Het HondenForum

Stel je loopt op een zonnige dag in het naseizoen over het strand, je hond los. Het is niet superdruk maar her en der zitten nog wel zonnende mensen, waar je hond netjes tussendoor loopt (heeft ie geen aandacht voor). Dan ineens loopt ie linea recta naar een groepje mensen. Je ziet niet wat er precies gebeurt, het is te ver weg, misschien is er een hond bij waar ie even kennis mee wil maken. Maar dan wordt er iets weggegooid, iets eetbaars, dat je hond meteen pakt en opeet (wat doen ze nu? mijn hond voeren? ).

Als je dichterbij komt, roept een van de vrouwen uit de groep dat ie zomaar haar brood uit haar handen pakte. Ze is boos, verontwaardigd, blijft je fel aankijken en eist een reactie van je.

Vraag: hoe reageer je. En probeer nu niet te veel te analyseren vanuit je luie stoel maar verplaats je in de situatie waarin je in seconden moet bedenken hoe te reageren (terwijl je nog bezig bent de gebeurtenis tot je te laten doordringen).

Mooier nog: heb je zelf zoiets meegemaakt en hoe reageerde je toen?

oeps dat doet ie anders nooit mompelen en evt geld geven voor een vervangend broodje

Een collega van mij stond buiten met een broodje in z'n hand, 's morgens vroeg nog half slapend, hij had net een hap genomen en hand met broodje relaxed hangen......... Alex (was toen een maand of 7) liep rustig naar hem toe en HAP, weg was het broodje
Collega werd een beetje boos jouw hond heeft m'n broodje gepikt
Mijn reactie was: sorry, pak maar een nieuw broodje en ga binnen aan tafel zitten

*Wolf* schreef:Stel je loopt op een zonnige dag in het naseizoen over het strand, je hond los. Het is niet superdruk maar her en der zitten nog wel zonnende mensen, waar je hond netjes tussendoor loopt (heeft ie geen aandacht voor). Dan ineens loopt ie linea recta naar een groepje mensen. Je ziet niet wat er precies gebeurt, het is te ver weg, misschien is er een hond bij waar ie even kennis mee wil maken. Maar dan wordt er iets weggegooid, iets eetbaars, dat je hond meteen pakt en opeet (wat doen ze nu? mijn hond voeren? ).

Als je dichterbij komt, roept een van de vrouwen uit de groep dat ie zomaar haar brood uit haar handen pakte. Ze is boos, verontwaardigd, blijft je fel aankijken en eist een reactie van je.

Vraag: hoe reageer je. En probeer nu niet te veel te analyseren vanuit je luie stoel maar verplaats je in de situatie waarin je in seconden moet bedenken hoe te reageren (terwijl je nog bezig bent de gebeurtenis tot je te laten doordringen).

Mooier nog: heb je zelf zoiets meegemaakt en hoe reageerde je toen?

Hoe moet ik dit interpreteren, zij gooide het toch eerst weg voordat ie het opat?

*Wolf* schreef:Stel je loopt op een zonnige dag in het naseizoen over het strand, je hond los. Het is niet superdruk maar her en der zitten nog wel zonnende mensen, waar je hond netjes tussendoor loopt (heeft ie geen aandacht voor). Dan ineens loopt ie linea recta naar een groepje mensen. Je ziet niet wat er precies gebeurt, het is te ver weg, misschien is er een hond bij waar ie even kennis mee wil maken. Maar dan wordt er iets weggegooid, iets eetbaars, dat je hond meteen pakt en opeet (wat doen ze nu? mijn hond voeren? ).

Als je dichterbij komt, roept een van de vrouwen uit de groep dat ie zomaar haar brood uit haar handen pakte. Ze is boos, verontwaardigd, blijft je fel aankijken en eist een reactie van je.

Vraag: hoe reageer je. En probeer nu niet te veel te analyseren vanuit je luie stoel maar verplaats je in de situatie waarin je in seconden moet bedenken hoe te reageren (terwijl je nog bezig bent de gebeurtenis tot je te laten doordringen).

Mooier nog: heb je zelf zoiets meegemaakt en hoe reageerde je toen?

Hieruit maak ik op dat er iets eetbaars werd weggegooid en dat iets werd door de hond opgegeten?

Dat zou bij mij geen gevalletje "dat doet ie anders nooit" zijn, want dat is gegeven (weggegooid) voer.
En (helaas) wordt dat door mijn honden opgegeten.

Jammer dan, moet die mevrouw het maar niet weggooien.

