Het HondenForum

Sinds vorig jaar train ik met Dana 1x in de week behendigheid met haar. Ze vindt het ontzettend leuk.
We zitten nu in de beginners groep (hiervoor was de startersgroep om de toestellen aan te leren).
in de starters groep deed ze het heel goed, ze had binnen no time alle toestellen aangeleerd, ze sprong zo een aantal sprongen achter elkaar en deed ook wat ik vroeg.

Nu we in de beginners groep zitten, maakt ze er een potje van. Ze hoeft van mij echt geen perfect rondje te lopen oid, want ik zit in de beginners groep. Maar ze gaat nu gewoon lopen kloten, om sprongen heen lopen (terwijl ze op small staan omdat we 2 small hondjes hebben en vandaag we ook nog 1 large hond hadden die geopereerd was, en ik vond het niet erg). 6x de kattenloop op lopen terwijl we heel ergens anders mee bezig zijn, niet door de slurf of tunnel heen gaan maar er overheen springen.

tot 3 lessen geleden was Dana steeds bezig met de koekjes, na iedere hindernis draaide ze naar me toe en wilde ze een snoepje. Ze krijgt buiten verder nooit snoep. Ik kon haar in tegenstelling tot de starters groep niet vooruit sturen want ze doet het gewoon niet omdat ze snoep wilde. Dus ben ik gestopt met snoep geven. Nu is ze iets beter vooruit te sturen, maar nog doet ze haar eigen ding.

Vandaag stond de wip erin, Dana's favoriete toestel, het liefst maakt ze flyers Ze deed het de eerste 2x goed, de 3e keer deed ze iets "fout", ze maakte een flyer, dus zei de instructeur dat ik hem opnieuw moest doen. En toen begon het, Dana ging er heel langzaam oplopen, er half afspringen, hem om laten klappen maar er vanaf springen enz. Je zag echt de verveling in haar ogen van, ja ik weet echt wel wat ik moet doen. (ze was echt niet bang en er is niets gebeurt met de wip)
De instructeur zei, volgens mij is het een hond die niet te vaak iets "moet" doen want dan verveelt ze zich.

Het lijkt alsof Dana er de lol niet van inziet dat ze dingen "overnieuw" moet doen. Ze wil snel en gek doen, maar ze doet het niet vlekkeloos dus moeten dingen overnieuw. Maar zodra het overnieuw moet vindt ze het saai ofzo.

Vandaag vond ze een tennisbal, dat is Dana's allerfavoriete speelgoed. Omdat ze vandaag aan het kloten was en ze er toch niets van bakte zei de instructeur probeer maar met de tennisbal als beloning.
Ze krijgt nu de tennisbal als ze klaar is met het parcours, dat ging voor als nog goed. (het was bijna aan het einde van de les en ze heeft dus maar 2x een klein parcourtje gelopen met de tennisbal als beloning).

Zijn er meer mensen die de hond belonen met een speeltje?
Of heeft iemand andere ideeën om Dana meer te motiveren. Ze vindt het echt leuk, maar nu doet ze alsof ik haar mishandel

Belonen met speeltjes (met name trek/sjorspelletjes) is vrij gebruikelijk bij agility. Belonen met voer is juist wat minder algemeen gebruikelijk, zeker niet na iedere keer dat een toestel genomen wordt. Voor het aanleren van de raakvlakken (met een total touch trainer of target) wordt wel vaak een voertje gebruikt, maar voor de 2 on 2 off kun je ook met een sjorspeeltje een steady (afloop) raakvlak trainen.

Wat zegt de trainer ervan?

LongFields schreef:Belonen met speeltjes (met name trek/sjorspelletjes) is vrij gebruikelijk bij agility. Belonen met voer is juist wat minder algemeen gebruikelijk, zeker niet na iedere keer dat een toestel genomen wordt. Voor het aanleren van de raakvlakken (met een total touch trainer of target) wordt wel vaak een voertje gebruikt, maar voor de 2 on 2 off kun je ook met een sjorspeeltje een steady (afloop) raakvlak trainen.

