Het HondenForum

Emie* kon dat vroeger altijd zo doen. Dan zei je "Voorzichtig" als ze iets lekkers aan moest pakken, dan ging ze uiterst geconcentreerd met haar lipjes ernaar toe en op het laatste moment HAP! tot aan je elleboog erin.

Noortje probeert het niet eens, dat is gewoon tot je oksel in die bek van d'r.

Sammy pakt met z'n lipjes, dat is echt uiterst schattig

En Isa graait het wel weg, maarja, daar kun je niet tot je oksel in

Zijn jullie honden wel beleefd en voorzichtig hierin?

Jura pakt altijd voorzichtig, bij alles en iedereen.
Mahru doet gewoon 'hap' en dan moet je maar zorgen dat er geen vingers bij in zitten.

De jongens allebei, die lieten zelfs weer los als jij dat niet deed. Kaatje van de andere hoek is hele andere koek, ze probeert het wel. Echt, ze doet hartstikke haar best maar het gaat vaak op het laatste moment toch mis en dan mis je zo een paar vingers. Maar ze kijkt er wel heel geconcentreerd scheel bij.

ja hoor, wie niet normaal doet krijgt niks.

Diem is héél voorzichtig. Je voelt geen tandje Wel druipt heel je hand van het kwijl nadat hij het aangenomen heeft. Het is echt zo'n nijlpaard: Bek klapt wijd open en dicht rond je hand en dan moet je het achterin z'n keel leggen

Mies is een haaibaai Het gaat iets beter nadat ik vaak AUW! gekrijst heb als ze me echt pijn deed. Maar als ze opgewonden is of het erg lekker is, dan schraapt ze met die vlijmscherpe tanden over je vingers. Liever gooi ik voor haar dingen op de grond.

Polly pakt het heel voorzichtig.
Yessie hapt het liefst je vingers mee. Wanneer ik ssssst doe wil het wel eens gebeuren dat ze het rustig doet.

sjm schreef:Zijn jullie honden wel beleefd en voorzichtig hierin?

Skadi wel. Heel beleefd en voorzichtig.
Cayuga niet, die ratst je vingers tot bloedens toe mee. Die werpen we het lekkers tegenwoordig maar toe

Lais pakt het meestal wel zachtjes aan (bij mij dan, bij iemand die er niet goed oplet niet ).

Mister alleen als je er allebei (hij en jij dus) er echt geconcentreerd op bent dat het zachtjes moet. Anders hapt hij als een blinde en gaat hij ervanuit dat er vast wel wat voor hem tussenzit (AUW!).

Willem pakt het in principe héél zachtjes aan . Alleen als hij gespannen is gaat het wel ruwer, dan wil er nog weleens een vinger of velletje tussenzitten. Maar dan vind ik het belangrijker dat hij iets overwonnen heeft dan dat hij voorzichtig doet. Dat komt wel weer.

sjm schreef:Emie* kon dat vroeger altijd zo doen. Dan zei je "Voorzichtig" als ze iets lekkers aan moest pakken, dan ging ze uiterst geconcentreerd met haar lipjes ernaar toe en op het laatste moment HAP! tot aan je elleboog erin.

Hahaha .

pioenroos schreef:Diem is héél voorzichtig. Je voelt geen tandje Wel druipt heel je hand van het kwijl nadat hij het aangenomen heeft. Het is echt zo'n nijlpaard: Bek klapt wijd open en dicht rond je hand en dan moet je het achterin z'n keel leggen

Oh, maak daar eens een foto of filmpje van? Ik ken dat echt helemaal niet!

ik denk dat het uit de hand iets aanpakken vixen hardhandig was afgeleerd.
die pakte helemaal niks uit de hand aan in het begin en daar toch op aandringen leidde tot een hoop frustratie.

inmiddels heeft ze geleerd dat dat gewoon mag en ook dat ze het voorzichtig moet doen en dat doet ze, al moet ik haar er bij het dagelijkse pensstaafje nog wel eens aan herinneren dat dat ook gewoon voorzichtig kan en niet uit mijn hand gegraaid hoeft te worden

Ik houd snoep strak tussen m'n vingers tot het er voorzichtig tussenuit kan worden gepeuterd.
Ze hebben zo door dat vingers meepakken niet het gewenste resultaat geeft.
Ben te snel stuk voor dat soort onzin.

Lotje pakt het voorzichtig aan. Met onze Franse Bulldog vroeger was wel lachen. Ik weet niet of we het aan hadden geleerd, of dat we haar altijd alleen met de rechterhand iets gaven, geen flauw idee. Maar als je haar iets aanbood met je linkerhand, nam ze het nooit aan. Dus als iemand die dat niet wist iets aan Asita gaf, al was het lekkere vleeswaar, nam ze het niet aan. Pakte je het in je rechterhand, dan was het zo hap, slik, weg.

Alles behalve Xena... en zeker nu dat de controle af en toe wat te wensen overlaat door dr ouderdom... ben je zo een topje kwijt.

Ja in principe wel, wie niet voorzichtig is, krijgt een klets Dus ze hebben het wel geleerd haha.
Klets is overdreven natuurlijk, maar ik werd wel boos en probeerde het dan opnieuw met een 'záchtjes' en dan ging het goed. Ik heb
het dus wel duidelijk aangeleerd dat ze iets rustig aanpakken.
Kaya was wel zachter in d'r bek dan Puchu.
Puchu pakt het 99 van de 100 keer zachtjes aan, maar heel soms is hij te enthousiast en zit net de vinger er even tussen, maar
dat stelt ook weinig voor.