Ik zou dus vragen waarom mevrouw haar broodje weggooide toen mijn hond er aan kwam.
Ben benieuwd naar het antwoord van mevrouw

mijke schreef:

*Wolf* schreef:Stel je loopt op een zonnige dag in het naseizoen over het strand, je hond los. Het is niet superdruk maar her en der zitten nog wel zonnende mensen, waar je hond netjes tussendoor loopt (heeft ie geen aandacht voor). Dan ineens loopt ie linea recta naar een groepje mensen. Je ziet niet wat er precies gebeurt, het is te ver weg, misschien is er een hond bij waar ie even kennis mee wil maken. Maar dan wordt er iets weggegooid, iets eetbaars, dat je hond meteen pakt en opeet (wat doen ze nu? mijn hond voeren? ).

Als je dichterbij komt, roept een van de vrouwen uit de groep dat ie zomaar haar brood uit haar handen pakte. Ze is boos, verontwaardigd, blijft je fel aankijken en eist een reactie van je.

Vraag: hoe reageer je. En probeer nu niet te veel te analyseren vanuit je luie stoel maar verplaats je in de situatie waarin je in seconden moet bedenken hoe te reageren (terwijl je nog bezig bent de gebeurtenis tot je te laten doordringen).

Mooier nog: heb je zelf zoiets meegemaakt en hoe reageerde je toen?

Hoe moet ik dit interpreteren, zij gooide het toch eerst weg voordat ie het opat?

Dat snapte ik ook al niet. Misschien gooide iemand een slipper oid omdat de hond er met het brood vandoor ging ?

Ik heb verder geen idee, mijn honden gaan nooit zover weg. Vind ik ook niet zo handig bij mensen die daar lekker liggen te zonnen.

Nanna schreef:

*Wolf* schreef: Maar dan wordt er iets weggegooid, iets eetbaars, dat je hond meteen pakt en opeet (wat doen ze nu? mijn hond voeren? ).

Als je dichterbij komt, roept een van de vrouwen uit de groep dat ie zomaar haar brood uit haar handen pakte. Ze is boos, verontwaardigd, blijft je fel aankijken en eist een reactie van je.

Vraag: hoe reageer je.

Als je duidelijk zag wat er gebeurde zou ik verder niet reageren qua mezelf en de hond verdedigen. Ik gooi vijf euro in haar gezicht en loop door.

Vind ik ook weer een lullig iets. Als ik een grotere hond als Glenn of een Aki voor mijn neus zou zien terwijl ik op de grond zit en in een broodje wil happen gooi ik wellicht ook mijn broodje wel weg (Ik niet zo snel, maar mensen die bang zijn voor honden kiezen eieren voor hun geld).
Hou gewoon je honden bij die mensen vandaan, die hebben daar toch niets te schaften, letterlijk en figuurlijk?

De vrouw gooit het brood weg omdat de hond daar een hap van had genomen.

Denk ik

Nanna schreef:Mijn teven nog wel als het dan echt moet, maar mijn reuen nooit. Ik zie het al helemaal gebeuren dat ze over de meegebrachte picknickmand heenpissen

Of over een handdoek, mooi nieuwgebouwd zandkasteeltje van kinderen
FINNNN NEEEE!!! Heb het best wel eens moeten roepen, gelukkig was hij voor rede vatbaar en liep ik als het drukker was dan verwacht dan maar letterlijk in zee.. hij hield van waterapport dat scheelde.

mijke schreef:

*Wolf* schreef:Stel je loopt op een zonnige dag in het naseizoen over het strand, je hond los. Het is niet superdruk maar her en der zitten nog wel zonnende mensen, waar je hond netjes tussendoor loopt (heeft ie geen aandacht voor). Dan ineens loopt ie linea recta naar een groepje mensen. Je ziet niet wat er precies gebeurt, het is te ver weg, misschien is er een hond bij waar ie even kennis mee wil maken. Maar dan wordt er iets weggegooid, iets eetbaars, dat je hond meteen pakt en opeet (wat doen ze nu? mijn hond voeren? ).

Als je dichterbij komt, roept een van de vrouwen uit de groep dat ie zomaar haar brood uit haar handen pakte. Ze is boos, verontwaardigd, blijft je fel aankijken en eist een reactie van je.

Vraag: hoe reageer je. En probeer nu niet te veel te analyseren vanuit je luie stoel maar verplaats je in de situatie waarin je in seconden moet bedenken hoe te reageren (terwijl je nog bezig bent de gebeurtenis tot je te laten doordringen).

Mooier nog: heb je zelf zoiets meegemaakt en hoe reageerde je toen?

Hoe moet ik dit interpreteren, zij gooide het toch eerst weg voordat ie het opat?

