Izzy 3-5-2008 - 21-6-2017
Geplaatst: 21 jun 2017 21:41
7 jaar geleden kwam ze als bijna 2-jarige hond bij ons. We wilden gewoon een leuke hond, niet te moeilijk gewoon gezellig.
Zij vond het prima allemaal
Hier was ze net een half uurtje bij ons binnen, met haar mooi eyeliner ogen
Na een paar maanden ging ze wat dingetjes laten zien. Uitvallen naar mijn neefje, grommen, dochter van een vriendin aangeblaft... Dat was niet echt iets wat we voorzien hadden. Herplaatsen of niet? Onze dochter was toen 8 en er kwamen dus veel jonge kinderen over de vloer. Ook veel baby's geboren in de familie in die tijd. Uiteindelijk besloten er mee aan de slag te gaan en in al onze onervarenheid moeten we het goed gedaan hebben want ze is kinderen zelfs leuk gaan vinden.
Buiten was ze mijn takketeef
Met veel honden ging het goed maar ze had een paar aartsrivalen 
en kleine hondjes was geen goede combinatie met Izzy, of honden met een mening, of honden die te dicht bij kwamen, of te opdringerig, of er gewoon waren 
Nog meer werk aan de winkel dus. Maar ook dat ging steeds beter, al is het er nooit helemaal uit gegaan.
Zwemmen was iets wat ze absoluut niet durfde bij haar eerste baasjes. Iemand (een vader van 1 van hen geloof ik) had Izzy in een zwembad gegooid en sindsdien was ze bang. Ook hier hebben we samen aan gewerkt. Ze is het altijd spannend blijven vinden maar ze vond het ook geweldig als ze eenmaal door was. Als een malle ging ze dan rondjes rennen om de spanning eruit te rennen maar wat liep ze dan ook trots
Maar door al dat werk kregen we een geweldige band, ik hoefde maar te zuchten en ze wist wat ik wilde en als zij haar oor bewoog dan wist ik wat zij wilde. Ik heb haar wel eens vervloekt hoor, ik zei altijd gekscherend dat als het een beetje tegen zat ze 16 zou worden maar wel met het idee dat ze met haar middelvinger omhoog 17 zou worden.
Maar helaas, geen middelvinger
Vorige maand is ze 9 geworden, een leeftijd waarbij je bij boerenfoxjes denkt net op de helft te zijn. En een bottumor, ook niet iets wat je verwacht. 7 maanden geleden de diagnose gekregen dus we hebben echt nog wat mooie maanden gehad. Maar nu was het goed, ze was nog blij genoeg maar alles werd haar al snel teveel. En ik vermoedde Cushing als bijwerking van de Phen Pred. Het warme weer werkte ook absoluut niet mee.
Vanmiddag hebben we haar bij de dierenarts in laten slapen. En God wat ben ik verdrietig. Pizza besteld en een oorverdovende stilte toen de bel ging, echt heel stil. De pizzakorsten werden nu wat doelloos apart gelegd. En zo zullen we de komende tijd nog wel van die rotdingen opmerken. Voor nu vind ik het vooral heel stil.
Dag meisje, dag Izzeltje
Zij vond het prima allemaal
Hier was ze net een half uurtje bij ons binnen, met haar mooi eyeliner ogen
Na een paar maanden ging ze wat dingetjes laten zien. Uitvallen naar mijn neefje, grommen, dochter van een vriendin aangeblaft... Dat was niet echt iets wat we voorzien hadden. Herplaatsen of niet? Onze dochter was toen 8 en er kwamen dus veel jonge kinderen over de vloer. Ook veel baby's geboren in de familie in die tijd. Uiteindelijk besloten er mee aan de slag te gaan en in al onze onervarenheid moeten we het goed gedaan hebben want ze is kinderen zelfs leuk gaan vinden.
Buiten was ze mijn takketeef
Met veel honden ging het goed maar ze had een paar aartsrivalen en kleine hondjes was geen goede combinatie met Izzy, of honden met een mening, of honden die te dicht bij kwamen, of te opdringerig, of er gewoon waren Nog meer werk aan de winkel dus. Maar ook dat ging steeds beter, al is het er nooit helemaal uit gegaan.Zwemmen was iets wat ze absoluut niet durfde bij haar eerste baasjes. Iemand (een vader van 1 van hen geloof ik) had Izzy in een zwembad gegooid en sindsdien was ze bang. Ook hier hebben we samen aan gewerkt. Ze is het altijd spannend blijven vinden maar ze vond het ook geweldig als ze eenmaal door was. Als een malle ging ze dan rondjes rennen om de spanning eruit te rennen maar wat liep ze dan ook trots
Maar door al dat werk kregen we een geweldige band, ik hoefde maar te zuchten en ze wist wat ik wilde en als zij haar oor bewoog dan wist ik wat zij wilde. Ik heb haar wel eens vervloekt hoor, ik zei altijd gekscherend dat als het een beetje tegen zat ze 16 zou worden maar wel met het idee dat ze met haar middelvinger omhoog 17 zou worden.
Maar helaas, geen middelvinger
Vorige maand is ze 9 geworden, een leeftijd waarbij je bij boerenfoxjes denkt net op de helft te zijn. En een bottumor, ook niet iets wat je verwacht. 7 maanden geleden de diagnose gekregen dus we hebben echt nog wat mooie maanden gehad. Maar nu was het goed, ze was nog blij genoeg maar alles werd haar al snel teveel. En ik vermoedde Cushing als bijwerking van de Phen Pred. Het warme weer werkte ook absoluut niet mee.Vanmiddag hebben we haar bij de dierenarts in laten slapen. En God wat ben ik verdrietig. Pizza besteld en een oorverdovende stilte toen de bel ging, echt heel stil. De pizzakorsten werden nu wat doelloos apart gelegd. En zo zullen we de komende tijd nog wel van die rotdingen opmerken. Voor nu vind ik het vooral heel stil.
Dag meisje, dag Izzeltje
een leuke hond is het, ze heeft een gezellig leven met jullie gehad 
Zo intens samen, nu een intens verdriet.