Het HondenForum

Ja, jullie lezen het goed.
Ik ben op dit moment in het bezit van een pup. Of het een blijvertje wordt, weet ik nog niet. Ik kan nu echt niet alle details vertellen, maar neem van mij aan dat er een goede reden is waarom ze nu bij mij is.
Waar ik nu alleen tegenaan loop: Aura.
Pol is een beetje chagrijnig, maar dat mag als je op je 14e met jong grut wordt geconfronteerd en hij beperkt zich tot mopperen. Maar miss Aura vertrouw ik niet. Ze verstrakt als ze naar de pup kijkt, als ik pup 'claim' kijkt ze weg, maar niet ontspannen.

Aura kan heel lelijk uit de hoek komen, mijn ouders hebben 2 kleine honden (beide reutjes) en daar zijn we mee gaan wandelen, dat ging aardig, samen naar binnen (bij mijn ouders), geen probleem, alle honden op een eigen plekje in rust en ineens loopt 1 van ouders hondjes gedrukt langs de kast. Ik kijk naar die hond, vraag me af waar hij last van heeft, zie ineens Aura strak kijken en voordat ik in kon grijpen, vliegt ze onder tafel uit en grijpt. Ik zat er letterlijk naast dus 1 brul en greep van mij later zat Aura buiten, schade was een schrammetje.
Vriendin komt langs met hond, ging ook niet goed. Hekje tussen kamer en keuken, probleem opgelost. Aura ligt ogenschijnlijk heel ontspannen op de bank, maar af en toe verstrakt ze en staart ze naar de andere hond, die meteen ineenduikt.

Voor nu houden we pup gescheiden, weer met een hekje of in de bench of op schoot. Beide honden lijken er niets om te geven, maar als deze pup langer gaat blijven zou het leuk zijn als de honden 'normaal' met elkaar om kunnen gaan.
Ik heb al eens een logé gehad, die negeerde Pol en Aura compleet en dat ging wél goed. Binnen een half uur konden die met zijn drieën los in de kamer, maar nu durf ik niet.
Iemand tips?

Ik zou ze voorlopig ook even gescheiden houden met traphekje en bench tot de pup er echt bij hoort. Uit je verhaal krijg ik de indruk dat ze de pup misschien als een (ongewenste) indringer ziet.
Samen aangelijnd wandelen gaat misschien wel goed? Dan zou ik dat wel doen.

Ik heb Seppe vorig jaar bij Numa geïntroduceerd en heb ze de eerste weken grotendeels gescheiden gehouden. Numa is geen makkelijke hond en liep de eerste dagen echt te grommen en uit te vallen richting de bench waar Seppe in zat. Om en om gingen ze los, de ander zat dan in de bench. Na een paar dagen merkte ik wat ontspanning bij Numa, dat heb ik beloond. De eerste keer samen in het bos heb ik Numa steeds weggestuurd als hij in mijn ogen te gespannen richting Seppe ging, ook daar kwam na enkele dagen ontspanning. Nu is Seppe wel een hond die zich direct overgeeft en Numa blijkt daar doorgaans prima op te reageren. Als hij toch dominant en grommend boven Seppe ging staan als die zich totaal overgaf riep ik hem weg en beloonde ik hem voor het bij mij komen. Na enkele weken ging het steeds beter en nu zijn het over het algemeen dikke vrienden. Maar ik heb er wel echt bovenop gezeten de eerste maanden.

kipo schreef:
Aura kan heel lelijk uit de hoek komen, mijn ouders hebben 2 kleine honden (beide reutjes) en daar zijn we mee gaan wandelen, dat ging aardig, samen naar binnen (bij mijn ouders), geen probleem, alle honden op een eigen plekje in rust en ineens loopt 1 van ouders hondjes gedrukt langs de kast. Ik kijk naar die hond, vraag me af waar hij last van heeft, zie ineens Aura strak kijken en voordat ik in kon grijpen, vliegt ze onder tafel uit en grijpt. Ik zat er letterlijk naast dus 1 brul en greep van mij later zat Aura buiten, schade was een schrammetje.
Vriendin komt langs met hond, ging ook niet goed. Hekje tussen kamer en keuken, probleem opgelost. Aura ligt ogenschijnlijk heel ontspannen op de bank, maar af en toe verstrakt ze en staart ze naar de andere hond, die meteen ineenduikt.

Ik zou om te beginnen aan bovenstaand iets doen. Aura niet op de bank, niet vlak naast je en zeker al niet onder tafel (zo te lezen is ze aardig aan het claimen maar dat is mijn interpretatie ). Ofwel al die privileges afnemen en haar niks op eigen initiatief laten doen. En dan heel consequent. Toen Frodo hier kwam moest Biko er niets van hebben, hij sprong grommend weg als pupje onbevangen naar hem toe kwam huppelen. Buiten was er overigens niets aan de hand. Ik had voor de eerste tijd een puppieren aangeschaft waar z'n mandje en speelgoed in zat zodat ik ze geen seconde alleen hoefde te laten. Toen pup groter werd begon Biko het pas leuk te vinden en nu spelen ze zelfs.

