Het HondenForum

Cleva schreef:Het is me vaak opgevallen dat mensen erg opgewonden worden als het er om gaat dat iemand het "uit wil maken" met zijn hond.
Aan de ene kant zijn mensen enorm aanvallend en aan de andere kant schieten de uitmakers vreselijk in de verdediging.
Ik begrijp niet precies waarom.

Als iemand een paard verkoopt heb je dat gelul toch ook niet?
Wat is er mis mee om ten halve te draaien? Ondertussen staat het forum bol van de mensen met dolgelukkige herplaatsers.

Ik heb honden vooral leren kennen als dieren die contact nodig hebben. Het is nooit genoeg. Het kan altijd nog hechter.
Hoe doe je dat als je het zelf niet voelt? Hoe verzorg je dat voor een hond waar je eigenlijk wel klaar mee bent?
Je kunt er allerlei kritische noten bij bedenken maar doen alsof je blij met je hond bent komt niet aan. Daar zijn ze te slim en te gevoelig voor. Je kunt een hond niet laten voelen dat hij gewenst is als dat niet echt zo is.

Waarom dan al die heisa over herplaatsen?

Stelling: Elke hond heeft een baas nodig die hem waardeert. Als je dat zelf niet kunt moet je loslaten.

Bespreek.

Ehmmm volledig met je eens

Er bestaat niet maar 1 geschikte baas en niet iedere hond is in iedere situatie gelukkig.

Oh. Ik vind er eigenlijk niet altijd iets vreselijks van als mensen een hond herplaatsen. Ik denk vooral dat een hond gewenst moet zijn en als hij dat, door welke omstandigheden dan ook, niet meer is dan lijkt voor de hond herplaatsen me de beste optie. Tenzij grote problemen waarbij inslapen soms de beste optie is.

Wel vind ik wat van mensen die keer op keer herplaatsen en keer op keer weer een nieuwe hond nemen.
Dan nog vind ik dat herplaatsen een goed idee maar ik
zou dan liever zien dat mensen die blijkbaar de hele tijd verkeerde keuzes maken mbt hun huisdier gewoon geen hond zouden nemen.

Bespreek. Haha.

Ik vind het verstandig als iemand de hond écht niet kan waarderen zoals die is en dit hem kan bieden, dat herplaatsen inderdaad een goede optie is.

Ik zou het zelf nooit kunnen denk ik. Ik ga al dood als ik eraan denk dat dat lieve gezichtje van Isa iemand anders aan kijkt: waar is mijn baasje nou?
Nee. Dat gaat niet. Maar gelukkig is het ook niet nodig. Dan red ik het niet meer denk ik.

Maar ook al zou ik het zelf niet kunnen, zit er voor mij geen taboe op. Als iemand een weloverwogen keuze maakt waarbij de hond het gewoon beter heeft bij een ander (goed uitgezocht) baasje. Ik ben voor.

Nanna schreef:Ik heb er zelden problemen mee. Als iemand om wat voor reden dan ook een hond wil herplaatsen moet ie dat altijd doen. Wat moet je immers met een ongewenste hond? De hond zelf wint er iig niets bij...
De frase " als je eraan begint maak je het ook af" vind ik een rare. Waarom met tegenzin vijftien jaar tegen een hond aankijken die elders beter af is?
Ik vind wèl dat je er zorg voor dient te dragen dat de hond in die betere situatie terechtkomt.
In het asiel kiepen is net iets te makkelijk.

Dat dus, een honden houden omdat 'als je eraan begint maakt je het ook af' dan vind ik dat je verkeerd bezig bent. Als de hond niet op zijn plaats zit, heb jij geen plezier aan de hond en de hond al helemaal geen plezier aan zijn leven. Dan is het beter om wel de juiste plek voor de hond te zoeken. Jij gelukkiger en de hond nog vele malen meer gelukkiger.

Cleva schreef: Als iemand een paard verkoopt heb je dat gelul toch ook niet?

