Het HondenForum

Best raar, loop je op het strand, kom je 2 dames tegen met beiden een hondenriem bij zich, maar nergens 1, laat staan 2 honden te bekennen.
Dus ik vraag aan hen of ze hun hondenriemen aan het uitlaten zijn of dat ze toch nog ergens honden rond hebben lopen, hoewel het strand in de richting waar zij vandaan kwamen helemaal leeg was. Ja, die hadden ze wel bij zich maar die zouden wel ergens in de duinen zitten, was het antwoord...
Ehm.......okay.

Een heel eind verder, toen wij de tweede strandopgang namen de duinen in en de dames al lang uit het zicht verdwenen waren richting horeca en parkeerterrein, zagen we 1 hond in de duinen zitten, al kauwend op god weet wat. Hij zat er op zijn gemak, was niet in paniek en ook niet geneigd zijn eigenaar weer op te zoeken. Wie weet zit 'ie er nu nog steeds wel.

Niet mijn manier van een strandwandeling maken met de hond in ieder geval.

Ik kom zulke mensen helaas ook wel eens tegen. En dan zie je even later een hond als een gek jagend door de duinrand scheuren...

Tara schreef:Bijzonder.
Bijzonder ergerlijk ook trouwens.

Dit inderdaad

Net zo idioot als de hond los naast de rijdende auto uitlaten.

Ik raak al in 'paniek' als er een afstand van meer dan 15 meter ontstaat tussen mij en hond.

Tara schreef:Bijzonder.
Bijzonder ergerlijk ook trouwens.

Absoluut, ik was er ook niet echt blij mee. Ik ga juist graag naar het strand om Tapas lekker ontspannen los te kunnen laten lopen omdat het er zo overzichtelijk is. Ik heb haar aangelijnd want ik had geen flauw idee waar en wanneer (en überhaupt óf) die honden ineens ergens uit de duinen zouden komen rennen.

Pemba schreef:Net zo idioot als de hond los naast de rijdende auto uitlaten.

Ja dat kwam ik laatst ook tegen op ons 'zandpad' tussen de weilanden. Mens achter het stuur en hond voor de auto uit aan het lopen. Mahru had ook zoiets van

Die hebben echt hart voor hun dier, dat merk je zo

Mijn honden mogen ook best wat snuffelen en rondcrossen, maar graag wel binnen hoorafstand. Mocht er iets zijn, kan ik ze bij me roepen.

Ik wil de hond op zijn minst kunnen zien. Hij mag best een eind van me af struinen en dat doet hij ook graag, maar ik wil wel zien wat hij uitvreet.

Onze vorige hond wilde ons ook graag in het snotje houden. Die had een soort onzichtbare lang lijn van zo'n 30 meter en dan draaide hij zelf om om te kijken waar we waren.

Ideaal.

Tara schreef:Tja, dat soort zorgen heb ik dan weer nooit zo, maar ik baal gewoon van mensen die hun honden maar laten jakkeren, stropen, verstoren. Zulke mensen maken het er wel naar dat meer en meer gebieden voor honden worden afgesloten.

Dat kan, ik wel.
Hoewel, zorgen is een heel groot woord, maar ik loop graag ontspannen en dat kan daar normaal ook gewoon, zonder zorgen om mijn niet altijd even hondsociale hond.

Die hond zat ook echt op zijn gemakt zijn "buit" op te eten... en hij taalde er niet naar om terug naar het baasje te gaan. (Die zaten volgens mij gewoon aan de koffie inmiddels)

Bijzonder is het zeker.... Tjika en Pip lopen hier altijd aan een lange lijn dus kunnen nooit ver bij mij vandaan. Maar Diesel loopt ook altijd in de buurt. Dit soort mensen ga ik nooit begrijpen.

Nanna schreef:Dat heb ik ook weleens gezien, op Terschelling.
Kwamen die mensen eraan lopen op het strand en ik dacht dat ze hondloos waren. Totdat de Podenco verscheen met een konijn in zijn bek

Hahahaha.... Het kan natuurlijk niet, maar ik moest lachen om het beeld. Zet de paellapan maar vast op het vuur!

