http://www.hondenforum.nl/plaza/viewtop ... 5&t=312665
Hoe het verder gaat lees je hier:
Goed….hoe te beginnen?
Het is nu eigenlijk al heel wat maanden (misschien zelfs wel een jaar) aan de gang. We hebben in mei echt besloten dat wij er klaar voor waren om een hond in huis te nemen
. Alle gezinsleden zijn oud genoeg om verantwoordelijkheid te dragen. En onze dagelijkse bezigheden zijn erg regelmatig geworden. Toen de beslissing eindelijk genomen was is de zoektocht begonnen. Door mijn opleiding heb ik geleerd dat wanneer je een huisdier wilt nemen je je goed moet inlezen. Goed moet nadenken. En een goede keuze moet maken.
Welk ras past bij ons? En wat willen we eigenlijk?
Al snel werden we het met elkaar eens dat een groot ras voor ons niet ideaal is. Het huis is er niet te klein voor maar ook niet groot genoeg….. mijn moeder heeft altijd die weilanden in haar hoofd zitten. Ongelijk kan ik haar niet geven. Verder gaan wij erg vaak op vakantie. Zelf zit ik elke 2 a 4 maanden bij mijn familie in Italie. Dus…. hoe raar het misschien ook klinkt. Het vervoeren moet makkelijk zijn. In de auto is beperkte ruimte. En hetzelfde geldt voor het vliegtuig. We hebben dus gekozen voor een klein ras. Of een lichte midden ras. Laten we zeggen max 10 Kg.
Wij vinden dat idee gewoon prettig. Het is iets wat we aan kunnen.
Naja….wij…mijn zusje (15 jaar) is het er niet mee eens. Zij wilt een grote hond om mee te gaan sporten. (dat is het enige waar zij aan denkt.) en het beestje moet er sterk uit zien. Ze roept altijd: late ga ik als mijn eerste hond een Saarloose wolfshond nemen!! Die zijn mooi!!.
Goed…dat idee krijg ik niet uit haar hoofd geslagen….ik denk dat je voor dat soort rassen eige ervaring moet hebben….maar daar gaat het toch niet om? Madamme kijkt alleen naar sport en uiterlijk
Aangezien het huis van mijn moeder is. En ik degene ben die de hond betaald, onderhoud en verzorgd, moet zij er maar mee leven. Ik denk dat zodra de pup er is zij het vanzelf wel zal begrijpen.
Maar nog zo iemand die alleen naar uiterlijk kijkt is mijn moeder.
De hond mag er niet gevaarlijk uit zien! Niet zo een vecht hond!.....ik ben van mening dat er geen vecht honden bestaan, die worden alleen zo gemaakt door een bepaalde (slechte) training of ervaring. Na ongeveer een maand te hebben gediscussieerd over welk ras heb ik (in staat van wanhoop) mijn moeder en zusje maar een boek toegeworpen met alle rassen van de wereld er in. Zij hebben een mooi stickertje geplaatst bij de rassen die zij leuk vinden.
Zusje heeft fijn stickers geplakt bij alle grote honden die er enigszins getraind uit zagen: alle herdersoorten, husky, wolfshonden en der rest van de werksoorten. Ik moest er wel om lachen. Met de 10 kilo is ze het er mee eens, maar volgens mij wilt zij niet begrijpen dat er geen husky soort is die max 10 kilo weegt.
Moeder heeft mooie stickertjes geplakt bij alle lief uitziende soorten: spaniel, king chrles, teckels, beagle, terrier enz enz.
En aan mij was nu de taak om uit de geselecteerde zooi een geschikte hond voor de familie te zoeken.
Ik ben dus aan de slag gegaan en heb info op internet gezocht. Ik ben naar een hondenshow geweest en heb met eigenaren gepraat. Mensen uit de buurt gesproken. Kennels bezocht en uren aan de telefoon gehangen met fokkers.
Uiteindelijk hebben we het aantal mogelijkheden terug gebracht naar 2: Een teckel of een cavalier king charles.
Ja ja….de karakters zijn niet echt het zelfde, maar toch passen ze beide in ons gezin. Ieder op zijn eigen manier.
Nu moet ik eerlijk zeggen dat ik zelf voor een teckel ga. Dat komt doordat ik in Italië als eerste hondje een teckel kruising heb gehad. En in Italië is de teckel het nummer 1 ras wat daar gehouden wordt, ik kan dus zo 20 teckels opnoemen die ik ken. Stuk voor stuk zijn ze geweldig. Ja…..ik ben verliefd.
De Cavalier vindt ik ook leuk! En het karakter past goed bij ons…maar er knaagt iets…het heeft niet het vertrouwde gevoel van een teckel.