Over dat verschil heb ik me ook altijd lopen verbazen. In de paardenwereld is het heel normaal om je paard te verkopen als je wat anders in de sport wil gaan doen of om een andere reden wat anders nodig hebt.
Ik denk dat het verschil ook ontstaat doordat veel mensen honden toch als familie leden zijn gaan zien. Er komt ook onbewust behoorlijk wat antropomorfisme bij kijken.
Ik heb overigs bij de verkoop van mijn paard net zo hard staan te janken als dat ik zou doen als ik afscheid zou moeten nemen van 1 van mijn honden. Voor mij is gevoelsmatig geen verschil.

Een goede kennis van me fokt en verhandelt kelpies. Hij is goed voor zijn beesten maar verkoopt ze met droge ogen met een hoop winst nadat hij ze getraind heeft bij de schapen. Gevoelsmatig vind ik dat geen enkel probleem, maar heb ik er wel problemen mee als een hond wordt herplaatst omdat er iemand zwanger is of omdat de hond aan de kozijnen knaagt.
Ik vind het triest als een hond in de steek wordt gelaten. De handelaar laat niemand in de steek, maar in het tweede voorbeeld voelt dat wel zo.

Heavy schreef:Geen taboe hoor ik geloof niet zo in : tot de dood ons scheidt .
Ik heb mezelf ook herplaatst

Hahaha. Mooie benadering.

Ik heb er ook geen problemen mee. Wel met mensen die keer op keer herplaatsen en een nieuwe aanschaffen.
Zelf neem ik wel een hond met de intentie er alles aan te doen om het te laten werken, en ja soms moet je iets aanpassen van beide kanten.

Mijn vorige hond heb ik ook herplaatst. Omdat ik fulltime ging werken, veel reisuren en geen achtervang. En ik vond het zielig voor haar en had zelf de energie niet meer voor haar. Net nadat ze weg was bleek dat werk niet voor lang te zijn en na een maand werd ik gebeld met de vraag of ik haar terug wilde. Ze bleek daar totaal niet op haar plek te zitten en was gesteld op haar rust. Zo is ze uiteindelijk nooit meer weg gegaan en heb ik een oppas geregeld en werkte daarna iets minder met ook iets minder reistijd.

Mijn ouders hebben ook een hond een jonge reu, bomvol energie. Met dat beestje doen ze om precies te zijn niks en werken allebei fulltime. Mijn broertje en ik hebben al vaker gezegd dat het niet eerlijk is voor de hond maar goed mijn vader wil hem niet weg doen. Dat vind ik egoïstisch, en het erge dat de situatie al zo was voor de hond kwam. Allemaal grote verhalen van veel wandelen etc maar er is niks van gekomen.

Bij mij ging het net andersom. Ik heb heel lang nagedacht of ik het aandurfde een hondje te nemen. Ik ben geen honden gewend, nooit gehad, ik wist niet wat het precies inhield. En dan het feit dat het voor het hele leven van de hond zou zijn vond ik moeilijk. Toen heb ik met mezelf de afspraak gemaakt dat als het echt niet zou gaan, ik het hondje weer weg zou mogen doen. Anders durfde ik de beslissing niet te nemen.
En toen kwam Pepper. Ik moest veel leren, nog steeds. En af en toe ben ik doodmoe. Maar ik vind het zo leuk.
En ik geloof dat Pepper het hier ook wel naar haar zin heeft.

P.s. Ik heb ook nog een tamme vogel, die vind het minder geslaagd.

flamme schreef:Oh. Ik vind er eigenlijk niet altijd iets vreselijks van als mensen een hond herplaatsen. Ik denk vooral dat een hond gewenst moet zijn en als hij dat, door welke omstandigheden dan ook, niet meer is dan lijkt voor de hond herplaatsen me de beste optie. Tenzij grote problemen waarbij inslapen soms de beste optie is.

