Het HondenForum

Mijn allergeweldigste, allerbeste, allerliefste - bijna goddelijke - nee - meer dan goddelijke Rakker is gisteren 17 geworden (hoezee) en hij is het laatste jaar toch echt wel oud geworden.
Zijn ogen zijn vertroebeld, zijn gehoor is niet meer al te best, hij is stram - valt soms achterover bij het poepen of wankelt om overeind te blijven wanneer hij zich in beweging zet en hij is ontzettend dement.
Bij ontwaken geeft Rakker soms een schreeuw alsof-ie niet meer weet waar-ie is. Bij het wandelen verliest hij mij en de andere hondjes regelmatig uit het oog (tot iedere 10 stappen aan toe) wanneer-ie niet aan de lijn zit, hij loopt het huis voorbij of wacht bij de verkeerde deur na het wandelen - of hij vindt het hele thuis niet meer terug op 50 meter afstand van het thuis, loopt soms onrustig heen en weer in huis, probeert bij de scharnier-zijde van de deur naar binnen te gaan, schrikt vaak wanneer hij aangeraakt wordt. Auto's daar heeft hij geen benul meer van terwijl Rakker altijd een excellent overzicht had in wat er op de wegen aankwam. Bij het rennen naast de fiets draaide hij zelfs zijn kop in de richting van de laantjes die we overstaken of er niets aan kwam.
Wat ik graag van je wil weten is wat voor trucjes er zijn om hem wat meer scherpe momenten te geven - die er toch echt wel zijn van tijd tot tijd.
Laat ik hem pitten of probeer ik hem te activeren. Laat ik hem lekker thuis of neem ik hem mee - al is het maar in de kinderwagen?
Wat kan ik meer doen om hem zoveel mogelijk te laten genieten van zijn oude dag?

Jeetje wat een leeftijd!
Een mevrouw die hier in de buurt woont heeft ook van die stokoude hondjes. Zij neemt altijd een wagen mee en laat ze zelf kiezen of ze in de wagen willen of even een stukje lopen. Het zijn twee mannen en ze worden altijd weer even jong wanneer ze mijn dames zien, helemaal hupsig

Gollum schreef:Jeetje wat een leeftijd!
Een mevrouw die hier in de buurt woont heeft ook van die stokoude hondjes. Zij neemt altijd een wagen mee en laat ze zelf kiezen of ze in de wagen willen of even een stukje lopen. Het zijn twee mannen en ze worden altijd weer even jong wanneer ze mijn dames zien, helemaal hupsig

Herkenbaar

Ik zou het lekker rustig aan doen. Geen al te drukke omgevingen meer, maar rustige, afgelegen plekken waar hij lekker op het gemakkie kan snuffelen/rondscharrelen zonder zichzelf in de problemen te kunnen brengen Wat een leeftijd!

Meenemen in een hondenkar naar een rustige omgeving en daar rond laten scharrelen. Wat extra lekkere snoepjes verstoppen en hem zijn neus laten gebruiken. Dat kan thuis ook trouwens.

Verder genieten van je oude ventje want hij klinkt toch wel alsof hij last heeft van zijn leeftijd dus je weet niet hoe lang je nog kunt genieten.