Het HondenForum

Kennissen van mij zijn zich aan het oriënteren op een volgende hond. Ze hebben ervaring met Flatcoated reuen. Ze willen graag weer een vriendelijke, vrolijke hond, maar dan wel een waarmee het makkelijker is om jachtproeven te doen. Bij hun Flatcoats hangt er nog weleens vanaf hoe de pet van de hond staat met dit soort dingen. Daarom kijken ze naar een ander ras. De toekomstige hond zal ook mee gaan wandelen met een uitlaatservice, dus het zou mooi zijn als de kans op een hondsociale hond groot is. Ze vinden een Engelse Springer Spaniël leuk. Ik heb ook de werklijn Labrador geopperd. Hebben jullie nog ideeën/tips/aandachtspunten voor ze?

Labrador

Dacht halverwege al aan engelse springer en toen las ik dat dat ze die leuk vinden.

Fokker van het bremveld doet zelf met zijn springers wat meer aan jacht. Vd jori hoeve doet/deed ook jachtlessen met hun honden. Zelf heb een springer van de veensespringer en monatoetje van hier krijgt een nestje van de broer van onze hond. Ik vind het een leuk ras om mee te werken, kunnen ook makkelijk los met wandelen.

En een langhaar Duitse Staande?

In de tijd dat wij regelmatig jachthonden proeven deden (met Labradors), stonden de Duitse Staande Korthaar en Ruwhaar altijd bovenaan.
Ik weet niet of dat nog steeds zo is en het is ook wel heel iets anders dan een Flatcoat.

Kells schreef:

Dibbes schreef:En een langhaar Duitse Staande?

Nee, als je gewend ben aan een retriever zou ik niet aan een voorstaande hond beginnen.

Waarom niet eigenlijk? Kan je daar geen jachtproeven mee doen? Of oud hey programma anders?

Verstuurd vanaf mijn MotoG3 met Tapatalk

En de vizsla? Wij hebben een labrador/vizsla kruising. Hij heeft uitstekend jachtinstinct (ook al doen we daar niets mee)...

Dibbes schreef:

Kells schreef:

Dibbes schreef:En een langhaar Duitse Staande?

Nee, als je gewend ben aan een retriever zou ik niet aan een voorstaande hond beginnen.

Waarom niet eigenlijk? Kan je daar geen jachtproeven mee doen? Of oud hey programma anders?

Verstuurd vanaf mijn MotoG3 met Tapatalk

Natuurlijk kun je daar ook jachtproeven mee doen.
Ik denk ook aan een DSL, heidewachtel of een Welsh springer.

Marie-Josée schreef: Natuurlijk kun je daar ook jachtproeven mee doen.
Ik denk ook aan een DSL, heidewachtel of een Welsh springer.

Nee als je geen Flatcoat wilt ivm eigenwijsheid moet je zeker niet aan een Welsh Springer beginnen. Die hebben de term eigenwijs zo ongeveer uitgevonden Die van mij jaagt instinctief keurig fazantjes uit het bossage, is nadat de fazant is opgevlogen ook prima terugroepbaar, maar hij gaat echt echt ECHT níet de bramen in als hij denkt dat er niks zit. Ik heb het geprobeerd hoor, mijn jachttrainer wist ook niet wat ie er mee moest. "ja hij moet leren dat ie door de bramen heen moet en dat daar dan een open plek is waar hij kan zoeken". Nou ik kan je vertellen, dat weet ie echt wel hoor, en als er wat zit is ie er zo doorheen. Maar die hond gaat gewoon niet door de bramen worstelen alleen om mij een plezier te doen. Ik vond het vrij slim, mijn jachttrainer was niet overtuigd

Ze hebben een retriever gehad, maar dat betekent toch niet dat ze dan niet over moeten stappen naar een voorstaande hond? Als je bekend bent met de verschillen en daarvoor kiest, lijkt me dat prima.
Zo te horen beviel de flatcoated niet en wat ik ervan zie bij de jachttrrainingen, dan snap ik dat wel.

Maar als de mensen met de flatcoated er jachttraining mee hebben gedaan, dan zijn ze waarschijnlijk ook veel andere rassen daar tegen gekomen. Zo niet, dan zou ik wedstrijden en trainingen opzoeken. Honden moet je toch 'meemaken' om er een goed beeld van te vormen. Uit de beschrijvingen en ervaringen, hoe accuraat ook, kun je niet opmaken of je op dezelfde golflengte zit met een hond.

Ze gaan binnenkort naar een wandeling van de ESS. Lijken die qua werken dan min of meer op de Heidewachtel? Want die kunnen soms wel erg zuinig zijn op zichzelf als ze door ruw terrein moeten volgens mij. Behalve als ze voor zichzelf op jacht zijn, dan vliegen ze overal doorheen.

