Het HondenForum

Ik heb zelf geen kinderen en ik ben wel benieuwd hoe ouders die ook honden hebben hierover denken.

Ik pas wel eens op een jongetje van drie jaar oud, hij is honden gewend en meestal komt zijn hond ook mee voor de gezelligheid. Het is een heerlijk joch, ook in de omgang met mijn honden. Ze interesseren hem niet zo en hij is niet bang, drie turven hoog en hij loopt tussen vier grote honden alsof hij niets anders gewend is
Gollum en Mika interesseren zich ook niet zo voor het jongetje en gaan hun eigen gang. Rani is dol op het ventje en loopt hem continu achterna, wil hem kusjes geven en erg graag bij hem liggen. Gek genoeg (?) vind ik het zelf prettiger als hij genegeerd word, Rani's interesse is erg lief maar ik heb wel ergens de drang om het in de gaten te houden. Rani is gewend om bij ons te slapen en als ik het jongetje naar ons bed breng gaat ze ook mee om nog even te knuffen. Ik wil alleen niet dat ze bij hem blijft liggen als ik wegga dus neem ik Rani weer mee naar beneden en doe ik de slaapkamerdeur dicht, met de afspraak dat het jongetje me roept als hij me nodig heeft.

De moeder van het jongetje vroeg of ik Rani niet vertrouwde dat ze niet bij hem mocht blijven liggen. En ik moest eerlijk bekennen van niet, Rani eet normaal gesproken geen baby's als ontbijt maar toch wil ik hond en kind gewoon niet alleen zonder toezicht laten. Zelfs Gollum en Mika niet. En als ik erover nadenk tot best hoge leeftijd van de kinderen niet.

Ben ik overbezorgd of is het gewoon verstandig, groei je daarin nog als ouders of ligt het aan de hond? Ik ben benieuwd.

Hier zijn ze ook niet zonder toezicht samen. Vind je vooral verstandig.

Ik vind het ook vooral verstandig. Ook al hebben ze een fijne band, dan nog kan er iets geks gebeuren, zowel kinderen als honden kunnen onvoorspelbaar zijn. Dus ik zou het zelf net zo doen.

Verstandig hoor

Elmo ligt wel eens bij Joann te slapen (als ze ziek thuis is en op ons bed ligt). Maar ik weet dat ze dan niks doet.

Verstandig. Hier laten alledrie de honden de kinderen redelijk links liggen en andersom ook en dat vind ik heel prettig. Ik zit er niet iedere seconde bovenop, dat hoeft (hier) ook helemaal niet, maar volkomen zonder toezicht alleen laten, gebeurt hier ook niet.
Gedrag als dat van Rani heb ik liever niet, ik heb dan toch altijd schrik dat het van achterna lopen richting claimen gaat.

Verstuurd vanaf mijn SM-G930F met Tapatalk

Ik heb ook geen kinderen maar zou toch altijd het zekere voor het onzekere nemen. Ik vind het verstandig dat je het zo doet.

groot gelijk! je kan niet voorzichtig genoeg zijn

hier hetzelfde met mijn nichtje van 2. Ze mag aaien als ze wil, maar als ze dat niet wil moeten de honden haar met rust laten. Ik vertrouw ze op zich wel dat ze mijn nichtje niet zouden bijten, maar ook uit vriendelijkheid zijn ze gewoon teveel voor zon kleine hummel. En ik hou het graag gezellig. Ik zou ze dus ook nooit bij haar op de slaapkamer laten slapen. Er zal zon Karel bovenop haar gaan liggen, daar komt ze nooit meer onderuit. Bovendien vindt ze het wel leuk als ze het zelf onder controle heeft maar ze kan best nog wel schrikken van onverwachte dingen dus dat wil ik ook gewoon niet. Alleen maar verstandig hoor. Liever voorzichtig dan dat je later op je besluit terug moet komen omdat er wel iets gebeurd is.

Ik heb mijn zoon tot zijn tiende (ongeveer) nooit alleen met de hond gelaten.
Een klein misverstand tussen hond en kind kunnen vervelende gevolgen hebben en de hond is in de meeste gevallen de dupe

Wees jij maar lekker voorzichtig

Ik zou dat continu achter kind aanlopen al afremmen, het is geen bezit wat je continu in de gaten dient te houden.

Ik zou het ook niet doen. Een ongeluk zit in een klein hoekje, hoe lief de hond ook is.

