Het HondenForum

Duke is normaal gesproken heel zacht met zijn bek. Hij heeft nog nooit iets hard gegrepen, geen speeltjes niks. Als ik te hard aan een touw trek, laat hij los.

Maar van de week bij de dierenarts heb ik hem voor het eerst waarschuwend horen grommen, toen hij niet wilde dat er in zijn oor gekeken werd. Met de oor pipetjes heeft hij de eerste keer ook naar me gesnept. Niet hard, hij beet niet echt, maar hij snepte wel.

Dat doet me toch denken dat het hoog tijd wordt om een muilkorf of snuitje aan te schaffen en uitgebreid de tijd te nemen om deze zo positief mogelijk te introduceren, zodat mocht er een keer echt iets aan de hand is, de dierenarts in ieder geval 100% veilig zijn werk kan doen. Na die grom, ben ik er niet meer zeker van dat Duke echt niet zou bijten bij flinke pijn.

Nou twijfel ik wat verstandiger is, een snuitje of een korf. En welke zijn fijn en passen goed om een herder snuit. Iemand advies? Ik heb er echt 0 verstand van.

Ik zou een korf doen, daar heb je meer aan, prettiger voor de hond (kan nog hijgen en drinken) en die kan je ook gebruiken als je met Duke naar een buitenland gaat waar het meenemen van een muilkorf verplicht is.

Ik heb ervaring met maar één merk, namelijk Baskerville; die past Dalí niet goed, want zijn koppie is te klein en zijn snuit te spits. Zorro had ook een wat te lange neus voor zijn Baskerville. Ik denk dus dat die bij Duke misschien ook niet goed past.

Als het alleen voor de dierenarts is, die hebben doorgaans zelf wel wat korven liggen.

Die heeft de dierenarts toch zelf wel liggen lijkt me.......

Hier heeft de dierenarts er zelf wat liggen. 1x moeten gebruiken toen cayra was aangevallen en behandeld moest worden maar heel angstig was en pijn had.

Inge schreef:Als het alleen voor de dierenarts is, die hebben doorgaans zelf wel wat korven liggen.

Vast wel, maar ik neem liever de tijd om het rustig aan te leren zodat het niet gekoppeld wordt aan een negatieve ervaring.

Dan zou ik voor een muilkorf gaan, prettiger voor de hond dan een snuitje.

Nog nooit nodig gehad maar op de vereniging oefenen we wel eens met het omdoen van een snuitje.
Langzaam opbouwen.

Rhodi heeft een leren korf. Duitsland en Belgie verkopen daar nog het meest van, valt me op. Die zijn tenminste geschikt voor spitse herderkoppen en zitten vaak ook comfortabel. En niet onbelangrijk; eten, drinken en eventueel braken kan allemaal zonder probleem.

Muilkorf, dat vind ik veel prettiger werken. Tay trouwens ook, snuitje vindt hij heel irritant en raakt hij van over de zeik, muilkorf is 1 keer proberen af te doen en daarna is hij rustig ermee.

Met muilkorf heb ik geen ervaring, maar met een snuitje wel. Damy vreet de dierenarts ook graag op, dus zo'n snuitje voorkomt een hoop stress voor iedereen (ook omdat ik hem dan niet meer in de houdgreep hoef te houden). Kwestie van aanleren dat zo'n snuitje gewoon ff moet. Soms doe ik 'm thuis om, voor een klein minuutje. Dan hangt er niet altijd een naar gevolg aan vast.

Daar zou ik niet zo moeilijk over doen. Lotje vindt de dierenarts ook 2x niks en sommige dingen weet ik dat het verkeerd kan gaan, dus gewoon even snuitje om, behandeling en klaar. Voornamelijk als er naar haar oren gekeken moet worden. HD foto's en hartfilmpje geen problemen mee, ze ging gewoon liggen.

