Het HondenForum

Vroeger zag je in het straatbeeld best veel Bouviers. Hier in de buurt loopt er één die ik regelmatig zie maar verder kom ik er maar sporadisch één tegen. Hoe komt dat eigenlijk? Is dat mss mede door het coupeerverbod gekomen? Is de gezondheid slecht?
Hoe zit het met de gezondheid en het karakter van de boef?
Die hier loopt is een (te dikke) gecastreerde reu. Vriendelijk naar mens en hond maar verder wel een erge slome. Ik heb hem geloof ik nog nooit zien rennen en ik zie hem meestal los. Hij is niet oud. Ik dacht 5 jr ofzo.

Nu je het zegt...ik zie ze eigenlijk nooit

Een vriendin van mij heeft er altijd 1, die van haar zijn erg lief en heel gemakkelijk.
Ze heeft nu een teef maar hiervoor een reu, allebei erg lief.
Hier zie ik ze ook nooit meer.

Laatst in het Zwolse bos in Heerde een vrouw met een pup tegengekomen.
Op mijn vraag, waarom je ze niet meer zoveel ziet zei zij: Tja, met dat coupeerverbod vinden veel oudgedienden ze niet meer stoer genoeg.

Of dat dan ook de reden is weet ik natuurlijk niet, maar ik vond het wel een opvallend antwoord.

Naast de HD en ED komt er nogal wat ellende voor . Karakters ook niet altijd je van het en veel inteelt , wereldwijd zijn ze allemaal wel aan elkaar te linken. Africhting lijnen is een nog kleinere populatie maar wat zich daar binnen afspeelt weet ik niet zo maar zal niet anders zijn.
Duitsland zijn ze wel populair aan het worden. Amerika ook trouwens.

Trimmen van bouvier kost ook aardig wat en meeste mensen lopen daar ook tegen aan. Of ze vergissen zich en denken door die lange staart en lange oren dat het knuffelbeestjes zijn. Worden er nog best veel herplaatst.

Zie ze wekelijks....

Maar train dan ook bij een boevenclub

wolvster schreef:Laatst in het Zwolse bos in Heerde een vrouw met een pup tegengekomen.
Op mijn vraag, waarom je ze niet meer zoveel ziet zei zij: Tja, met dat coupeerverbod vinden veel oudgedienden ze niet meer stoer genoeg.

Of dat dan ook de reden is weet ik natuurlijk niet, maar ik vond het wel een opvallend antwoord.

Dat was al jaren geleden en daarna zijn mensen er toch weer ondanks hun afkeer bij terug gekomen , plus er is een heel nieuw publiek bijgekomen.
Vergeet niet dat de populariteit al net een beetje begon te taaien toen het coupeer verbod kwam.

Cleva schreef:Ik denk dat het minder met het coupeerverbod te maken heeft dan met hoe ze tegenwoordig gefokt worden.
De liefhebber was vroeger iemand die van een zeer stabiele waakhond met een redelijk harde vacht hield. Nu zijn het imbeciele pluiskuikens.

Toen heel heel lang geleden was hij ook niet echt geliefd [ vergelijkbaar of erger dan de Laekense ] en dreigde verloren te gaan en daarom hebben een aantal fokkers de koppen bij elkaar gestoken en het uiterlijk en karakter iets aaibaarder te maken.
Zelfs de zogenaamde echte wat de africhters dan vinden zijn meestal nog meer zacht van vacht dan de showlijn.

Ik zie er ook zelden meer een. Mijn schoonouders die fokten ze vroeger, met staart. Waren super lieve en waakse honden. De laatste van mijn schoonmoeder is 16 jaar geworden. Was ook een heel sloom beest. In huis was het net een kleedje, zat geen beweging in. Maar toen ze een keer niet thuis waren en er een onbekende voor de deur stond, sprong hij wel dwars door het raam van de voordeur. Gelukkig liep dat allemaal goed af. Ik vind zelf de vacht een nadeel, daarom hoef ik ze niet. Maar wat karakter betreft zijn het wel fijne honden.

