Het dagboek van Troy
Geplaatst: 01 mar 2016 10:44
Ik heb na jaren besloten dat het tijd is voor een 2e hond.
Dit omdat ik zelf actiever wil worden d.m.v. fietsen en wandelen.
Wandelen met Rochelle is geen probleem, fietsen kan ook alleen niet ver en ze gaat niet zo hard meer.
Niet gek want ze is 11.5.
Dus op zoek naar een herplaats reu van 1-3 jaar.
Tja, eigenlijk was de opzet om dit keer voor een makkelijke hond te gaan.
Alleen de honden/rassen die mij aanspreken, zijn dat dus niet
Na weken het internet afgespeurd te hebben en me bedacht had dat t misschien toch niet de juiste tijd was voor een nieuw maatje,
zag ik op dierenasiels.com een Thai ridgeback zitten in België van 1 jaar
Dit ras spreekt mij al jaren aan, alleen nooit wat mee gedaan.
Contact opgenomen met het asiel en na een selectie procedure, mocht ik afgelopen zaterdag kennis komen maken.
Ik wist dat hij gecastreerd was en geholpen is aan een cherry eye.
Het arme dier was broodmager, je ziet zn ruggengraat en lendenen.
Ook heeft hij een knikstaart.
Ook wat wondjes op zn poten en er is bar weinig met hem gedaan.
Helaas is zn scrotum gaan ontsteken. Gisteravond barste t open en kwam er een hoop vuil uit.
Hij heeft gisterochtend nog een spuit langdurige ab gehad en ik heb medicatie gekregen.
Buiten lopen gaat moeizaam.
Ik heb contact met mensen uit de Thai wereld en t vermoeden is dat hij uit een puppyfarm komt.
Helaas is ook dit ras daar al beland
Gister weer naar het asiel geweest, om Rochelle kennis te laten maken.
Wel met muilkorf op, dit geeft mij een rustig gevoel, wat ten geode komt aan Rochelle.
We gingen eerst wandelen. Niet direct neus aan neus maar tijdens het wandelen dichter naar elkaar toe laten gaan.
In 1e instantie ging Rochelle borstelen wat ze altijd doet van rug tot start. Ze is ook wat onzeker.
Maar dat verdween weer toen we ging lopen.
Het wandelen ging prima.
Daarna op een speelweide gezet en de riemen eraan gelaten.
Ook dat ging prima.
De Thai mocht onder haar start neuzen/likken maar toen t te lang duurde, snauwde ze hem weg en dat pikte hij goed op.
Het verlossende woord kwam, hij mocht met ons mee naar huis!
De terugreis verliep prima, beiden achterin en Rochelle zonder muilkorf.
Autorijden is niet de allergrootste hobby van Rochelle en blijkbaar ook niet voor Troy.
Hij kwijlde
Thuis aangekomen even binnen geweest, dat ging prima. Ook naar de katten toe.
Daarna even met ze naar de dijk geweest. Rochelle los Troy aan de riem.
Dat ging ook goed.
Binnen in huis durft hij regelmatig te grommen naar Rochelle.
Ik ben er nog niet uit wat zn reden is.
Het kan onzekerheid zijn, pijn, voer.
Tot nu toe reageert Rochelle er niet echt op, vanmorgen borstelde ze wel.
Als hij gromt, roep ik hey en dan is het ook klaar. Hij duikt dan wel een beetje in elkaar
Al hersteld hij wel snel.
Hij is enorm nieuwsgierig, komt kijken als ik in de keuken ben. Stel je voor dat er wat te eten valt haha.
Gisteravond met de vaatwasser bezig en dat was blijkbaar interessant
Hij was een bench gewent, dus voorlopig blijft hij daar in als ik niet thuis ben en ‘snachts.
Hij heeft er geen probleem mee. Ging er gister lekker in liggen tewrijl t deurtje open bleef.
(het is wel een ruime bench)
Toen ik gisteravond op bed lag, begon hij te “zingen” gelukkig van korte duur en vannacht heb ik hem niet gehoord.
Vanmorgen was hij blij dat ik beneden was, hij kwispelde
Eten gaat prima, hij vind kvv lekker.
Toen naar buiten. NOT.
Dit is hij niet gewend. Ook lokken met snoepjes helpt niet heel veel.
Hij ging meteen piesen in mn voortuin en daarna kwam hij niet verder dan een meter of 2 van de voortuin af. Hij bleef in zn ankers staan.
Hem naar binnen gedaan en toen met Rochelle gaan wandelen.
Toen ik terug kwam, hoorde ik hem weer “zingen”
Ik ga mn best doen om deze lieve man een fijn huisje te geven, vertrouwen en liefde.
En hoop een evenwichtige hond van hem te kunnen maken.
Vanmiddag maar eens ff een lading snacks halen en dan al rustig aan gaan hersenwerken met hem.
Als hij aan de lijn goed mee gaat lopen, wil ik gehoorzaamheid met hem gaan doen.
Misschien in de toekomst ook jachttraining.
