Het HondenForum

Sinds een paar weken ben ik met Finn gaan mantrailen en omdat ik het bij het agilitytopic zo leuk vind om af en toe eens wat terug te lezen, dacht ik dat dat misschien voor het mantrailen ook wel leuk was. Hopelijk vinden jullie het ook leuk om te lezen

We hebben nu de eerste 3 lessen gehad. De eerste les vond Finn weer (we hebben al eens een workshop gedaan) super leuk! Heel fanatiek werd hij als de sporenloper weg ging en hij wist ook zo de stukjes die ze uitzicht gelopen had op te pikken.
De tweede les vond plaats buiten het trainingsveld. Dat vond Finn al een heel stuk moeilijker. Het was op een stuk waar heel veel honden uitgelaten worden en al die geurtjes zijn toch ook wel verleidelijk voor een stoere reu En toen kreeg hij ook nog 2 beagles op zijn pad die niet van plan waren te luisteren (leken op de baas, die luisterde ook niet toen gevraagd werd zijn honden even weg te halen). Het grappige was dat zodra hij niet aan de beurt was en mee achteraan moest lopen, alle struikjes en plantjes helemaal niet zo interessant waren. Hij liep duidelijk mee te speuren met degene die wel aan de beurt was. Maar zodra hij dan zelf mocht, zag je hem denken van "oh shit, nu moet ik zelf beslissen waar we heen gaan! Oh kijk, een blaadje, oh even hier plassen. Ohnee speuren". Kapot was hij daarna
De laatste les was afgelopen woensdag en toen zijn we voor het eerst in de wijk gaan speuren. Weer heel anders, met minder groen, meer beweging om hun heen en ook langere spoortjes. Finn vond het nog steeds moeilijk en dan is concentreren niet zijn sterkste kant Toch ging zijn eerste spoor heel goed, op wat plasjes her en der na. Hier zit hij op het goede spoor, de sporenloper zat een stuk verder achter deze struiken en haar geur werd door de wind en het water naar beneden meegenomen. We konden hier alleen echt niet langs dus uiteindelijk moesten we weer even terug


Zijn tweede spoor was een stuk langer en na een wat twijfelachtige start had hij opeens de vaart erin. Een dusdanige zelfverzekerde pas zette hij in, dat zelfs de trainster dacht dat hij goed op het spoor zat en dat de sporenloper waarschijnlijk verkeerd gegaan was. Helaas had hij ons allemaal voor de gek gehouden en was de sporenloper gewoon de goede kant op gegaan


Alleen was Finn na dat extra stuk al behoorlijk vol in zijn hoofd en pakte hij het niet meer goed op. Dus zijn we een stukje verder gelopen, hebben opnieuw het geurobject aangeboden en toen had hij het toch weer te pakken. Liep de goede kant op, maar daar waren struiken en een beek, de sporenloper stond aan de andere kant. Hij kon haar dus niet zien, maar rook het overduidelijk wel. Hij pakte daar het spoor langs de struiken op en volgde zo de weg en sloeg bij de brug meteen goed rechtsaf.Op de brug weer even wat twijfeling, maar na een bemoedigend woordje ging hij toch weer verder en was duidelijk opgelucht toen hij haar gevonden had.



Het is erg leuk om te doen! En ook leuk om die verschillende honden aan het werk te zien en hoe ze allemaal een andere manier van speuren hebben. We hebben een groepje van 4, naast Finn nog een labrador, een rottweiler en een beauceron.

Ben erg benieuwd hoe het zich gaat ontwikkelen. De honden vinden het toch behoorlijk lastig, maar je ziet ze groeien Gek hoe snel dat gaat in die paar lessen.

Wat leuk om te doen.
Zo te zien heeft hij er in ieder geval lol in

Speuren is een heel erg intensieve activiteit.
Ik kan me voorstellen dat hij na een verkeerde richting wel heel wat meer moeite had (door vermoeidheid) om het goed spoor te blijven volgen.
Leuk dat je er over vertelt

Hoe begin je dat aan je hond te leren?
Wat is de eerste stap bij de training?