Wel vind ik wat van mensen die keer op keer herplaatsen en keer op keer weer een nieuwe hond nemen.
Dan nog vind ik dat herplaatsen een goed idee maar ik
zou dan liever zien dat mensen die blijkbaar de hele tijd verkeerde keuzes maken mbt hun huisdier gewoon geen hond zouden nemen.

Dat vind ik ook. Overigens geldt dat wat mij betreft net zo goed voor paarden. Ondanks dat het in de sportpaardenwereld een stuk gebruikelijker is om te kopen en verkopen wordt dat buiten het sportwereldje ook niet zo heel erg gewaardeerd hoor. Persoonlijk vind ik het voor de paarden ook sneu om steeds van hand tot hand te gaan.


Maar met zorgvuldig herplaatsen vind ik niets mis (ik zou het zelf wel vreselijk moeilijk vinden om te doen trouwens), alleen keer op keer herplaatsen en aan een nieuwe (pup) beginnen stuit mij wel tegen de borst.

Het wordt saai maar ook ik heb er niets op tegen, mits er zorgvuldig een goede plek voor de hond gezocht wordt en de hond dus goed (beter) terechtkomt.
Ik zou er zelf overigens wel heel grote moeite mee hebben als ik één van mijn honden zou moeten herplaatsen. Ik weet dat er heus legio mensen zijn waar mijn honden het minstens net zo goed zouden hebben, maar het zou voor mij toch voelen als falen ten opzichte van de hond.
Stel je voor dat er bijvoorbeeld oorlog zou uitbreken tussen Mila en Amy, dan zou scheiden door mijn woonsituatie en manier van omgaan met de honden geen optie zijn, en zou dus alleen één van de twee herplaatsen als optie overblijven. Daar moet ik echt niet aan denken.

Het zal wel nodig zijn soms.
Heb op fora wel "africhters" gezien, die precies konden vertellen hoe een ander met z'n hond om moest gaan, maar later zelf een jonge hond herplaatsten omdat het niet ging.

Herplaatsen is naar mijn idee zeker niet slecht. Soms is het beter voor de hond, maar soms ook voornamelijk beter voor de baas. Het is fijn als een hond ergens op een plek zit waar het klikt.
Toch zit er ook altijd een andere kant aan herplaatsen.
In de eerste plaats kan het zijn dat een hond moeilijk plaatsbaar is bij iemand anders. Als je een hond hebt die je niet meer wilt omdat de hond bijvoorbeeld extreem jaagt of hondagressief is dan is het je goed recht om te besluiten om een ander huisje te zoeken. Niemand kan je verplichten met een hond te blijven zitten die je niet wilt hebben. Ik vind dat je je dan alleen wel moet afvragen wat de toekomst voor zo'n hond zal zijn bij iemand anders. Als dat niet al te best is zou ik er denk ik zelf in de gevallen waarbij het nog leefbaar is voor kiezen om de hond te houden. Ik vind het daarnaast soms ook niet helemaal fair om een hond af te rekenen op eigenschappen die bijvoorbeeld bij het ras horen. Van een pitbull moet je gewoon verwachten dat de hond niet met andere honden kan. Dat je dan na 3 jaar de hond weg doet omdat je geen zin hebt in de agressie is dan naar mijn idee niet eerlijk. De kans is vervolgens groot dat dezelfde baas de volgende keer dan gewoon ook weer een pitbull aanschaft en de geschiedenis zich herhaald. Ook dat vind ik dan krom.
Ten tweede is er voor iedere hond een 'beter' huisje te vinden. Het gras is altijd groener aan de overkant.. Als jij heel veel doet voor je hond maar wel fulltime werkt ben je naar mijn idee ook niet per se een slechtere baas dan wanneer men de hele dag thuis is en er verder niet gewandeld wordt bijvoorbeeld. Een hond weg doen om die reden lijkt me dan ook vaak onnodig. Waar een wil is, is een weg. Anders wordt het natuurlijk als je echt niet in de behoeftes van je hond kan voorzien.
Hoe dan ook nemen mensen honden voor een groot gedeelte voor het eigen belang. Als jij als baas er geen lol meer in hebt dan moet je ook kunnen zeggen dat het
Klaar is en je de hond weg doet. Dat is niet 'fout'.
Er zijn alleen wel gevallen waarbij een hond mede door raskeuze of fouten in de opvoeding gevormd wordt door de eigenaar. Het is soms dan wel heel makkelijk om je handen er vanaf te trekken als dingen lastig worden.