Onze zoon is nog geen jaar, maar hij vindt niet zoveel van Lola gelukkig. Dat is wederzijds trouwens. Maar ik heb neefjes die ouder zijn en daar ben ik altijd bij. Lola zal niet bijten, maar ze is ook zeker niet te vertrouwen. Krijgt een kort lontje van veel drukte, zeker binnenshuis. Ik neem haar altijd overal met me mee als de neefjes er zijn en zij mogen op hun beurt nooit naar Lola of haar aaien. Haar mand, voerbal, botjes en voerbak zijn ook verboden terrein. Hoe lief beide partijen ook kunnen zijn ook, Lola heeft bewezen dat ze van chill op d’r zij in een milliseconde op vier poten met ontblote tanden kan staan en kinderen zijn ook zo onvoorspelbaar als de pest. Volgens mij pak jij het verstandig aan, better safe than sorry toch?

Ik vind het ook verstandig. Ik laat mn honden ook niet alleen met kinderen tot een jaar of 8. Niet omdat ik de hond niet vertrouw, maar eigenlijk vooral omdat ik de kinderen niet vertrouw. Ik weet hoe kinderen soms experimenteel kunnen denken op een manier van "Wat doet is als ik.... (vul maar in)"
Ik heb ook mijn neefje van 5 (hard) aan de staart van een hond zien trekken uit baldadige vindingrijkheid. Dat wil ik op mn honden niet loslaten.

Mijn buurmeisjes zijn 9 en 12 en die laat ik wel eens met Mayke 'lopen' maar ik wil dat ze binnen gezichts/gehoors afstand blijven, want ik wil zeker weten dat ze geen fratsen uithalen of lomp doen. Op die leeftijd kunnen kinderen over het algemeen prima uit met een hond van het gezin, maar voor deze meiden is t wandelen met een hond zo speciaal en leuk dat ze soms elkaar de riem uit de handen trekken en erom gaan bekvechten en dat wil ik echt niet hebben.

kipo schreef:Verstandig. Hier laten alledrie de honden de kinderen redelijk links liggen en andersom ook en dat vind ik heel prettig. Ik zit er niet iedere seconde bovenop, dat hoeft (hier) ook helemaal niet, maar volkomen zonder toezicht alleen laten, gebeurt hier ook niet.
Gedrag als dat van Rani heb ik liever niet, ik heb dan toch altijd schrik dat het van achterna lopen richting claimen gaat.

Verstuurd vanaf mijn SM-G930F met Tapatalk

Ja he, dat gevoel had ik ook al. Ik vind het net even te geïnteresseerd, ook toen hij al naar huis was moest ze het bed nog eens goed besnuffelen.

Brindlecardi schreef:Ik zou dat continu achter kind aanlopen al afremmen, het is geen bezit wat je continu in de gaten dient te houden.

Hoe zou ik dat in goede banen kunnen leiden zonder er teveel druk op te leggen? Ik wil het ook weer niet totaal verbieden, dat brengt denk ik meer onrust met zich mee.


Wel fijn dat zo ongeveer iedereen hetzelfde zou doen. Als het mijn eigen kind was had Mika er waarschijnlijk wel naast mogen slapen maar met iemand anders' kind wil ik helemaal geen risico lopen.

Je zou kunnen oefenen op 'op je plek blijven' met Rani. Dan hoeft dat niet als straf te voelen, eventueel, als Rani geen voernijd heeft en je het kindje bij haar weg kunt houden, met iets lekkers.

Tjee, ik heb het eigenlijk wel gemakkelijk. Ik hoef de honden zo goed als nooit bij de kinderen weg te houden en de kinderen vallen de honden ook niet lastig, hooguit dat ze mekaar wel eens voor de voeten lopen bij de voordeur --> en dan hebben de kinderen toestemming om (lompe)Linda aan de kant te duwen, als dat zo uitkomt.

Verstuurd vanaf mijn SM-T580 met Tapatalk

kipo schreef:Je zou kunnen oefenen op 'op je plek blijven' met Rani. Dan hoeft dat niet als straf te voelen, eventueel, als Rani geen voernijd heeft en je het kindje bij haar weg kunt houden, met iets lekkers.

Tjee, ik heb het eigenlijk wel gemakkelijk. Ik hoef de honden zo goed als nooit bij de kinderen weg te houden en de kinderen vallen de honden ook niet lastig, hooguit dat ze mekaar wel eens voor de voeten lopen bij de voordeur --> en dan hebben de kinderen toestemming om (lompe)Linda aan de kant te duwen, als dat zo uitkomt.