Hier een hond die absoluut geen fan is van de DA (als pup moest ze wekelijks verdoofd worden, telkens een venijnige prik en nu heeft ze er een regelrechte haat tegen). Over het algemeen is het prima te doen met een bal in de bek en hond op de grond.
Maar moest er langdurig onderzoek nodig zijn bij haar kop, gaat er een snuitje om. Dat duurt niet lang en op die moment zou het helemaal niet uitmaken of ze dat op voorhand al positief aangeleerd is of niet. En drinken en hijgen is al helemaal niet nodig.

Het is overigens alleen maar voor de prik dat ze kwaad is. De DA zelf is daarna en daarvoor gewoon een mens als een ander en doet ze helemaal niet kwaad naar.

Akkoord met de houdgreep overigens, maar op die moment kan ik ze niet tegenhouden want ze slaat met gans haar lichaam en heeft gewoon veel macht. (of ik te weinig)

Zijn er nog specifieke tips voor een korf die past op een herder snuit?

Ik kan die houdgreep ook niet, maar dat vind ik idd wel een fijnere oplossing. Als mijn man mee is dan doen we dat ook gewoon. Alleen Winni moet je met 2 man in de houdgreep zetten, dat kleine ding is zo snel en flexibel.

Shiloh86 schreef:Zijn er nog specifieke tips voor een korf die past op een herder snuit?

Ik heb voor Vusi zo'n simpel "mandje" maat 6 (Eurofag) Ze kan er wel mee drinken, maar ik kan haar geen snoepjes voeren. Hoeft voor haar ook niet, ze is al blij met een "stem beloning" of een aai over haar bol

Shiloh86 schreef:Zijn er nog specifieke tips voor een korf die past op een herder snuit?

Bij Theuerzeit maken ze ze op maat http://www.hondensportartikelen.nl/page20.html

riet moest ook gekorfd bij de da en die had op zich met de korf geen moeite, maar wist wel degelijk wat haar te wachten stond als we de parkeerplaats van de da op kwamen rijden.
voor haar maakte die korf minder uit dan het feit dat er vreemde handen aan haar lijf kwamen.

ik leende de korf van de da, het was er zo een maar de maat weet ik niet:

renee-uk schreef:riet moest ook gekorfd bij de da en die had op zich met de korf geen moeite, maar wist wel degelijk wat haar te wachten stond als we de parkeerplaats van de da op kwamen rijden.
voor haar maakte die korf minder uit dan het feit dat er vreemde handen aan haar lijf kwamen.

ik leende de korf van de da, het was er zo een maar de maat weet ik niet:

Precies, die heb ik ook.
Het nadeel van een korf ipv een snuitje is dat als de hond met z'n hoofd "slaat" zo'n korf pijnlijk kan zijn

Wij houden Buck altijd zelf vast. Meestal met z'n tweeen en dat gaat prima. Ik heb hem 1 keer een snuitje omgedaan van tevoren maar die kreeg hij zelf af.

En na een operatie hebben ze een keer niet gewacht tot ik er bij was en hem uit zo'n bench gehaald en geprobeerd het infuus te verwijderen. Ik kwam in een kamer met drie verhit uitziende mensen, een omgevallen stoel en omgevallen infuuspaal. En Buck met een slipketting heel strak om z'n nek in een hoek.

Toen ik hem bij z'n kop vasthield kon de d.a. zo het infuus er uit halen. Zo'n slipketting is nergens voor nodig en alleen daarvan was hij al in paniek. Ik vond dat wel heel slecht want ik had niet voor niks aangegeven dat ik er zelf bij zou blijven tot hij sliep en dan ook als hij weer wakker zou zijn. Dus dat staat nu goed genoteerd in de computer. Dat er niks gebeurd zonder dat wij er bij zijn.

mosquito1980 schreef:

renee-uk schreef:riet moest ook gekorfd bij de da en die had op zich met de korf geen moeite, maar wist wel degelijk wat haar te wachten stond als we de parkeerplaats van de da op kwamen rijden.
voor haar maakte die korf minder uit dan het feit dat er vreemde handen aan haar lijf kwamen.

ik leende de korf van de da, het was er zo een maar de maat weet ik niet:

