Rust Reinheid en Regelmaat

[Hylos]

Op de reinheid na Maar verder Xavi zijn levensmotto.
Ik vraag me af of het herkenbaar is en/of "normaal".

Xavi is wat van streek als de dag anders verloopt dan "normaal".
Bijvoorbeeld als ik andere tijden werk. Maar ook als ik een hele dag thuis ben.
Hij slaat dan in 1 of andere hypermodus en gaat zichzelf voorbij.
Laatst was ik een hele dag thuis. We hebben extra gewandeld en ik had gewoon extra aandacht voor hem die dag.
Nou, meneer was helemaal wappie hoor. De vloerkleden vlogen bij mn moeder door het huis zo ongeveer.
Vandaag andere tijden gewerkt en weer van streek.
Zelfs het muisjes graven wilde hij niet.. hij kon alleen hysterisch door de weiland racen, vermoedelijk achter de geur van een haas aan (die daar altijd zitten).

Aan het einde van de dag, na zijn eten, is hij dan gewoon kapot. Hij heeft er vaak rode ogen van.
Hij is eigenlijk pas blij als ik op mijn kont ga zitten, niks doe, stil ben en vooral niet beweeg.
Dan is er rust!

Beetje autistisch, lijkt het wel.
Maar ik vind het wat sneu voor hem.

[Hylos]

Tsja, wat is een slimme hond?

Je kunt hem prima dingetjes leren (zit, af , poot, blijf, wacht, buig, dingen aantikken etc.)
Samen met hem naar de hondenschool is wel een hele opgaaf want daar slaat hij dicht en gaat achter mama staan.
Veel te veel voor hem zoiets. Alles is hem snel veel te veel eigenlijk.
Maar het is ook niet echt een hond die dingen samen met je wil doen. Als in opdrachten uitvoeren.
Of hij doet het in de terrierstand.
Hij loopt het liefst zn neus achterna.

Hij ligt nu te piepen in zn slaap, dat doet hij na zulke dagen.
Onrustig dus.

[natalie]

Het gedrag dat je omschrijft (in de hypermodus) herken ik niet, maar Jip is wel onrustiger als we van ons dagelijks ritme afwijken. Afgelopen kerst waren we twee weken vrij en we zijn bewust wel eens een ochtend de deur uit gegaan - zoals we dat op werkdagen ook doen - omdat Jip anders maar bleef komen met een speeltje in zijn bek. Hij slaapt beduidend minder wanneer ik thuis ben. Hij wil dan iets dóen. Zelfs wanneer hij zichtbaar moe is. Ik moet hem dan even helpen om te ontspannen. Of dus het huis uit gaan

Jip heeft dus veel baat bij rust en regelmaat. Het heeft denk ik met voorspelbaarheid te maken, zodat hij weet waar hij aan toe is. Ikzelf hou daar trouwens ook van

[Ptje]

Neu die van mij vinden alles best.
Ziggy is aardig van de klok, om half 9 moet er gewandeld worden ook al zijn we zeg maar om 7 uur al geweest, hij kan daar redelijk strikt in zijn en als we dan gewandeld hebben wenst meneer zijn maaltijd en gaat klaar zitten.
Ras en Zigske gaan ook altijd uit als ik thuis kom en dat weten ze precies.
Daarna ploffen ze weer lekker op de bank tot de laatste ronde.
Als ik vrij ben gaan ze smorgens uit tot een uur of half 12 dan kijkt meneertje op zijn ‘klokkie’, heey ehm het is tijd.
Tikt denkbeeldig met zijn pootje op de pols.
Nee Ziggy ff wachten vrouwtje is ff bezig, miep miep miep, zucht kreun,zeur zeur bibberdebibber, smekende puppieogen.
Kortom het hele arsenaal.
Rasta legt zijn kop op mijn schoot en zucht eens kreunend diep.
Als het eens een keer anders loopt leggen ze zich er wel bij neer hoor, geen abnormaal gedoe maar als het eens een keer een paar dagen minder is geweest met wandelen zoals toen ik door mijn rug was gegaan dan klieren ze wat meer en blaffen wat sneller.

