Het HondenForum

Wie met een grote hond die hem van pup heeft zien opgroeien herkent dat moment?

Al maanden roepen mensen tegen mij "jeutje, hij wordt wel groot he!?"

En ik alsmaar denk, tja, gewoon herder maatje toch? Voor mij was Duke altijd mijn eigen kleine puppy. Hij groeit, en is in de hoogte inmiddels een flinke kerel geworden. Maar ik vind hem nog altijd klein en "mijn puppy".

Het eerste moment dat ik me realiseerde dat hij toch wel flink werd, was het moment een maand of 2 geleden dat hij naast de mechel kruising (zit wat labrador in), van mijn vriendin stond en hij iets hoger was. Ik vond haar hond vroeger altijd erg groot en wilde zelf eigenlijk niet zo'n grote hond. Nu vind ik die hond gewoon klein ! Wilde bijna vragen of ze hem soms te lang in de droogtrommel had gestopt?

Het tweede moment was dit weekend. Ik ging dit weekend naar mijn ouders en hun hond Nikki vond ik altijd een grote hond. Mooi hoog op de poten en zo.

En nu... wat is ze KLEIN .... uuuh, ohnee, crisis, dat betekend dat Duke toch echt wel heel groot is geworden

Mijn puppy

Haha leuk geschreven.

Vond Bink altijd meevallen/normale maat tot ik hem naast "echte" Amerikaanse Staffords zag, toen had ik pas door hoe nep hij is, ze konden bijna onder hem door lopen (ok, waren wel teefjes)

Toen ik in de verte een man met een witte herder zag lopen en dacht, jeetje wat een grote mooie hond is dat! Kalev is echt nog niet zo groot en ik hoop dat hij niet zo groot wordt..

Even later bleken het (toen ik dichterbij kwam) mijn vriend & Kalev te zijn, oops...

Zeer herkenbaar. We blijven Merlijn hardnekkig het kleintje noemen, terwijl anderen zeggen dat het zo'n joekel is. Dus toch maar eens zijn schofthoogte gemeten. Bleek die inmiddels 83 cm te zijn LOL

Yep, herkenbaar!

Eigenaars van een Duitse Dog die bij ons komt zwemmen, al van puppy, en nu is hij bijna een jaar, zeggen telkens: 'goh, nu zien we weer hoe hij gegroeid is, we kunnen dat afmeten als hij zo langs jou staat'.
Beide eigenaars zijn heel groot, dus dan valt het hun zo niet op, maar ik ben maar een dropje in vergelijking met hun hoogte .

Ik vind Kiki een middelmaatje maar toen ik haar laatst naast een Drentenreu zag staan en zij iets hoger op de poten bleek te staan heb ik die mening bijgesteld naar wat anderen van haar vinden.
Best groot dus

heimwee schreef:Toen ik in de verte een man met een witte herder zag lopen en dacht, jeetje wat een grote mooie hond is dat! Kalev is echt nog niet zo groot en ik hoop dat hij niet zo groot wordt..

Even later bleken het (toen ik dichterbij kwam) mijn vriend & Kalev te zijn, oops...

Dat is best wel erg haha!

Ik herken het ook wel. Onze Hollander lijkt nog zo iel, maar als hij naast onze Mechel (teefje) staat lijkt hij toch
ineens best groot...

Herkenbaar Ik vind Izzy nog wel eens klein en druk, maar vergeleken bij de Chihuahua's van m'n moeder is ze een goedloeierige kolos. Niks geen puppenmeisje meer...

Haha heel herkenbaar!

Ik was stiekem op de foto gezet bij een wandeling. Toen ik die zag was ik ook verbaasd over mijn ooit kleine pupje met grote oren:

Elco was opeens groter dan de twee volwassen Markiesje-teefjes hier paar honderd meter vandaan...
Maar echt groot wordt hij nooit, vergeleken met Paco. Paco was wel opeens groot naast Elco (Paco kwam bij mijn schoonouders een paar weken voor Elco bij ons kwam), terwijl hij eerst maar klein leek, vergeleken met Boomer, die een paar maanden voor Paco's komst overleden was

Ik had het vroeger altijd andersom. Ik had 2 teckels en ging regelmatig een week of meer zonder honden logeren bij familie in het buitenland met een grote poedel reu.
Als ik dan thuiskwam kon je me standaard opvegen van het lachen over die kleine korte pootjes van de teckels Zeker in vergelijk met de lange stelten van een poedel waren die pootjes altijd vreselijk gekrompen in 2 weken.

Mijn honden zijn over t algemeen niet zo groot. Dat verwachte ik dus ook niet bij Xygan. Tot we 2 maten tuigjes in 1 maand nodig hadden.
En meneer met 7 maanden al prima in t tuig paste die Xavi pas met 1 jaar oud paste en toen nog wat ruim was....

Geen last van, het is en blijft een ukkepuk.
Als we een rasgenoot tegen komen zie ik nog beter hoe klein hij in vergelijking eigenlijk is

Het is nog steeds de baby qua gedrag, qua formaat zag ik het pas echt goed toen we bij de da waren. Ja het is een bakbeest geworden, 60 kilo nu en nog in de groei.

Shiloh86 schreef:Wie met een grote hond die hem van pup heeft zien opgroeien herkent dat moment?

Al maanden roepen mensen tegen mij "jeutje, hij wordt wel groot he!?"

En ik alsmaar denk, tja, gewoon herder maatje toch? Voor mij was Duke altijd mijn eigen kleine puppy. Hij groeit, en is in de hoogte inmiddels een flinke kerel geworden. Maar ik vind hem nog altijd klein en "mijn puppy".

Het eerste moment dat ik me realiseerde dat hij toch wel flink werd, was het moment een maand of 2 geleden dat hij naast de mechel kruising (zit wat labrador in), van mijn vriendin stond en hij iets hoger was. Ik vond haar hond vroeger altijd erg groot en wilde zelf eigenlijk niet zo'n grote hond. Nu vind ik die hond gewoon klein ! Wilde bijna vragen of ze hem soms te lang in de droogtrommel had gestopt?

Het tweede moment was dit weekend. Ik ging dit weekend naar mijn ouders en hun hond Nikki vond ik altijd een grote hond. Mooi hoog op de poten en zo.

En nu... wat is ze KLEIN .... uuuh, ohnee, crisis, dat betekend dat Duke toch echt wel heel groot is geworden

Mijn puppy

wel een foto graag