Even waanden wij ons in de Lion King
Geplaatst: 25 mar 2016 23:01
Gisteren liep ik met Karel (en Pom, maar die komt in het stuk niet voor) door de wijk in aanbouw hier in de buurt. Er stond een mobiele hijskraan op straat, met van die extra poten voor stabiliteit (dit idee). Het leek me wel een leuk kunstje tussendoor als Charlie daar even tegenaan ging staan. Dat kan ie ook gewoon op commando, dus geen centje pijn. Ik stond aan de ene kant en hij was al omgelopen naar de andere kant van de poot. Hij deed het heel braaf, maar hij bleef niet echt staan. Dus ik wilde het nog een keer doen. Gaf hem nogmaals het commando en hij begint me toch te zeuren! Piepen, draaien, weglopen, terugkomen. Ik denk nog: waaarom doet ie nou ineens zo stom! "kom op jongen! je kan het!" en ineens neemt ie een enorme sprong en hij landt met zijn voorpoten bovenop die kraan, maar er was natuurlijk geen plek voor zijn achterhand. Dacht die oelewapper dus dat ie moest springen haha! Hij had zelf al bedacht dat het niet ging passen denk ik, vandaar de onrust, maar omdat ik hem aanmoedigde deed ie het toch maar..
In een reflex had ik hem opgevangen dus hij hing met zijn voorhand half over die poot, maar zijn achterhand hing gewoon naar beneden. Zolang ik hem vasthad viel ie niet, maar ja.. ik kreeg m ook niet in een andere positie.
zoiets, dus
Toen moest ik hem toch maar loslaten haha, en gelukkig kwam ie op zijn poten terecht. Erg opgelucht was ie, en ik heb hem nog even op iets laten springen waar ie WEL oppaste 
In een reflex had ik hem opgevangen dus hij hing met zijn voorhand half over die poot, maar zijn achterhand hing gewoon naar beneden. Zolang ik hem vasthad viel ie niet, maar ja.. ik kreeg m ook niet in een andere positie.
zoiets, dus