Toen ik 15 werd kreeg ik Sem (Friese stabij) voor mijn verjaardag. Het mooiste cadeau ooit! De opvoeding ging met ups en downs. Sem was erg dominant en angstig (gromde/blafte daardoor veel). Na 4 cursussen ging het steeds beter met Sem! En het was echt onze grote vriend in huis. Hij lag/zat altijd zo dicht mogelijk bij je en vond het heerlijk om dan geaaid te worden. Door de jaren heen zijn er wel wat dingetjes gebeurd waarbij we onze twijfels hadden of hij wel helemaal 100% te vertrouwen was. Naar ons wel, maar naar anderen kon hij erg fel zijn. Nooit iets ernstigs, maar wel eens dat hij hapte of echt agressief gromde/blafte naar anderen. Hij wist goed dat hij dit eigenlijk niet mocht en gaf vervolgens vaak ook al pootjes aan diegene (dit had ik hem ooit geleerd, pootje geven en daarna was het weer goed, als we boos op hem waren geweest). Het was een hartstikke lieve hond voor ons en de meesten die Sem goed kenden dachten er zo over. Maar zijn gedrag veranderde de laatste tijd. Er waren steeds vaker voorvallen dat Sem uit het niets hapte. Niet doorbijten, maar wel happen en dat degene daardoor een wondje/blauwe plek had. Sem is afgelopen mei 10 geworden en we merkten dat hij ouder werd. Ook van ons kon hij soms wat minder hebben. Een aantal weken geleden heeft Sem de buurjongen gebeten, terwijl hij deze kende. Omdat we niet wilden dat er nog iets ergers zou gebeuren, hebben we op dat moment de ontzettende moeilijke beslissing genomen met elkaar om Sem in te laten slapen. Zo dubbel, want wat was het een lieve hond voor ons! De dierenarts herkende dit probleem bij stabijs, deze honden schijnen vaak uit angst te bijten en dit wordt vaak erger wanneer ze ouder worden. Nu horen we dit ook vaker, maar voor de tijd nooit gehoord.
Ook al zegt ons verstand dat het goed is zo, het is moeilijk om hem te moeten missen.
Onze allergrootste vriend!
Een dag voor mijn 25e verjaardag hebben we afscheid moeten nemen, wat waren het 10 mooie jaren samen! Hoe verdrietig het soms ook is, ik ben zo blij dat we 10 jaar lang van Sem hebben mogen genieten! ❤
Je wist dat het in zijn koppie niet meer over zou gaan, en dat het alleen maar toe zou nemen. Je hebt hem een hele hoop stress bespaard.
. 
