Het HondenForum

In mijn voorsteltopic heb ik mezelf al even kort voorgesteld.

Voor ik mijn vriendin in 2011 leerde kennen had ik 2 border collies. Een rue en een teef. Met beide werk ik regelmatig bij de schapen. Beide hondjes zijn van eind 2008.
Mijn vriendin had toen al 2 labradors. 2 teefjes, 1 uit 2004 en 1 uit 2006. Toen we gingen samenwonen hadden we dus opeens een roedel(tje) van 4 honden. Alles ging goed. De oudste labrador was duidelijk de baas. Ze is een stabiele duidelijke hond. De andere labrador is een princes. Heel levendig maar als het haar niet boeit dan ligt ze lekker in har mand. De border collie rue is een aparte Altijd blij maar soms wat onzeker. Hij trekt enorm naar mijn vriendin en heeft sowieso een duidelijke voorkeur voor vrouwen. De border teef is een echte werkhond. Met haar ben ik het meest bij de schapen. ze heeft een enorme focus als ze werkt. Thuis is ze aanhankelijk. Maar ook een 'snep' naar de andere honden. Toch waren er nooit vechtpartijen onderling. Thuis hebben de honden een duidelijke plek. En allemaal een eigen plek. Gewoon duidelijke regels. Met veel ruimte om ons huis kunnen ze wel allemaal heerlijk hond zijn. Ze kunnen buiten zijn wanneer ze willen. En 's nachts zijn ze lekker binnen.

Vorig jaar heb ik een 5de hondje meegenomen. Een labrador pup. Ze was bij een bejaard echtpaar dat graag een hondje wilde. De combinatie werkte niet. Ze konden niet met haar lopen omdat ze te sterk was. Mocht op de bank en sliep bij ze in bed. Ze was veel te dik en kreeg slecht voer. Met de beste bedoelingen allemaal maar het was bestemd om mis te gaan.
Na even twijfelen heb ik haar meegenomen. 4 of 5 maakt ook niet uit dachten we toen nog.
De jongste, Finou, heeft een erg sterk karakter. In het begin moest ze natuurlijk wennen aan onze regels. Maar de opvoeding ging best vlot. Ze kent haar plek. Maar het blijft een stevig karakter dat een duidelijke leider nodig heeft.

Sinds afgelopen zomer werd duidelijk dat Finou een gooi naar de leiding in de roedel deed. De oudste labrador was toen al ben 13 en ze deed makkelijk een stapje opzij. Ze gaat haar eigen weg. Maar met onze border teef werd het vechten. tot bloedens toe. En ze houden geen van beide op.
In het begin dacht ik dat het erbij hoorde. Ieder moet zijn plek weer krijgen in de roedel. Maar deze 2 (Finou en Shani) blijven vechten.
2 weken geleden kwam ik thuis uit mijn werk. De honden waren buiten geweest. Shani zat onder de modder en het bloed. Er was weer een knokpartij geweest. Finou had verschillende wondjes op haar kop. Het zag er allemaal erger uit dan het is maar ik maak mij steeds meer zorgen over deze 2. Mijn vriendin merkt nu dat ze bang begint te worden voor Finou omdat ze zo dominant is. Niet naar ons.maar wel naar de andere honden.

Wat ik vaak zie gebeuren kan ik als volgt omschrijven.
Shani ligt ergens te slapen. Finou gaat zonder (voor mij duidelijke) aanleiding voor haar staan met een dreigende houding. Ze fixeert op Shani. Draagt haar staart hoog. lichaam verstijft. En zo kan ze soms lang blijven dreigen. Shani reageert hierop door haar tanden te laten zien. Grommen. Soms stoppen ze vanzelf na een korte 'woordenwisseling'. Maar ze kunnen ook opeens heel heftig het gevecht aangaan. Als ze knokken kan ik geen contact meer met ze maken.

Als er eten is dan moet ik ze inmiddels afzonderlijk eten geven. de 4 oudsten kunnen samen eten. Finou moet ik in de bijkeuken eten geven en ik kan haar pas vrijlaten als ik de bakken weer heb opgeruimd. Anders begint ze te knokken. Ze staat de andere honden niet toe om ook te eten.

Als ik dit zo schrijf dan vraag ik me af of dit nog wel goed kan komen. Is het jaar karakter? Of kan ik iets doen wat de rust in de roedel kan herstellen?