Een makkelijk plaatsbare hond zal in ieder geval veelal weinig hinder ondervinden van een herplaatsing.

Ben het er volledig mee eens.

Bovenal vind ik vooral dat niemand er iets over te vinden heeft dan diegene zelf. Net zoiets als bij in laten slapen of niet. Niemand kent de hond het beste, niemand voelt alles wat je voelt en geschreven op papier krijg je het dan al helemaal niet volledig uitgelegd. En waarom zou je ook? Waarom zou je aan ook maar iemand tekst en uitleg moeten geven?

Natuurlijk heb je je verantwoordelijkheid om een goede plekje te vinden. Als je jezelf aan het eind van de dag nog recht in de spiegel kunt aankijken, dan heb je het denk ik gewoon goed gedaan.

De vorige eigenaren van Laissah hebben voor en nadat ze Lais herplaatst hadden meerdere pups gehad en herplaatst. Tja, ik vind dat wel sneu voor die honden en ik vind dat je dan ondoordacht honden aanschaft en hou daar niet van. Maar ik geef direct toe dat ik méér dan dolgelukkig ben dat ze Lais herplaatst hebben want ik heb er mijn once in a lifetime hond aan!

Shiloh86 schreef:Bovenal vind ik vooral dat niemand er iets over te vinden heeft dan diegene zelf. Net zoiets als bij in laten slapen of niet. Niemand kent de hond het beste, niemand voelt alles wat je voelt en geschreven op papier krijg je het dan al helemaal niet volledig uitgelegd. En waarom zou je ook? Waarom zou je aan ook maar iemand tekst en uitleg moeten geven?

Niemand is mij tekst en uitleg verschuldigd, maar dat maakt niet dat ik er niets van vind.

Natuurlijk is het voor de hond beter om een goede volgende baas te krijgen als hij niet meer gewenst is. Maar afhankelijk van de omstandigheden vínd ik er wel wat van. Schaf je een labrador aan die wat lomp en onbehouwen is, besteed je vervolgens geen energie in het in banen leiden van die lompheid en moet die hond de deur uit zodra het eerste kind komt en het toch wel heel vervelend is om die onopgevoede hond te combineren met een kruipend/lopend kind.... Ja, dan vind ik daar wat van.

Net zo goed als dat je een jachthond neemt, je niet tot nauwelijks energie steekt in betrouwbaar hierkomen en die hond vervolgens maar wegmoet omdat die niet veilig los kan lopen zonder zowat aangereden te worden en jij geen zin hebt in aanlijnwandelingen... Ja, daar vind ik ook wat van.

Is die hond beter af bij een baas die hem graag ziet? Direct! Maar erger ik me aan het ondoordachte van een dergelijke gang van zaken? Jazeker.

Zamunda schreef:

Shiloh86 schreef:Bovenal vind ik vooral dat niemand er iets over te vinden heeft dan diegene zelf. Net zoiets als bij in laten slapen of niet. Niemand kent de hond het beste, niemand voelt alles wat je voelt en geschreven op papier krijg je het dan al helemaal niet volledig uitgelegd. En waarom zou je ook? Waarom zou je aan ook maar iemand tekst en uitleg moeten geven?

Niemand is mij tekst en uitleg verschuldigd, maar dat maakt niet dat ik er niets van vind.