Verstuurd vanaf mijn MotoG3 met Tapatalk

Mijn springer is niet snel onder de indruk, ten minste bij de agility kijkt hij niet om als wat tegen hem aan valt. Hoe hij het met dicht struikgewas doet weet ik niet. Bij de beginnerslessen jacht gaf hij niks om het water, hoog gras of brandnetels ging hij zo doorheen. Heb wel eentje die graag werkt maar ook wel redelijk in de hyper/dramstand kan komen. Heb zelf een showlijn, de jachtlijn was voor mij te zenuwachtig.
Als de kennissen echt goed mee willen in de jacht zou ik naar jachtproeven gaan kijken hoe ze het daar doen.

grover schreef:

Marie-Josée schreef: Natuurlijk kun je daar ook jachtproeven mee doen.
Ik denk ook aan een DSL, heidewachtel of een Welsh springer.

Nee als je geen Flatcoat wilt ivm eigenwijsheid moet je zeker niet aan een Welsh Springer beginnen. Die hebben de term eigenwijs zo ongeveer uitgevonden Die van mij jaagt instinctief keurig fazantjes uit het bossage, is nadat de fazant is opgevlogen ook prima terugroepbaar, maar hij gaat echt echt ECHT níet de bramen in als hij denkt dat er niks zit. Ik heb het geprobeerd hoor, mijn jachttrainer wist ook niet wat ie er mee moest. "ja hij moet leren dat ie door de bramen heen moet en dat daar dan een open plek is waar hij kan zoeken". Nou ik kan je vertellen, dat weet ie echt wel hoor, en als er wat zit is ie er zo doorheen. Maar die hond gaat gewoon niet door de bramen worstelen alleen om mij een plezier te doen. Ik vond het vrij slim, mijn jachttrainer was niet overtuigd

Ik denk niet dat je een heel ras kunt beoordelen aan één individuele hond al doen we dat allemaal wel eens
De mensen waar wij onze heidewachtel vandaan hebben fokken nu al jaren Welshjes en die zijn zeer te spreken over hun will to please.
Die had onze heidewachtel overigens ook in hoge mate en dat vocht nog wel eens met zijn zeer sterkte jachtinstinct
Die had af en toe letterlijk een rood waas voor zijn ogen (kiepte af en toe gewoon om omdat hij zich uitgeput had) maar hij kwam altijd bij me terug.
Onze langhaar is juist weer niet specifiek voor dit ras, maar dat had onze kennis ook al aangeven.Hij mist zelfstandigheid, is te baasgericht. Voor ons juist fijn want wij jagen niet.
Ze kwamen trouwens allebei van mensen die jaagden.
Als ik de twee honden vergelijk dan was de heidewachtel vreselijk eigenzinnig maar makkelijk te sturen en de langhaar te gevoelig en te weinig zelfstandig. Maar een andere hond uit die nesten had heel anders kunnen uitpakken. Van een van de langharen uit het nest van Tomas weet ik dat er met succes aan proeven mee gedaan werd en gejaagd werd.

Je ziet het verschil tussen een voorstaande jachthond zoals Fred (spinone) en de retrievers bij ons op de puppyjacht al heel erg.

Marie-Josée schreef:

grover schreef:

Marie-Josée schreef: Natuurlijk kun je daar ook jachtproeven mee doen.
Ik denk ook aan een DSL, heidewachtel of een Welsh springer.

Nee als je geen Flatcoat wilt ivm eigenwijsheid moet je zeker niet aan een Welsh Springer beginnen. Die hebben de term eigenwijs zo ongeveer uitgevonden Die van mij jaagt instinctief keurig fazantjes uit het bossage, is nadat de fazant is opgevlogen ook prima terugroepbaar, maar hij gaat echt echt ECHT níet de bramen in als hij denkt dat er niks zit. Ik heb het geprobeerd hoor, mijn jachttrainer wist ook niet wat ie er mee moest. "ja hij moet leren dat ie door de bramen heen moet en dat daar dan een open plek is waar hij kan zoeken". Nou ik kan je vertellen, dat weet ie echt wel hoor, en als er wat zit is ie er zo doorheen. Maar die hond gaat gewoon niet door de bramen worstelen alleen om mij een plezier te doen. Ik vond het vrij slim, mijn jachttrainer was niet overtuigd

