Het HondenForum

Die grap ken ik. Kisses was heerlijk aan het rennen in de sneeuw, ineens gillen, poot laten hangen. Minimaal gebroken dacht ik. En zij maar gillen. Drama!

Ik zat al bijna in de auto richting de dierenarts. Ze stopt met gillen, gaat op haar poot staan en...... je raadt het: niets aan de hand.

Baasje ik wil aandacht, baaahaasje aaaaandacht

Gelukkig maar dan dat het niet ernstig was.

Nou ja, voordeel is dat ze niet naar de DA hoeft op tweede kerstdag (kassa!)

Heerlijk , heb hier ook zo'n drama lopen maar ook de grootste kamper die met grof geweld mijn bouvier op d'r nummer zet.

Hahaha herkenbaar!

Mijn eerste hond kon (wilde?) niet meer opstaan. Ik met spoed de dierenarts gebeld (was weekend of 's avonds, ik weet het niet meer).
Hond de auto ingedragen, hond de auto uitgedragen naar de dierenarts toe.
Eenmaal in de behandelkamer springt ze zo levendig als wat op de behandeltafel

Kuthond

Dramaqueen in de dop.

Ik had het eens met oops, die slikte ineens bot door en bleef erin, dacht ik. Hond onder de arm 3x in mijn handen gebeten, door 2 rode stoplichten geraced en bij de da naar binnen gestormd. Oops ziet da en doet dikke boer. Wopgelost. Grijze haren heb ik gekregen van die hond. Dusse succes

Cleva schreef:

ranetje schreef:Nou ja, voordeel is dat ze niet naar de DA hoeft op tweede kerstdag (kassa!)

Ja, daar dacht ik ook al meteen aan.
Niet eens zozeer vanwege de kassa maar waar moet je dan heen?

Ik mocht er ook niet aankomen maar dat zal wel geweest zijn omdat ze anders betrapt was en een soejang had gekregen.

Heeft ze daar al ervaring mee?

Vreselijke beesten. In 2014 (geloof ik) kwam mijn man mij 's ochtends heel voorzichtig wakker maken - "Schrik niet, maar Zorro kan niet meer opstaan, de dierenarts is al gebeld.” Dat was het dan, het einde van Zorro. Behalve dat hij de volgende dag nergens meer last van had en nog 1,5 jaar heeft doorgerend. Doe! Niet! Mijn hart.

Dramaqueen haha, zo leuk huisdieren, je bloeddruk schijnt er van te zakken en het schijnt heel relaxend te zijn.
Zeggen ze, iemand dit al ervaren?

Lothian schreef:Vreselijke beesten. In 2014 (geloof ik) kwam mijn man mij 's ochtends heel voorzichtig wakker maken - "Schrik niet, maar Zorro kan niet meer opstaan, de dierenarts is al gebeld.” Dat was het dan, het einde van Zorro. Behalve dat hij de volgende dag nergens meer last van had en nog 1,5 jaar heeft doorgerend. Doe! Niet! Mijn hart.

Dit was trouwens ook op tweede kerstdag, ik vertel dit niet volledig willekeurig.

Whahaha, je zult weten dat je een dramaqueen in huis gehaald hebt .

Caro. schreef:Hahaha herkenbaar!

Mijn eerste hond kon (wilde?) niet meer opstaan. Ik met spoed de dierenarts gebeld (was weekend of 's avonds, ik weet het niet meer).
Hond de auto ingedragen, hond de auto uitgedragen naar de dierenarts toe.
Eenmaal in de behandelkamer springt ze zo levendig als wat op de behandeltafel

Kuthond

Proest, sta je daar !

Ach, zo zijn wij ooit op paasochtend met Caspar naar de da geweest, meneer wilde zijn achterpoten niet meer gebruiken (liep wel op 2 voorpoten), bleek dat hij spierpijn had..de dag ervoor had hij met de kinderen in en naast het bootje gespeeld en ja, daar moest hij in en uit springen.

Caro. schreef:Hahaha herkenbaar!

Mijn eerste hond kon (wilde?) niet meer opstaan. Ik met spoed de dierenarts gebeld (was weekend of 's avonds, ik weet het niet meer).
Hond de auto ingedragen, hond de auto uitgedragen naar de dierenarts toe.
Eenmaal in de behandelkamer springt ze zo levendig als wat op de behandeltafel

Kuthond

Hahaha, hoe herkenbaar! Hier zette manlief z'n schoenen op de grond in de buurt van Lola. Die was al een tijdje niet helemaal zichzelf en slaakte in dit geval een doodskreet en rolde bewegingloos op haar zij. Met moeite kon ze naar de auto lopen, waar we haar in getild hebben. Bij de da (avondtarief, maar natuurlijk) uit de auto getild, eenmaal in de behandelkamer met adrenaline in d'r lijf rende en sprong ze weer in paniek rond als vanouds. Sta je dan, met je bezorgde kop niks aan 't handje natuurlijk

Bij ons was het de kat, MJ. Mijn vriend had op haar pootje gestaan en elke keer als ze hem zag ging haar pootje omhoog en hinkte ze. Tot rontgenfoto's aan toe niets aan de hand.