Natuurlijk is het voor de hond beter om een goede volgende baas te krijgen als hij niet meer gewenst is. Maar afhankelijk van de omstandigheden vínd ik er wel wat van. Schaf je een labrador aan die wat lomp en onbehouwen is, besteed je vervolgens geen energie in het in banen leiden van die lompheid en moet die hond de deur uit zodra het eerste kind komt en het toch wel heel vervelend is om die onopgevoede hond te combineren met een kruipend/lopend kind.... Ja, dan vind ik daar wat van.

Net zo goed als dat je een jachthond neemt, je niet tot nauwelijks energie steekt in betrouwbaar hierkomen en die hond vervolgens maar wegmoet omdat die niet veilig los kan lopen zonder zowat aangereden te worden en jij geen zin hebt in aanlijnwandelingen... Ja, daar vind ik ook wat van.

Is die hond beter af bij een baas die hem graag ziet? Direct! Maar erger ik me aan het ondoordachte van een dergelijke gang van zaken? Jazeker.

Precies wat Zamunda zegt. Tuurlijk is het vaak beter om een betere baas te vinden voor die hond, en soms heeft iemand zijn of haar stinkende best gedaan en dan is het alleen maar triest en heel verstandig om te herplaatsen. Maar die onnozelheid waarmee sommige andere mensen een hond in huis nemen en dan binnen no-time besluiten dat er van alles mis is aan die hond en hem dan in een asiel of op straat of in de gracht pleuren, daar kan ik woest van worden. Bij dat soort mensen ontbreekt het besef dat wanneer je vrijwillig de zorg voor een levend wezen op je neemt, dat je dan dus verantwoordelijk voor het welzijn van dat levende wezen bent, en dat je het niet bij het grof vuil kan zetten als het je niet bevalt.

Cleva schreef:

sjm schreef: Ik zou het zelf nooit kunnen denk ik. Ik ga al dood als ik eraan denk dat dat lieve gezichtje van Isa iemand anders aan kijkt: waar is mijn baasje nou?

Hein trok geen gezichtje toen ik hem ophaalde.
Hij trad met ferme tred de oprit af en heeft geen seconde getreurd.

Honden zijn enorme opportunisten. Bij mij kwamen Lilo en Toto vanuit een asiel en dan is het zo bij mensen thuis met lekker vreten en een zachte mand al gauw beter, maar Jack zat destijds echt in een geweldig opvanggezin, stiklieve mensen, fijn roedel, kwam helemaal niks te kort, behalve dat hij eigenlijk wel graag constant in het middelpunt van de belangstelling stond en dat lukte hem niet altijd met al die andere honden. Nou, opvanggezin stond nog traantjes weg te pinken en hij liep zonder om te kijken enthousiast kwispelend met ons mee. Ik had toen nog nul verstand van honden, maar nu zou ik het amper geloven. Maar dus precies zoals wat jij zegt over Hein, zonder enige aarzeling dat nieuwe leven met een nieuwe baas in stappen, dat kunnen honden vaak probleemloos.

Overigens ging Jack eenmaal bij ons wel vol in de remmen toen mijn schoonvader hem wel even uit zou laten, zo makkelijk was hij ook weer niet.

Maar herplaatsen, GOED herplaatsen, niks mis mee.

Cleva schreef:

sjm schreef: Ik zou het zelf nooit kunnen denk ik. Ik ga al dood als ik eraan denk dat dat lieve gezichtje van Isa iemand anders aan kijkt: waar is mijn baasje nou?

Hein trok geen gezichtje toen ik hem ophaalde.
Hij trad met ferme tred de oprit af en heeft geen seconde getreurd.

Pjotr woonde bij me om de hoek, die is vrolijk weggestapt en heeft nooit meer achterom gekeken.
Laatst was hij een dagje uitbesteed. Met een grote zak speelgoed en snoep. Tranen in m'n ogen, voor het eerst zo lang bij iemand anders.
Hij heeft langs ons huis gelopen alsof hij geen flauw idee had dat hij daar ooit had gewoond.
Klotehond

Aan het begin van mijn "hondencarrière" heb ik mijn hond naar vrienden herplaatst. Hij heeft daar het leven gehad dat ik hem niet kon geven, maar wel gunde.
Ik was vreselijk dol op dat beest en omgekeerd, dus het heeft wel even geduurd voordat ik er weer aan durfde beginnen.

