Drie jaar hier: Van stikbraaf naar stikbraaf met commentaar
Geplaatst: 02 mei 2016 09:09
Cayuga is nu meer dan drie jaar hier. Het is een werkelijk stikbraaf hondje, dat niks liever doet dan zijn mama gelukkig maken. Het leek al die tijd of hij daar geen mening over had. Hij wou wat ik wou, zo leek het dan toch, want alles werd even opgewekt uitgevoerd. Tot vanochtend
's Morgens hebben we een vast ritueel. Skadi komt bij me in bed, en Jeroen brengt me dan een kop koffie.
Cayuga ligt dan nog braaf naast me op zijn bedje, want Skadi is aan de beurt. Als ik de koffie op heb ga ik even uit bed, om te piesen, een peuk te roken en nog een kop koffie te pakken. En dan ga ik weer terug naar bed, dan is het de beurt van Cayuga. Die mag dan lekker bij me in bed.
Vanochtend liep het anders. Ik werd wakker, Ska komt naast me en ik roep Jeroen. Niks.
Nog een keer, wat harder. Niks.
Zucht, dan zelf maar koffie pakken. En meteen maar even een peuk. Skadi bleef in bed liggen, die snapte prima dat het haar beurt was, dat we maar heel licht afweken van het ritueel. Dat gebeurt wel vaker.
Ik stap met de koffie in bed, en meteen staat Cayuga naast me te trappelen. "Nee, nu niet. Skadi is aan de beurt." zeg ik tegen hem.
Hij kijkt me nijdig aan
"Yuga, nu niet!" zeg ik streng.
"Hmpf" zegt hij
En gaat zo liggen dat hij met zijn kont naar me toe ligt, alles aan hem straalde verontwaardiging uit.
Na drie jaar voelt hij zich zo vrij dat hij het aandurft om commentaar te leveren

's Morgens hebben we een vast ritueel. Skadi komt bij me in bed, en Jeroen brengt me dan een kop koffie.
Cayuga ligt dan nog braaf naast me op zijn bedje, want Skadi is aan de beurt. Als ik de koffie op heb ga ik even uit bed, om te piesen, een peuk te roken en nog een kop koffie te pakken. En dan ga ik weer terug naar bed, dan is het de beurt van Cayuga. Die mag dan lekker bij me in bed.
Vanochtend liep het anders. Ik werd wakker, Ska komt naast me en ik roep Jeroen. Niks.
Nog een keer, wat harder. Niks.
Zucht, dan zelf maar koffie pakken. En meteen maar even een peuk. Skadi bleef in bed liggen, die snapte prima dat het haar beurt was, dat we maar heel licht afweken van het ritueel. Dat gebeurt wel vaker.
Ik stap met de koffie in bed, en meteen staat Cayuga naast me te trappelen. "Nee, nu niet. Skadi is aan de beurt." zeg ik tegen hem.
Hij kijkt me nijdig aan
"Yuga, nu niet!" zeg ik streng.
"Hmpf" zegt hij
En gaat zo liggen dat hij met zijn kont naar me toe ligt, alles aan hem straalde verontwaardiging uit.
Na drie jaar voelt hij zich zo vrij dat hij het aandurft om commentaar te leveren