Het HondenForum

Leek me wel weer tijd voor een update over Tobi. Hij is vandaag precies 12 weken en wordt steeds meer een echte hond. Vandaag ook een mooie leren halsband gekocht en het is meteen een 'grote vent'. Super leuk om te zien.

Al met al is het een stabiel en vrolijk hondje, hij vindt alles leuk en ziet niets als eng. We zijn een paar keer wezen zeilen met hem, vond hij fantastisch! Ging ook heerlijk slapen als hij het zat was, en anders keek hij geïnteresseerd mee over de rand van de boot. We zijn afgelopen week ook naar het strand geweest met hem, hij kon eindelijk kuilen graven voor leven. Hij heeft daarna zelfs zand gepoept, zo vol overgaven heeft hij gegraven.

Heb ook al mijn 'puppy blues' momenten gehad. Vorige week kwam ik overstuur en boos met Tobi thuis. Was een combinatie van te korte nachten en waarschijnlijk te veel willen. Gelukkig had mijn vriend nog vakantie en is overdag nog meer met hem gaan oefenen om dan vervolgens 's avonds samen te wandelen. Ging een stuk beter en voel me weer ready to go. Gelukkig begint aanstaande dinsdag ook weer de puppycursus; erg veel zin in.

Wil vooral gaan oefenen met het 'hier' en 'blijf'. Omdat hij alles zo leuk vindt, is hij heel snel afgeleid en stormt op alle nieuwe mensen af. Vooral als hij ergens kinderen hoort is hij 'weg'. Dus sleep met het wandelen kaas en knuffels mee om maar leuk te blijven voor hem.

Zindelijkheid gaat ook steeds beter. Poepen doet hij echt alleen nog buiten, af en toe nog wel een plasje binnen. En als hij mijn moeder ziet plast hij meteen. Dat is de enige waar hij dit bij doet, soort onderdanigheid? Hij is ook helemaal GEK van mijn moeder, door het dolle heen als hij haar ziet en als we langs hun huis lopen (wonen in de straat) probeert hij altijd hun tuin in te gaan.

Nou na dit lange verhaal natuurlijk ook wat foto's!

Tobi heel serieus.


En Tobi helemaal in zijn element als zandmonster.


Tobi en zijn bal.

Aaah, hij blijft leuk, met z'n grote oortjes

Wat fijn om te horen dat het zo goed gaat. Heerlijk hondje. Lekker genieten samen.

Wat is-ie leuk!!!

Schattig puppeke

Ik lees in je post dat je nu eigenlijk al graag zou willen dat hij niet op andere mensen af gaat, en dat je zit en blijf wilt oefenen. Bedenk wel dat hij nog echt maar pas twaalf weekjes is. Probeer niet te snel te willen gaan, want dat wekt juist frustratie op, blijf ook nog genieten van het puppy- zijn.

De plasjes die hij doet als je moeder komt, kunnen heel goed deemoedsplasjes zijn.

Zelf vind ik voor kleine hondjes een tuigje veiliger, dan een halsbandje, alhoewel ik zelf ook halsbandjes heb, naast de tuigjes. Maar ik gebruik voor onze kleine uk liever een tuigje. Maar dat is verder ook heel persoonlijk.

Die corgi's zijn wel erg schattig als puppie

Emma schreef:Schattig puppeke

Ik lees in je post dat je nu eigenlijk al graag zou willen dat hij niet op andere mensen af gaat, en dat je zit en blijf wilt oefenen. Bedenk wel dat hij nog echt maar pas twaalf weekjes is. Probeer niet te snel te willen gaan, want dat wekt juist frustratie op, blijf ook nog genieten van het puppy- zijn.

De plasjes die hij doet als je moeder komt, kunnen heel goed deemoedsplasjes zijn.

Zelf vind ik voor kleine hondjes een tuigje veiliger, dan een halsbandje, alhoewel ik zelf ook halsbandjes heb, naast de tuigjes. Maar ik gebruik voor onze kleine uk liever een tuigje. Maar dat is verder ook heel persoonlijk.

Die corgi's zijn wel erg schattig als puppie

Je hebt helemaal gelijk hoor! Weet dat ik nog niets mag verwachten, maar vindt het wel fijn om het met de trainer van de cursus te bespreken, wie weet heeft hij tips.

