voldoende afstand, zijn dan echt veel te veel gevraagd.

Heel normaal bij waakhonden, of zelfs waakse honden.
Niko is overdag of heel vriendelijk, of te druk om zich met mensen te bemoeien.
Zodra het schemert gaat hij in standje alert.
Veel zie je er niet aan af maar de stand van z'n oren en houding veranderen heel subtiel. Hij draagt z'n staart net wat hoger en loopt breder, kijkt even net te lang/indringend naar mannen zonder hond in het park.
Ik weet niet of je wat doet, maar áls, dan ben je van mij

Ja dat ervaar ik ook zo. Liep vanochtend heel vroeg even buiten voor een snelle plasronde en toen kwamen er twee mannen aanlopen die overigens gewoon naar hun auto liepen maar wel in eerste instantie onze kant opkwamen.
Dan grommen Luus en Abra hevig terwijl ze overdag nog niet eens kijken naar mensen op straat.
Dat is dus niet enkel typerend voor berghonden maar sowieso voor waakhonden en zelfs daarbuiten zijn er zat honden die anders reageren in het donker.

[laeken]

Ik denk naast allerlei goede opmerkingen dat je op zoek moet naar een manier om samen te werken en invloed op haar te krijgen.
Guus was in het begin ook niet van plan zich iets van mijn wensen aan te trekken. Dus meteen spelen met hem, hem snoepjes geven bij alles wat hij goed deed en steeds zoeken naar zijn aandacht en dat belonen. Je kan dan meer invloed op je hond krijgen en de hond is meer geneigd zich iets van je aan te trekken.

Dus wat is iets waarbij Zuri echt van jou is? Wat moet je doen om haar aandacht te krijgen? Daar zou ik meer naar op zoek gaan dan oorzaken. Oorzaken zijn leuk maar de kans dat je die echt weg kan nemen is best wel klein. Haar knoppen vinden en haar leren haar gedrag naar jou wensen aan te passen is veel makkelijker. Is het snoep, frikadel, spelen, bevestiging in woorden, kalmerende aaien? Wat heeft ze nodig om aandacht voor je te hebben.

[S@ndr@]

Dat wordt een lastige, op het moment dat ze los is , en niet wil komen kan ik echt ontploffen wat haar betreft maar ik ga eens wat dingen proberen

[S@ndr@]

krijg verder goede tips op op Mastinlovers en ik ga met haar aan de slag, gewoon omdat het weer goed moet, ik ga zoeken en werken en ik zal heus nog wel eens huilend ter aarde storten, maar ik ga ook weer overeind en we geven niet op, daar is ze te lief en bijzonder voor.. schijnt toch wel een mastin teven ding te zijn trouwens, en inderdaad rond deze leeftijd... dus dat kan wel kloppen dan, - niemand verteld je ook dat soort dingen tot je er voor staat ee

[dagmar88]

Ja dat ervaar ik ook zo. Liep vanochtend heel vroeg even buiten voor een snelle plasronde en toen kwamen er twee mannen aanlopen die overigens gewoon naar hun auto liepen maar wel in eerste instantie onze kant opkwamen.
Dan grommen Luus en Abra hevig terwijl ze overdag nog niet eens kijken naar mensen op straat.
Dat is dus niet enkel typerend voor berghonden maar sowieso voor waakhonden en zelfs daarbuiten zijn er zat honden die anders reageren in het donker.

Precies.
Overdag hoef je maar een lokgeluidje te maken en hij zit in je nek. Hij stapt het liefst bij iedere wildvreemde in de auto en hij wil met lange mannen met een werpstok mee naar huis Bij mensen met een hand in hun zak gaat hij er omheen rennen en de bal vragen.
Hij durft in het donker zelfs een zware waarschuwende blaf te geven als het hem te ver gaat.
Maar hij weet dat vrouwtje de boel regelt en is daarom goed te sturen. Met een ferme "doorlopen" gaat ie knorrend uit protest, met ingezogen wangen en stramme poten verder
Hij zal ook echt niet zomaar wat doen. Je krijgt alleen niet de kans om aan me te zitten, of aan de mensen die op dat moment bij ons horen. Lijkt me heel redelijk voor een waakhondmix.

Gisteren liep er een vriend mee, die hoort dan (ondanks dat hij behoorlijk bang is voor honden) na vijf minuten bij de roedel. Vriend zag een "raar figuur" lopen en niko heeft dat in een fractie van een seconde door.
Bij een hint van onzekerheid ziet hij de ruimte om de boel te regelen, en voelt hij zich opeens heel wat.
Overdag zou ik hem zo meegeven, maar zou die vriend in het donker alleen met niko lopen, dan zou die zeker zeer onwenselijk gedrag gaan vertonen.
Je brengt (vaak ongemerkt) enorm veel over op je hond.

[DeDiana]

Bedenk me trouwens wat.
Iemand die ik ken (heeft ook een teckel die de baas is over de Mastins, haha) zegt dat het tijdstip van de dag ook uitmaakt.
Het zijn berghonden en die worden als het schemerig wordt anders van karakter. Een vriendin van me had een Kuvasz te logeren die overdag een goedzak was maar die niet te genaken werd als het schemerde. Dan greep ie gericht.
Dat is echt een ingebakken instinct bij deze jongens.

Heel apart dat je dat noemt. Iets vergelijkbaars heb ik ook bij Amy opgemerkt. In de schemer is zij altijd heel erg in jachtmodus. Ze wil op alles af vliegen wat beweegt, want prooi. Op die momenten reageert ze ook veel feller op andere honden, omdat ze direct enorm geprikkeld is als ze iets ziet bewegen en ook nog eens slechter informatie kan verzamelen. Situaties met vreemde honden waar ze overdag geen enkele moeite mee heeft, dus met voldoende afstand, zijn dan echt veel te veel gevraagd.

Heel normaal bij waakhonden, of zelfs waakse honden.
Niko is overdag of heel vriendelijk, of te druk om zich met mensen te bemoeien.
Zodra het schemert gaat hij in standje alert.
Veel zie je er niet aan af maar de stand van z'n oren en houding veranderen heel subtiel. Hij draagt z'n staart net wat hoger en loopt breder, kijkt even net te lang/indringend naar mannen zonder hond in het park.
Ik weet niet of je wat doet, maar áls, dan ben je van mij

Ja dat ervaar ik ook zo. Liep vanochtend heel vroeg even buiten voor een snelle plasronde en toen kwamen er twee mannen aanlopen die overigens gewoon naar hun auto liepen maar wel in eerste instantie onze kant opkwamen.
Dan grommen Luus en Abra hevig terwijl ze overdag nog niet eens kijken naar mensen op straat.
Dat is dus niet enkel typerend voor berghonden maar sowieso voor waakhonden en zelfs daarbuiten zijn er zat honden die anders reageren in het donker.

O ja, Mila is ook waakser en alerter in het donker, dus dat herken ik zeker. Maar bij Amy kan het zich dus uiten in vervelend gedrag naar andere honden, terwijl ze in gelijksoortige situaties in het daglicht gewoon normaal kan passeren.

[billy]

Ik zag je vanmiddag lopen met Zuri maar je was te ver om een praatje te maken
Bij van die eigenwijze types moet je zorgen dat ze niet dingen zelf willen oplossen en ze dus een stap op voor zijn en het regelen voor ze, maar misschien doe je dat al hoor.