De hond zal er al aan gezeten hebben en ze zal er vies van zijn geworden. Vandaar dat ze het dan maar weggooit. Waarna de hond zich geen tweemaal bedenkt

Nouja, als je hier in de stad woont zijn er maar bitter weinig losloopplekken, twee in het Noorderplantsoen eigenlijk maar waar je echt op aangewezen bent. Maar met mooi weer zit het daar barstensvol zonnende en picknickende mensen, ondanks het feit dat die nog een enorm groot park hebben waar ze ook neer zouden kunnen strijken. In die situatie zou ik wel iets minder berouwvol zijn. En als het ook nog eens om BBQende mensen zou gaan dan zou ik helemaal schijt hebben. Zolang ze op ons losloopveldje zitten althans. Sorry, maar ik heb hier 200 m² waar mijn hond even kan rennen en jullie hebben nog 3 km² park waar je ook lekker kunt gaan zitten. Als je toch hier wilt zitten moet je verder niet piepen als er een hond over je heen dendert. Daarbuiten zou ik mijn hond niet bij ze in de buurt laten komen.

Ik heb het niet meegemaakt, want ik zorg ervoor dat als ik mensen zie eten in het bos dat mijn hond bij me blijft, desnoods lijn ik ze aan.

Jaren terug is Jarah weleens de bosjes ingevlogen toen zaten er blijkbaar mensen te barbecuen. Maar ze liet zich gelukkig wegjagen.

Lopen jullie allemaal altijd met 5 euro op zak? Ik heb nooit contant geld bij me. En als ik wandel vaak uberhaupt geen telefoon of portemonnee.

Nanna schreef:

mijke schreef:Lopen jullie allemaal altijd met 5 euro op zak? Ik heb nooit contant geld bij me. En als ik wandel vaak uberhaupt geen telefoon of portemonnee.

Bij wijze van. lieverd. Ik heb ook nooit wat bij me Ja, mijn lippenstift.

Ja nou, hoe gaat dat dan concreet? "Ik gooi u nu bij wijze van even 5 euro in het gezicht, maar ik heb mijn portmonnee niet bij me dus dat geld moet u er even bij denken hoor"?

Nou ik moet zeggen dat mijn reactie (nou ja, zoals ik die achteraf bedacht) het meest aansluit bij die van Nanna 'Ik had gewoon de 2 euromunt die ik nog had naar d'r toe moeten gooien'

Niet helemaal eerlijk, van haar kant gezien, maar ik kan zó weinig met boze mensen. Ik heb zó geen zin in geschreeuw en mezelf verdedigen, en in zo'n sfeer kom je er toch niet uit, tenzij je op je knieën valt en om vergiffenis smeekt. Als je op het strand zit en brood zit te eten, kan er ook een hond van een strandtent je brood komen jatten, zelfde situatie en dan schik je je toch ook? Risico van het vak (van je vrijetijdsbesteding)

Maar goed, het was een leermomentje. Hond is dus als ie de kans krijgt een vervelende schooier en zal voortaan niet meer los over het strand mogen lopen als er ook maar een paar mensen zitten. En dat had ik graag even uitgelegd aan mevrouw als ze rustig was gebleven.

Ik heb een jaar of 25 geleden een Chow gehad en woonde aan het strand. Alles mocht nog gewoon los daar. Op een dag ging ik wandelen en daar zat een kéurig echtpaar, keurig op een picknickkleedje sandwiches te eten en een wijntje te drinken. En die rotzak (het hele strand was verder leeg) ging op 1 meter afstand met z'n rug er naartoe een walmende drol draaien deze mensen waren niet boos maar verbijsterd en ik wilde van schaamte wel in het zand zakken.

Nicht verstehen.
Waltraut, Ulricke, mitkommen schnell.
Tschüss.

Nou ja, als iemand z'n loslopende hond op ons af laat denderen en 't beest ook nog eens m'n broodje jat ben ik ook knap pissig. Hou je hond bij je, en ik kan dan ook niet weten dat ie dat anders echt nooit doet.

Als 't me zou overkomen dat mijn hond dit doet zou ik me verontschuldigen en inderdaad geld voor een nieuw broodje aanbieden (of overmaken opperen als ik niks bij heb). Waarschijnlijk is de andere partij al lang blij dat je geen aso bent en wuift 't weg. Niks aan 't handje.

Wolfsblut schreef:Nicht verstehen.
Waltraut, Ulricke, mitkommen schnell.
Tschüss.

Wolfsblut schreef:Nicht verstehen.
Waltraut, Ulricke, mitkommen schnell.
Tschüss.

Ik denk dat ik ook het broodje zou vergoeden en sorry zeggen maar bij zo'n boos iemand zit daar wel een grens aan. Is iemand totaal verbijsterd of geschrokken dan zeg ik duizend keer sorry en ga nog een nieuw broodje halen ook. Maar als iemand zo over de top boos is dan is het sorry en maak je niet druk. Als dat je grootste probleem al is. Wel vergoed ik de schade en maak het desnoods direct over met internetbankieren via mobiel.