Hij groeit zo snel, soms lijkt het geen pup meer en soms is het weer een kleine baby.

We hebben een tuig voor aan de riem, maar wil dat hij een halsband om heeft met een penning. Daar staan onze telefoonnummers op. Vind ik een fijn idee voor als hij een keer te ver weg is en iemand vindt hem. Dan is de penning makkelijker dan een chip uit te laten lezen.

Bedankt voor de leuke reacties!

Wat een enorm schattig koppie.

Ahhh, dat koppie

wat heeft hij een geweldig koppie. Die vreet je toch op. Hij is echt onwijs leuk.

Och, dat kopje kom brengen. Serieus.

Hij is zo leuk! Wat fijn dat het zo goed gaat. Enne, rustig aan he, het is maar een pupje. Tis niet alsof je de kans op wereldvrede verspeelt als ie niet direct kan komen en blijven

Heerlijke hond

Knapperd
Klinkt als net zo'n mensen- en kindervriend als onze cardi.
Als ik haar niet op tijd onder appèl zet rent ze nu nog (bijna 6 jaar oud) op iedereen af.

Wat een schattig hondje

Zit en blijf (en hier) doen wij op deze leeftijd ook al op de cursus hoor. Gewoon heel langzaam opbouwen en niet teveel verwachten.

Een schattig hondje

Die puppy blues hebben de meesten onder ons wel eens.
Maar zo te lezen gaat het best goed

dat plasje bij je moeder is een deemoedsplasje.
Nooit voor bestraffen.
Desnoods even je moeder buiten laten begroeten dan hoe je ook niks op te dweilen

Wat een ontzettend schattig hondje is het toch ook Ik ben verliefd.

hier nog een fan! wat een knuffelgehalte zeg

Oooh hij blijft zo schattig om te zien

Wat al eerder werd beschreven, waarschijnlijk is het demoedsplassen wat Tobi doet bij je moeder. Hij kan er overheen groeien, maar dat hoeft niet. Wij hebben 2 herplaatsers gehad die dat deden(1 zeek echt de hele vloer onder als je alleen maar 'hallo' zei ) en er overheen geholpen.
Het komt door de reactie van beide en is vrij makkelijk te doorbreken. 1) Tobi minder enthousiast laten doen richting je moeder 2) je moeder minder enthousiast laten doen naar Tobi. Dus hem pas aandacht geven als hij rustig is. Het opgewonden proces kan je doorbreken door haar bij aankomst wat voertjes te laten strooien/ hem negeren/ iets van een speeltje meenemen en daar de aandacht op vestigen. Het duurt een paar weken, maar het is een kleine moeite. Je zal merken dat zodra ze binnen is en Tobi gekalmeerd is, ze hem alsnog uitgebreid aandacht kan geven zonder te plassen.

Bedankt voor de leuke reacties!

Ik ga het doorgeven aan mijn moeder. Het zijn wel kleine plasjes, maar toch. Moet wel zeggen dat mijn moeder juist niet overdreven vrolijk doet tegen hem. Maar het is ons opgevallen dat veel honden erg naar haar toe trekken. Wie weet is het iets wat ze uitstraalt. Of ik praat nu onzin, haha.

Maar we gaan er in ieder geval mee aan de slag. En hebben hem er niet voor gestraft, dachten al dat het iets met vrolijkheid of onderdanigheid te maken heeft.

Nanna schreef:Je zal het wel,honderd keer per dag horen maar ik vind het net een vosje

Ja dat horen we inderdaad elke dag! Maar vindt het zelf ook, zeker nu zijn straat ineens groeit als kool.

Ow, ik ben verliefd........zucht....

Je zou maar zo'n hondje in huis hebben..
Daar zou je toch niet van af kunnen blijven?

Thomas schreef:Je zou maar zo'n hondje in huis hebben..
Daar zou je toch niet van af kunnen blijven?