[Sandra&co]

Ik heb zelf geen vast ritme en de honden dus ook niet. Ergens op de dag gaan we een paar keer wandelen, ergens op de dag krijgen ze vreten. Soms gaan we in de auto naar het bos, soms niet. Ik geloof niet dat ze er veel van vinden

[natalie]

Ik heb zelf geen vast ritme en de honden dus ook niet. Ergens op de dag gaan we een paar keer wandelen, ergens op de dag krijgen ze vreten. Soms gaan we in de auto naar het bos, soms niet. Ik geloof niet dat ze er veel van vinden

Daar zit het grote verschil inderdaad. Als de honden geen vast ritme gewend zijn, zullen ze zich vermoedelijk ook flexibeler opstellen. Uit het verhaal van Hylos maak ik op dat zij wel een redelijk voorspelbaar ritme hebben, aangezien gezegd wordt dat 'Xavi van streek is als de dag anders verloopt dan normaal.'

Wij hebben thuis wel een redelijk vaste dagindeling. Ik ben iedere ochtend weer verbaasd dat Jip nèt iets eerder wakker is dan onze wekker gaat. Hij weet (?) het precies. Net zoals hij weet hoe laat er gewandeld wordt. Als ik daar van afwijk, vindt hij dat in eerste instantie maar vreemd. Gelukkig zeurt hij er verder niet om, maar ik merk wel aan hem dat hij het vermoeiend vindt wanneer we een hele dag bij huis zijn Dat vraagt echt wat aanpassingsvermogen bij Jip.

[DeDiana]

Ik heb niet echt een vast ritme qua tijdstippen, dus ik herken het niet. Ze zijn wel van de vaste gewoontes c.q. routines voordat we gaan wandelen, voordat ze eten krijgen, etc. Als ik dat ineens anders doe, wordt het hier meteen een chaos.

[bram en thijs]

Het waren Zwitserse honden, ze hadden net zo goed Zwitserse koekoeksklokken kunnen zijn.

[dagmar88]

Is het een slimme hond? Meestal zie je dit soort dingen toch wat vaker bij de....eh....intellectueel minder bedeelden

Bij die inteeltdownie van mij wel ja. Die raakt al over de tief als je de verkeerde riem pakt.
Alles alles alles is op de centimeter gepand. Hij heeft vaste routes met een soort nikowildsporen. Hij volgt die imaginaire sporen exact, poept, plast en markeert op dezelfde plaatsen. Hetzelfde geldt voor zitten, piepen, trekken, de plaats waar hij zijn bal moet krijgen, los mag en weer wordt aangelijnd.
We hebben vier vaste routes. Je kunt niet zomaar aan de andere kant van de straat lopen, of oversteken bij de zebra 10 meter verderop wanneer het druk is.
Het hangt allemaal van de rituelen aan elkaar. Van de trap af lopen, de laatste drie treden weer omhoog en terug, tot de bal een meter voor de voordeur laten vallen om nog even te rekken.
Het is vreselijk. Heb er maar mee leren leven. Hij kan best een nieuwe route leren, maar wel met heel veel moeite en onrust. En doe je het een aantal keer, dan moet het voortaan altijd zo.

[dre]

Ik heb zelf geen vast ritme en de honden dus ook niet. Ergens op de dag gaan we een paar keer wandelen, ergens op de dag krijgen ze vreten. Soms gaan we in de auto naar het bos, soms niet. Ik geloof niet dat ze er veel van vinden

Daar zit het grote verschil inderdaad. Als de honden geen vast ritme gewend zijn, zullen ze zich vermoedelijk ook flexibeler opstellen. Uit het verhaal van Hylos maak ik op dat zij wel een redelijk voorspelbaar ritme hebben, aangezien gezegd wordt dat 'Xavi van streek is als de dag anders verloopt dan normaal.'

Nou ja, wij werken 5 dagen in de week op kantoor dus elke werkdag is hetzelfde behalve de avonden, dat varieert van trainen tot niets tót fietsen/steppen, sinds kort ook wel eens hardlopen of lange ronde lopen.
Weekenden en vakanties zijn altijd anders en daarvan is geen dag hetzelfde.