Precies, die heb ik ook.
Het nadeel van een korf ipv een snuitje is dat als de hond met z'n hoofd "slaat" zo'n korf pijnlijk kan zijn

Deze heb ik voor Tapas in maat 8 gehad, is een Baskerville. Alleen kwam de voorkant ervan tegen haar neusdop aan. Die was dus net te kort voor haar. Een maat 9 was dan weer te breed bij haar ogen. Dat vind ik bij veel muilkorven toch wel het nadeel bij herders met lange neuzen en niet heel veel stop, dat ze of te kort zijn voor de snuit of te breed bij de ogen. Ik heb nu een metalen met kunststof polstering bij de neusrug en die zit een stuk beter maar nog niet ideaal.
De zwarte Baskerville zou nog een optie kunnen zijn, die is wat anders van model en wordt ook vaak bij Herders gebruikt. Ik geloof dat ik dan maat 6 zou moeten hebben voor Tapas, maar weet dat niet zeker.

@Inge, op de link die jij geeft zie ik alleen standaard maten (S-M-L zonder verdere uitleg over afmetingen) muilkorven staan?

LongFields schreef:
@Inge, op de link die jij geeft zie ik alleen standaard maten (S-M-L zonder verdere uitleg over afmetingen) muilkorven staan?

Klopt, maar als je ze mailt en wat maten doorgeeft (nekomvang, neusomvang smalle en brede stuk, afstand ogen/neus geloof ik) kunnen ze hem op maat maken. Ik heb er 1 laten maken voor een pitbull van een ex-cliënt die een aanlijn- en muilkorfgebod had.

Inge schreef:

LongFields schreef:
@Inge, op de link die jij geeft zie ik alleen standaard maten (S-M-L zonder verdere uitleg over afmetingen) muilkorven staan?

Klopt, maar als je ze mailt en wat maten doorgeeft (nekomvang, neusomvang smalle en brede stuk, afstand ogen/neus geloof ik) kunnen ze hem op maat maken. Ik heb er 1 laten maken voor een pitbull van een ex-cliënt die een aanlijn- en muilkorfgebod had.

Dat werd me uit hun site niet echt duidelijk, dank je voor je uitleg.

Ik heb de korf van de foto voor Biko als hij naar de da moet. Ik heb het schuifje aan de voorkant eruit gehaald en een extra touwtje erin geregen als dubbele zekering. Ik heb het niet aan hoeven leren want hij kende het al. Ik denk dat hij bij zijn vorige eigenaren met muilkorf naar de trimmer was gebracht.

Hier heeft de da ze ook altijd liggen. Of ik doe ook wel eens de riem om hun bek als het even kort nodig is.

Nap is niet zo gecharmeerd als ze aan zijn buik gaan voelen, dan kan er wel eens een gemeende grom klinken. Om ellende te voorkomen doe ik hem dan een korf om. Tenzij de baas mee is, die houdt hem zo goed vast dat Nap geen schade kan aanrichten;). Snuitje vind ik ondingen, vaak is er toch wat stress en dan kunnen ze niet hijgen.

In Kranenburg bij de dierenwinkel, das Futterhaus, verkopen ze oa baskerville muilkorven daar zou je ze dus ook kunnen passen.

Ik zou bij een lange snoet gewoon met een goedkoop snuitverbandje oefenen.

Zolang het geen pijn doet is het comforabel genoeg voor die korte momenten dat je het misschien nodig hebt. En als ze dit accepteren, dan hoef je nog maar weinig bij te trainen als je ooit een luxere nodig hebt.

Muts laat zich gewoon braaf behandelen

Nanna schreef:Toen ik bij de da werkte hield ik bange of boze honden en katten vast. De ervaring leerde dat dat veel beter werkte dan een snuitje.

Ik ook, en dat werkte prima. Als ik er niet was deden ze een strop om de snuit, van verband.
Ik ben maar in die tijd twee keer gebeten, de tweede keer door een kat en dat werd een beste bloedvergiftiging.