Alfil en Lily lopen hier op gehoorafstand. Ik moet toegeven dat dat niet altijd overeen komt met ´zien´. Het struikgewas is hoog en ze vinden het lekker om daar doorheen te struinen of rauzen. Ik hoor dan wel het naamplaatje tegen de halsband tikken.

Jeetje, hond eet god weet wat en valt dood om ergens in de duinen
Ik verlies mijn honden nooooit uit zicht en vice versa

Inderdaad heel bijzonder..

Juma wil wel graag hun adres, ze wil daar wonen als dat de manier van uitlaten is
Zij ziet dat wel zitten
Ik helaas niet, dus zelfs op het strand blijft ze tegenwoordig aangelijnd...

runninggirl schreef:

Pemba schreef:Net zo idioot als de hond los naast de rijdende auto uitlaten.

Ja dat kwam ik laatst ook tegen op ons 'zandpad' tussen de weilanden. Mens achter het stuur en hond voor de auto uit aan het lopen. Mahru had ook zoiets van

Dat ik zomaar geweest kunnen zijn.

Ik doe het wel eens. Ik vind het geinig, mn honden ook, wat is het probleem? Toen ik op een boerderij woonde, was er ook een plek waar ik Mayke regelmatig eruit liet als ik aan kwam rijden. Dan scheurde ze het laatste stuk voor me uit.

Wat nog leuker is, is met de honden een rondje met de crossmotor. Die hond wordt dan helemaal gek, en verbaast zich dat ik voor de verandering een keer sneller ben.

M@rleen schreef:Inderdaad heel bijzonder..

Juma wil wel graag hun adres, ze wil daar wonen als dat de manier van uitlaten is
Zij ziet dat wel zitten
Ik helaas niet, dus zelfs op het strand blijft ze tegenwoordig aangelijnd...

Amy zou dat ook wel zien zitten, die zou zichzelf waarschijnlijk opperbest vermaken. Maar ik vind het ook niet zo'n goed idee Ik zou het ook echt niet durven om dan gewoon door te lopen en mijn hond ergens in de duinen rond te laten struinen.
Op een breed strand kan ik het gelukkig makkelijk voorkomen dat ze de duinen in gaat om haar eigen wandeling te lopen. Ze vindt de waterrand ook leuk, want daar beweegt ook van alles, dus daar heeft ze ook genoeg te doen.

Nou wij zien onze honden ook niet constant als we vroeg in de ochtend lopen, maar goed ik weet wat ze doen en dat is niet hetzen in ieder geval.
Maar dat de konijnen hun holletje in vliegen als hun langs komen scheuren dat zal uiteraard wel voorkomen. Het gebied waar we lopen is wel een losloopgebied en ze zijn verlicht dus wel kunnen wel zien wat ze doen maar als ze even achter een heuveltje zijn weer niet.
Maar ze zijn nooit ver uit de buurt en komen als we ze roepen en komen sowieso tijdens de wandeling regelmatig even buurten.

Toen ik nog in Vlissingen woonde ben ik op die manier tussen het oversteken van t ene strand naar t andere onderuit gelopen door een labrador waarvan het baasje ook aan de andere kant vh strand liep
Was net t stukje verhard en ik ben toen behoorlijk gevallen

Broek kapot , handen geschaafd en t ergste nog mijn knie
Ik woonde 5 min lopen vh strand af , maar heb er 3 kwartier over gedaan om thuis te komen ( en natuurlijk geen telefoon bij toen )
Kon mooi 4 wkn op krukken rondlopen

Heb de eigenaar nog opgewacht , krijg je als antwoord is dan moet je daar maar niet lopen he , mijn hond koet ook z'n energie kwijt kunnen en weg was meneer
Ik was te flabbergasted om er verder wat op te zeggen


Mijn honden krijgen daar de kans niet voor hoor om zover weg te gaan
Ik wil ze altijd in zicht en binnen roep afstand hebben
Ze weten ook dondersgoed dat dat moet en als ze t niet kunnen gaat er een lijntje aan