En toch zijn beide honden hier daar nooit van slag van. Het boeit ze gewoon niet. Zelfde dat mijn vriend sinds vorig jaar ineens een vaste dag vrij is ze slapen gewoon door

Ik denk dat het meer hondafhankelijk is dan ritme afhankelijk, sommige honden zijn daar gewoon makkelijker in. Met mensen niet anders, sommige mensen houden van hun rituelen en kunnen een dag van slag zijn als ze niet op hun vaste plekje kunnen parkeren waar ze altijd staan en anderen trekken een wenkbrauw op en parkeren ergens anders

[Soooof]

Hier niet herkenbaar. Nou is ons leven bijzonder onregelmatig, dus ik denk ook dat ie gewoon niet anders gewend is. Het enige waar ie wel strikt in is, is etenstijd. Nou staat eten ook vrij hoog op zijn prioriteitenlijst, maar ik denk ook dat ie gewoon op redelijk vaste tijden trek heeft. Dat snap ik wel.

[Manuma]

Hier zijn ze goed gewend aan de chaos

[sbientje]

zelfs mijn uilskuiken maakt het weinig uit hoe de dag in elkaar steekt, en hij is echt oenig. Pom vindt sowieso alles wel prima, Karel wordt alleen vervelend als ie een paar dagen weinig te doen heeft.

[Alfilillo]

Nee, ik herken het niet, maar hier zijn de dagen ook heel verschillend. Soms ben ik veel weg, soms weinig. Mijn vriend was laatst maanden van huis en nu zit hij weer hele dagen op de bank. De kinderen hebben nog het meest vaste ritme.
Het enige wat elke dag hetzelfde is is dat ze eten nadat wij gegeten hebben. Soms vergeet ik het en daar word ik dan door Lily in eerste instantie subtiel en vervolgens luidruchtig aan herinnerd.

[Lanavandevledders]

hier wel rust, reinheid en regelmaat,
maar geen vast ritme, wat betreft de tijden, qua voeren, wandelen of spelen.
soms gaan de dingen in andere volgorde,
maar Lana weet precies wat of er gaat gebeuren, bij bepaalde handelingen gedurende de dag.
ze schikt zich hier prima in,

[Hippo]

Hier is 1 grote regelmaat: wat wij bepalen wat er gebeurt en wat we gaan doen
De honden vinden dat helemaal prima, ze slapen tot wij ze gaan uitlaten, of dat nou 5u is of 10u en verder zijn ze rustig en relaxt thuis.

Kan je *Xavi* niet wat geven ter ondersteuning qua homeopathie? Dat hij wat beter kan omgaan met veranderende omstandigheden? Ik weet van de paarden dat het heel goed kan helpen.

Hier was Dico alleen van slag toen Hippo was ingeslapen en hij na ruim 2 jaar voor het eerst de enige hond was. Wat onrustiger, slechter luisteren en met de training er met zijn hoofd niet bij. Heeft toch wel 3-4 wkn geduurd, maar het was vrij subtiel.

[Hylos]

Ik doe eigenlijk niet bewust veel dingen op dezelfde manier of dezelfde tijdstippen.
Maar ik werk wel 4 dagen in de week en die tijden zijn doorgaan toch echt hetzelfde.
Op één dag na dus, dan werk ik van 8 tot 14 ipv 12 tot 18.
De dag dat ik s ochtends werk én de dag dat ik de hele dag vrij ben zijn de dagen dat ie zo doet.
Voor de rest ben ik relatief veel thuis, sowieso door de week. Het weekend is nooit hetzelfde.. dan ben ik gerust een halve dag weg.
Maar dan is het allemaal wel weer prima.
Hij wil me gewoon niet thuis hebben.

Hier is 1 grote regelmaat: wat wij bepalen wat er gebeurt en wat we gaan doen
De honden vinden dat helemaal prima, ze slapen tot wij ze gaan uitlaten, of dat nou 5u is of 10u en verder zijn ze rustig en relaxt thuis.

