Het HondenForum

Vandaag heb ik op de dierenambu wat meegemaakt wat je niet snel zou verwachten dat je het meemaakt.
Een aangereden hond, die nog leefde. Wij met gepaste spoed naar de plek van de hond. Het hondje ademde helaas niet meer toen wij aankwamen ( was net gestopt ). Wij hebben de reflexen van de hond nagekeken en er was ook geen hartslag meer.
Omdat er werd aangegeven dat het 2 minuten geleden was dat de hond zijn laatste adem uitblies wilde ik nog reanimeren. Je weet nooit!

Helaas heeft het niet mogen baten.

Ik vond dit erg heftig om mee te maken.
Ik stond na de handelingen ook te trillen op mijn benen.

Moest het even van mij afschrijven.

Jammer dat de hond het niet gered heeft.

Nee, je weet nooit. Maar bij een aanrijding is ook heel snel alles van binnen kapot, en doorgaans heeft reanimatie dan weinig zin. Maar prima dat je het geprobeerd hebt, en sterkte met de verwerking.

Heftig hoor! Maar je hebt het gedaan en daar gaat het om! Nu even bibberen en een traan laten en bedenk je dat dit alleen maar gaat helpen in de toekomst om zulke dingen beter te kunnen handelen

Dankjullie wel

Ik heb het echt even moeilijk gehad. Zo jong beestje nog.
Ik weet het, ik heb mijn best gedaan..niet geschoten is altijd mis.

Maarja..het blijft heftig

Je hebt alles gedaan wat je kon. Meer dan dat kun je niet.
Succes met het verwerken, overigens.

Dankjewel

Lijkt me heftig om mee te maken. Goed dat je het toch geprobeerd hebt.

,

Vanwege je werk ga je dit ongetwijfeld vaker mee maken. Hoe triest het ook is, vaak tevergeefs en dan ben je helemaal van de slag af. Maar ook vaak succesvol en daar doe je het voor. Je hebt gedaan wat je kon. Zie het nooit als falen.

Zo dat is heftig, je hebt je best gedaan, knap van je!!! en natuurlijk moet je dat verwerken en dat kan toch niet in 1 dag, rustig aan en geef het de tijd.

Geweldig dat je het geprobeerd hebt. Voor het zelfde was het wel gelukt.
Aan jou heeft het in ieder geval niet gelegen.

ach jammer. Hier ooit eens pony gereanimeerd, ook best heftig, gelukkig wel met goede afloop

Ik heb een cursus voor mensen reanimatie gevolgd en geslaagd.
Een hond heb ik wel de theorie mee gekregen maar nooit geoefend.
Omdat ik de feeling van het reanimeren op mensen wel weet laat maar zeggen en ik weet hoe je een hart kan masseren heb ik het gewoon gedaan. Niet nadenken maar doen.

Ik schoot echt vol dat het niet gelukt is. Hondje was pas 1 jaar.
Ik had sowieso nog geen aangereden hond meegemaakt ( wel katten en andere dieren ). Dat was dus mijn 1e incident met een aangereden hond, dus was al heftig.

Denk er nog best veel aan, maar dat zal normaal zijn denk ik.

Cinnepin schreef: Ik schoot echt vol dat het niet gelukt is. Hondje was pas 1 jaar.
Ik had sowieso nog geen aangereden hond meegemaakt ( wel katten en andere dieren ). Dat was dus mijn 1e incident met een aangereden hond, dus was al heftig.

Denk er nog best veel aan, maar dat zal normaal zijn denk ik.

Sterkte.

Even als kanttekening, zou er in het vervolg wel over nadenken of het wel wenselijk is een aangereden dier te reanimeren.

Is misschien zo, maar de eigenaren wilde het graag.
Had ik hartslag weten te krijgen dan waren we met spoed naar de dierenarts gegaan uiteraard en dan had de arts verder kunnen kijken of het diertje nog een kans heeft of niet.

Het is natuurlijk niet zo dat na een reanimatie die wel lukt het dier op staat en weer kan lopen.
Het is puur het hart en de ademhaling op gang krijgen en met spoed naar een specialist waar er verder gekeken wordt

Af en toe leek ik wel wat te voelen in mijn hand palm...( hartslag? ) maar viel het ook direct weer weg.

ik heb nog een dierenarts gesproken na het incident omdat we nog met katjes naar de dierenarts moesten, en die zei dat de hond het echt binnen 3 minuten ongeveer het moet gaan overnemen met ademen en hartslag. Gebeurt dit niet, dan is het over,

Ik heb die minuten zeker aangehouden maar wat ik voelde viel weg. ( of was het verbeelding? )
ik heb me nog schuldig gevoeld, ben ik misschien te vroeg gestopt? Heb ik wat verkeerd gedaan?
Maar dat moet ik los laten. Maar het heeft gewoon indruk gemaakt....maar dat snappen de hondenmensen hier wel denk ik...je ziet zo'n dier vaak als familie lid. De eigenaren stonden er huilend bij. Maar wat waren ze mij dankbaar dat ik het geprobeerd heb. Ze vingen mij ook goed op toen ik het ff moeilijk had. Mocht even in de woonkamer tot rust komen met wat te drinken.

Je hebt je uiterste best gedaan en meer kun je niet doen
Sterkte met dit verwerken ,lijkt me een naar beeld wat nog wel even op je netvlies blijft hangen.

Hoe groot is de kans met reanimeren dat je een hond kan redden.?
Geloof niet dat ik het zou doen, ook niet bij mijn eigen hond. Hij gaat niet voor niets hemelen , zal wel teveel zijn geweest.
Je kunt niet meer dan je benst doen Cinnepien

De kans is niet groot, maar er is wel een kans..al is het nihil. Zeker als de hond echt 2 minuten geleden stopte met ademhalen en nog hartslag had.
Ik heb geprobeerd die kans te grijpen.
Ik zou het dus zo weer doen indien nodig.

Ik weet natuurlijk niet hoe het hondje van binnen beschadigd was...uitwendige wonden had het niet.

Maar dan had een dierenarts dit kunnen bekijken en beslissen of het nog ingeslapen zou worden of dat er een kans was. Vandaar dat ik het wel heb gedaan.

Wat goed dat je hem of haar de kans hebt gegeven, jammer dat het niet mocht baten

Bij reanimatie is de kans sowieso klein dat het lukt - bij mens, maar dier net zo goed.
Dus voel je vooral niet schuldig.

Klopt, weet ik wel. Maar had het zo gehoopt

Cinnepin schreef:Klopt, weet ik wel. Maar had het zo gehoopt

Ik snap het wel hoor, maar zo'n beestje kan vanbinnen alleen maar zo stuk zijn dat het het verlengen van lijden wordt.
Dat hart stopt met een reden.
Als een dier zo om zou kiepen, zou ik het ook zeker proberen


https://www.youtube.com/watch?v=xzwZJ0PHe-E

Had het filmpje eens gezien al.
Ontroerend vind ik het

Maar in de toekomst zou ik het zeker nog een keer doen! Maar omdat ik het dan al eens eerder ervaren heb zal ik misschien minder er van van mn padje af zijn.