Boutje schreef:Ik geef bij ons op de club de pre-agility lessen. Wat je beschrijft zie ik helaas vaak bij honden die ik niet op 7- 8 maand in de groep krijg maar iets ouder, die dus wat langer gehoorzaamheid gedaan hebben.
Zeker bij shelties en andere gevoeligere hondjes moet je enorm opletten met (te veel) druk gebruiken. Dan gaan ze idd ofwel lopen snuffelen en weg lopen of zo ofwel, als ze het toch echt wel heel goed willen doen worden ze traag-nauwkeurig. Dat zie je bij vb border collies veel minder, die blijven meer door gaan.
Denk er ook aan dat je lichaamstaal vb bij een "kom voor" heel erg blokerend kan werken. Maar die houding wordt nu eenmaal gevraagd bij gehoorzaamheid.
Wat ik in de lesjes doe met dergelijke hondjes zijn vb.
-geleiders om beurt elkaars hondje laten vasthouden, de baas staat dan enkele meters verder, roept hondje en lokt met speeltje (liefst0 of pennezak met voertjes in of zo en als hondje goed trekt laat de helper hem los en rent baasje zo weg dat hond die wel kan inhalen en samen spelen-voertje krijgen. De hele "brave" hondjes durven in het begin zelfs niet trekken...
-zit, wacht en GO: hondje laten zitten en wachten, zelf wat verder gaan staan zijdelings naar hond toe (dus niet in de "kom voor" houding) met speeltje/zakje met snoepjes en hond wat wild maken, voorbereiden, bijvoorbeeld ies zeggen op luide fluitsertoon van waaachteeeeen... waaachteeeen... en dan aftellen: 1-2-3 GO en op de go mag je hond vertrekken en ren je zelf weg, zie vorige oefening.
Naar gehoorzaamheid toe zou ik dan vb als dat allemaal goed gaat en je de spanning in de wacht kan opbouwen eerst overschakelen naar een kom voor met komen en spelen (speeltje voor je buik houden of zo en er in laten happen) en afwisselen met nu en dan eens omdraaien en weg lopen en dan pas naar de "gewone" manier.
Hoe meer positievespanning je kan opbouwen in de wachthouding hoe explosiever je start, vertrek en uiteidnelijk je hele oefening wordt.
En als dat niet lukt kan je natuurlijk nog altijd behendigheid gaan doen

Dat traag-nauwkeurig dat je omschrijft herken ik heel erg....
Het werkt bij Habibi inderdaad leuk als ik spanning opbouw.
Bijvoorbeeld bij het vak.
Als we op afstand klaar zitten, en ik fluister een paar keer met veel energie in mijn stem "heb je hem gezien?" "ja hè?" "nou, let op dan"
Als ik vervolgens ook nog door mijn knieën ga, en ik haar zachtjes een tikje op haar kont geef aan dan vak roep, dan vliegt ze inderdaad heel veel vlotter. (en met een blijere kopuitdrukking)
In de training werkt dat dus.
Jammer genoeg mag ook dit weer absoluut niet in een wedstrijd situatie.
Dan moet je nogal statisch staan, zeg maar...
Zelfs uitgebreid met stem belonen mag nauwelijks.
En dat is voor Habibi toch best belangrijk.
Naar aanleiding van dit bericht ben ik deze week wel het blok in combinatie met uitstellen/wachten als beloning gaan gebruiken.
Blok apporteren vindt ze inmiddels leuk, niet zoals jaren geleden gelukkig.
Deze week geprobeerd :
Ik gooi het blok, goed duidelijk zodat ze het ziet weg.
Ze mag er niet achteraan.
Ik doe eerst een oefening, bv volgen of appel op afstand.
Op het moment dat het mij uitkomt (desnoods halverwege een oefening) geef ik het apport commando.
(heel kort "port" in mijn geval)
Ze lijkt dat wel als soort beloning te ervaren, en ze wil eigenlijk best erg graag het blok.
Het lijkt dus al wat te doen.
Het grote voordeel: de apport oefening is geloof ik meestal de 7e oefening.
Omdat ze dit als uitgestelde beloning is gaan zien, heb ik in feite ìn de wedstrijd een beloonmoment....
Ik hoop dat ook dit wat gaat opleveren.
Dank!
Wat betreft behendigheid : ik ben daar ooit mee begonnen.
Habibi leek het leuk te vinden, en in feite was ze ook knap handig en heel fijn te sturen voor een beginner.
Maar onder andere de wip en de slurf vond ze wat eng.
De instructeur op mijn club is borders gewend.
En ging -ook na mijn verzoek om andere aanpak voor mijn hond- wat lomp en met veel druk om met haar.
Ze begon het minder leuk te vinden, en na meerdere keren dat ik echt duidelijk aangaf dat het voor mijn hond niet ging werken op die manier, en toch lomp doorgaan was ik er klaar mee.
(in combi met zijn commentaar dat ik nooit serieus gg kon trainen naast serieus behendigheid)
Ik ben daar dus ook mee gestopt.
Heel af en toe, als het rustig is in de behendigheidsgroep, en ik tijd heb, en die instructeur is een keer afwezig, dan sluit ik voor de lol wel eens aan in een groep.
(wordt bij mij niet zo moeilijk over gedaan)
En dan doet ze het eigenlijk verrassend leuk voor een hond die er niet op getraind wordt.
Tunnel en A-schutting is echt feest, vindt ze super.