-Lilo- schreef:

Caro. schreef:Hahaha herkenbaar!

Mijn eerste hond kon (wilde?) niet meer opstaan. Ik met spoed de dierenarts gebeld (was weekend of 's avonds, ik weet het niet meer).
Hond de auto ingedragen, hond de auto uitgedragen naar de dierenarts toe.
Eenmaal in de behandelkamer springt ze zo levendig als wat op de behandeltafel

Kuthond

Hahaha, hoe herkenbaar! Hier zette manlief z'n schoenen op de grond in de buurt van Lola. Die was al een tijdje niet helemaal zichzelf en slaakte in dit geval een doodskreet en rolde bewegingloos op haar zij. Met moeite kon ze naar de auto lopen, waar we haar in getild hebben. Bij de da (avondtarief, maar natuurlijk) uit de auto getild, eenmaal in de behandelkamer met adrenaline in d'r lijf rende en sprong ze weer in paniek rond als vanouds. Sta je dan, met je bezorgde kop niks aan 't handje natuurlijk

en dan twijfelen natuurlijk.... ben ik blij dat ie toch niks mankeert of verkoop ik 'm een rot loei?

Caro. schreef:

-Lilo- schreef:

Caro. schreef:Hahaha herkenbaar!

Mijn eerste hond kon (wilde?) niet meer opstaan. Ik met spoed de dierenarts gebeld (was weekend of 's avonds, ik weet het niet meer).
Hond de auto ingedragen, hond de auto uitgedragen naar de dierenarts toe.
Eenmaal in de behandelkamer springt ze zo levendig als wat op de behandeltafel

Kuthond

Hahaha, hoe herkenbaar! Hier zette manlief z'n schoenen op de grond in de buurt van Lola. Die was al een tijdje niet helemaal zichzelf en slaakte in dit geval een doodskreet en rolde bewegingloos op haar zij. Met moeite kon ze naar de auto lopen, waar we haar in getild hebben. Bij de da (avondtarief, maar natuurlijk) uit de auto getild, eenmaal in de behandelkamer met adrenaline in d'r lijf rende en sprong ze weer in paniek rond als vanouds. Sta je dan, met je bezorgde kop niks aan 't handje natuurlijk

en dan twijfelen natuurlijk.... ben ik blij dat ie toch niks mankeert of verkoop ik 'm een rot loei?

Haha, ja inderdaad. Ze heeft het wel vaker geflikt. Dan denk je dat ze een nekhernia heeft of iets dergelijks. In elk geval iets extreem pijnlijks waar nauwelijks mee te leven valt en wat het hele leven dooooodeng maakt. Inmiddels zijn we erachter dat haar anaalklieren dan vol zitten en we binnen een week ergens een stinkende druppel vinden waarna alles weer primadeluxe gaat

Pipra had regelmatig ineens een achterpootje dat pijn deed en waarbij de pijn ook plotseling weer over ging. Bleek haar hielpees te lang Soms schoot die van zijn plek en deed dan flink zeer tot hij weer goed schoot. Met een operatie is ze daarvan verlost gelukkig, maar ik zie korte kreupelheid sinds dien niet meer als aanstellerij. Het is voor mij nu meer accuut duimen dat het iets éénmaligs is!

Zoooooooooooooooo herkenbaar

Onze vorige teef kreeg van die mergenpijpjes. Ging altijd goed, tot die ene ochtend...........
Ding met geen mogelijkheid los te krijgen. Met een zaag in de weer geweest: Niks, hij bleef vast zitten. Geen beweging in te krijgen.
Met schaamrood op mijn wangen de DA gebeld, hond ingeladen (nog een keer geprobeerd los te krijgen: niks). In de auto bleef ze doodstil zitten, komen we bij de DA binnen doet ze haar bek open en valt er zo uit Takketeef

Ja een reu van mij deed dit, kom thuis van wandelen en hij verstapt zich bij de stoeprand, en gillen omg.
Dus idd met spoed naar de DA die ook al helemaal bezorgd was want hij gaf nooit pijn aan echt die hond was heel hard voor zichzelf.

Eenmaal bij de DA met drama uit de auto de assistente mij helpen met het kalf, en binnen. En toen vergat ie zijn pijn en rende naar de koekjes pot. Pokkebeest
De DA vond het erg grappig en rekende goddank geen kosten

Klotehonden zijn het!
Heb er 2 gehad die eens iets met hun poot gehad hebben. (Operatie, doet er niet toe)
Maar wél ontdekt dat je met manken aandacht kon krijgen. Stel uitgekookte idioten!
En dan was/is "Doe ff normaal" weer genoeg om ze weer normaal te laten lopen gelukkig.

Welkom in de wondere wereld van de Whippet, de dramaqueen onder de honden.