Ik heb het trouwens emt Buck gehad. Hij was een maand of zes en ik bedacht me dat het een goed idee was om met hem door een drukke winkelstraat te lopen in het kader van de socialisatie. Mee naar het postkantoor, die waren er toen nog. we lopen langs een bankje waar een keurige meneer met z'n zakje brood zat om te lunchen. En Buck graait in het voorbijgaan zonder al te veel bewegingen dat zakje uit die man z'n handen. Ik pakte razendsnel dat zakje uit z'n bek en gaf het weer terug aan de verbijsterde man. een en ander ging zo snel dat hij w.s. niet heeft geweten wat er gebeurde. Achteraf bedacht ik me dat ik misschien nieuwe broodjes had moeten kopen. Zelf heb ik niet zo'n moeite met een ondergekwijld zakje brood maar hij misschien wel

Mijn hond is aangelijnd, dus gebeurt zoiets niet.
Ik zou het persoonlijk ook niet fijn vinden,
een vreemde hond die bij me komt,
Ook al jat ie geen broodje van me..

Oei dat is wel heel lullig. Zou me behoorlijk schamen en 100x sorry zeggen.

Dit is voor mijn geen gevalletje 'doet ie anders nooit', maar een van de dingen waar ik standaard vanuit ga bij mijn honden...Die lopen dus niet los zo'n strandje over.
Ik ga niet lopen krijsen of ad rem lopen doen als het me onverhoopt toch gebeurt. ik verontschuldig me.

Toevallig gisteren meegemaakt. We waren op een strandje bij het water, er kwamen twee vrouwen aan die verderop gingen zitten. Na een tijdje gingen 2 van mijn honden rennen en renden er langs. Ze deden verder niets maar later zeiden die vrouwen dat hun eierkoeken onder het zand zaten. Ik heb gelijk mijn excuses aangeboden en gevraagd of ze geld wilden en dat er erg lekkere bakker in het dorp zit waar ze eierkoeken konden kopen maar dat hoefde niet.

Als mijn hond overlast zou veroorzaken
(en dit valt voor mij echt wel onder overlast) dan zou ik het terecht vinden dat ze boos zijn, en mijn excuses maken.
En hopen dat ze die willen aanvaarden.


Een van de basisdingen rondom het hebben van een hond is voor mij dat ik als eigenaar last/overlast probeer te voorkomen.
Gebeurt het onverhoopt toch, dan is het dus aan mij om mijn excuses te maken, en eventuele boosheid of irritatie over me heen te laten komen.

Ik verwacht van een ander ook hetzelfde, overlast proberen te voorkomen, en indien toch excuses.

Ik zou me ook verontschuldigen en het broodje vergoeden.

Ik heb dergelijke dingen ook wel met Mila meegemaakt. We waren eens aan het spelen aan de waterkant en zeker 15 meter verderop was een man op een bankje gaan zitten. Ik draaide me een momentje om omdat de andere hond die ik bij me had verstrikt zat in de lijn, en in die tijd nam Mila een spurt naar die man op het bankje en pakt zo het broodje kaas, dat hij even tussen zijn benen op een servetje had gelegd. Het was echt hap-slik-weg en het ging zo snel, dat op het moment dat ik me omdraaide zij het broodje al had doorgeslikt. Die man was ook stomverbaasd en moest er eigenlijk wel om lachen (gelukkig), hij vond het ook totaal niet nodig dat ik hem een euro gaf voor zijn broodje.
Mila heeft ook wel eens een pizzapunt gepakt uit de handen van een picknickend gezin (die zaten om een bocht, dus had ik niet zien zitten) en is als pup op het strand bij zonnende mensen in hun zak chips gedoken. Dus ze mag sowieso niet meer naar mensen toe die op de grond zitten, want als die eten hebben pakt ze het zonder gene af. Dat is na die pizzapunt ook nooit meer voorgekomen.
Ik kan me dus ook niet verschuilen achter 'doet ze anders nooit'

Dat doet hij anders altijd Pas nog op een forumwandeling beroofde hij een visser van zijn aas, hahaha. Dan zeg ik honderd keer sorry, lijn ik hem aan en vraag of alles goed is. De keren dat het me gebeurde vonden de mensen het geen enkel probleem.

Eén keer liep ik de bus in en direct bij de deur zat een man die zijn lunch op schoot had. Dat griste Beau er direct af, letterlijk voordat ik het door had. Oops. Dat heb ik vergoed.

Omdraaien en teruglopen.
Weten zij veel dat het mijn hond is

Jura krijgt te pas en te onpas juist broodjes toegestopt, hoef me dus nooit te verontschuldigen.[GRINNING FACE WITH SMILING EYES]

Verstuurd vanaf mijn ALE-L21 met Tapatalk