Met hun Siberische husky’s op leeftijd trainen Sandra en Han Berendschot uit Drachten in de bossen van Diever voor een vierdaagse sledetocht in het Zweedse Lapland.
Je hoort ze huilen in de bus. De Siberische husky’s van Sandra en Han Berendschot uit Drachten lijken zin te hebben in hun trainingstocht in Diever.
Een voor een worden ze door hun bazen uit de wagen geladen. Eerst worden ze vastgelegd aan de stake-out, een lange hoofdlijn met een rits kortere kettingen.
Het is maar goed dat Sandra en Han vooraf al afgesproken hebben wie welke hond in het harnas hijst, het trektuigje waaraan ze uiteindelijk voor de kar komen.
Het is bijna onmogelijk om boven het kabaal van de honden uit te komen. Han had vooraf al gewaarschuwd: ,,Eerst is het nog 100 decibel, maar als ze eenmaal lopen is het helemaal stil.’’
Vierdaagse tocht
De honden en hun beide bazen trainen voor de International Scandinavian Stage Race, een vierdaagse sledehondentocht van 150 kilometer die half februari wordt gehouden in Zweeds Lapland.
Tussen kerst en oud en nieuw bivakkeert de roedel op een camping in Diever om te trainen. In de omliggende bossen kan het husky-team Touch of Frost kilometers maken.
De stalen kar op vier wielen, vanwege z’n 100 kilo ook wel ‘tank’ genoemd, wordt voortgetrokken door zeven husky’s.
Ze hebben elk hun eigen positie.
De voorste twee, Iluq en Peik, zijn de leaddogs. Daarna komen swingdogs Findus en Kimmie en teamdog Sky.
De krachtpatsers van het stel lopen achteraan.
Dit zijn wheeldogs Ace en Hummer.
,,Onze honden zijn al op leeftijd. De oudste is twaalf. Als we nog een keer naar Lapland willen dan moeten we het nu doen, dachten we.
Ze moeten daar niet alleen een zware tocht lopen, maar ook extreme kou trotseren. Het is daar zeker min 20’’, vertelt Han, die als musher (menner)
achterop de kar staat.
Als Sandra op het zitje plaatsneemt, dan trekken de husky’s in totaal 300 kilo door het bos. ,,We trainen niet op snelheid, maar op uithoudingsvermogen.
De honden moeten spieren kweken.’’
Herstellende hond
Teamdog Jynxx zit op de reservebank en blijft achter op de camping. De husky is herstellende van kanker in z’n poot.
Sandra: ,,Er is een bult weggehaald en na de operatie is de wond weer opengesprongen. We hopen dat we hem voor de tocht nog weer een beetje in conditie krijgen.’’
Als Iluq en Peik voor de wagen gespannen zijn, blijft Sandra gehurkt voor ze zitten om ze in bedwang te houden.
Han maakt ondertussen de rest van de roedel aan het span vast.
Blaffend en grommend wachten de husky’s op hun beurt.
,,Of ze het leuk vinden? Dat weet je nooit zeker, maar ik denk van wel.
Dat merk je aan hun uitgelaten reactie vooraf.’’
Gekraak en gehijg
Na het startsein van Han, in het dagelijks leven horecamakelaar, schieten de honden ervandoor.
Eenmaal op dreef gaat draven over in een rustiger galop, gemiddeld 12, 13 kilometer per uur.
De musher heeft geen teugels, maar roept commando’s als haw voor links en gee voor rechts. Zo nu en dan stoppen de husky’s abrupt en doet er eentje z’n behoefte.
Bij een tegemoetkomende hond, houdt Han even halt: Ho.
Han: ,,Dit is mooi, hier in Drenthe. Maar stel je even voor hoe het straks in de bosrijke bergen van Lapland is.
De wereld bedekt met sneeuw en geen ander geluid dan het gekraak van de houten slee en het gehijg van de honden.’’
FILMPJE
Bron Leeuwarder Courant.