Leuk om te lezen! En natuurlijk vooral dat Finn het goed oppakt en er veel lol in heeft.
Amy heeft mij ook een keer voor de gek gehouden met een verkeerd spoor. De eerste paar lessen had zij sowieso wat moeite om zich niet te laten afleiden door wildspoortjes, maar dat gaat nu heel goed. Ik zie het zelf nu ook veel beter of ze nog goed op het spoor is. Ze speurt sowieso in een flink tempo en mindert in vaart als ze zich laat afleiden. Maar een paar weken geleden heeft ze me zeker 5 minuten op het verkeerde been gezet door heel overtuigd een wildspoor te volgen, ik zag het echt niet dus ik dacht dat we nog goed op het spoor zaten. Pas toen de speurjuf door de walkietalkie vroeg of we nog niet bij een kruising waren, kwam ik erachter dat we niet goed waren gegaan.
Het is wel heel goed voor haar concentratievermogen trouwens, want ze laat zich nu veel minder makkelijk afleiden en zelfs toen we laatst twee wilde en lompe boxers tegenkwamen keek ze nog niet op of om en bleef keurig aan het speuren.

ranetje schreef:Wat leuk om te doen.
Zo te zien heeft hij er in ieder geval lol in

Speuren is een heel erg intensieve activiteit.
Ik kan me voorstellen dat hij na een verkeerde richting wel heel wat meer moeite had (door vermoeidheid) om het goed spoor te blijven volgen.
Leuk dat je er over vertelt

Hoe begin je dat aan je hond te leren?
Wat is de eerste stap bij de training?

De eerste les liep de sporenloper weg en mochten de honden gewoon kijken, ze werden ook geroepen en een beetje opgejut. Een soort rennen-roepen dus zoals je het hierkomen zou oefenen alleen nu niet achter de baas aan maar achter een vreemde Het spoortje is dan ook maar een paar meter en je kon haar zo zien staan. Dat werd zo een beetje uitgebreid naar uit het zicht lopen en uit het zicht vertrekken.
Steeds werd er aan het begin een geurvoorwerp achtergelaten. In het begin heeft de hond zoiets van 'ja maar ze ging toch daarheen met mijn snoepjes, ga weg met je doekje' :p Maar ik verbaasde me erover hoe Finn op de eerste les al heel duidelijk aan het doekje rook. Je hoorde hem snuiven. De eerste les waren zo'n 4 spoortjes en het werd per spoortje moeilijker. De lessen daarna zijn we steeds weer stappen verder gegaan. Zo wisselt ook steeds de sporenloper, zodat de honden niet 1 persoon leren zoeken, maar mensen in het algemeen
Ik verbaas me af en toe wel over de stappen, maar ook over hoe snel de honden het leren. Blijkbaar is het toch zo natuurlijk voor ze dat ze best snel moeilijke dingen aankunnen.

DeDiana schreef:Leuk om te lezen! En natuurlijk vooral dat Finn het goed oppakt en er veel lol in heeft.
Amy heeft mij ook een keer voor de gek gehouden met een verkeerd spoor. De eerste paar lessen had zij sowieso wat moeite om zich niet te laten afleiden door wildspoortjes, maar dat gaat nu heel goed. Ik zie het zelf nu ook veel beter of ze nog goed op het spoor is. Ze speurt sowieso in een flink tempo en mindert in vaart als ze zich laat afleiden. Maar een paar weken geleden heeft ze me zeker 5 minuten op het verkeerde been gezet door heel overtuigd een wildspoor te volgen, ik zag het echt niet dus ik dacht dat we nog goed op het spoor zaten. Pas toen de speurjuf door de walkietalkie vroeg of we nog niet bij een kruising waren, kwam ik erachter dat we niet goed waren gegaan.
Het is wel heel goed voor haar concentratievermogen trouwens, want ze laat zich nu veel minder makkelijk afleiden en zelfs toen we laatst twee wilde en lompe boxers tegenkwamen keek ze nog niet op of om en bleef keurig aan het speuren.

Jij doet met Amy praktijkspeuren toch? Het verschil werd ons nog even uitgelegd toen Finn zijn verkeerde spoor had uitgewerkt. Dat was waarom wij nog geen blinde sporen doen, wat ze dus bij praktijkspeuren wel vaak doen. Zo konden zowel de trainster als ik leren hoe Finn speurt en hoe we zien dat hij wel/niet op het goede spoor zit. Zij kan dat beter zien dan ik, maar toch wist Finn ons beiden om de tuin te leiden

Superleuk dat je dit doet!

Leuk

Moet inderdaad wel erg moeilijk zijn, hoeveel mensen lopen daar niet op 1 dag, dus allerlei geurtjes door elkaar. Knappe Finn

veertje schreef:

ranetje schreef:Wat leuk om te doen.
Zo te zien heeft hij er in ieder geval lol in

Speuren is een heel erg intensieve activiteit.
Ik kan me voorstellen dat hij na een verkeerde richting wel heel wat meer moeite had (door vermoeidheid) om het goed spoor te blijven volgen.
Leuk dat je er over vertelt

Hoe begin je dat aan je hond te leren?
Wat is de eerste stap bij de training?

