Het HondenForum

Ik heb nog soms de camera aan wanneer we wat langer weggaan. Zo ook gisteravond.
Halverwege de rit kijk ik even en zie dit beeld.


Raar, want normaal als ik kijk zie ik Sara wel daar achterin die hoek liggen, haar vaste plek als ik weg ben, maar dan slaapt ze.
Nu was ze onrustig aan het kijken. Het geluid is niet zo goed dat je gewoon gepiep hoort en ik maakte me zorgen dat ze misschien toch aan het janken was.
Maar toen viel mijn oog op Jess haar kont in beeld. Dat is ook raar, want die ligt eigenlijk altijd in een van de 2 andere mandjes.
Minuut later precies hetzelfde, en ik grap nog tegen ivo dat Jess dood is als we thuis komen. Maar het zit me niet lekker.
Ik kijk de beelden terug en zie dat Saar beteuterd naar Jess ligt te kijken

Vervolgens springt ze achteruit en zie ik Jess wankelend lopen alsof ze een toeval heeft. Ze heeft sinds een jaar hartproblemen die zich op diezelfde manier uiten. Wankelend lopen en dan kukelt ze om en lijkt een soort van flauw te vallen. Maar sinds ze die pillen heeft is dat nooit meer gebeurd.
Ook nu, zie ik haar wankelend lopen, en ze kukelt om. Ze zet het op een gillen (wat normaal niet gebeurt) en ligt vervolgens stil. Saar in paniek. Weten we gelijk waarom ze zo raar zat te kijken ipv te slapen. We keren uiteraard de auto om en komen met een noodgang naar huis.
Al die tijd is de situatie hetzelfde. Jess beweegt niet, saar is onrustig. Nou, we weten zeker dat ze dood is.


We doen de deur open, en daar komen ze ons met z'n tweeen begroeten.

Tsjezus zeg... lekker stel. Gelukkig niks (meer?) aan de hand.

oh mijn hemel zeg, dat is even schrikken! Gelukkig is jullie oudere dame er nog

Er is uiteraard wel iets aan de hand geweest, want ze viel echt flauw en ze gilde zo hard dat het hele blok het heeft moeten horen. Maar daarna was er niets meer aan de hand nee.
We zijn ons rotgeschrokken

Jeuj, je hoopt altijd dat ze heel oud mogen worden maar al die kwalen mogen wel wegblijven

Haha ja echt! Ze hebben het vast samen afgesproken. Doe jij even paniekerig, dan ga ik wankelen, omvallen en gillen terwijl ik met mijn hoofd buiten beeld lig te gniffelen.

Er is echt niets meer te merken aan Jess, ze eet, piept zoals altijd, komt aanrennen als saar een kunstje doet zodat ze ook wat lekkers krijgt, ook buiten trekt ze haar sprintjes zonder flauw te vallen (daar konden we vorig jaar als eerste aan merken dat het niet goed ging)

Ik vind het alleen raar dat ze er zo hard bij gilde. andere keren was het wankelen, omvallen, niet meer kunnen bewegen en na 5 minuten was ze weer normaal.

komt mij bekend voor. wij hadden 2 maltezers casper en bo. op een dag komen wij thuis en is bo heel anders dan anders, angstig, onzeker, kijken naar casper, liet zijn urine lopen. dat gebeurde 2 keer en beide keren wisten wij van niks. op een gegeven moment kreeg casper een epileptische aanval waar wij bij waren en toen reageerde bo net zoals die keer. toen viel bij ons het kwartje. een paar maanden later werden de aanvallen zo erg dat we casper in hebben laten slapen. ook omdat de andere honden hem aan wilde vallen als hij een aanval kreeg.

ellen

Wat raar om dat zo via de camera te zien! Anders was je thuisgekomen en had je er dus geen idee van gehad.
Hopelijk was het eenmalig en liggen ze voortaan weer rustig te slapen als jullie weg zijn!

Nanna schreef:Dat was natuurlijk een speciaal toneelstukje omdat ze wilden dat jullie terugkwamen.
Nou, dat is gelukt

Maar hopelijk is het iets eenmaligs.

Precies, slimme honden... die weten precies wat ze moeten doen om jullie weer thuis te krijgen

Inderdaad wel eng, goed dat er "niks" aan de hand was

Nou ik snap die hartverzakking wel.
Gelukkig lijkt er nu niets meer aan de hand.

Dat is schrikken! Zijn Jess haar nierwaarden nagekeken? Hartproblemen, toevallen, omvallen en vrij snel weer normaal klinkt me namelijk heel bekend in de oren, bij mijn westie bleek dat acuut nierfalen te zijn.

Hoe gaat het nu met jess?

Eigenlijk wel weer oke, ze lijkt wel nog wat vermoeider maar ze is verder zichzelf en het is niet meer gebeurd.
We houden het goed in de gaten.