Het HondenForum

Elke avond voor ik naar bed ga knuffel ik Max even en zing ik het refrein van 'you are my sunshine'
Raar? Ja ongetwijfeld maar tis altijd zo'n gezellig momentje.

Vandaag werd Max in het park aangevallen door een amerikaanse bulldog. Uit het niets, Max was te geschrokken om te reageren. Ik heb de hond weg weten te schoppen en Max lijkt ongedeerd maar was niet te kalmeren. Ik ken dit totaal niet van Max maar hij was echt even de weg kwijt en overstuur.
Ik ging op de grond zitten, hij kroop op schoot en heel zachtjes zong ik in zijn oor 'you are my sunshine'.
En er keerde zo'n rust over hem, alle spanning ebde weg.

Ik vond het zo'n bijzonder momentje samen. Beetje zoetsappig maar wilde het toch even delen.
Er was een echtpaar die alles hadden gezien en die waren ook een beetje ontroerd.

Enne.. Ja ik ben een softie. Big time

(Hoop die hond niet meer tegen te komen overigens )

Lieffie

Achos wat lief
Jullie hebben het wel getroffen met elkaar geloof ik.


Ik moest stiekem wel even lachen om de eerste zin trouwens.

Achossie! Vervelende ervaring, maar fijn dat het liedje heeft geholpen voor het herstel.

Wat (meer dan) vervelend Maar wel erg lief dat hij zo goed reageerde op dat liedje...

Dan maar een softie hoor maar als dat werkt dan deed ik dat ook!

Arme Max, niet leuk!

Wat ontroerend. En zoals hij daar ligt

NadiaBabs schreef:Achos wat lief
Jullie hebben het wel getroffen met elkaar geloof ik.


Ik moest stiekem wel even lachen om de eerste zin trouwens.

Het is ook idioot eigenlijk. Ik dans ook de hele tuin door met Max. We spelen tikkertje en verstoppertje en ik zing gekke liedjes terwijl ik hem ga 'pakken'.

En op de bank ligt hij meestal half op schoot
Maar ach we hebben wel lol.

moniek&bo schreef:

NadiaBabs schreef:Achos wat lief
Jullie hebben het wel getroffen met elkaar geloof ik.


Ik moest stiekem wel even lachen om de eerste zin trouwens.

Het is ook idioot eigenlijk. Ik dans ook de hele tuin door met Max. We spelen tikkertje en verstoppertje en ik zing gekke liedjes terwijl ik hem ga 'pakken'.

En op de bank ligt hij meestal half op schoot
Maar ach we hebben wel lol.

Hij heeft ook zo'n uitstraling hij ziet er gewoon zo lief en soft uit

NadiaBabs schreef:

moniek&bo schreef:

NadiaBabs schreef:Achos wat lief
Jullie hebben het wel getroffen met elkaar geloof ik.


Ik moest stiekem wel even lachen om de eerste zin trouwens.

Het is ook idioot eigenlijk. Ik dans ook de hele tuin door met Max. We spelen tikkertje en verstoppertje en ik zing gekke liedjes terwijl ik hem ga 'pakken'.

En op de bank ligt hij meestal half op schoot
Maar ach we hebben wel lol.

Hij heeft ook zo'n uitstraling hij ziet er gewoon zo lief en soft uit

Normaal als een reu vervelend doet kan Max ook patsen. Maar daar kreeg hij nu de kans niet voor. Max is geen vechter en was echt geen partij voor deze hulk. Hij stond ook rustig te snuffelen dus zag het niet aankomen.

Nee een amerikaanse bulldog daar is ie geen partij voor natuurlijk. Gelukkig kon je zelf snel ingrijpen.

Wat een klote ervaring
Fijn dat je hem zo heb kunnen kalmeren

Wat een rot ervaring, maar bijzonder dat je hem zo kon bereiken en kalmeren.

En zingen is helemaal niet raar hoor Ik zing altijd in de ochtend op een deuntje: Eeeeen hele goede morgen (x10). Dat vinden de honden hier ook heel normaal

1x is genoeg

wat een geweldig idee, zouden meer mensen moeten doen, ik hoop ook dat je die hond niet meer tegenkomt

Wat een rot ervaring, fijn dat je hem zo lief hebt weten te kalmeren.

Dankjulliewel
Max heeft er niets aan overgehouden. Paar schrammetjes en wat spierpijn maar hij gedraagt zich gelukkig niet angstig met andere honden nu

De bulldog blijkt te zijn van vakantiegangers hier. Ik sprak de mensen vanmiddag. Ze vonden het heel vervelend maar aan de riem konden ze hem moeilijk houden dus hij loopt altijd los
Nja het goede nieuws is dat ze dus na hun vakantie weer weggaan met die hond.

Nanna schreef:Het is de laatste tijd wel bal met die kutbullen.
Zijn het de pitbulls en staffords niet, zal dat zootje effe beginnen...