Tips en adviezen zijn altijd welkom, wel graag op een normale manier






Dit omdat ik zelf actiever wil worden d.m.v. fietsen en wandelen.
Wandelen met Rochelle is geen probleem, fietsen kan ook alleen niet ver en ze gaat niet zo hard meer.
Niet gek want ze is 11.5.
Dus op zoek naar een herplaats reu van 1-3 jaar.
Tja, eigenlijk was de opzet om dit keer voor een makkelijke hond te gaan.
Alleen de honden/rassen die mij aanspreken, zijn dat dus niet
Na weken het internet afgespeurd te hebben en me bedacht had dat t misschien toch niet de juiste tijd was voor een nieuw maatje,
zag ik op dierenasiels.com een Thai ridgeback zitten in België van 1 jaar
Dit ras spreekt mij al jaren aan, alleen nooit wat mee gedaan.
Contact opgenomen met het asiel en na een selectie procedure, mocht ik afgelopen zaterdag kennis komen maken.
Ik wist dat hij gecastreerd was en geholpen is aan een cherry eye.
Het arme dier was broodmager, je ziet zn ruggengraat en lendenen.
Ook heeft hij een knikstaart.
Ook wat wondjes op zn poten en er is bar weinig met hem gedaan.
Helaas is zn scrotum gaan ontsteken. Gisteravond barste t open en kwam er een hoop vuil uit.
Hij heeft gisterochtend nog een spuit langdurige ab gehad en ik heb medicatie gekregen.
Buiten lopen gaat moeizaam.
Ik heb contact met mensen uit de Thai wereld en t vermoeden is dat hij uit een puppyfarm komt.
Helaas is ook dit ras daar al beland
Gister weer naar het asiel geweest, om Rochelle kennis te laten maken.
Wel met muilkorf op, dit geeft mij een rustig gevoel, wat ten geode komt aan Rochelle.
We gingen eerst wandelen. Niet direct neus aan neus maar tijdens het wandelen dichter naar elkaar toe laten gaan.
In 1e instantie ging Rochelle borstelen wat ze altijd doet van rug tot start. Ze is ook wat onzeker.
Maar dat verdween weer toen we ging lopen.
Het wandelen ging prima.
Daarna op een speelweide gezet en de riemen eraan gelaten.
Ook dat ging prima.
De Thai mocht onder haar start neuzen/likken maar toen t te lang duurde, snauwde ze hem weg en dat pikte hij goed op.
Het verlossende woord kwam, hij mocht met ons mee naar huis!
De terugreis verliep prima, beiden achterin en Rochelle zonder muilkorf.
Autorijden is niet de allergrootste hobby van Rochelle en blijkbaar ook niet voor Troy.
Hij kwijlde
Thuis aangekomen even binnen geweest, dat ging prima. Ook naar de katten toe.
Daarna even met ze naar de dijk geweest. Rochelle los Troy aan de riem.
Dat ging ook goed.
Binnen in huis durft hij regelmatig te grommen naar Rochelle.
Ik ben er nog niet uit wat zn reden is.
Het kan onzekerheid zijn, pijn, voer.
Tot nu toe reageert Rochelle er niet echt op, vanmorgen borstelde ze wel.
Als hij gromt, roep ik hey en dan is het ook klaar. Hij duikt dan wel een beetje in elkaar
Al hersteld hij wel snel.
Hij is enorm nieuwsgierig, komt kijken als ik in de keuken ben. Stel je voor dat er wat te eten valt haha.
Gisteravond met de vaatwasser bezig en dat was blijkbaar interessant
Hij was een bench gewent, dus voorlopig blijft hij daar in als ik niet thuis ben en ‘snachts.
Hij heeft er geen probleem mee. Ging er gister lekker in liggen tewrijl t deurtje open bleef.
(het is wel een ruime bench)
Toen ik gisteravond op bed lag, begon hij te “zingen” gelukkig van korte duur en vannacht heb ik hem niet gehoord.
Vanmorgen was hij blij dat ik beneden was, hij kwispelde
Eten gaat prima, hij vind kvv lekker.
Toen naar buiten. NOT.
Dit is hij niet gewend. Ook lokken met snoepjes helpt niet heel veel.
Hij ging meteen piesen in mn voortuin en daarna kwam hij niet verder dan een meter of 2 van de voortuin af. Hij bleef in zn ankers staan.
Hem naar binnen gedaan en toen met Rochelle gaan wandelen.
Toen ik terug kwam, hoorde ik hem weer “zingen”
Ik ga mn best doen om deze lieve man een fijn huisje te geven, vertrouwen en liefde.
En hoop een evenwichtige hond van hem te kunnen maken.
Vanmiddag maar eens ff een lading snacks halen en dan al rustig aan gaan hersenwerken met hem.
Als hij aan de lijn goed mee gaat lopen, wil ik gehoorzaamheid met hem gaan doen.
Misschien in de toekomst ook jachttraining.
Tips en adviezen zijn altijd welkom, wel graag op een normale manier