Het is misschien moeilijk voor te stellen voor sommige mensen. Ik moet er niet aan denken ooit een van mijn honden te moeten herplaatsen. Maar ik vind het wel verstandig als mensen het doen, wanneer nodig. Ik ga ook niet 10 jaar opgescheept zitten met een hond die ik niet leuk vind, of die niet bij me past.

Zamunda schreef:

Shiloh86 schreef:Bovenal vind ik vooral dat niemand er iets over te vinden heeft dan diegene zelf. Net zoiets als bij in laten slapen of niet. Niemand kent de hond het beste, niemand voelt alles wat je voelt en geschreven op papier krijg je het dan al helemaal niet volledig uitgelegd. En waarom zou je ook? Waarom zou je aan ook maar iemand tekst en uitleg moeten geven?

Niemand is mij tekst en uitleg verschuldigd, maar dat maakt niet dat ik er niets van vind.

Natuurlijk is het voor de hond beter om een goede volgende baas te krijgen als hij niet meer gewenst is. Maar afhankelijk van de omstandigheden vínd ik er wel wat van. Schaf je een labrador aan die wat lomp en onbehouwen is, besteed je vervolgens geen energie in het in banen leiden van die lompheid en moet die hond de deur uit zodra het eerste kind komt en het toch wel heel vervelend is om die onopgevoede hond te combineren met een kruipend/lopend kind.... Ja, dan vind ik daar wat van.

Net zo goed als dat je een jachthond neemt, je niet tot nauwelijks energie steekt in betrouwbaar hierkomen en die hond vervolgens maar wegmoet omdat die niet veilig los kan lopen zonder zowat aangereden te worden en jij geen zin hebt in aanlijnwandelingen... Ja, daar vind ik ook wat van.

Is die hond beter af bij een baas die hem graag ziet? Direct! Maar erger ik me aan het ondoordachte van een dergelijke gang van zaken? Jazeker.

Ja. Ok. Ik had wellicht wat duidelijker moeten zijn. Natuurlijk vind ik er ook wel wat van als mensen compleet ondoordacht aan een hond beginnen en ze vervolgens weer weg doen en dat wellicht wel een paar keer. Ik ben zelf overigens nog nooit in mijn leven zo iemand tegen gekomen.

Ik heb het vooral over situaties met mensen die gewoon prima honden mensen zijn, echt wel hun hart voor het dier heb en en dan zon beslissing nemen. Soms worden die nog net niet gelyncht. en krijgen ze nog even ingepeperd wat voor een verschrikkelijke hondenbaas ze wel niet zijn. Dát vind ik echt niet kunnen en gaat veel en veel te ver.

Soms zijn er situaties waarin het onoverkomelijk is om een hond (of ander dier) te herplaatsen. Wel vind ik dat je dan als eigenaar zelf naar een nieuw baasje op zoek moet, en niet bij het asiel moet dumpen. Ook als zou ik mijn hond om wat voor reden echt niet meer kunnen houden, dan zou ik zeker willen zijn dat hij bij fijne mensen terecht komt.

Helaas leven we in een weggooi maatschappij en zo is de mentaliteit van veel mensen ook. Een (vage) kennis (die ik op facebook heb) heeft in korte tijd 5 honden versleten. Als puppy is het allemaal lief en schattig, maar rond de 1 jaar verdwijnt die hond en staat er opeens weer een foto van een nieuwe pup. Mijn vriendin gaat meer met haar om en het zijn altijd rare verhalen waarom ze weer een nieuwe hond neemt. Daar kan ik dan weer niet tegen. En ik snap niet dat je continu met een pup opgescheept wilt zitten, maar dat terzijde

Ik heb geen taboe tegen herplaatsen.