Wat veel antwoorden meteen!
Ik vind het wel opvallend hoe het karakter zo sterk met het uiterlijk is mee veranderd. Tenminste, dat lijkt mij, en meerdere mensen hier dus ook.
Ik vind ze er ook niet mooier op geworden door de jaren heen maar blijkbaar is dat toch wat veel mensen wel willen.

Is de vacht van de africhtingshonden meer als de boefjes vroeger?

Heb jij ook geen boeven meer Kees?

sirene schreef:Wat veel antwoorden meteen!
Ik vind het wel opvallend hoe het karakter zo sterk met het uiterlijk is mee veranderd. Tenminste, dat lijkt mij, en meerdere mensen hier dus ook.
Ik vind ze er ook niet mooier op geworden door de jaren heen maar blijkbaar is dat toch wat veel mensen wel willen.

Is de vacht van de africhtingshonden meer als de boefjes vroeger?

Heb jij ook geen boeven meer Kees?

Nee de vachten van de africhting lijnen zijn nog erger , zacht en niet met de kam door te komen . Erger dan wat de meeste al van de showlijn vinden. Enige overeenkomst die ze hebben is dat de meeste zwart zijn. Africhting lijn vergeleken met de showlijn heeft de showlijn een bikkel harde vacht.

Ja heb nog een ouwe teef en 1 van een jaar in huis lopen.

De originele vacht erop terugfokken lijkt me niet zo moeilijk toch? Als je hem met korthaar kruist krijg je toch weer harder haar? Of met een ruwharig ras?
Mij lijken het qua karakter ook wel fijne honden. Maar ik ken er dus nog amper. Met degene die ik tegengekomen ben de laatste jaren kan ik me hard werken dus niet zo voorstellen. Wel als stabiele erfbewaker.

Die kruising laeken van jou was toch met een bouvier, Kees?

Mijn buurman heeft er een, een ongecastreerde reu van een jaar of drie. Heel erg waaks, daar kom je niet binnen als vreemde. Stormt buiten woest blaffend op honden af, maar doet niets en luistert goed. Verder wel actief, sjouwt het liefst continu met de grootste stokken rond. Inderdaad een zachte vacht, wordt regelmatig kort geschoren. Verder zie ik ze ook nooit.

De boeven die bij ons op de hondenschool kwamen, waren een schim van het karakter van hoe ik de boef van vroeger ken, tel daar bij op de ontplofte vacht (terwijl ze niet gecastreerd waren). Zonde hoor

sirene schreef:De originele vacht erop terugfokken lijkt me niet zo moeilijk toch? Als je hem met korthaar kruist krijg je toch weer harder haar? Of met een ruwharig ras?
Mij lijken het qua karakter ook wel fijne honden. Maar ik ken er dus nog amper. Met degene die ik tegengekomen ben de laatste jaren kan ik me hard werken dus niet zo voorstellen. Wel als stabiele erfbewaker.

Die kruising laeken van jou was toch met een bouvier, Kees?

Ja klopt , Yukie die bij Mieke zit .
Leuke hond , pasgeleden nog een dagje heir geweest.

Kijk eens naar de Ardenner bouvier , iets pittiger en nog wat orgineler , ook qua vacht.

M'n oom heeft al decennia-lang Boefjes, van heel makkelijke tot de meest...pittige exemplaren. Z'n huidige is een klein, blij pluiskuiken Moet je mazzel mee hebben. Hij haalt de Carlo's (ze hebben allemaal dezelfde naam ja) altijd bij dezelfde fokker in Duitsland...nou ja, als je bij dezelfde fokker al zo'n scala aan karakters/uiterlijkheden hebt, weet je het wel.
Verder ken ik er nog 2; 1 veel te dikke en 1 van een ouder Aziatisch vrouwtje, da's een pup van een maand of 11 nou gok ik. Een loeder-in-de-maak met (gelukkig) een flink ontzag voor Izzy. Het is nogal een stormram



Maaruh, ik zie ze nog best veel dus Goed opgevoed vind ik ze geweldig.

