Na ruim een jaar 'dierenartstraining' heeft hij zich zonder problemen of stress helemaal laten onderzoeken door de dierenarts en heeft zij twee buisjes bloed kunnen afnemen voor een test op mediterrane ziektes.
Toen Amoz hier kwam ruim anderhalf jaar geleden, was hij niet aan te raken en had hij behoorlijke angstagressie. Na zes jaar asiel, waar hij niet te benaderen was, laat staan aan te raken, en in de aanval ging als hij in een hoek werd gedreven, was zich laten behandelen door een dierenarts een onmogelijkheid.
Maar onderschat nooit de veerkracht van een hond
Toen hij eraan toe was, zijn we heel rustig begonnen met onze 'dierenartstraining'. De eerste paar keer was dat gewoon een bezoek aan de dierenarts waarbij hij daar was zonder dat de dierenarts iets met hem deed. Gelukkig reageerde hij direct heel goed op haar. Na een paar bezoekjes zijn we gaan oefenen met op de tafel staan, rustige aanrakingen en betasten, en dat hebben we stapje voor stapje uitgebouwd naar gebit en oren bekijken, hart beluisteren, etc. waarbij we altijd zijn grenzen en signalen hebben gerespecteerd.
Ondertussen maakte Amoz ook buiten de behandelkamer van de dierenarts grote stappen vooruitgang: hij zocht steeds makkelijker uit zichzelf contact met vreemde mensen (waar hij dat het eerste ca. halfjaar nog uit de weg ging), liet zich steeds vaker ook aaien door andere mensen, deinsde niet meer terug bij onverwachte aanrakingen of als mensen op hem af liepen, en koos in plaats van reageren met agressie voor ontwijken als het hem te spannend werd. Ik kon zijn signalen steeds beter lezen en herkennen en kreeg het vertrouwen dat hij bij de juiste benadering niet meer zou (proberen te) bijten.
Gisteren was het dan ook het goede moment voor de laatste stap in dit hele proces: een 'echt' onderzoek en bloed afnemen. Eerst was Amy aan de beurt en heeft Amoz gekeken. Daarna hebben we rustig de tijd genomen, het betasten en onderzoeken was inmiddels echt geen probleem meer. En ook tijdens het scheren en bloed afnemen bleef Amoz rustig zitten, legde zijn kop ontspannen in mijn handen, toonde geen tekenen van stress, ongemak of wantrouwen. Hij deed het in één woord voorbeeldig.
En zo heeft Amoz op de leeftijd van 8 jaar zijn dierenartstraining afgerond en laten zien dat je nooit te oud bent om te leren
Nu is het duimen dat hij geen mzz onder de leden heeft natuurlijk, maar hoe dan ook ben ik ontzettend trots dat hij zichzelf zo heeft overwonnen, zo veel vertrouwen heeft gekregen en zo veerkrachtig is
wat fijn voor jullie allebei dat hij nu zo ontspannen door het leven kan gaan. Ook super trouwens, een dierenarts die zo meewerkt. Kailen hier moet ook niks hebben van het door vreemden te worden aangeraakt, en dan vooral mannen. O.a. daarom ben ik naar een vrouwelijke da overgestapt, waarbij het stukken beter gaat.
; dierenartsen zijn zo ongeveer onschendbaar en een beetje discussie al niet aan de orde. Ik vind dit dus heel byzonder om te horen 
Jeetje dat komt even donderslag aan 