De eerste les liep de sporenloper weg en mochten de honden gewoon kijken, ze werden ook geroepen en een beetje opgejut. Een soort rennen-roepen dus zoals je het hierkomen zou oefenen alleen nu niet achter de baas aan maar achter een vreemde Het spoortje is dan ook maar een paar meter en je kon haar zo zien staan. Dat werd zo een beetje uitgebreid naar uit het zicht lopen en uit het zicht vertrekken.
Steeds werd er aan het begin een geurvoorwerp achtergelaten. In het begin heeft de hond zoiets van 'ja maar ze ging toch daarheen met mijn snoepjes, ga weg met je doekje' :p Maar ik verbaasde me erover hoe Finn op de eerste les al heel duidelijk aan het doekje rook. Je hoorde hem snuiven. De eerste les waren zo'n 4 spoortjes en het werd per spoortje moeilijker. De lessen daarna zijn we steeds weer stappen verder gegaan. Zo wisselt ook steeds de sporenloper, zodat de honden niet 1 persoon leren zoeken, maar mensen in het algemeen
Ik verbaas me af en toe wel over de stappen, maar ook over hoe snel de honden het leren. Blijkbaar is het toch zo natuurlijk voor ze dat ze best snel moeilijke dingen aankunnen.

Dank

Super leuk! Bijzonder he! hoe snel ze dat oppikken. Ik heb het 1 keer ook met Duke gedaan, ter vervangen van de gewone training omdat het een beetje regende. Ik vond het echt ontzettend leuk om te doen.


Waar doe je dat als ik vragen mag? En jij DeDiana, waar ga jij heen met Amy?

veertje schreef:

DeDiana schreef:Leuk om te lezen! En natuurlijk vooral dat Finn het goed oppakt en er veel lol in heeft.
Amy heeft mij ook een keer voor de gek gehouden met een verkeerd spoor. De eerste paar lessen had zij sowieso wat moeite om zich niet te laten afleiden door wildspoortjes, maar dat gaat nu heel goed. Ik zie het zelf nu ook veel beter of ze nog goed op het spoor is. Ze speurt sowieso in een flink tempo en mindert in vaart als ze zich laat afleiden. Maar een paar weken geleden heeft ze me zeker 5 minuten op het verkeerde been gezet door heel overtuigd een wildspoor te volgen, ik zag het echt niet dus ik dacht dat we nog goed op het spoor zaten. Pas toen de speurjuf door de walkietalkie vroeg of we nog niet bij een kruising waren, kwam ik erachter dat we niet goed waren gegaan.
Het is wel heel goed voor haar concentratievermogen trouwens, want ze laat zich nu veel minder makkelijk afleiden en zelfs toen we laatst twee wilde en lompe boxers tegenkwamen keek ze nog niet op of om en bleef keurig aan het speuren.

Jij doet met Amy praktijkspeuren toch? Het verschil werd ons nog even uitgelegd toen Finn zijn verkeerde spoor had uitgewerkt. Dat was waarom wij nog geen blinde sporen doen, wat ze dus bij praktijkspeuren wel vaak doen. Zo konden zowel de trainster als ik leren hoe Finn speurt en hoe we zien dat hij wel/niet op het goede spoor zit. Zij kan dat beter zien dan ik, maar toch wist Finn ons beiden om de tuin te leiden

Ja klopt, wij begonnen halverwege de eerste les al met blinde spoortjes. Maar dan wel zo dat de instructrice ons nog kon zien en we dus via de walkie talkie contact konden hebben over wat ik aan lichaamstaal en speurgedrag zag en zij mij daarin ook op zaken kon wijzen.
Het is inderdaad verbazingwekkend hoe snel de honden snappen wat ze moeten doen.

Shiloh86 schreef:Super leuk! Bijzonder he! hoe snel ze dat oppikken. Ik heb het 1 keer ook met Duke gedaan, ter vervangen van de gewone training omdat het een beetje regende. Ik vond het echt ontzettend leuk om te doen.


Waar doe je dat als ik vragen mag? En jij DeDiana, waar ga jij heen met Amy?

Wij speuren bij Dog in motion: http://www.doginmotion.nl/

Shiloh86 schreef:Super leuk! Bijzonder he! hoe snel ze dat oppikken. Ik heb het 1 keer ook met Duke gedaan, ter vervangen van de gewone training omdat het een beetje regende. Ik vond het echt ontzettend leuk om te doen.


Waar doe je dat als ik vragen mag? En jij DeDiana, waar ga jij heen met Amy?

Bij Hondenschool hond & Vorming (in Sittard/Brunssum).