Mijn droom is om nog een keer een bouvier te hebben, ik mis mijn toppertje nog altijd.

Ik wandel vaak met een kennis en zij heeft er drie. Oma, dochter en kleindochter van nu een half jaar. Ben ze wel gaan waarderen. Stabiele honden, goed op te voeden en weinig poespas.
Hier in de buurt weet ik er nog twee maar die ken ik niet zo goed.

toen wij nog in belgie woonde werd er een bouvier "gedumpt"' ,mensen hadden een vals adres en telefoon nummer achter gelaten na aflevering,later begreep ik wel waarom...

was jonge hond met wat later bleek een heel goede stamboom welke wij dan nooit erbij gekregen hebben,maar na wat onderzoek zijn we bij de fokker uit gekomen,welke vertelde dat hij uit toplijnen kwam..

maar jemig wat een rothond...

gillend gek werd ik van die hond en we hebben hem zelf uiteindelijk herplaatst naar mensen die een paard kwamen bekijken ( en kopen) en bij toeval een bouvier zochten,de vlag is echt uitgegaan toen hij naar zijn nieuwe baasjes ging...ik kreeg laatst een pb dat de hond overleden was,hij is nog geen 10 jaar oud geworden.

grappige aan deze hond was dat hij rechtop staande oren had..zag er echt niet uit...

Een buurman heeft er twee. Een reu en een teef. Allebei lieffies. Echt van die knuffelberen. Maar de eerste keer dat ik ze zag, dacht ik eerst dat het schapedoezen waren.
Pas toen ik beter keek, zag ik dat het bouviers waren. Ik heb er niet veel verstand van, maar ik vind ze beiden aan de kleine kant. Niet veel groter dan mijn collieteef Abby. En in mijn herinnering waren het vroeger echt massieve, grote honden. Met inderdaad een harde en stugge vacht. En ook niet zo lief.
Maar in de jaren '60 en '70 werden ze ook echt voor de bewaking gebruikt. Op mijn middelbare school had de conciërge er twee (hij woonde op het schoolterrein) en daar hoefde je ook echt niet na schooltijd even over het hek te klimmen. Want die beesten vielen echt aan.

Overigens, een kennis van mij wilde een paar jaar geleden een bouvier herplaatsen die ook wat gedragsproblemen had. Via een kennis van Kees is dat overigens wel gelukt.

Cleva schreef:Ik denk dat het minder met het coupeerverbod te maken heeft dan met hoe ze tegenwoordig gefokt worden.
De liefhebber was vroeger iemand die van een zeer stabiele waakhond met een redelijk harde vacht hield. Nu zijn het imbeciele pluiskuikens. Ik zou er ook geen meer hoeven.

Dit denk ik ook.
Wij hebben er thuis eentje gehad van het ouderwetse type, een flinke hond met een heerlijke plukvacht en niet zo'n pluizige kniphond als je tegenwoordig op shows ziet. Die van ons was trouwens wel erg lief.
Zo eentje als wij hadden zou ik best wel weer willen, maar die zijn niet meer te vinden helaas.

Ik heb er twee in mijn groep gehad op de hondenschool, reuen, beide erg angstig en heel eenkennig.

Ik ken aardig wat Bouviers. Allemaal wel een beetje grumpy, niet mijn type, maar wel fijne honden voor de plek waar ze zitten.

Hier in mijn dorp fietst er altijd een Mw die er drie los naast de fiets heeft.
Ook los bij de winkel liggen wachten .

Mooie honden.

Die ik van de club ken zijn erg verschillend. De helft prima voor de sport de andere helft minder. T gros is erg sociaal maar een enkele die niet fris is.