Wat zegt de trainer ervan?

Ik deed ook niet na ieder toestel, maar echt na het afronden van een parcours. Maar Dana ging nu na iedere sprong of hindernis naar mij toe zo van, nu zijn we klaar en krijg ik een snoepje

De afloop/raakvlakken worden niet op een specifieke manier aangeleerd. Dana moet rustig ervan af lopen ipv eraf vliegen

Boutje schreef:Ik beloon bij voorkeur met speeltje en alleen voor de raakvlakken of bij slecht te motiveren honden met voer.
Te veel met voer belonen (tenzij je er mee gooit, in een apporteerdummy of lotusbal of zo) krijg je sneller honden die te veel naar de baas kijken en te weinig zelfstandig en vooruit werken.

Sommige honden gaan lopen met speeltje, bedoeling is wel met de baas spelen (om toch wat controle te houden).
Pippa, Poppy en Jinn halen speeltje en komen er met ons mee spelen nadien. Nanook wil er wel eens mee gaan lopen dus die heeft nu een bal met een touwtje er aan, eerst deden we nog een lange lijn aan dat touwtje om hem binnen te hengelen met speeltje en al, dan uitgebreid samen spelen (hij trekt gelukkig heel graag), los, terug spelen als beloning voor het los. Nu heoft die lijn er aan niet meer, maar hij heeft nog altijd liefst ipv een gewone bal een bal met een touw of fleece reep of zo er aan, door het gewicht van d ebal kan je er goed mee gooien en dus op afstand belonen en het touw er aan om samen mee te trekken.

Bij de honden die ik in mijn klasje krijg vind ik het ook altijd fijn als ze goed spelen en apporteren, dat maakt veel dingen makkelijker.

Dus als je hond nu dol is op die bal: gebruiken maar! En dan niet altijd en alleen na een gans parcours, maar ook eens na een sprong of een slalom of...

Dat ze nu plots naast sprongen loopt: beloon je nog vaak genoeg een sprong? Denk er aan, dit is het meest gebruikte toestel en tegelijk eht minst beloonde. Die raakvlakken, de slalom, die zijn moeilijker en vergen meer training dus worden meer beloond. Blijf er op letten vb in een parcours nu en dan eens onverwacht een sprong te belonen, zeker als ze die mooi vooruit gaat halen die bal er na gooien.

Bij ons tijdens de les wordt er bijna niet beloond met speeltjes, bijna iedereen beloond met voer.

De sprong wordt inderdaad weinig beloond, alleen als ze een parcourtje heeft gedaan.
We doen nog geen heel parcours, maar wel meerdere sprongen, band, tunnel, breed en als laatste een sprong achter elkaar.

Boutje schreef:aanvulling: de peodeltjes die ik ken van bij mij in de les (2 maar) zijn ook snel iets beu. Gewoon afwisselend trainen, vaak belonen en bij echt dingen kennen en lopen klooien even aanlijnen en time out langs de kant, dik kans dat als een andere hond gelopen heeft ze wel zin heeft om te luisteren .

Als je wedstrijden wil gaan doen wel even die raakvlakken bekijken." Rustig er af lopen" is niet echt een ideale manier om snelle en betrouwbare raakvlaktoestellen te krijgen . Als je gewoon voor de fun loopt geen probleem.

Uiteindelijk lijkt het me wel leuk om wedstrijden te gaan lopen.
Dan moet ik dus op een andere manier de raakvlakken trainen?

Ik moet eerlijk bekennen dat ik het jammer vind dat er ook op de KC waar jij traint blijkbaar niet echt een goede basis gelegd wordt voor het (op termijn) kunnen lopen van een parcours tijdens een wedstrijd. Dat is zeker niet alleen bij jouw KC het geval, je hoort dat helaas heel vaak. Voor mij is dat een reden geweest waarom ik niet ben gaan trainen voor agility op een KC.
Het goed aanleren van raakvlakken is toch echt iets wat bij die basis hoort, en wat wat mij betreft ook op iedere hondenschool die agility aanbiedt goed moet worden aangeleerd.