Verstuurd vanaf mijn SM-T580 met Tapatalk

is denk ik ook makkelijker als het je eigen kinderen zijn, dan is het ook niet zon bijzondere middag maar gewoon altijd zo. Dan zijn die kinderen sowieso een stuk minder interessant want die horen erbij. Denk dat dat wel shceelt.

Ik zou het hier wel verbieden trouwens, ik stuur ze terug naar hun plaats als ze erachteraan gaan lopen.

Ik denk dat je er als ouder wel ingroeit. Ik vertrouw mijn eigen kinderen absoluut meer met de honden dan andere kinderen. Simpelweg omdat die laatsten de honden niet goed kennen en omgekeerd. En dan ligt het ook nog sterk aan de aard van het kind. Grote, rustige kinderen van 10+, daar maak ik me niet zo'n zorgen om.

Van mij mogen de honden wel op bed slapen bij de kinderen. Dan is iedereen in rust en ik weet dat dat totaal geen problemen oplevert.
Mij kinderen zijn 11 en net 8, en ik ga gerust een half uurtje boodschappen doen.

Ik moet wat meer oppassen als er erg veel drukte in huis is. Vooral met Alfil, met Lily helemaal niet.

Interessant het thema van het achterna lopen. Alfil heeft die neiging ook, en ik kap het vrij snel af. Bij een vriendinnetje van de kinderen bijvoorbeeld. Zij is behoorlijk druk en Alfil is gek op haar. Maar dat kan omslaan in claimen en de situatie wekt spanning op. Haar moeder vindt het soms (denk ik) overdreven dat ik hem daarin begrens, maar ik kan inmiddels lezen en schrijven met hem en ik weet gewoon dat enthousiast plotseling kan omslaan in spanning en vervolgens in lichte agressie.

sbientje schreef: is denk ik ook makkelijker als het je eigen kinderen zijn, dan is het ook niet zon bijzondere middag maar gewoon altijd zo. Dan zijn die kinderen sowieso een stuk minder interessant want die horen erbij. Denk dat dat wel shceelt.

Ik zou het hier wel verbieden trouwens, ik stuur ze terug naar hun plaats als ze erachteraan gaan lopen.

Ja, dat zal een hoop schelen, maar zo was het al vanaf de eerste dag dat de honden er waren. Alleen Pol was er eerder en die vindt kinderen uberhaupt maar zozo. Op vreemde kinderen reageren ze net zo, alleen moeten we die kinderen soms wel eraan helpen denken dat ze de honden met rust moeten laten.


Verstuurd vanaf mijn SM-T580 met Tapatalk

kipo schreef:

sbientje schreef: is denk ik ook makkelijker als het je eigen kinderen zijn, dan is het ook niet zon bijzondere middag maar gewoon altijd zo. Dan zijn die kinderen sowieso een stuk minder interessant want die horen erbij. Denk dat dat wel shceelt.

Ik zou het hier wel verbieden trouwens, ik stuur ze terug naar hun plaats als ze erachteraan gaan lopen.

Ja, dat zal een hoop schelen, maar zo was het al vanaf de eerste dag dat de honden er waren. Alleen Pol was er eerder en die vindt kinderen uberhaupt maar zozo. Op vreemde kinderen reageren ze net zo, alleen moeten we die kinderen soms wel eraan helpen denken dat ze de honden met rust moeten laten.


Verstuurd vanaf mijn SM-T580 met Tapatalk

Maar je kinderen had je al, dat is natuurlijk ook anders dan dat je een kind voor een dag hebt. Ik word er wat overbezorgd van denk ik, toen ik het jochie als pasgeborene in mijn armen kreeg gedrukt mochten de honden niet eens aan hem snuffelen zo eng vond ik het. Ik heb hem maar snel weer teruggegeven
Drie jaar is al wat steviger maar nog erg kwetsbaar.

daarom ben ik er nog niet minder zuinig op
Maar ik snap wel wat je bedoelt, ik verwonderde mij alleen maar over hoe makkelijk het hier gegaan is.

Verstuurd vanaf mijn SM-T580 met Tapatalk

Ligt ook aan het kind . Maar zou gerust een kind in mijn bed laten slapen met 1 van mijn honden behalve 1 omdat die nogal lomp en eigengereid is en vreselijk eenkennig. Haar moeder zou ik wel bij een kind op bed laten slapen alleen moet dan niet iemand anders dan ik die slaapkamer inlopen want het is haar kindje wat beschermd moet worden.

Ik wil de honden niet boven hebben, maar als dat wel zo was zouden de honden stuk voor stuk op het bed bij min eigen kinderen mogen slapen. Ook bij kinderen die ik goed ken ( maar Dushi zou ik daar geen plezier mee doen) .