Kan je Hylos niet wat geven ter ondersteuning qua homeopathie? Dat hij wat beter kan omgaan met veranderende omstandigheden? Ik weet van de paarden dat het heel goed kan helpen.

Hier was Dico alleen van slag toen Hippo was ingeslapen en hij na ruim 2 jaar voor het eerst de enige hond was. Wat onrustiger, slechter luisteren en met de training er met zijn hoofd niet bij. Heeft toch wel 3-4 wkn geduurd, maar het was vrij subtiel.

Zit jij mijn hond nou Hylos te noemen?! Schaam je.

Ik heb Xavi al vanalles gegeven. Er is destijds zelfs een natuurgeneeskundige bij geweest.
Celzouten, bach bloesems (speciaal op hem aangepast), aminocalm, cbd olie.
Niks doet iets of maakt het alleen erger.
Behalve toen hij chemisch gecastreerd was. Maar toen was hij wel erg rustig hoor, dan ga je je gewoon zorgen maken.

Je bent pas verhuisd toch ? Misschien is zijn emmertje daardoor een beetje vol ? Dat is best veel voor een hond als die zo aan zijn regelmaat gewend is natuurlijk . Nieuw huis , nieuwe geluiden , nieuwe geuren , nieuwe wandelroutes . Ik zou er wel even goed voor oppassen dat hij geen verlatingsangst ontwikkelt

Hoe is hij als je thuis komt? Gewoon rustig of super hyper hijgend ?

Xavi is altijd al zo geweest. Dit is de 3e keer dat hij verhuisd is.
Als ik thuis kom doet hij zoals altijd; helemaal happy dat ik er weer ben.
Hijgen doet ie sowieso al niet.

Verlatingsangst lijkt me ook niet aan de orde. Hij kijkt me vrijdags bijna het huis uit.
Ik ben laatst bewust een zaterdag weggegaan, voor meneer zn rust.
Nou, dan kom je thuis.. en dan is het inderdaad weer klaar. Dan is hij weer rustiger.

[Hylos]

Zojuist overigens dik 45 minuten met hem weggeweest.
Dat is wat meer dan normaal. Nu ligt hij alweer in coma, te piepen.
Buiten zijn is op één of andere manier nogal heftig. Alsof alles heel intens binnenkomt.
Hoe meer je dus doet hoe onrustiger hij wordt (ook altijd al zo geweest).

[Hippo]

Zit jij mijn hond nou Hylos te noemen?! Schaam je.

Wel lastig als je al vanalles hebt geprobeerd, maar het niet helpt. Is hij niet te porren voor zoekspelletjes zodat hij mentaal moe raakt zonder dat er teveel prikkels zijn?

[mijke]

Ik heb niet echt een vast ritme qua tijdstippen, dus ik herken het niet. Ze zijn wel van de vaste gewoontes c.q. routines voordat we gaan wandelen, voordat ze eten krijgen, etc. Als ik dat ineens anders doe, wordt het hier meteen een chaos.

Dit geldt hier ook. Vaste tijdstippen voor de eerste wandeling heb ik niet, maar wel een vaste routine. Ik zit achter mijn computer, kijk eens naar buiten (om het weer te checken en moed te verzamelen ), dan heeft Oor het meestal al door. Dan ga ik haar 'opjutten' door alle buzzwoorden te zeggen. Wandelen, naar buiten, poepje, plasje, huppelen en snuffelen, ga je méé?!? Nou, dat is zo duidelijk, dat ze daar dus totaal niet (meer) opgejut door raakt Ze is blij, pakt misschien een speeltje en huppelt naar de gang waar ik haar tuig en mijn schoenen aan doe. Alles normaal. Maar sla ik dat hele opjutten over, dán wordt ze helemaal wild. Want ze verwacht dat we gaan wandelen, maar ik heb niet de juiste signalen gegeven. En dus raakt ze in de stress. Gaan we wel wandelen? Mag ze wel mee? Gaan we iets leuks doen of moet ze stom alleen blijven? Ze rent dan afwisselend blij naar de gang en dan terug om uit zichzelf in de bench te gaan zitten (ik stuur haar als ze niet mee gaat altijd in de bench zodat we juist die onzekere fase over kunnen slaan, ze weet dan meteen waar ze aan toe is). Als ik dan nog eens haar riem ga pakken, of haar roep, dan wordt is er geen houden meer aan. Rennen, springen, salto's, piepen, the works.