Anders had ik mijn 4 honden nl nooit gehad . Het zijn allemaal herplaatsers


Ik heb er wel moeite mee als mensen herplaatsen om kulredenen baby opkomst en zoals ik laatst ergens las dat een pup weer weg moest omdat men ging verhuizen . Dan vraag ik mij af of je dat niet een maand eerder ook nog niet wist

Zelf zou ik het heel moeilijk hebben om een hond te herplaatsen maar zou dat om een zeer dringende reden toch moeten dan kies ik denk ik voor een fijner leven voor de hond dan dat hij tegen wil en dank bij mij zou moeten blijven

Shiloh86 schreef:Ik heb het vooral over situaties met mensen die gewoon prima honden mensen zijn, echt wel hun hart voor het dier heb en en dan zon beslissing nemen. Soms worden die nog net niet gelyncht. en krijgen ze nog even ingepeperd wat voor een verschrikkelijke hondenbaas ze wel niet zijn. Dát vind ik echt niet kunnen en gaat veel en veel te ver.

Daar heb ik geen probleem mee . Maar waar zie jij dat die mensen zo ongeveer gelyncht worden dan? De enkele keer dat hier op het HF een hond weldoordacht herplaatst wordt zie ik eigenlijk vooral begrip en medeleven om het afscheid.

Tja kijk, ik kan me er wel druk over maken dat de mensen die Wolfje kwijt wilden de dag erna alweer een andere hond in huis gehaald hebben...maar dat ga ik maar niet doen.
Die energie besteed ik liever aan Wolfje, die heeft het nu goed en daar gaat het maar om.

Gaat het weer fout met de pitbull die ze nu in huis hebben?
Jammer dan, ik kan en wil niet de hele wereld redden

Een bc pup erbij dat ging hier met gemak, dus waarom niet?

Liever dat mensen herplaatsen, als dat alle partijen doodongelukkig ervan zijn.

Hier zijn ook al honden binnen gekomen met het idee dat die niet hier bleven, maar eerst eens tot rust mochten komen in ons sociale roedel, en dat we dan na geruime tijd wel een fijn plekje ervoor gingen zoeken.
Mouse heeft zo na anderhalf jaar bij ons een geweldige plek gevonden, bij mensen die net dat beetje meer tijd en aandacht aan haar kunnen besteden zodat ze weer vooruit kan gaan, nou prima toch?

Liever een hond die niet meer gewenst is (om wat voor reden dan ook) herplaatsen zodat hij op een nieuw adres weer gewaardeerd wordt voor wie hij is dan maar aanhouden omdat het not done zou zijn een hond weg te doen.

Dat gezegd hebbende, soms doen mensen hun hond wel heel erg gemakkelijk van de hand om spoorslags weer aan een andere te beginnen met soms een herhaling van zetten tot gevolg. Dat is dan voor de betreffende hond(en) wel beter maar vind ik vanuit de eigenaar gezien discutabel.

De reden van herplaatsing vind ik ook belangrijk in wat ik ervan vind. Doet iemand bijvoorbeeld een pup van 10 weken weg omdat er plotseling een heel ingrijpende onvoorziene verandering in de leefsituatie is gekomen heb ik daar begrip voor, doet iemand dat omdat de puppy zijn tandjes in het meubilair, de baas of diens kleren heeft gezet of "nog" niet zindelijk is na 2 weken dan vind ik dat gewoon dom, je mag verondersteld worden te weten dat dit er bij een pup van die leeftijd gewoon bij hoort. Maar in het laatste geval lijkt mij herplaatsen voor de pup zelf alsnog een betere optie dan bij deze gefrustreerde en niet begripvolle eigenaar te moeten blijven zitten.