En " we kunnen hem niet houden dus laten we hem maar loslopen"

Blijkbaar is dat logisch volgens bepaalde mensen. Skye is hier aangevallen door een border collie die altijd los loopt en altijd honden aanvalt. Als ze hem aan de lijn doen is het nog erger, dus laten ze hem maar los lopen. Ze snapte niet wat ik bedoelde toen ik zei dat als hij aangelijnd zou zijn hij andere honden niet aan zou kunnen vallen.

Heel ontroerend, wat goed dat je daar aan dacht.
Max klinkt als een lieverd.

Ach wat ligt hij er zoet bij nu, alles verwerken. Vervelend dat soort dingen, je hoort het steeds meer.

Wat lief. Het feit dat je Max kon bereiken en kalmeren door het zingen laat wel zien hoe belangrijk dat dagelijkse ritueel voor hem is. Blijkbaar voelt hij zich heel geborgen.

Wel herkenbaar trouwens, niet het zingen want dan redden ze hier hard weg.
Maar als Bob angstig is of iets engs als de dierenarts, stopt hij zijn kop het liefst onder mijn oksel en maak ik geluidjes. Hij ontspant dan ook helemaal.

Ik vind het niet zoetsappig en ik vind je ook geen softie. Ik vind het juist prachtig en wat je deed heeft niks met softie zijn te maken maar alles met het zijn van een geweldige baas voor een hond waar je blijkbaar een onwijs goeie band mee hebt!
Het zijn toch vaak wel net de vervelende momenten die demonstreren hoe goed baasje en hond het getroffen hebben met elkaar.

grrrr, dubbbel is nergens voor nodig

Prachtig

Nanna schreef:Het is de laatste tijd wel bal met die kutbullen.
Zijn het de pitbulls en staffords niet, zal dat zootje effe beginnen...

En " we kunnen hem niet houden dus laten we hem maar loslopen"

Hier vandaag ook weer. Pjotr en ik hadden een speelafspraak
Een of ander loslopend stafford x bullmastiff kanon, en we zagen het al, maar de bazen waren natuurlijk opeens doof en blind.
Knalde vol bovenop de sociale husky reu van mijn medewandelaar, gewoon omdat ie bestond, en stopte niet.
Gooit die sufkut haar slipper tegen de husky
Wij hebben ze uit elkaar moeten halen, die mensen deden helemaal niets.
Aangesproken op hun gedrag, maar toen waren wij asociaal


Lief hylos. Zelf ook weer een beetje bekomen?

mijke schreef:Ik vind het niet zoetsappig en ik vind je ook geen softie. Ik vind het juist prachtig en wat je deed heeft niks met softie zijn te maken maar alles met het zijn van een geweldige baas voor een hond waar je blijkbaar een onwijs goeie band mee hebt!
Het zijn toch vaak wel net de vervelende momenten die demonstreren hoe goed baasje en hond het getroffen hebben met elkaar.

Mooi gezegd!

Niks mis mee toch, heerlijk dat je hem het vertrouwen kon terug geven na zo'n angstige ervaring en dat hij je zo vertrouwt

Ik vind het niet soft, maar prachtig

dagmar88 schreef:

Nanna schreef:Het is de laatste tijd wel bal met die kutbullen.
Zijn het de pitbulls en staffords niet, zal dat zootje effe beginnen...

En " we kunnen hem niet houden dus laten we hem maar loslopen"

Hier vandaag ook weer. Pjotr en ik hadden een speelafspraak
Een of ander loslopend stafford x bullmastiff kanon, en we zagen het al, maar de bazen waren natuurlijk opeens doof en blind.
Knalde vol bovenop de sociale husky reu van mijn medewandelaar, gewoon omdat ie bestond, en stopte niet.
Gooit die sufkut haar slipper tegen de husky
Wij hebben ze uit elkaar moeten halen, die mensen deden helemaal niets.
Aangesproken op hun gedrag, maar toen waren wij asociaal


Lief hylos. Zelf ook weer een beetje bekomen?

He? Max lijkt nou niet bepaald op Xavi hoor.

Wat schattig dat hij van het liedje weer kalm werd. Jullie moeten wel een hele goede band hebben met elkaar. Bijzonder hoor.

Wat betreft die andere hond...
Zou het komen doordat het vakantie tijd is en dergelijke honden nu door oppas uitglaten worden?
In ieder geval fijn dat dit mormel straks weer opgehoepeld is.

moniek&bo schreef:Elke avond voor ik naar bed ga knuffel ik Max even en zing ik het refrein van 'you are my sunshine'

Noh, wat gaaf! Wat een mooi ritueel .

Vandaag werd Max in het park aangevallen door een amerikaanse bulldog. Uit het niets, Max was te geschrokken om te reageren. Ik heb de hond weg weten te schoppen en Max lijkt ongedeerd maar was niet te kalmeren. Ik ken dit totaal niet van Max maar hij was echt even de weg kwijt en overstuur.
Ik ging op de grond zitten, hij kroop op schoot en heel zachtjes zong ik in zijn oor 'you are my sunshine'.
En er keerde zo'n rust over hem, alle spanning ebde weg.

Wauw! Wat goed dat je op het idee kwam om zijn liedje te zingen en wat mooi dat het hem zo kalmeerde.