Haha moet mezelf ook inhouden hoor

Vandaag tijdens het wandelen werd Tobi 'aangevallen' door een andere hond. Deze hond liep los en Tobi liep er omheen waarop die hond hem vastgreep in zijn lip/mond en niet meer losliet. Tobi krijsen als een speenvarken. Het baasje van die andere hond stond er dichtbij en ik ging er half van uit dat zij zou ingrijpen, maar dat gebeurde niet. Toen ik net 'iets' wilde doen liet die hond eindelijk los.

Tobi was super bang en bleef maar piepen. Helemaal hysterisch was hij. Gelukkig was er geen (zichtbaar) bloed, hij was wel ontzettend aan het kwijlen en dat leek wat bruin. Gelukkig was er een buurvrouw bij met haar hond, en die hond bleef rustig. Tobi trok daar wel aan op toen die 'gemene' hond weg was.

Daarna was Tobi nog wat voorzichtig en afwachtend naar andere hond, maar hij ontdooide gelukkig weer snel.

Stelt misschien weinig voor, maar had er wel even flink buikpijn van.

Meneer ligt nu rustig op de grond met zijn knuffel en piept wel tijdens het bijten in die knuffel, maar ik zie geen verwondingen verder.

Nou ja zeg, wat een rothond! De eerste x dat Oor zo'n aanvaring had stond ik ook wel ff te shaken hoor. Nu nog steeds wel denk ik eigenlijk. Is toch gewoon niet leuk, dus logisch dat dat je wat doet. Gelukkig dat het goed afgelopen is!

Hij is natuurlijk ook om op te eten... Nee, zonder dollen wat een rotbeest! En hoezo deed die andere eigenaar er dan ook niets aan? Nare ervaring hoor. Beterschap voor het kleine vosje!

Nou, wat raar! Kan me goed voorstellen dat je daar even van moe(s)t bijkomen..

Heb ondertussen contact gehad met de eigenaar, die blijk ik weer te kennen het was haar dochter die met de honden liep. Ze heeft meteen aangeboden om eventuele dierenartskosten te betalen en ze heeft duizendmaal excuus aangeboden.

De lip van Tobi is wel gestaag dikker aan het worden, de zwelling is ook wat doorgetrokken naar zijn 'gezicht'. Hoop dat het niet nog dikke gaat worden. We mogen er absoluut niet aanzitten, Tobi gaat meteen janken. Misschien morgen toch langs de DA?

He wat vervelend dat hij er toch last van heeft. Ik ben zelf van het type 'even een dagje aankijken', 2 ook nog wel. Maar als ie echt onwijs veel pijn heeft (ik weet niet of tobi een drama queen is of juist een pijnverbijtende bikkel) zou ik wel gaan. Of als je twijfelt kun je ook altijd gewoon nog even bellen om te vragen of langsgaan nodig is.

mijke schreef:He wat vervelend dat hij er toch last van heeft. Ik ben zelf van het type 'even een dagje aankijken', 2 ook nog wel. Maar als ie echt onwijs veel pijn heeft (ik weet niet of tobi een drama queen is of juist een pijnverbijtende bikkel) zou ik wel gaan. Of als je twijfelt kun je ook altijd gewoon nog even bellen om te vragen of langsgaan nodig is.

Ja we hebben het idee dat Tobi wel een drama queen is. Toen we teken moesten weghalen heeft hij de hele buurt bij elkaar geschreeuwd, terwijl we soms nog niet eens iets deden.

Maar als de zwelling zo door blijft zetten ga ik sowieso even bellen. Het is vooral lastig dat hij het absoluut niet toelaat dat we even in zijn bek kijken. Hebben geen idee of er een grote wond is of dat het wel meevalt en het gewoon beurs is.

Ben benieuwd hoe het er morgenochtend uit ziet.

Toch maar even in de bek kijken hoor. Gewoon met zijn tweeen in de houtgreep houden. Dat is helemaaaaal niet leuk maar het is voor zijn eigen bestwil. Gewoon rustig blijven, even doorpakken en vooral niet op zijn gewurm en gejank reageren, dan snapt ie vanzelf dat het gewoon echt nodig is en tegenspartelen geen zin heeft.

Marinus vindt mij altijd nogal een ijskonijn als ik dat bij onze dieren doe Maar gek genoeg merk ik dat ze me daarna ineens nog meer gaan vertrouwen. Alsof ze doorhebben dat je voor ze gezorgd hebt ofzo.