Je kunt er gelijk een einde aan maken door een brul te geven - niet zonder menselijk gezelschap bij elkaar en duidelijk maken dat je dit soort shit niet wilt, en daar ook echt bovenop gaan zitten of de jongste herplaatsen. Je zult heel duidelijk moeten zijn,..... uitvechten, met 2 teven die elkaar geen haarbreed toegeven - persoonlijk zou ik dat niet doen, dat gaat vroeg of laat echt schade worden de spanning loopt alleen maar hoger op ... wie doe je daar een plezier meer

Eens met Sandra. Maar ik zou d'r op die manier geen zin in hebben, het geeft voor de honden ook continue stress. Zelf zou ik Finou dus herplaatsen. Kennelijk gaan de karakters gewoon niet samen.

Ja, eens met Sandra. Niet meer bij elkaar laten zonder supervisie, de boel duidelijk en kort afkappen bij het eerste het beste fixeren.
Als dat niet tot de mogelijkheden behoort dan zou ik ook voor herplaatsing kiezen. Dit is niet leuk voor de honden en ook niet voor jullie.

Ik zou de jongste herplaatsen en dan als hond alleen of bij een reu.
Dit is voor alle honden en ook jullie geen fijne situatie

Zo iets wordt eigenlijk nooit beter, eerder feller. Ik zou voor de jongste op zoek gaan naar een nieuwe familie. Scheiden kan, maar kijk eens hoeveel de honden dan in moeten leveren. Je moet dan echt je aandacht gaan verdelen.

S@ndr@ schreef:Je kunt er gelijk een einde aan maken door een brul te geven - niet zonder menselijk gezelschap bij elkaar en duidelijk maken dat je dit soort shit niet wilt, en daar ook echt bovenop gaan zitten of de jongste herplaatsen. Je zult heel duidelijk moeten zijn,..... uitvechten, met 2 teven die elkaar geen haarbreed toegeven - persoonlijk zou ik dat niet doen, dat gaat vroeg of laat echt schade worden de spanning loopt alleen maar hoger op ... wie doe je daar een plezier meer

Eens, ik zou overigens kiezen voor de jongste herplaatsen want dit lijkt me voor de honden zelf ook niet leuk.

Ja ook eens, de jongste herplaatsen. Met heel strikt toezicht en scheiden als er geen toezicht is kan het ook wel maar de vraag is of dat leuk is en of je dat moet willen. De andere honden zullen ook onder de spanning lijden misschien?

Ook eens met Sandra. Ik zou echter nu niks meer gaan proberen. Jullie hebben je best gedaan, maar 2 teven die elkaar naar het leven staan gaat denk ik niet meer goed komen als het al meerdere malen op knokken is uitgedraaid. Als het nou bij 1 a 2 x was gebleven en bij ingrijpen direct opgelost was, had ik het een kans gegeven, maar dit kan alleen maar verder uit de hand lopen.

Je hebt een stabiele roedel van 4 stuks in de leeftijd van (bijna)10 jaar en ouder. Ik zou de jongste herplaatsen als hond alleen of bij een stevige en stabiele reu.

Ik zou er in elk geval geen zin in hebben om altijd op mijn hoede te moeten zijn.

Eens met bovenstaande reacties. Sowieso niet zonder toezicht alleen laten. Je hoort altijd dat rangorde gevechten onder teven echt heel heftig kunnen zijn en alleen maar heftiger worden.

Tja... Ik wist het eigenlijk al.
Ik heb er bovenop gezeten, 'gebruld', een voerbak naar ze toegegooid. Ze zijn bijna niet uit elkaar te krijgen. En ze heeft de andere teef ook al meer dan eens gepakt. Amie, de 1 na oudste teef. De princes zeg maar. Die heeft nog nooit gevochten maar kreeg vreselijk op haar lazer van Finou.
Klote want ik ben echt gek op het hondje. ik ga de komende week maar eens voorzichtig overleggen welke stappen we moeten gaan nemen. Maar ik ben inderdaad bang dat ze een keer onherstelbare schade bij Shani aanricht.

GertJan71 schreef:Klote want ik ben echt gek op het hondje. ik ga de komende week maar eens voorzichtig overleggen welke stappen we moeten gaan nemen. Maar ik ben inderdaad bang dat ze een keer onherstelbare schade bij Shani aanricht.

Echt heel erg lijkt me dat om je hond te moeten herplaatsen. Maar je verhaal klinkt best als een serieus probleem. En ik ben eigenlijk zelden voor herplaatsen, maar in dit geval denk ik dat iedereen er wel beter van wordt. Zowel je jongste hond als de rest van de honden en jullie zelf. Veel sterkte.

Heb ik ook hoor, herplaatsen is normaal mijn allerlaatste optie. Meestal is er wel iets te verzinnen door meer beweging, afleiding, noem maar op. Maar in dit geval, met een roedel oudere honden, zou ik altijd voor de bescherming van m'n oudjes kiezen. Die kunnen gewoon niet tegen een jonge Labrakanonskogel op. Ze zijn gewoon geen partij voor haar.