Ik denk niet dat je een heel ras kunt beoordelen aan één individuele hond al doen we dat allemaal wel eens
De mensen waar wij onze heidewachtel vandaan hebben fokken nu al jaren Welshjes en die zijn zeer te spreken over hun will to please.
Die had onze heidewachtel overigens ook in hoge mate en dat vocht nog wel eens met zijn zeer sterkte jachtinstinct
Die had af en toe letterlijk een rood waas voor zijn ogen (kiepte af en toe gewoon om omdat hij zich uitgeput had) maar hij kwam altijd bij me terug.
Onze langhaar is juist weer niet specifiek voor dit ras, maar dat had onze kennis ook al aangeven.Hij mist zelfstandigheid, is te baasgericht. Voor ons juist fijn want wij jagen niet.
Ze kwamen trouwens allebei van mensen die jaagden.
Als ik de twee honden vergelijk dan was de heidewachtel vreselijk eigenzinnig maar makkelijk te sturen en de langhaar te gevoelig en te weinig zelfstandig. Maar een andere hond uit die nesten had heel anders kunnen uitpakken. Van een van de langharen uit het nest van Tomas weet ik dat er met succes aan proeven mee gedaan werd en gejaagd werd.

Maar will to please en eigenwijs kunnen ook samen gaan he. Dat herken ik van mijn honden, en ik zie het ook in de Flatcoats in de jacht.
Als ze dat niet willen maar een serieuzere hond om diploma's mee te halen zou ik niet verder zoeken naar onbekendere rassen maar voor een werklijn Lab gaan. Het is niet voor niets dat die aan de top lopen, ze zijn het meest geselecteerd op gebruik voor de jachtproeven in Nederland.

springer showlijn kan best voor de jachtproeven, onze Tristan heeft B gelopen ik vind dat de jachtlijn beter tot zijn recht komt bij veldwerk wedstrijden dan bij de KNJV proeven.

Onze meiden hebben ook jachttraining gehad, geen proeven, want zodra de dames loops worden zijn ze alles vergeten

Ook wij gaan pupjes krijgen, eind oktober

Tara schreef:

Paisley schreef:Ze hebben een retriever gehad, maar dat betekent toch niet dat ze dan niet over moeten stappen naar een voorstaande hond?

Dat zegt toch helemaal niemand? Het is alleen wel een heel ander soort hond, en dat moet je liggen.

Dat was mijn reactie op Kells:

Kells schreef:

Dibbes schreef:En een langhaar Duitse Staande?

Nee, als je gewend ben aan een retriever zou ik niet aan een voorstaande hond beginnen.

Maar ik snap de intentie wel: een retriever is gewoon een heel andere hond dan een voorstaande jachthond. Het is ook maar net de vraag hoe belangrijk de werkeigenschappen precies zijn. Een lab die door de bramen dreunt als een rhino tijdens een dirigeer is leuk op proeven, maar de praktijk leert nog wel eens dat deze honden in veel meer situaties niet zo fijngevoelig en lichtvoetig zijn

Bedankt voor alle reacties tot nu toe. Heel interessant om verschillende ervaringen te lezen.
Voor het doen van proeven
Wat denken jullie van een Welsh Springer Spaniël (werklijn)? Zijn die eventueel ook geschikt?

Verstuurd vanaf mijn MotoG3 met Tapatalk

Marie-Josée schreef: Ik denk ook aan een DSL, heidewachtel of een Welsh springer.

Marie-Josée schreef: Ik denk niet dat je een heel ras kunt beoordelen aan één individuele hond al doen we dat allemaal wel eens

Het was ook meer een voorbeeld dan dat mijn Ollie representatief is voor het hele ras hoor Maar het is gewoon echt zo, Welsh Springers heb een flinke will to please maar ze zijn echt enorm eigenwijs. Althans, het overgrote deel. Er zitten er heus een aantal tussen die wat serieuzer zijn maar de kans is enorm dat je met een Welsh Springer tegen een eigenwijsje aanloopt. En als dat precies hetgeen is waar men tegenaan loopt bij de flat, dan zou ik niet voor een Welsh Springer gaan. Het blijven spaniels

Er bestaat overigens niet zoiets als een werklijn Welsh Springer. Binnen het ras is maar een handjevol mensen in Nederland serieus bezig met de jacht en dan is het ook met name veldwerkproeven en heel weinig KNJV. Ze doen het leuk maar zijn geen match voor de ESS jachtlijn in het veldwerk. Ik denk dat het heel erg afhankelijk is van wat ze zoeken en uiteraard heeft elke hond zijn eigen karakter. Er lopen ook een stuk of 3/4 Welsh Springers als hulphond, dat zie ik het overgrote deel van de Welshjes ook nog niet doen maar er zijn er dus een paar die het echt wél kunnen. Ook een gevalletje mazzel hebben dus

De term eigenwijsheid vind ik geen recht doen aan de voorstaande jachthond.
De honden zijn gefokt op zelfstandigheid en samenwerking. Deze combinatie maakt ze tot wat ze zijn.
Zelfstandigheid kun je gebruik van maken, je kunt zien wat hij bedoelt, er is veel communicatie.
Bij eigenwijsheid heb ik meer het idee, dat de hond zijn gang maar gaat en je er geen invloed op hebt.
Ik vind die zelfstandigheid en inbreng juist heel aantrekkelijk en heb mijn hond nog nooit als eigenwijs gezien.
Ik kan me wel voorstellen dat het bij bovenstaande wedstrijden niet altijd uitkomt als je hond even overleg wil, dan zou ik ook voor een retriever gaan.
En nee, Herman gaat niet de bramenstruiken in, omdat ik het zeg als er niets te vinden is, hij kan ook heel goed uitstralen hoe onnozel dat zou zijn.