Wat leuk, een verslag van Finn's trailen Gave sport is het toch. Ik vind het altijd zo mooi om te zien tot welke bijzondere dingen met hun neus de honden in staat zijn, en het is echt leuk om zelf je hond steeds beter te leren lezen. In onze groep zijn de honden ook altijd bekaf na afloop omdat het zo intensief is. Cyntha lag na de training altijd de rest van de avond haast alleen nog maar te slapen, zeker toen ze echt oud werd

Leuk! En knap van Finn dat hij het zo snel oppakt.
Lijkt me met Tom ook wel eens leuk om te doen.

Leuk verslag! eind juni mag Juul ook bij juf Judith gaan speuren workshop hebben wij ook gedaan en daarna besloten om hem maar in te schrijven voor de cursus. Ben erg benieuwd hoe hij het gaat doen en hoe zijn klasgenootjes het gaan doen. Lijkt me in elk geval erg leuk!

Inmiddels zijn we weer 2 lessen verder. Officieel 3, maar vorige week konden we helaas niet gaan omdat Finn ziek was.

Les 4 was een flinke wandeling in de heuvels rondom Sittard. Heel erg mooi! Als eerste een hele korte opfris oefening waarbij de sporenloper wegrende en de hond bleef opjutten en zich net uit zicht verstopte. Zo werden alle honden weer even extra gemotiveerd.
Daarna deden we om de beurt 2 lange sporen. Degene die aan het werk was voorop (uiteraard ) en de rest er op gepaste afstand achteraan. Heel mooi om te zien wat ze in die korte tijd al konden. Ook Finn liet twee hele mooie sporen zien die les, met nauwelijks markeerplasjes

Dit is het filmpje dat de juf gemaakt had:Klik

Gisteren hebben we bij les 6 onze eerste building search gedaan in een oude, leegstaande school. Heel erg leuk om te doen!
Finn ging zijn eerste spoor goed van start, maar was steeds aan het miepen om zijn tuig. Dat doet hij al sinds les 1, maar ik dacht dat dat wel bij zou trekken. Niet dus en het was gisteren ook erger dan normaal, hij ging er maar gewoon bij liggen Met wat aanmoedigingen heeft hij toch mooi het spoor uitgelopen en de sporenloper gevonden. Zo grappig om te zien hoe blij hij dan is, ook al kent hij die personen niet.



Halverwege, met z'n gemiep
Laatste stukje

Daarna deden we een ander spoor met een high find (persoon zit ergens bovenop). Dit keer maar Finn's normale wandeltuig aangedaan en alle drama was verdwenen. Hij ging erg mooi door de gangen, de gymzaal in en je zag een zucht van opluchting toen hij opeens naar boven keek en in het klimrek zijn slachtoffer vond



Aan het eind deden we nog een waaieroefening waarbij er 4 personen op een rij stonden en deze als een waaier uit elkaar wegliepen. Eentje liet een geurvoorwerp vallen en de hond moet dan naar de juiste persoon. Finn was afgeleid, want we waren buiten en buiten zijn struikjes. En als je al bijna 2 uur traint, moet je plassen (neem nooit een reu....). Volgens de trainster keek hij wel richting de juiste persoon, maar er naar toe gaan zat er niet in, hij wilde alleen maar richting bosjes... Uiteindelijk met wat hulp van mij toch goed afgesloten.

joyce83 schreef:Leuk verslag! eind juni mag Juul ook bij juf Judith gaan speuren workshop hebben wij ook gedaan en daarna besloten om hem maar in te schrijven voor de cursus. Ben erg benieuwd hoe hij het gaat doen en hoe zijn klasgenootjes het gaan doen. Lijkt me in elk geval erg leuk!

Zit je dan bij Miranda in de groep?

@Welshwitch: Zeker proberen! Ik ben erg enthousiast

Ik zag gisteren idd een foto voorbij komen vanaf een klimrek

Ik ga op zaterdag om 10 uur volgende week starten we.

Gaat mooi!
Als hij zit te miepen over dat tuig zit het niet lekker.
Waarom dan niet gewoon zijn wandeltuig?

ranetje schreef:Gaat mooi!
Als hij zit te miepen over dat tuig zit het niet lekker.
Waarom dan niet gewoon zijn wandeltuig?

Finn vindt bij alles dat nieuw/anders is dat het niet lekker zit Ik geef het dus altijd wat tijd, maar dat mocht in het geval van dit tuigje niet baten. Stomme is dat het beter zit dan zijn normale tuig, maar Finn heeft een andere mening blijkbaar

We gaan nu ook gewoon zijn wandeltuig gebruiken, maar eigenlijk zou je voor het speuren een apart tuig moeten gebruiken, zodat ze weten wanneer ze speuren en wanneer niet. Zijn wandeltuig gaat ook voor over zijn borst. Met hard trekken zou dat niet ideaal zijn. Maar nu doet hij dat nog niet, dus gaan we het gewoon zo even proberen.