Zelf ben ik steeds meer naar teckels gaan kijken. En ik ben nu (3 maanden verder) er van overtuigd dat dat hem ook gaat worden (kaninchen).
We hebben gekozen voor een teefje. Nu heb ik in de 101 puppy boeken gelezen dat er verschillen zijn tussen reu en teef, maar van iedereen aan wie ik het vraag krijg ik te horen dat het nogal onzin is. Reutjes kunnen net zo aanhankelijk zijn als teefjes en een teef kan net zo dominant zijn als een reu (om maar even een voorbeeld te noemen). Van meerdere fokkers heb ik de tip mee gekregen om af te gaan op mijn gevoel. Waar voel ik me prettig bij? Ik moest mijn ogen sluiten. En mezelf voorstellen knuffelend met een pup. Heeft de pup een roze halsband of een blauwe? En wat voor liefde voel ik? Reutjesliefde of teefjesliefde?
En ja…. Eerlijk is eerlijk….ik lag te knuffelen met een teckel in een roze kamer met veel glittertjes en hartjes….en de teckel had puppymeisjes ogen en een roze band om…..
Misschien komt het doordat al mijn huisdiertjes vrouwtjes zijn geweest? En ik met vrouwen gewoon een betere band heb? Mannen tja….raar soort. (laat mijn allerliefste vriendje dit niet weten hoor!, ons geheimpje)
Al met al een teefje.
Nu we dat zo mooi uitgezocht hebben is de zoektocht begonnen. Vanaf september mag er een pup komen. Eerder is lastig omdat ik tot dan op vakantie ben.
Maar tot nu toe ben ik mezelf, het huis ( voor zover ik dat op afstand kan doen) en de rest van het gezin aan het voorbereiden.
Is het normaal dat je je ergens vol overgaven en met veel liefde in stort? Ik bedoel, ik kan nu al aan niets anders meer denken.
En ik ben (net zoals een zwangere mama) nu al aan het shoppen voor de aanstaande pup.
Een vriendin zij laatst tegen mij: “nou dat beestje is er nog niet eens, het is waarschijnlijk nog niet eens geboren, of het is nu al meer verwend dan wat ik ooit in mijn leven zal zijn”..
Ja… ik heb al zo veel mogelijk in huis gehaald. En via mijn laatste stage (bij een dierenarts) heb ik heel veel mee naar huis gekregen wat ze niet meer gebruiken of willen.
Mijn mooie zolderkamertje is dus gevuld met stuff.
Sommige dingen zullen jullie vast nutteloos vinden, ik ook, maar ja….veel heb ik ook gekregen.
Wat ik tot nu toe bij elkaar gescharreld heb:
• Een bench
• Een stoffen mand
• 2x matje voor in de bench
• Halsband
• Lijn
• Poepzakjes met houder
• Voerbak en drinkbak
• Heel veel speeltjes (heel veel gekregen)
• Knuffeldoekjes
• Heel veel snoepjes, botten, en andere verwen zooi (zakken vol van mijn stage gekregen)
• Tandenborstel en tandpasta (zat in een puppypaket)
• Borstels
• Shampoo
• Microvezel afdroog doek (gekregen)
• Puppy training pads + trainingsdruppels (ook gekregen)
• Urine off spray
• Een tuigje (gekregen van mijn vriend)
• Een snuggle puppy
• Ontworming en ontvlooiing (gehad van mijn stage en nog goed tot 2018)
• Een draagbare bench voor vervoer.
• Een zak voer (1.5 kilo gekregen)
En vast nog wat dingetjes die ik ben vergeten
.Goed voor nu zijn we op dit punt….op zoek…op zoek…..op zoek….
In de tussentijd ben ik aan het kijken voor een verzekering, Bij wie ik de gedragslessen ga volgen. En de dierenarts natuurlijk.
Owja…ook de naam hebben we al: Camilla , wat jong en maagdelijk betekend. Maar voor mij heeft het vooral betrekking op de kamille plant. Wat voor rustgevende thee zorgt.
Rust….jong…..maagdelijk…zen….knuffel…..lieve pup
Laat mij gerust weten wat jullie allemaal denken bij het lezen van dit verhaal ben benieuwd !!
updates volgen snel
ps...
voor wie zich afvraagt waar mijn broertje is gebleven in dit hele verhaal:
toen ik hem vroeg wat voor ras hij leuk vond antwoordde hij: maakt niet uit, als hij maar lief en gezond is.
ik hou van dat kind 
. Sheltie markies en vlinderhondje stonden ook op het lijstje. Maar ze wilt het echt niet hebben. 
of zoiets 
