Daar moest ik toch even om grinniken...
Geplaatst: 07 jul 2016 18:46
Vanmorgen naar de DA met Taran voor een enting.
Helaas was het drukker dan ik gedacht had maar goed, ik ga netjes apart zitten zodat Taran niet bij andere honden kan komen als hij daar behoefte aan zou hebben.
2 honden de spreekkamer in en er kwamen er direct weer 2 binnen alsmede een mevrouw met een reismandje met een kat erin.
De mevrouw met de kat zit naast me, Taran snuift een keer aan het mandje en besluit dat het niet boeiend is. De andere honden gaan verderop naast me en tegenover me zitten.
De hond tegenover me trekt zijn kleine schuurdeur open en begint te krijsen tegen de kat of tegen Taran. Of tegen beiden, geen idee. Wel kwam er een hoop herrie uit dat kleine paupermuiltje.
De mevrouw besloot dat het een goed idee was om de bek van de hond dicht te houden wat niet echt het gewenste effect had, de kat zat met grote ogen te kijken, de andere hond draaide een beetje om haar baasje heen en Taran lag zich uiterst alert dood te ergeren aan die herriehond.
Toen het beestje even stil was stond Taran op, maakte zich extra groot en blafte 1x naar de kleine herrieschopper om zich vervolgens om te draaien en met zijn rug naar de hond te gaan liggen en mij op mijn arm te meppen voor een koekje.
De mevrouw aait haar, weer blaffende, hond en zegt:" nou, jij bent WEL lief hoor, let maar niet op die grote hond."
Blijkbaar keek ik verwonderd want ze voegde er nog aan toe dat mijn hond dan wel mooi was maar dat ze zo'n moeilijke hond nooit zou willen
Ik heb maar geglimlacht en gezegd dat dat ws een goede keuze was. Daarna waren we aan de beurt en ben ik met Taran langs een weer krijsende hond naar binnen gelopen
De DA is nu een halve bak koekjes lichter want na al de consternatie besloot Taran dat hij de koekjes waar hij normaal zijn neus voor ophaalt wel lustte en liefst gewoon veel.
Helaas was het drukker dan ik gedacht had maar goed, ik ga netjes apart zitten zodat Taran niet bij andere honden kan komen als hij daar behoefte aan zou hebben.
2 honden de spreekkamer in en er kwamen er direct weer 2 binnen alsmede een mevrouw met een reismandje met een kat erin.
De mevrouw met de kat zit naast me, Taran snuift een keer aan het mandje en besluit dat het niet boeiend is. De andere honden gaan verderop naast me en tegenover me zitten.
De hond tegenover me trekt zijn kleine schuurdeur open en begint te krijsen tegen de kat of tegen Taran. Of tegen beiden, geen idee. Wel kwam er een hoop herrie uit dat kleine paupermuiltje.
De mevrouw besloot dat het een goed idee was om de bek van de hond dicht te houden wat niet echt het gewenste effect had, de kat zat met grote ogen te kijken, de andere hond draaide een beetje om haar baasje heen en Taran lag zich uiterst alert dood te ergeren aan die herriehond.
Toen het beestje even stil was stond Taran op, maakte zich extra groot en blafte 1x naar de kleine herrieschopper om zich vervolgens om te draaien en met zijn rug naar de hond te gaan liggen en mij op mijn arm te meppen voor een koekje.
De mevrouw aait haar, weer blaffende, hond en zegt:" nou, jij bent WEL lief hoor, let maar niet op die grote hond."
Blijkbaar keek ik verwonderd want ze voegde er nog aan toe dat mijn hond dan wel mooi was maar dat ze zo'n moeilijke hond nooit zou willen
Ik heb maar geglimlacht en gezegd dat dat ws een goede keuze was. Daarna waren we aan de beurt en ben ik met Taran langs een weer krijsende hond naar binnen gelopen
De DA is nu een halve bak koekjes lichter want na al de consternatie besloot Taran dat hij de koekjes waar hij normaal zijn neus voor ophaalt wel lustte en liefst gewoon veel.
oh, wat heb jij een mooie hond, is hij lief? euh, ja, voor mij wel. Mag ik 'm aaien... mmm, nee liever niet 
Ik kan heel goed met honden opschieten ... ik ben een echt honde mens.. Fijn, aait u toch maar niet 
Zij toch wel dichterbij komen. Hap deed mijn hondje en meteen gestrest 
K..wijf. 
Toffe receptie dame 