Ik zag er laatst toevallig een op het station. Hij zag er heel vrolijk uit en benaderde Oor ook vriendelijk. Toen dacht ik ook wle even bij mezelf dat ik die al heel lang niet meer in het wild gezien had. Terwijl in de tijd dat ik op de basisschool (jaren 80/90) zat het een vrij veel voorkomende hond was.

Bedankt allemaal! Wat een verschillende ervaringen allemaal.
Het waakse zit er geloof ik nog wel echt in, de rest is afwachten.

fenneke schreef:Hier in mijn dorp fietst er altijd een Mw die er drie los naast de fiets heeft.
Ook los bij de winkel liggen wachten .
Mooie honden.

Dat klinkt goed, zou dat een fokster zijn?

Ik kom ze niet vaak tegen tijdens wandelingen, maar hier in de wijk wonen er toevallig twee. Een heel kalme, stoïcijnse reu die niet van de zijde van zijn baas wijkt, loopt altijd los en is een heel relaxte hond. En een jonge reu die zijn baasje altijd voortsleept, niet met andere honden kan en nogal losgeslagen is. Maar in dit laatste geval denk ik dat een gebrek aan opvoeding een minstens even grote rol speelt als het karakter van de hond. Ze worden overigens allebei vrij kort geschoren.
Ik vond ze vroeger altijd vrij imposant en massief, en heb het idee dat ze nu kleiner en tengerder zijn.

De ouders van mijn man hebben bouviers gehad, neppe, want blond. De laatste heb ik nog meegemaakt en dat was een watje en een sul. Zat nul pit in. Gingen we naar het strand, bleef ie tussen ons in lopen. En drámmerig! Lief was ie verder wel hoor, maar zo niet mijn type hond..

Heb er wel een aantal in de ringtraining gehad, eentje (die veel te vroeg overleden is helaas) was wel echt een imposante hond, mooi stug haar, stoer ding, voor de duvel niet bang. De laatste heb ik tot een jaar "in training" gehad en dat was vooral een blij ei wel echt een heel leuk dier maar was weinig stoers aan. Misschien is dat nog gekomen, kom 'm heel af en toe nog tegen op show en dan is het poten in m'n nek en kroelen <3 Hoe ze thuis zijn waren weet ik niet, ik vond het best leuke honden maar of het nou de beste erfbewakers waren..

DeDiana schreef:Ik kom ze niet vaak tegen tijdens wandelingen, maar hier in de wijk wonen er toevallig twee. Een heel kalme, stoïcijnse reu die niet van de zijde van zijn baas wijkt, loopt altijd los en is een heel relaxte hond. En een jonge reu die zijn baasje altijd voortsleept, niet met andere honden kan en nogal losgeslagen is. Maar in dit laatste geval denk ik dat een gebrek aan opvoeding een minstens even grote rol speelt als het karakter van de hond. Ze worden overigens allebei vrij kort geschoren.
Ik vond ze vroeger altijd vrij imposant en massief, en heb het idee dat ze nu kleiner en tengerder zijn.

Bouvier hoort helemaal niet zo groot en zwaar te zijn , in de periode dat hij zo populair was zijn ze groter en groter gaan fokken . Op een gegeven moment terug gefloten door Belgie.
Teefje 27 tot 35 kg en tussen de 59 en de 65 cm schofthoogte.
Reuen 35 tot 40 kg en tussen de 62 en de 68 cm schofthoogte.

Zelfde zie je wel vaker bij andere rassen gebeuren , word groter en groter of kleiner en kleiner en mensen gaan denken dat dat de norm is.
Zie je nu ook bij de poedels . Geen verschil in reu of teef , alles tussen de 45 en 60 is goed . Maar je ziet tegenwoordig molenpaarden lopen van rond de 70 . Kwam er pas 1 tegen die wel de 80 haalde.
Zie je vooral bij de harlekijnen.