Het HondenForum

vanochtend even met willem het veld op geweest en een bal meegenomen. eens kijken hoe het met het apporteren ging omdat we dat al een tijdje niet gedaan hadden.

eerste bal ging super. ik gooi, willem kijkt, willem haalt, laat los en is braaf.

daarna was het enthousiasme natuurlijk gegroeid dus hij was wat minder bedeesd...

willem zit, ik gooi, ondertussen rent willem de compleet andere kant op jumpend als een hertje door het hoge gras. vervolgens kijkt hij mij aan alsof hij wil weten wat er nou gebeurd is.

ik loop richting de plek waar ik de bal gooide en zeg zonder dat hij dat ooit geleerd heeft: zoek willem! ga de bal maar zoeken!

en hij vond hem! in hoog gras!!

en niet 1x, want hij keek dus vaker de verkeerde kant op als ik gooide!

nu dus nog even zien hoe we ervoor zorgen dat hij op mij let als ik gooi, maar hij kan dus keigoed zoeken!

de anticlimax kwam toen ik op het pad nog één keer wilde gooien en met mijn beperkte motoriek de bal hóp in een bosje vol brandnetels gooide.. even heel streng moeten zijn anders was hij vol het prikkeldraad ingerend om hem te zoeken
vrouwtje is dus de bal verloren.

Haha, hij is superslim (wat wil je ook als je Willem heet) en jij bent het sukkeltje .

Goedzo Willem

Dat met de verkeerde kant oprennen doet Vusi ook wel eens en kan me heel verontwaardigt aankijken "wat nou?... gooi dan" .... dan zeg ik ook "Vusi find" en dan gaat meteen de neus aan de grond en vind ze wat ik gegooid heb

Knappe Willem wel aan vrouwtje vragen of ze een voorraadje ballen koopt anders blijf je zoeken

Zoeken is perfect
Nu nog leren focussen
En altijd een reservebal of twee bij je hebben

ranetje schreef:Zoeken is perfect
Nu nog leren focussen
En altijd een reservebal of twee bij je hebben

ja, dat bleek nu wel hij vond het echt superleuk want ik moest echt mijn best doen hem mee te krijgen zonder bal.

Wat leuk van Willem .

Elvis vindt het zoeken juist het leukste onderdeel