Ik weet niet hoe het met jouw routines is, maar kan Xavi aan het begin van zo'n routine zelf al opmaken wat de bedoeling gaat zijn? Dat je hem ofwel meeneemt voor de wandeling, ofwel dat hij thuis blijft? Wie weet kun je daar nog je routine in aanpassen dat het voor hem sneller duidelijk is. Hier heeft dat echt heel erg geholpen. Vooral dat 'opjutten' werkt goed, wat een beetje contraproductief lijkt maar het dus niet is. Ga ik zonder haar dan stuur ik haar naar de bench voor ik naar de gang loop en zeg blijf. Als ze wel mee mag jut ik haar op. Als ik me daar netjes aan houd is ze ook veel minder van slag als de dag eens anders verloopt dan ze gewend is. Vroeger was ze bijvoorbeeld behoorlijk van de wap als ik vóór de eerste ronde zonder haar naar buiten ging. De hele dag bleef ze zich dan afvragen of dingen wel weer normaal zouden worden of dat ze misschien weer onverwacht alleen moest zijn of wat dan ook. Maar nu ik haar bij zoiets gewoon direct in de bench stuur is dat helemaal geen issue meer.

[DeDiana]

Klopt, dat werkt hier ook goed (opjutten niet trouwens, dan zouden ze elkaar wel eens in de haren kunnen vliegen ).
Als ik mijn wandelschoenen aan ga doen, wordt er gewandeld. Alleen weten de honden hier dan nog niet wie er mee mag. Ik roep dan alvast de honden naar de gang die mee mogen en de rest moet in de kamer blijven. Anders staan ze met z'n allen onrustig om me heen te drentelen.
Als ik zonder honden wegga, zeg ik meteen als ik opsta dat ik even boodschappen ga doen. Mila blijft dan gewoon liggen en de rest kijkt naar Mila de Alwetende en blijft dan ook gewoon liggen.
Voordat ik hun eten klaar ga maken, stuur ik Amy in de bench (dat is het enige moment op de dag dat ze in de bench moet) en dan gaat Amoz ook al in zijn mand liggen en Taartje loopt naar de gang, waar zij eten krijgt. Als ik dat ene stapje oversla, lopen ze hier als een kip zonder kop door elkaar heen, belandt Taartje in de bench van Amy, staat Amy op het aanrecht en wordt Mila op iedereen boos ('Dit doen we zo niet, zo hoort dit niet, allemaal in het gareel en snel een beetje!'). Dus die routines zijn hier redelijk essentieel, ook om alles kalm en vreedzaam te laten verlopen.
Maar met Mila deed ik dat altijd toch al, want die vindt dat sowieso erg prettig. De rest heeft zich aangepast aan die routines.

[Hylos]

Haha Amy.

Ja, ik geef zulke dingen ook duidelijk aan.
Als ik weg ga zonder hem dan benoem ik dat, elke keer met dezelfde woorden. Als hij meegaat zeg ik dat voordat ik aanstalten maak om te gaan. Weggaan zonder hem uit te laten (bijv plasje in de tuin doen en dan snel even weg) is not done. Zoals jij zegt Mijke, hij begrijpt dat niet en gaat dan zitten rillen.

Zit jij mijn hond nou Hylos te noemen?! Schaam je.

Wel lastig als je al vanalles hebt geprobeerd, maar het niet helpt. Is hij niet te porren voor zoekspelletjes zodat hij mentaal moe raakt zonder dat er teveel prikkels zijn?

