Wannes
Geplaatst: 10 mar 2016 17:58
Dag mijn lief klein toeterke.
Vandaag heb ik mijn Wannesje moeten laten gaan . Wat haat ik dat toch se zo'n dagen als vandaag. 8 jaar is veels te jong om te gaan we hadden nog zoveel samen moeten doen, zoveel kunnen doen . Hij was mijn allesje mijn vriendje degene die alles mocht en nooit iets verkeerd deed . Want neen mijn Wannesje doetdanie. verwent tot en met maar dat moest ook . Lelijkerds zijn er om te verwennen om alles te mogen. Wannes was blind aan beide ogen. Hij was daardoor heel onzeker en bang geworden. Liep overal tegen was van alles bang. We moesten hem buiten dragen en ook weer binnen dragen want zelf wist hij het niet meer. Buiten was alles eng en helemaal niet meer leuk. Binnen liep hij overal tegen vond de deur niet meer. Als we in de keuken waren en de honden kregen iets moest ik het naar hem brengen want zelf kwam hij niet meer. Dit was geen hondwaardig leven voor hem. Dit was niet mijn vrolijk wannesje. Het beste voor hem was hem te laten gaan maar is zeker niet het beste voor mij. Man wat ga ik deze jongen missen wat doet het pijn om geen Wannesje meer te hebben. Niemand die nog in mijn kin bijt zijn liefdesbeetjes dat was zijn manier om te laten zien hoe graag hij ons zag. Niemand meer die aan de andere kant van de tafel gekke bekken staat te trekken om een stukje vlees te krijgen en hij kreeg dat ook. Niemand meer die zijn hoofd op mijn borst legt om te slapen of te kellen. De hemel is een pracht sterreke rijker maar ik heb een pracht hondje armer.
Dag lieve Wannes dank u voor die prachtige 8 jaren.
Vandaag heb ik mijn Wannesje moeten laten gaan . Wat haat ik dat toch se zo'n dagen als vandaag. 8 jaar is veels te jong om te gaan we hadden nog zoveel samen moeten doen, zoveel kunnen doen . Hij was mijn allesje mijn vriendje degene die alles mocht en nooit iets verkeerd deed . Want neen mijn Wannesje doetdanie. verwent tot en met maar dat moest ook . Lelijkerds zijn er om te verwennen om alles te mogen. Wannes was blind aan beide ogen. Hij was daardoor heel onzeker en bang geworden. Liep overal tegen was van alles bang. We moesten hem buiten dragen en ook weer binnen dragen want zelf wist hij het niet meer. Buiten was alles eng en helemaal niet meer leuk. Binnen liep hij overal tegen vond de deur niet meer. Als we in de keuken waren en de honden kregen iets moest ik het naar hem brengen want zelf kwam hij niet meer. Dit was geen hondwaardig leven voor hem. Dit was niet mijn vrolijk wannesje. Het beste voor hem was hem te laten gaan maar is zeker niet het beste voor mij. Man wat ga ik deze jongen missen wat doet het pijn om geen Wannesje meer te hebben. Niemand die nog in mijn kin bijt zijn liefdesbeetjes dat was zijn manier om te laten zien hoe graag hij ons zag. Niemand meer die aan de andere kant van de tafel gekke bekken staat te trekken om een stukje vlees te krijgen en hij kreeg dat ook. Niemand meer die zijn hoofd op mijn borst legt om te slapen of te kellen. De hemel is een pracht sterreke rijker maar ik heb een pracht hondje armer.
Dag lieve Wannes dank u voor die prachtige 8 jaren.
heel veel sterkte