Wij krijgen over 3 weken een duitse staande langhaar pup. Wij wilden ook een jachthond, die veel beweging nodig heeft en daarnaast een lieve hond in huis is. Verder nog geen ervaringen dus.

j.werkman schreef:De term eigenwijsheid vind ik geen recht doen aan de voorstaande jachthond.
De honden zijn gefokt op zelfstandigheid en samenwerking. Deze combinatie maakt ze tot wat ze zijn.
Zelfstandigheid kun je gebruik van maken, je kunt zien wat hij bedoelt, er is veel communicatie.
Bij eigenwijsheid heb ik meer het idee, dat de hond zijn gang maar gaat en je er geen invloed op hebt.
Ik vind die zelfstandigheid en inbreng juist heel aantrekkelijk en heb mijn hond nog nooit als eigenwijs gezien.
Ik kan me wel voorstellen dat het bij bovenstaande wedstrijden niet altijd uitkomt als je hond even overleg wil, dan zou ik ook voor een retriever gaan.
En nee, Herman gaat niet de bramenstruiken in, omdat ik het zeg als er niets te vinden is, hij kan ook heel goed uitstralen hoe onnozel dat zou zijn.

Halleluja.
Voorstaande honden zijn inderdaad zelfstandig en niet eigenwijs.
Eigenwijs is de term die mensen gebruiken die niet met dit soort zelfstandigheid om kunnen gaan.

j.werkman schreef:De term eigenwijsheid vind ik geen recht doen aan de voorstaande jachthond.
De honden zijn gefokt op zelfstandigheid en samenwerking. Deze combinatie maakt ze tot wat ze zijn.
Zelfstandigheid kun je gebruik van maken, je kunt zien wat hij bedoelt, er is veel communicatie.
Bij eigenwijsheid heb ik meer het idee, dat de hond zijn gang maar gaat en je er geen invloed op hebt.
Ik vind die zelfstandigheid en inbreng juist heel aantrekkelijk en heb mijn hond nog nooit als eigenwijs gezien.
Ik kan me wel voorstellen dat het bij bovenstaande wedstrijden niet altijd uitkomt als je hond even overleg wil, dan zou ik ook voor een retriever gaan.
En nee, Herman gaat niet de bramenstruiken in, omdat ik het zeg als er niets te vinden is, hij kan ook heel goed uitstralen hoe onnozel dat zou zijn.

@Kells
Ik keek even op je blog, maar wauw wat een mooie hond!!

Mijn flatcoat had een enorme will to please (teefje) maar het ras is nou niet direkt gezond te noemen dus ik zou me kunnen voorstellen dat dat een reden is om hier niet meer voor te gaan.
Ooit aan de Chesapeake Bay retriever of Curly coated retriever gedacht?

j.werkman schreef:En nee, Herman gaat niet de bramenstruiken in, omdat ik het zeg als er niets te vinden is, hij kan ook heel goed uitstralen hoe onnozel dat zou zijn.

Haha oh prachtig Ollie staat me dan ook zo aan te kijken van ja, weet je, ik wéét wel wat je wilt, maar echt, no way josé

Ik vind de term eigenwijs helemaal geen negatieve lading hebben persoonlijk, eigenwijsheid is juist iets wat ik erg prettig vind in mensen en dieren. Een beetje zelf denken. Met Ollie kan ik overigens lezen en schrijven hoor, maar het vergt wel een bepaalde vorm van benadering vanuit mij. Oll wil samenwerken, ik heb altijd een beetje het gevoel dat hij zelf het idee wil hebben dat hij inbreng heeft, anders is het spelletje gauw voorbij, zeg maar.

flatcoat schreef:Mijn flatcoat had een enorme will to please (teefje) maar het ras is nou niet direkt gezond te noemen dus ik zou me kunnen voorstellen dat dat een reden is om hier niet meer voor te gaan.
Ooit aan de Chesapeake Bay retriever of Curly coated retriever gedacht?

Ze hebben ook Flatcoats gehad he, en willen iets anders. Een Flat vonden ze te wisselvallig op jachtproeven, dan lijkt een Ches me helemaal de hel op aarde voor ze Hoe een Curly is op proeven weet ik eigenlijk niet.