Tineke schreef:Nou wij zien onze honden ook niet constant als we vroeg in de ochtend lopen, maar goed ik weet wat ze doen en dat is niet hetzen in ieder geval.
Maar dat de konijnen hun holletje in vliegen als hun langs komen scheuren dat zal uiteraard wel voorkomen. Het gebied waar we lopen is wel een losloopgebied en ze zijn verlicht dus wel kunnen wel zien wat ze doen maar als ze even achter een heuveltje zijn weer niet.
Maar ze zijn nooit ver uit de buurt en komen als we ze roepen en komen sowieso tijdens de wandeling regelmatig even buurten.

Het is nogal een verschil of je je honden even uit het zicht verliest zoals jij of dat je weet dat je hond een heel eind de duinen in gerend is en je zelf gewoon zonder verdere aandacht de hele andere kant uitloopt en blijft lopen.

Juno zou dat ook bedenken, de reden dat ik bijna nooit meer naar het strand ga. Zelfs vanaf de waterkant moet ik haar continue peilen of ze niet naar de duinen trekt een als ze gaat dan gaat ze ook en kan ik gewoon wachten tot ze klaar is.

Nu ga ik dan niet gewoon koffie drinken, maar toch wil ik het niet hebben, dus dan maar geen strand helaas.

Ik zou gek worden! Wil kunnen zien waar m'n honden zijn en wat ze doen.
Om ervoor te zorgen dat ze niets doen wat niet goed is voor hun, maar ook om ervoor te zorgen dat een ander geen last heeft van ze.

Ik begrijp ook echt niet dat mensen niet beter op hun honden letten en ze maar hun gang laten gaan. Hier lopen ze altijd los en soms ook best ver. Maar ze gaan nergens achteraan en met 1 fluitje van mij komen ze direct terug. Ik zou nooit willen dat ze andere dieren opvreten of opjagen of mensen lastig vallen. Onbegrijpelijk!

LongFields schreef:

Tineke schreef:Nou wij zien onze honden ook niet constant als we vroeg in de ochtend lopen, maar goed ik weet wat ze doen en dat is niet hetzen in ieder geval.
Maar dat de konijnen hun holletje in vliegen als hun langs komen scheuren dat zal uiteraard wel voorkomen. Het gebied waar we lopen is wel een losloopgebied en ze zijn verlicht dus wel kunnen wel zien wat ze doen maar als ze even achter een heuveltje zijn weer niet.
Maar ze zijn nooit ver uit de buurt en komen als we ze roepen en komen sowieso tijdens de wandeling regelmatig even buurten.

Het is nogal een verschil of je je honden even uit het zicht verliest zoals jij of dat je weet dat je hond een heel eind de duinen in gerend is en je zelf gewoon zonder verdere aandacht de hele andere kant uitloopt en blijft lopen.

Dat is het zeker en dat is ook te debiel voor woorden. Mijn reactie was meer gericht op de mensen die zeggen ik verlies mijn hond nooit uit het oog

Daisy@ schreef:Ik zou gek worden! Wil kunnen zien waar m'n honden zijn en wat ze doen.
Om ervoor te zorgen dat ze niets doen wat niet goed is voor hun, maar ook om ervoor te zorgen dat een ander geen last heeft van ze.

Nou dit dus... geen sec uit zicht hier iig.

Het is gewoon anders. Ik heb het ook vaak zat gehad. Onze pointer was altijd weg en die zag je wel eens in de verte rennen. Cleo had er ook een handje van om op het strand de duinen in te sprinten en daar een tijdje rond te rennen. Ik vond het eerlijk gezegd niet erg. Ze deed niks. Zocht geen honden op. Ze hield er erg van om even zwerfhondje te spelen en dat deed ze graag alleen. Natuurlijk had ik dat liever niet gehad maar een husky podenco gaat gewoon rennen en rennen en rennen. En dan zijn twee sjokkende baasjes niet echt interessant. En omdat zij het was en zij nooit of te nimmer een probleem had vond ik het ok. Ze kwam altijd weer terug en niemand had last van haar. Nooit. Ik heb nog nooit wat gehoord ook.

