Als je hond je te slim af is...
Geplaatst: 10 jul 2017 10:53
maar gelukkig wel humor heeft
Naar aanleiding van de onderwerpen wat vooral wel en wat vooral niet te doen in de opvoeding van je hond...
vooral wel blijven lachen,
vooral niet denken dat je altijd slimmer bent dan je hond.
Morris snuffelt graag en dat mag ook. Maar genoeg is genoeg! Vanochtend was hij weer eens extreem traag. Snuffelen, nog meer snuffelen, twee meter vooruit om vervolgens met de neus aan de grond drie meter terug te lopen. Het schoot maar niet op!
Het was een extra dikke ochtendkrant met een loopse teef bijlage, die heb je niet zomaar uit natuurlijk.
Op een gegeven moment was ik er wel klaar mee. Nu even een beetje doorlopen! Kom op! Op mijn verzoek werd niet echt met veel enthousiasme gereageerd. Er ging een halve wenkbrauw omhoog en daar kon ik het mee doen.
Nou prima! Dan blijf jij toch lekker hier! Ik heb meer te doen hoor. Doei Morris! En ik fietste een stukje verder. Dan komt hij wel! Vooral niet omkijken, ik ben hier toch de baas! De hond volgt mij. Ik heb een prima opgevoede hond die over zijn poten struikelt om zijn baasje maar niet uit het oog te verliezen. Toch?!
Stukje verder en toch maar even stoppen en omkijken. Altijd zo'n mooi gezicht, een hond die aan komt rennen en niet weet hoe snel hij bij zijn baasje moet komen.
Maar nee hoor... ik krijg dit!
Je zei toch, "blijf maar hier", ik ben brave hond, ik luister perfect

Rothond
Vervolgens komt hij uiterst tevreden met zichzelf naar me toe rennen. Goede grap hè!

En ik realiseer me maar weer eens dat met Morris echt geen dag saai is
Hij is me alleen wel iets te vaak te slim af 
Naar aanleiding van de onderwerpen wat vooral wel en wat vooral niet te doen in de opvoeding van je hond...
vooral wel blijven lachen,
vooral niet denken dat je altijd slimmer bent dan je hond.
Morris snuffelt graag en dat mag ook. Maar genoeg is genoeg! Vanochtend was hij weer eens extreem traag. Snuffelen, nog meer snuffelen, twee meter vooruit om vervolgens met de neus aan de grond drie meter terug te lopen. Het schoot maar niet op!
Het was een extra dikke ochtendkrant met een loopse teef bijlage, die heb je niet zomaar uit natuurlijk.
Op een gegeven moment was ik er wel klaar mee. Nu even een beetje doorlopen! Kom op! Op mijn verzoek werd niet echt met veel enthousiasme gereageerd. Er ging een halve wenkbrauw omhoog en daar kon ik het mee doen.
Nou prima! Dan blijf jij toch lekker hier! Ik heb meer te doen hoor. Doei Morris! En ik fietste een stukje verder. Dan komt hij wel! Vooral niet omkijken, ik ben hier toch de baas! De hond volgt mij. Ik heb een prima opgevoede hond die over zijn poten struikelt om zijn baasje maar niet uit het oog te verliezen. Toch?!
Stukje verder en toch maar even stoppen en omkijken. Altijd zo'n mooi gezicht, een hond die aan komt rennen en niet weet hoe snel hij bij zijn baasje moet komen.
Maar nee hoor... ik krijg dit!
Je zei toch, "blijf maar hier", ik ben brave hond, ik luister perfect

Rothond
Vervolgens komt hij uiterst tevreden met zichzelf naar me toe rennen. Goede grap hè!

En ik realiseer me maar weer eens dat met Morris echt geen dag saai is