Natuurlijk is een hond beter af bij mensen waar hij wel gewenst is maar ik vind sommige reden wel degelijk discutabel. Herplaatsen omdat raseigenschappen je niet aanstaan om vervolgens gewoon weer hetzelfde ras te kiezen, alsof je dan wel dat opvoedkundig talent bent geworden. Of honden die er voor de fok waren en dan als dat niet meer kan weg mogen naar een fijn huisje. Doe daar lekker zelf je best voor zolang ze bij je wonen denk ik dan. Herplaatsen is voor de ene hond makkelijker dan voor de andere, het heeft met verschillende factoren te maken. Baasgerichtheid en omstandigheden. Van minder leuke naar leukere zal makkelijker zijn dan vice versa. Met een beetje verstand een hond herplaatsen is wel het minste wat je kunt doen imo. Draaideur herplaatsers heb ik geen begrip voor.

Ik ben wel iemand die altijd geroepen heeft. Je kiest voor een hond tot zijn dood.

Maar jaren later moet ik wel bekennen dat er altijd uitzonderingen zijn. Zoals die hier al besproken zijn. Ik kan alleen niet zoveel met mensen die ondoordacht een hond nemen en er later achter komen. Dat zijn karakter niet echt bij het gezin past. Of hij wordt oud en gaat stinken dan moet ie maar weg. Hond aan een boom vastbinden omdat ze er niet meer voor willen zorgen. Op vakantie gaan en geen opvang hebben.

Bij mij zijn mijn honden/katten en paard wel onderdeel van mijn gezin en gaan dus ook pas weg als hun tijd gekomen is.

Ik vond er eigenlijk wel wat van, meer omdat ik het voor mezelf niet zou kunnen voorstellen. Al waren er herplaatsingen waar ik het wel van kon begrijpen, soms is het veiliger voor de hond of past een hond niet in een roedel omdat hij/zij er de rust niet kan vinden.

Sinds ik zelf in de herplaatsingen zit vind ik het eigenlijk wel goed dat mensen voor herplaatsen kiezen, een hond die niet gewenst is, niet op zijn plek zit of aangeschaft vanwege de blauwe ogen en het wollige uiterlijk kan ergens anders maar beter af zijn. Je merkt al snel dat sommige redenen kul zijn, maar ik zeg er niets over omdat het voor de hond beter is om goed herplaatst te worden dan ergens op marktplaats of het asiel gekwakt te worden en dan maar afwachten wanneer deze weer aangemeld wordt en misschien helemaal verpest is door het vele herplaatsen.

En wat al gezegd is, voor de mensen die de ene hond na de andere proberen heb ik geen goed woord over, die willen alleen maar de ene voor de andere inruilen.

Zelf wil ik alleen maar herplaatsers, niet om te redden maar omdat ik daar meer mee heb dan met een pup.

Zamunda schreef:

Shiloh86 schreef:Ik heb het vooral over situaties met mensen die gewoon prima honden mensen zijn, echt wel hun hart voor het dier heb en en dan zon beslissing nemen. Soms worden die nog net niet gelyncht. en krijgen ze nog even ingepeperd wat voor een verschrikkelijke hondenbaas ze wel niet zijn. Dát vind ik echt niet kunnen en gaat veel en veel te ver.

Daar heb ik geen probleem mee . Maar waar zie jij dat die mensen zo ongeveer gelyncht worden dan? De enkele keer dat hier op het HF een hond weldoordacht herplaatst wordt zie ik eigenlijk vooral begrip en medeleven om het afscheid.

`

Lees mijn herplaatsberichten over mijn Kooiker er maar eens op na.

Een van mijn teven is twee jaar geleden naar onze dochter gegaan. Het is altijd haar hondje geweest en ze kreeg een eigen huisje, dus het kon.
Acht was dat hondje toen en dus werd ik uitgekotst want ze was uitgefokt.
Ik zeg zulke dingen dus gewoon niet want ik heb geen zin in zulke bemoeizucht.

Ik heb niets tegen herplaatsen, en ook tegen herplaatsen van uitgefokte teefjes heb ik niets )en nee, ik doe dat echt niet standaard'.
Met zulke honden wordt vaak weinig meer gedaan, dan zijn ze toch beter af ergens waar ze de enige zijn?