DeDiana schreef:Ik zou ze voorlopig ook even gescheiden houden met traphekje en bench tot de pup er echt bij hoort. Uit je verhaal krijg ik de indruk dat ze de pup misschien als een (ongewenste) indringer ziet.
Samen aangelijnd wandelen gaat misschien wel goed? Dan zou ik dat wel doen.

Samen wandelen gaan we nog proberen, op het moment laten we om en om de honden uit, maar dat komt ook omdat het niet handig is, 3 honden en de kinderen en dan alles tegelijk in goede banen leiden. Ik kan straks wel Aura en pup even alleen meenemen.

alm@ schreef: Ik zou om te beginnen aan bovenstaand iets doen. Aura niet op de bank, niet vlak naast je en zeker al niet onder tafel (zo te lezen is ze aardig aan het claimen maar dat is mijn interpretatie ). Ofwel al die privileges afnemen en haar niks op eigen initiatief laten doen. En dan heel consequent. Toen Frodo hier kwam moest Biko er niets van hebben, hij sprong grommend weg als pupje onbevangen naar hem toe kwam huppelen. Buiten was er overigens niets aan de hand. Ik had voor de eerste tijd een puppieren aangeschaft waar z'n mandje en speelgoed in zat zodat ik ze geen seconde alleen hoefde te laten. Toen pup groter werd begon Biko het pas leuk te vinden en nu spelen ze zelfs.

Zou ik best willen, maar vriend is in dit soort dingen echt niet consequent en omdat het alléén speelt bij andere honden, krijg ik hem dat ook niet aan zijn verstand gepeuterd.

Ik hou ze voor nu gescheiden, maar wel in elkaars zicht. Af en toe neem ik pup op schoot en dan mogen Pol en Aura komen kijken en deel ik royaal lekkers uit.



Toevoeging:
We zijn net met zijn allen gaan wandelen en dat ging boven verwachting. Aura keek af en toe naar pup, niet bijzonder vriendelijk, maar ook niet heel gespannen, Pol deed zijn eigen ding en pup huppelde vrolijk mee. Aan het einde van het ommetje snuffelde pup eens aan Aura's achterpoot en Aura keek eens om, trok een gezicht (beetje zo ), maar verder niets.

Ik heb Tay en Winni ook een aantal weken uit elkaar moeten houden, Tay wilde haar graag opvreten. Dus Winni achter een hek of in de bench, zelfs de tuin was in 2en verdeeld door kennelpanelen. Uiteindelijk merkte ik dat Tay wat meer ontspannen raakte en toen heb ik ze voorzichtig bij elkaar gelaten en het telkens afgekapt als er te veel spanning kwam. Het heeft een paar weken geduurd en nu kunnen ze rustig samen los.

kipo schreef:Ik hou ze voor nu gescheiden, maar wel in elkaars zicht. Af en toe neem ik pup op schoot en dan mogen Pol en Aura komen kijken en deel ik royaal lekkers uit.

Toevoeging:
We zijn net met zijn allen gaan wandelen en dat ging boven verwachting. Aura keek af en toe naar pup, niet bijzonder vriendelijk, maar ook niet heel gespannen, Pol deed zijn eigen ding en pup huppelde vrolijk mee. Aan het einde van het ommetje snuffelde pup eens aan Aura's achterpoot en Aura keek eens om, trok een gezicht (beetje zo ), maar verder niets.

Zo zou ik het ook doen. Met name Mila zou hier ook niet staan te springen om een pup in huis (die houdt sowieso niet echt van pups), maar samen wandelen en rustig positief contact maken onder begeleiding en dan wordt de pup hopelijk snel 'eigen' en kan ze wel ontspannen contact maken met de pup.

Een combi van gescheiden, maar wel in dezelfde ruimte en Aura wat strakker houden en royaal met lekkers zijn als ze wel samen zijn, lijkt goed te werken. De spanning is een stuk minder.
Het ligt ook aan mij, bij mijn vorige honden en Pol wist/weet ik precies wat wel en niet kon/kan. Aura is voor mij moeilijker omdat ik me én minder intensief met haar bezig ' hou (vriend doet meer, maar die ziet niet alles) én omdat Aura best gevoelig is en je er niet teveel druk op kunt zetten.
Maar we komen er wel.

Pup blijft echter niet. Dat zat al niet in de planning, het is ook geen goed moment én een ras wat ons niet echt aantrekt. Ze verhuisd naar een collegaatje, die toevallig wel op zoek was naar een hondje van dat type.