Ik zou ook voor een ander plekje kiezen, als er continue conflicten ontstaan als je er niet bij bent maar ook als je er wel bij bent. En na zoveel tijd er nog steeds spanning is, dan zou ik dat zelf niet willen.
Voor mijzelf niet, maar ook voor de roedel niet.
Zelf heb ik dan geen roedel, maar destijds ook in een situatie gekomen dat 2 teven bij elkaar kwamen te wonen, dat ging niet vanzelf, maar is goed gekomen. Had dat kommer en kwel gebleven dan hadden wij ook een keuze gemaakt om 1 van de twee te herplaatsen.

Wij hebben voor hetzelfde dilemma als jij gestaan. Twee cattledog teven die begonnen te knokken toen de jongste volwassen werd. We hebben van alles geprobeerd.. Een jaar lang hebben we ze volledig gescheiden van elkaar gehouden omdat ze begonnen te knokken zodra ze elkaar zagen.
We hebben voor de jongste uiteindelijk een hele goede baas gevonden. Zolang we Foxy nog hebben komt er hier geen teef meer bij in huis.

Jeetje, wat een vervelende situatie zeg. Mensen met grote roedels hebben je hier al advies gegeven. Zelf kan ik je alleen maar sterkte wensen.

Hier 2 teven die nog net samen een wandeling kunnen doen. Alleen zonder supervisie is geen optie. Samen in huis ook niet. En je hebt nu nog de " mazzel" dat ze samen vechten maar krijg je ganging up dan heb je een ander probleem.
Als recente ervaringsdeskundige raad ik je aan te herplaatsen.

Ach, wat naar In zo'n geval zou ik ook herplaatsen, ik denk dat de kans héél klein is dat dit ooit nog goedkomt en waarschijnlijk wordt het alleen maar erger. Als je de honden wel permanent kunt scheiden zonder een van de honden tekort te doen, is dat natuurlijk een optie. Ik zou dat zelf niet willen en kunnen en dan is herplaatsen voor iedereen de beste oplossing.

Heel sneu; maar ik zou zeker herplaatsen. Vooral agressie jegens die oudste teef; dat risico zou ik niet kunnen accepteren...

Ja, eens met de rest. Die gaan geen vriendinnen meer worden dus het lijkt me voor iedereen het eerlijkst om voor Finou een nieuwe baas te zoeken.
Wat je beschrijft, dat zou ik vooral afkappen voordat het mis gaat. Je zegt dat Finou voor de andere teef gaat staan fixeren, en zodra die reageert vliegt de vlam in de pan. Maar dat uitdagend er voor staan zou al reden genoeg zijn om haar weg te sturen. Ik heb hier gelukkig nooit serieuze bonje gehad maar onder invloed van hormonen willen de dames ook wel eens bitchen tegen elkaar. En dan is juist dit gedrag wat je direct de kop in moet drukken. Er wordt niks uitgelokt en elkaar opzoeken om es een potje te matten wordt niet geaccepteerd. Maar goed, zoals ik het lees gaat alleen dat de situatie niet redden bij jullie. Hooguit iets om in gedachten te houden totdat je een nieuw huisje hebt voor haar. Als ze elkaar aanvliegen ben je al te laat. Probeer dat voor te zijn, want het klinkt alsof de situaties wel te herkennen zijn

Ik zou iets minder drastisch doen omdat dit nieuw is en je jonge hond volwassen begint te worden. Je kan nog best het een en ander proberen. Ik heb ook ooit twee teven gehad die elkaar niet heel erg graag mochten. Niet zo erg als bij jou en het duurde even maar daarna vonden ze hun draai wel weer. Geen gespeel, geen opwinding en geen gedreig toestaan.

Uiteindelijk leefden ze prima samen tot de oudste ingeslapen is. Niet zonder slag of stoot maar ook geen drama.

Herplaatsen is zeker ook een optie en zou ook de mijne zijn voor de duidelijkheid. Mocht je dat echter absoluut onwenselijk vinden dan kan je nog wel het een en ander proberen. Elkaar bedreigen is een no go... Samen opgewonden raken om wat dan ook idem. Geen gedoe toestaan en ver boven die honden gaan staan. Je merkt vanzelf of de spanningen hoger en hoger oplopen of dat je de honden kalm en vredelievend kan houden.

Herplaatsen is nl niet leuk en niet fijn. Soms wel het beste. Ik neem nooit meer twee teven en raad het ook iedereen af tenzij het rassen of honden zijn die dat prima doen. Zelf heb ik een hekel aan spanningen tussen onze honden. Dus reu teef is meer zeker en makkelijker.