Het punt met Xavi is dat hij niks normaal/rustig kan doen.
Hij slaat meteen in de turbostand.
Wel ga ik elke dag met hem naar de weilanden en laat hem muisjes zoeken. Dat is echt iets waar hij rustig van wordt zonder dat hij een overload aan prikkels krijgt.
Hij wordt namelijk van spelletjes op een hondenschool ook wel moe maar over the top. Dat is geen gezonde moeheid.

Hij gaat t liefst alleen maar naar die muisjesvelden.
Rondje om te plassen daar in de buurt en naar huis.. dan is hij intens tevreden.

[dagmar88]

Hij gaat t liefst alleen maar naar die muisjesvelden.
Rondje om te plassen daar in de buurt en naar huis.. dan is hij intens tevreden.

Geef je er lekker aan over. Met charlie heb ik ook moeten accepteren dat het geen wandelhond was.
Leuk dat wij dat leuk vinden, maar je doet niet iedere hond er een plezier mee.

[Paisley]

Mijn honden gedijen juist het beste onder chaos. Ik heb vooral chaos in de zomer, omdat ik met lange dagen heel veel doe en daarin meer variatie heb dan wanneer de avonden donker zijn.
Ik doe in de winter ook genoeg dingen met de honden, maar in een regelmaat en ik zie dat het ze enorm snel verveelt. In de zomer heb ik twee hele brave hondjes, in de winter een half verwilderde bende.

[Manuma]

Ik zeg vrijwel nooit wat tegen ze als ik zonder hen weg ga en toch weten ze het verschil. Alleen al bij het aantrekken van mijn schoenen.
Manu wordt pas echt wakker als ik zijn x-back pak. Dan worden er zo'n 10 slidings door het huis gemaakt met luid gejoel.

Net als dat ik de honden heel vaak mee naar boven vraag maar zodra ze in bad moeten en ik ze roep, gaan ze plat op de grond liggen en spelen ze dood

[Hylos]

Hij gaat t liefst alleen maar naar die muisjesvelden.
Rondje om te plassen daar in de buurt en naar huis.. dan is hij intens tevreden.

Geef je er lekker aan over. Met charlie heb ik ook moeten accepteren dat het geen wandelhond was.
Leuk dat wij dat leuk vinden, maar je doet niet iedere hond er een plezier mee.

Dat is ook zo. Maar het voelt zo onnatuurlijk.
Vooral na alles wat je hier leest. Je moet vér en véél én afwisselen.
Nu is met Xavi altijd al wel duidelijk geweest dan het geen wandelaar is, die doet liever maffe dingen.
Maar ik vergeet dat blijkbaar wel eens.
Je kunt je toch ook niet voorstellen dat 730 keer per jaar naar hetzelfde veldje leuk is.
Tis inmiddels een kraterlandschap. Ik loop er ook in het stikdonker (zonder zaklamp natuurlijk) en breek mn been daar nog eens door al die kuilen.

[dagmar88]

Dat is ook zo. Maar het voelt zo onnatuurlijk.
Vooral na alles wat je hier leest. Je moet vér en véél én afwisselen.
Nu is met Xavi altijd al wel duidelijk geweest dan het geen wandelaar is, die doet liever maffe dingen.

Stomme stafford spelletjes.

Inderdaad altijd hetzelfde veldje, of de fontein. Altijd de focus op jou en het spel/speelgoed, sturen in plaats van corrigeren.
Kort en explosief.
Denk dat het juist wel natuurlijk is die aanleg te gebruiken in plaats van er tegenin te gaan.
Met een "fijne" boswandeling ging ze uit frustratie baantjes trekken in de sloot.
Het patrouilleren op zoek naar vervelende honden om te mollen sleet er wel mooi uit. Ik moest zeggen waar we heen gingen, het speelgoed laten zien en dan liep ze er onverstoorbaar heen.
Met een opdracht en rust/zo min mogelijk confrontaties zijn keffers en patsers opeens niet meer belangrijk.
Het voelt misschien te makkelijk, maar waarom zou je het ingewikkelder maken dan het is.

[Hylos]

Fijn dat je weer op het forum bent, Dagmar.
Je begrijpt het als geen ander, zoals gewoonlijk.
En bevestigen dat het iets des staffords kan zijn is fijn. Je denkt toch snel dat je wel iets verkeerd moet doen.