Apple kijkt eerst altijd even of je haar niet probeert te vergiftigen, daarna pakt ze het heel erg voorzichtig aan.
Onze vorige honden waren daar een stukje minder voorzichtig mee.

Ik heb altijd beschaafde honden gehad die het lekkers alleen met de lipjes aannamen. Behalve Lyndie dan, die kon het niet laten om haar voortandjes te gebruiken. Had je van die naaldscherpe puntjes in je vingers staan.
Woest werd ik erom en ik heb haar hiervoor wel eens een tik op de snuit gegeven. Dan schrok ze zich kapot maar het hielp geen snars. Tot aan haar dood heeft ze dat gedaan.

Abby en Maggie zijn gelukkig voorzichtig. Die pakken het ook voorzichtig aan.

Ik weet nog goed de eerste kennismaking van Bluf met ma.
Ze ging worstjes geven.
"Ze bijt! Ze BIJT ".
Dat ging dus niet goed.
Finn zoog het uit je handen als je wat gaf, Bluf beet het uit je klauwen als je niet zei "Zachtjes!".
Dat bleek dus de eerste keer. Later toen ze zachtjes begreep ging het goed, maar je moest het erbij blijven zeggen

Nu hebben we Aki, en dat is een eh trut met eten. Die pakt het zacht aan, maar meer omdat hij wil weten wat hij krijgt. Meneer is een fijnproever zullen we maar zeggen. (net als Finn destijds, die wilde ook weten wat hij kreeg en deed ook niet aan hap slik weg)
Jol daarentegen kan nu ook behoorlijk uithalen als je wat geeft. Dus bij haar is ook het "Zachtjes hé " geboden.
Bij haar zijn dingen ook hap slik weg.

Ik moet zeggen dat het bij mijn honden wel ligt aan hoe het aangegeven wordt. Bij mensen die het schrikachtig voor houden willen ze wel eens lomp happen, maar zeker Coda en Bizzy zijn normaal gesproken heel voorzichtig

Izzy doet het hier ook erg voorzichtig. Maylo die kan soms lekker lomp zijn en dan zit je dus met je vinger tussen zijn (klap)kaak. Roep je auw!! laat hij ook direct weer los en maakt hij het goed met je.

Hier zachtjes. De labrador van een ex van mijn vader beet gewoon in je vingers.
Snoopy pakt altijd alles zachtjes aan maar heel soms wil hij nog wel eens heel blij zijn en dan pakt hij het te ruw aan. Enige voordeel nu is dat hij geen voortanden meer heeft en hij je dus niet meer kan bijten

Yindi hebben we van pup af aan geleerd snoepjes zachtjes aan te pakken. En dat doet ze ook. Hoe blij en enthousiast ze ook is.

Hier pakken ze het alle drie best voorzichtig aan. Bij Amy voel ik op heel enthousiaste momenten wel eens een tandje tegen mijn vinger komen, maar Mila en Amoz pakken voertjes altijd heel zachtjes aan.

Mitzi is nogal een graaier, maar ze heeft dan ook gezworven. Vaak weten we haar wel te overtuigen het netjes aan te pakken. Vooral grote dingen is ze voorzichtig mee.

Enzi is lomp wat dat betreft dus daar gooi ik een koekje naar toe. Nila pakt alles altijd voorzichtig aan.

Hier pakken ze alles rustig aan, heb ik Zinzi wel moeten leren, die was een echte piranha

Boef kon vroeger ook nog wel eens haaisnaai doen, maar dat levert geen koekje op dus nu doet ze het al heel lang zeer netjes.

Skye pakt het altijd heel voorzichtig aan, ik vergeet altijd dat niet alle honden dat doen dus wordt regelmatig in mijn vingers gehapt als ik een andere hond iets geef

Shib pakt het meestal heel rustig uit mijn hand, bij anderen minder subtiel.Ook als ik buiten met hem loop of train en hij krijgt wat in de gauwigheid is hij niet al te voorzichtig. Niet dat het hard gaat dan hoor, zo'n beschaafd schaafje van zijn tanden langs je vingers.

Ik liep afgelopen week met Adjani(&Tyson) met Jessy en Shib en Jessy krijgt dus hoe dan ook alleen van de platte hand iets van me.
Vorig jaar op Woefstock probeerde de meneer van bullepees.nl Jessy wat te geven....die man vloog een meter de lucht in én achteruit toen ze het aanpakte
Ik heb me rot gelachen, want hij was gewaarschuwd en dacht dat het wel mee zou vallen

Lou doet ALLES voorzichtig. Soms best irritant

Het was één van de eerste dingen die we fonkelnieuwe Zorro moesten leren. 'Zachtjes! Niet krokodillen!' Zijn kaken klappen ritmisch op elkaar wanneer hij een snoepje rook en dan was het maar hopen dat je vingers heel hield. Nu soms nog steeds. Terwijl hij verder zó zachtaardig is en aggressie niet kent.

Dalí sabbelt het uit je vingers. Maar dat is een bitchy.

Lola is daar heulll braaf in, die pakt met haar lippen heel zachtjes iets aan. Behalve als ze geen ontzag voor je heeft, bij mijn neefje van twee en de koekjesbuurvrouw jat ze gewoon eten uit hun handen als je niet oplet. Buuf met een toastje in haar hand, vertelt iets en houdt haar hand naast zich en Lola gelijk HAP weg doettieandersnooiiiit!

Ja, en anders leren we ze dat wel. Geen zin om tot m'n elleboog te verdwijnen in de maastunnel van bv Remy.
Ze leren maar dat het ook zachtjes en netjes kan.
Mike kon dit niet, hadden we niet vanaf pup. Maar die hebben we het wel geleerd en kan het nu heel netjes.