Onze pointer idem. Die rende non stop rond. Luisterde voor geen meter maar niemand had er last van. Dan is het prima voor mij.

Ergelijk vind ik het. Zulke mensen verpesten het voor anderen.
Wel eens meegemaakt in een mooi wandelgebied dat de eigenaren idd al op terras zaten en veel later hun honden als wilden het terras over kwamen jakkeren. Mijn honden zijn dan niet echt amused en vele terrasgangers niet. Blijkbaar is het voor sommige echt te veel gevraagd om een klein beetje op je eigen honden te letten en rekening te houden met elkaar.

laeken schreef:Het is gewoon anders. Ik heb het ook vaak zat gehad. Onze pointer was altijd weg en die zag je wel eens in de verte rennen. Cleo had er ook een handje van om op het strand de duinen in te sprinten en daar een tijdje rond te rennen. Ik vond het eerlijk gezegd niet erg. Ze deed niks. Zocht geen honden op. Ze hield er erg van om even zwerfhondje te spelen en dat deed ze graag alleen. Natuurlijk had ik dat liever niet gehad maar een husky podenco gaat gewoon rennen en rennen en rennen. En dan zijn twee sjokkende baasjes niet echt interessant. En omdat zij het was en zij nooit of te nimmer een probleem had vond ik het ok. Ze kwam altijd weer terug en niemand had last van haar. Nooit. Ik heb nog nooit wat gehoord ook.

Onze pointer idem. Die rende non stop rond. Luisterde voor geen meter maar niemand had er last van. Dan is het prima voor mij.

Hoe weet jij zeker dat niemand er last van had? De hond was immers niet binnen jouw zichtveld dus je kunt alleen maar gissen dat niemand er last van heeft gehad toch?

Op t strand rennen ze hier ook non stop maar ze moeten in zicht blijven en niet te ver weg. Punt. Anders gaan ze aan de lijn heel simpel.

LongFields schreef:

laeken schreef:Het is gewoon anders. Ik heb het ook vaak zat gehad. Onze pointer was altijd weg en die zag je wel eens in de verte rennen. Cleo had er ook een handje van om op het strand de duinen in te sprinten en daar een tijdje rond te rennen. Ik vond het eerlijk gezegd niet erg. Ze deed niks. Zocht geen honden op. Ze hield er erg van om even zwerfhondje te spelen en dat deed ze graag alleen. Natuurlijk had ik dat liever niet gehad maar een husky podenco gaat gewoon rennen en rennen en rennen. En dan zijn twee sjokkende baasjes niet echt interessant. En omdat zij het was en zij nooit of te nimmer een probleem had vond ik het ok. Ze kwam altijd weer terug en niemand had last van haar. Nooit. Ik heb nog nooit wat gehoord ook.

Onze pointer idem. Die rende non stop rond. Luisterde voor geen meter maar niemand had er last van. Dan is het prima voor mij.

Hoe weet jij zeker dat niemand er last van had? De hond was immers niet binnen jouw zichtveld dus je kunt alleen maar gissen dat niemand er last van heeft gehad toch?

Mensen kunnen er aanstoot aan nemen maar dat is dan wel hun probleem. De betreffende hond liep niet naar mensen toe. Zocht geen contact met honden en deed niks. Was op geen enkele wijze agressief en blafte niet. Wat mensen daar van vinden moeten ze zelf weten. Ik zou dat ook liever niet willen maar het was zo. En soms zijn dingen nu eenmaal niet ideaal. Voor mij persoonlijk geen enkele reden om mijn hond permanent aan te lijnen. Jij kende Cleo toch? En volgens mij hebben we ook wel eens samen gewandeld? En dan liep ze wel of niet weg. Dat weet ik eigenlijk niet meer. In elk geval liep ze ver weg. Dat was geen punt. En dat heeft ze haar hele leven gedaan en ik heb er nog nooit iemand over gehoord. En ik vond het prachtig om haar enorm ver en hard te zien wegsprinten. Ze kwam toch wel weer terug.