Als ik naar mijn ouders ga, ga ik altijd even langs een klein industrieterreintje.
Prachtige natuur en uitzicht daar omheen, ik kan daar erg van genieten.
Xavi niet, die rent zo snel mogelijk door tot we ein-de-lijk weer bij de auto zijn.
Plassen wil hij daar ook niet (ja 3 keer een drup met tegenzin), alles is stom.
Weg hier! Geen muis te bekennen!

Wat deed jij nog meer met Charlie, qua spelletjes?

[Ri@nne]

Is het een slimme hond? Meestal zie je dit soort dingen toch wat vaker bij de....eh....intellectueel minder bedeelden

Bij die inteeltdownie van mij wel ja. Die raakt al over de tief als je de verkeerde riem pakt.
Alles alles alles is op de centimeter gepand. Hij heeft vaste routes met een soort nikowildsporen. Hij volgt die imaginaire sporen exact, poept, plast en markeert op dezelfde plaatsen. Hetzelfde geldt voor zitten, piepen, trekken, de plaats waar hij zijn bal moet krijgen, los mag en weer wordt aangelijnd.
We hebben vier vaste routes. Je kunt niet zomaar aan de andere kant van de straat lopen, of oversteken bij de zebra 10 meter verderop wanneer het druk is.
Het hangt allemaal van de rituelen aan elkaar. Van de trap af lopen, de laatste drie treden weer omhoog en terug, tot de bal een meter voor de voordeur laten vallen om nog even te rekken.
Het is vreselijk. Heb er maar mee leren leven. Hij kan best een nieuwe route leren, maar wel met heel veel moeite en onrust. En doe je het een aantal keer, dan moet het voortaan altijd zo.

jij beschrijft Kai hier?

Gaat t eens onverhoopt anders op een route dan pak ik m even op, gaat t lichtje aan, dan trekt hij het prima, gaat het lichtje niet aan ( je ziet het echt gebeuren) dan blijft hij maar op de arm, dan komen we niet ver..

[dagmar88]

Fijn dat je weer op het forum bent, Dagmar.
Je begrijpt het als geen ander, zoals gewoonlijk.
En bevestigen dat het iets des staffords kan zijn is fijn. Je denkt toch snel dat je wel iets verkeerd moet doen.

Als ik naar mijn ouders ga, ga ik altijd even langs een klein industrieterreintje.
Prachtige natuur en uitzicht daar omheen, ik kan daar erg van genieten.
Xavi niet, die rent zo snel mogelijk door tot we ein-de-lijk weer bij de auto zijn.
Plassen wil hij daar ook niet (ja 3 keer een drup met tegenzin), alles is stom.
Weg hier! Geen muis te bekennen!

Wat deed jij nog meer met Charlie, qua spelletjes?

Ze was wild van haar jolly egg en nog zo'n soort ding maar dan rond, en planet dog ballen. Die hebben precies de juiste structuur om stress op weg te kauwen en zijn bijna niet stuk te krijgen.
Harde bal met een touw heb ik een keer geprobeerd, maar daar sloeg ze haar eigen bek mee tot biefstuk.
Daarnaast een flirtpole (bezemsteel met touw met speelgoed, het liefst een stukje konijnenbont), springpole (opgehangen springveer met flos).
Met een laserpointer kon ze 's nachts los, geen kans in de wereld dat daar niet 100% de aandacht lag. Om moeilijke honden te passeren een piepspeeltje in m'n zak.
Fiets trekken, maar wel het liefst met twee man er op
Een eigen veger waar ze debiel mee liep te doen tijdens het schoonmaken, de tuinslang...




In feite was ze poepmakkelijk tevreden te stellen.
Heb het ook pas naast me neer kunnen leggen toen er meer honden kwamen, die wel wandelhonden waren/zijn.
Als pup heb ik de grootste moeite gehad haar het bomen slopen af te leren, aangeleerd was het nooit. Uiteindelijk heb ik de stomme stafford spelletjes wel leren waarderen, omdat zij er zo'n lol in had.