Het HondenForum

Naar aanleiding van de zwemvliezen start ik een nieuw onderwerp. " Kunnen honden onder water ruiken? "

In het verleden liep ik tijdens een wandeling langs het kanaal. Foxterriertje liep naast me en ik gooide achteloos een steen weg die ze me dan kwam terug brengen. Zonder na te denken gooide ik die steen in het midden van het kanaal. Hondje ging erachter aan en op de plek waar de steen terecht kwam dook ze naar onder. Na enkele minuten kreeg ik het spaans benauwd want die hond bleef onder water. Na nog enkele minuten gewacht te hebben kwam ze uiteindelijk boven water en zwom naar me toe. Wat schetst mijn verbazing, het was de steen die ik in het water had gegooid. Op dat moment durfde ik dat niet te herhalen. Ik kon mijn nieuwsgierigheid echter niet bedwingen en enkele weken later heb ik het nog een aantal keren gedaan. De steen die ik gooide bracht ze steeds terug.
Vandaar mijn vraag of honden onder water kunnen ruiken?

Honden kunnen dat zeker.
Ze ruiken/lokaliseren op het moment dat ze nog boven water zijn.
Er worden ook honden getraind om bijvoorbeeld lichamen onder water op te sporen, deze geven dan aan waar er mogelijk iets ligt.

Mijn honden vinden zo ook regelmatig wat op de bodem.

http://www.hondenforum.nl/plaza/viewtop ... ilit=water
Lees vooral ook even de reactie van Marjoleine hier.

Cleva schreef:

samantha! schreef:http://www.hondenforum.nl/plaza/viewtop ... ilit=water
Lees vooral ook even de reactie van Marjoleine hier.

Nou ja, ondanks dat sint marjoleine het zegt zet ik er toch nogal wat vraagtekens bij.

Een hond ruikt niet boven water wat er op de bodem ligt omdat watergeurdeeltjes nu eenmaal niet recht omhoog opstijgen. Die moleculen gaan gewoon met de stroom mee en die gaat zelden tot nooit recht omhoog.
Als je hond recht naar beneden naar een bal kijkt dan zou ik vooral denken dat hij zijn ogen gebruikt. Wel zo logisch.

Het kanaal waar ik over spreek is in het midden vijf meter diep en zeer troebel. De bodem zal door de jaren heen van een dikke laag stinkende blubber voorzien zijn. Een steen zien die ook nog eens een stukje in de blubber weg zakt lijkt me daarbij uitgesloten.
Zelf vermoed ik en dat kan ik niet onderbouwen, dat een hond een orgaan heeft wat nog niet ontdekt is door wetenschappers. Ik denk daarbij, dat zodra ze onder water gaan zwemmen om iets te zoeken en op te halen, automatisch vanwege de waterdruk op een of andere manier hun neus afgesloten word zodat ze geen water in hun longen kunnen krijgen. Na afsluiting treedt per direct een fijngevoelig orgaan in werking wat ze naar het te vinden object brengt. Ruiken zoals wij dat ervaren zal het niet zijn.
De geur boven water kunnen ruiken van een lijk dat onder water ligt, daar geloof ik wel in. Al dien je zoals jij ook al aangaf, met heel wat vierkante meters marge rekening te houden vanwege de stroming. Lijken gaan gisten en die geur komt, hoe minimaal ook zeker boven water.

Ja, Izzy kan ook dingen onder water ruiken. En als dat simpeltje het kan, kan elke hond het

Sandra&co schreef:Ja, Izzy kan ook dingen onder water ruiken. En als dat simpeltje het kan, kan elke hond het

Abra kan dat ook al is die niet simpel

Mijn eerste teckel dook ook graag door mij gegooide stenen op.
Ik neem aan dat ze toch wel iets kunnen waarnemen aan geur, want ze kunnen tussen alle andere stenen niet op het oog selecteren welke steen ik heb gegooid.

Mijn idee: Nee ze kunnen niet ruiken onder water. Lokaliseren van iets gebeurt door het gebruik van diverse zintuigen. Boven water is dat zicht, geur en gehoor en onderwater zicht en smaak (en gehoor, maar een stil liggende steen maakt geen geluid meer ). Nu zijn smaak en geur erg nauw met elkaar verbonden dus zou je kunnen zeggen dat ze het wel ruiken, maar ik denk dat er geen hond inademt door zijn neus als ze onder water zijn. Ze proeven de deeltjes die ze boven water zouden ruiken.

veertje schreef:Mijn idee: Nee ze kunnen niet ruiken onder water. Lokaliseren van iets gebeurt door het gebruik van diverse zintuigen. Boven water is dat zicht, geur en gehoor en onderwater zicht en smaak (en gehoor, maar een stil liggende steen maakt geen geluid meer ). Nu zijn smaak en geur erg nauw met elkaar verbonden dus zou je kunnen zeggen dat ze het wel ruiken, maar ik denk dat er geen hond inademt door zijn neus als ze onder water zijn. Ze proeven de deeltjes die ze boven water zouden ruiken.

Ik wilde nou precies het zelfde zeggen Onder water 'ruik' je met je mond.
Dat doe je overigens tijdens het eten ook grotendeels. Het is vast herkenbaar dat eten anders smaakt als je neusholten en voorhoofd holten vol met snot zitten.
Op het moment dat je iets in je mond hebt, bevindt het zich letterlijk 'onder je neus' ofwel via de keelholte komt de geur in de neusholte terecht. Dit kun je versterken door licht via je neus uit te ademen, iets wat je vanzelf al doet als iets goed probeert te proeven.

Een hond kan niet onder water ruiken met zijn neus, dat zouden zijn longen niet ten goede komen. Ze kunnen wel vlak boven het wateroppervlakte ruiken wat er zich in het water bevind.
Honden die zijn getraind om lijken in het water te vinden doen een melding op de plek waar de geur aan de oppervlakte komt. Door middel van berekeningen van de stroming van het water kunnen ze dan uitrekenen waar het lijk ongeveer ligt.

Honden hebben wel een plek in de mondholte waar geurreceptoren aan verbonden zijn. Daarom gaan honden soms 'klepperen' met hun bek om via die plek geur op te vangen. Of ze likken ergens aan om meer informatie te krijgen over de geur (bijv reuen die urine oplikken). Volgens mij is voornamelijk bekend dat die plek in de mond is bedoeld voor hormonen, maar misschien kunnen ze er ook andere geuren mee detecteren?

veertje schreef:Mijn idee: Nee ze kunnen niet ruiken onder water. Lokaliseren van iets gebeurt door het gebruik van diverse zintuigen. Boven water is dat zicht, geur en gehoor en onderwater zicht en smaak (en gehoor, maar een stil liggende steen maakt geen geluid meer ). Nu zijn smaak en geur erg nauw met elkaar verbonden dus zou je kunnen zeggen dat ze het wel ruiken, maar ik denk dat er geen hond inademt door zijn neus als ze onder water zijn. Ze proeven de deeltjes die ze boven water zouden ruiken.

Ze nemen dus de geur waar