Ik laat dan weer de honden niet uitlaten door de kids (10 en 11) .

Hier slaapt mijn oudste hond regelmatig bij mijn dochter van 3 jaar op bed. Ze slapen dan allebei en ze laten elkaar met rust.
Bij een vreemd kind zou ik dat niet aan durven.

Ik zou dat ook niet willen hebben.
Ik vind het meest ideale als de hond het kind negeert, maar niet vanuit angst.
Joia lijkt het weinig te interesseren dat er een baby rondkruipt, en baby mag nu al niet bij de mand/kussens komen. Baby krijgt dan het commando “niet naar de honden”
Archie vindt het juist mega interessant. Zo interessant dat hij d’r omver loopt of met zijn scherpe nagels een handje schampt. Dan is het managen van een wat ongeinteresseerde hond toch echt makkelijker. Juist om, wat jij ook zegt, je er geen ding van wilt maken.

Kortom, ik denk dat je het prima ziet!

Jules01 schreef:Ik zou dat ook niet willen hebben.
Ik vind het meest ideale als de hond het kind negeert, maar niet vanuit angst.
Joia lijkt het weinig te interesseren dat er een baby rondkruipt, en baby mag nu al niet bij de mand/kussens komen. Baby krijgt dan het commando “niet naar de honden”
Archie vindt het juist mega interessant. Zo interessant dat hij d’r omver loopt of met zijn scherpe nagels een handje schampt. Dan is het managen van een wat ongeinteresseerde hond toch echt makkelijker. Juist om, wat jij ook zegt, je er geen ding van wilt maken.

Kortom, ik denk dat je het prima ziet!

Ik zou het negeren van een kind juist verontrustender vinden dan het opzoeken en contact maken.

bouvierpoedel schreef:

Jules01 schreef:Ik zou dat ook niet willen hebben.
Ik vind het meest ideale als de hond het kind negeert, maar niet vanuit angst.
Joia lijkt het weinig te interesseren dat er een baby rondkruipt, en baby mag nu al niet bij de mand/kussens komen. Baby krijgt dan het commando “niet naar de honden”
Archie vindt het juist mega interessant. Zo interessant dat hij d’r omver loopt of met zijn scherpe nagels een handje schampt. Dan is het managen van een wat ongeinteresseerde hond toch echt makkelijker. Juist om, wat jij ook zegt, je er geen ding van wilt maken.

Kortom, ik denk dat je het prima ziet!

Ik zou het negeren van een kind juist verontrustender vinden dan het opzoeken en contact maken.

Ik niet. Zoals ik al zeg, negeren maar dan niet vanuit angst.

Jules01 schreef:

bouvierpoedel schreef:

Jules01 schreef:Ik zou dat ook niet willen hebben.
Ik vind het meest ideale als de hond het kind negeert, maar niet vanuit angst.
Joia lijkt het weinig te interesseren dat er een baby rondkruipt, en baby mag nu al niet bij de mand/kussens komen. Baby krijgt dan het commando “niet naar de honden”
Archie vindt het juist mega interessant. Zo interessant dat hij d’r omver loopt of met zijn scherpe nagels een handje schampt. Dan is het managen van een wat ongeinteresseerde hond toch echt makkelijker. Juist om, wat jij ook zegt, je er geen ding van wilt maken.

Kortom, ik denk dat je het prima ziet!

Ik zou het negeren van een kind juist verontrustender vinden dan het opzoeken en contact maken.

Ik niet. Zoals ik al zeg, negeren maar dan niet vanuit angst.

Juist dan.

Goed verhaal! Lekker kort!


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

Jules01 schreef:Goed verhaal! Lekker kort!


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

Gol en Mika komen het jochie wel begroeten hoor als hij binnen komt, en gaan dan weer slapen. Ze zijn oud en niet veel interesseert hen. Als mijn vriend thuiskomt van werken tillen ze ook nauwelijks een wenkbrauw op
Rani is interessanter omdat ze levendiger is en wel wil spelen, aan kontjes wil ruiken of de luier vies is en gezichtjes en handjes wil schoonlikken. Ze is erg zorgzaam, Rani wil ook altijd de baard van mijn vriend fatsoeneren. Erg lief, maar ik houd dat toch meer in de gaten dan die twee slome.

alleen maar verstandig.. combi jong kind en hond vind ik zonder toezicht geen goed plan.. een kind dat zo jong is weet ook niet precies wat het doet, en de hond kan ook raar reageren in ene.. gewoon niet doen.