Op het moment is de "2 on, 2 off" methode eigenlijk het meest gebruikelijk, zeker bij de grotere honden. Bij deze methode leer je dat de hond op het afgaande raakvlak wacht tot jij een releasecommando geeft, en dan wel met 2 achterpoten op het raakvlak, en 2 voorpoten op de grond.
Dit kun je heel eenvoudig thuis met een plank of iets soortgelijks oefenen door de juiste positie te clickeren en belonen met een snoepje wat je weggooit, waarna je de hond opnieuw in de juiste positie laat gaan staan.
Ik heb hier wel een filmpje van, van het begin van aanleren bij Mojo:

https://www.youtube.com/watch?v=sIQoPyZWcFg

Dit is ook wel een duidelijk filmpje: https://www.youtube.com/watch?v=_YSbUk1E7fY

Op Youtube zijn nog heel veel meer filmpjes van deze methode te vinden.

Een andere methode voor de raakvlakken heet "running contacts" en bij deze methode leert de hond in stappen om het hele toestel al rennend te nemen en dus ook de raakvlakken helemaal op en helemaal af te lopen. Deze methode ken ik zelf niet zo goed, maar op Youtube zijn daar ook wel filmpjes van te vinden denk ik.

Ik beloon altijd met speeltje bij behendigheid, nooit met voer - alleen nu nog bij Amy met het aanleren van de raakvlakken. Ik doe met Amy nu de basiscursus en daar wordt ervan uitgegaan dat je met speeltje beloont. Bijvoorbeeld de instructeur staat achter de tunnel en gooit het speeltje als ik Amy door de tunnel stuur.
Ik vind het veel makkelijker om aan snelheid te werken als je met een speeltje beloont (evt. gooit) en je kunt ermee op afstand belonen. Mila is sowieso veel gemotiveerder als spel de beloning is (bal weggooien en trekspel) en bij Amy gebruik ik daarvoor nu de voerdummy, omdat Amy nu nog meer voer- dan spelgericht is. Ze rent wel heel graag achter een speeltje aan, dus met name het weggooien van het speeltje werkt bij haar erg goed.

Ik train altijd met een bal. Ik heb enkel koek voor het vlak op de kat (2 on 2 off) en voor het blijven bij de start. Csiva wil de start soms doorbreken en dan ga ik weer even terug naar extra belonen
Verder beloon ik dus alles met de bal. Trekspelletjes zijn ook ideaal om te belonen maar dat is net niet csiva haar ding.

edit: als je wel wedstrijden wil gaan lopen zou ik op een andere locatie gaan trainen denk ik...

Met Ivy gebruik ik alleen maar koekjes en geen speeltje. Wil niet met haar aan speeltjes sjorren en ze vind een speeltje ook niet boeiend. Maar ze deed wel een beetje hetzelfde als Dana toen we begonnen, daar leerden ze de basis ook niet goed aan. Toen jaar niks gedaan en nu weer ergens anders waar ze het heel anders aanleren. Nu heeft ze er veel lol in;) Bij haar lag het duidelijk aan de training. Kon haar bij de vorige training ook heel moeilijk motiveren.

Ik gebruikte ook zo veel mogelijk speeltjes. Alleen bij raakvlakken voer.

Ik gooide, met name bij Jip, het speeltje ook zo veel mogelijk weg. Zij werkt ook niet graag van me af en als de beloning dan altijd ook bij jou is, is de motivatie om weg de gaan natuurlijk helemaal niet groot. Bij Ziva was het echt even een ontlading om er vrij achteraan te kunnen rennen. Bij haar deed ik nog wel eens een trekspelletje er achteraan.