Wanneer is genoeg, genoeg?

[M@rleen]

Ik ben vreselijk verdrietig... Boomer gaat sinds een half jaar achteruit, maar het lijkt alsof hij gisteren tegen me gezegd heeft dat hij klaar is... maar ik wil daar nog niet aan

Hij heeft me van zaterdag op zondag de hele nacht wakker gehouden zonder reden. Gisterochtend kon hij niet lopen.. De hele dag heeft hij op 1 plek gelegen en naar me gestaard. Met naar buiten gaan komt hij nauwelijks vooruit en gisteravond zelfs helemaal niet. Hij wilde wel, maar eenmaal uit de voordeur bleef hij staan, terwijl ik de galerij al af was voor ik door had dat hij niet meekwam
Daarna heb ik hem in de fietskar gezet en zo meegenomen naar buiten.

Hij kan nooit slapen tenzij hij bij mij in de kamer is, maar vannacht heeft hij uit zichzelf aan de andere kant van het huis gelegen de hele nacht..
Vanmorgen kwam hij me niet begroeten, tilde alleen zijn kop op toen ik bij hem ging kijken.
Zelfde toen Elyna uit bed was. Pas toen zij al een tijdje rondhuppelde kwam hij even kijken, maar hij is erg wankel.

Wanneer is genoeg genoeg? Ik zou zo graag willen dat hij gezond en wel 20 wordt.. ik kan nog niet zonder hem..
Het lijkt alsof hij alleen nog bestaat, maar niet meer leeft.. Hij sprankelt niet meer, kijkt niet meer blij..

Dat vele eten en drinken doet hij niet meer. Hij is echter regelmatig in de war lijkt het. Hij kan niet meer alleen zijn, wat hij prima kon. Hij piept de hele dag en nacht, terwijl er niets is. Hij kan eigenlijk niet meer los lopen, tenzij ik hem om de halve minuut roep.
Ineens drong het gisteren tot me door dat ik hem al heel lang niet meer gezien heb zoals hij is.
Hij bestaat nog, maar hij leeft niet.

Hij ligt en hij ligt en hij piept.. Hij staart me de hele dag aan, zolang ik in beeld ben. Hij loopt me niet meer achterna, tilt zijn kop niet op.
Als ik naar hem kijk, krijg ik een brok in mijn keel, tranen in mijn ogen en een knoop in mijn maag...
Dit is geen leven, hij heeft geen lol meer.
Maar ik kan hem nog niet kwijt...

Elyna weet dat hij ziek is en is op haar manier lief voor hem, aaien, een kussen over hem heen zodat hij het niet koud heeft..
Van Juma wil hij wel gezelschap, maar geen drukte. Hij lijkt niet zonder Juma te kunnen, lijkt rustiger als zij bij hem is als hij alleen thuis moet zijn.
Van Elyna ondergaat hij alles, hij zoekt haar regelmatig op om aandacht te vragen, duwt dan tegen haar aan en gaat bij haar zitten. Van de week wilde ze graag met hem op de foto, dan gaat hij er uitgebreid bij liggen en duwen tegen Elyna tot ze ook ligt en hem aait. Maar tegelijkertijd met een kop dat het van hem niet hoeft.
Ze weet dat hij ziek is en benoemt dat ook. Ook tegen mij als ik mopper om iets.

Jemig, wat is dit moeilijk..

[Inge]

Moeilijk is het zeker, maar eigenlijk weet je wel dat je het besluit moet nemen, dat is het laatste wat je voor hem kan doen. Sterkte

[Drazic]

Sterkte met de beslissing die je gaat/moet nemen.

[sonj@]

Volgens mij is het nu genoeg en is het aan jouw om nu een beslissing te nemen.
Sterkte.

[DeDiana]

O, wat moeilijk Marleen

[Sulluna]

Och, het lijkt mij zo moeilijk.. Ik had er toevallig gister nog een gesprek over.

Houden van, is ook loslaten. Hoe vreselijk moeilijk dat ook is..
Ik wens je heel veel sterkte..

[gonnie]

Sterkte.

[M@rleen]

Hij is pas 10..
En ik weet niet hoe ik het moet doen met Elyna..
Vanmorgen benoemde ik nogmaals dat Boomer heel erg ziek is, want ze zag me huilen.
Direct zegt ze 'niet huilen mama, het komt wel goed.'
Toen ik aangaf dat ik niet denk dat hij nog beter wordt, was zij ineens ook ziek zei ze..

Woensdag laat ik de DA naar hem kijken.

[Shiloh86]

Heel erg veel sterkte! Ik denk ook dat je het eigenlijk wel weet. Maar doorzetten en accepteren is heel heel moeilijk, dat snapt iedereen.

[Zamunda]

Hij is ziek zeg je, maar wat heeft hij, is dat bekend? Anders zou ik hem laten onderzoeken. Het klinkt mij als pijn in de oren, veel pijn. Dat hij daarom niet zichzelf is, er niet bij is met zijn hoofd, maar niet kan slapen. Als het pijn is en daar middels bijv. medicatie wat aan te doen is dan hoeft dit niet het einde te zijn, dan kan hij nog helemaal opleven zelfs. Maar als het iets is wat al bekend is en er is verder niets aan te doen, ja dan klinkt het echt niet goed .

[Carmen]

Ik had het niet mee gekregen maar waar gaat dat ineens snel. Tsja je weet het nooit maar je voelt het wel. Heel veel sterkte

[Brindlecardi]

Hij is ziek zeg je, maar wat heeft hij, is dat bekend? Anders zou ik hem laten onderzoeken. Het klinkt mij als pijn in de oren, veel pijn. Dat hij daarom niet zichzelf is, er niet bij is met zijn hoofd, maar niet kan slapen. Als het pijn is en daar middels bijv. medicatie wat aan te doen is dan hoeft dit niet het einde te zijn, dan kan hij nog helemaal opleven zelfs. Maar als het iets is wat al bekend is en er is verder niets aan te doen, ja dan klinkt het echt niet goed .

Mocht het inderdaad niet bekend zijn zou ik ook onderzoeken. 10 is voor een hond van zijn formaat nog niet oud.
Sterkte

[&nicole]

Oh nee, wat moeilijk
Mocht het zo ver komen ben je welkom om te proberen nog een paar mooie foto's te maken van je ventje... Ben je sowieso, als je dat wilt Ik kan eventueel doordeweeks ook jouw kant op komen..
Sterkte!

[M@rleen]

Hij heeft nu pijn, dat klopt.
Maar ook zonder die pijn is hij al zeker een half jaar zichzelf niet. Ook toen hij geen klachten had of leek te hebben.
Ik heb hem al zeker een half jaar geen vrolijke kop meer zien trekken.
Zijn ogen staan totaal anders, hij heeft geen lol meer.
Dat wordt niet anders als ik hem volstop met pijnstilling, want geloof me, dat heb ik geprobeerd.

Van mij mag hij met alle liefde 20 worden, incl. kwaaltjes, maar dan wel als zichzelf en niet als een schim die aanwezig is omdat ik dat zo nodig wil. Want voor mij zal hij doorgaan, dat weet ik zeker. Dat heeft hij al zo vaak laten zien, bij diverse dingen.

Hij gaat sowieso eerst onderzocht worden, a.s. woensdag.
Misschien dat de DA nog wat kan doen voor hem, ik hoop het, maar ik ga niets rekken.
Dat verdient hij niet.

[M@rleen]

Hij gaat sowieso eerst onderzocht worden, a.s. woensdag.

Maar is hij dan nog helemaal niet bij de dierenarts geweest?

Jawel, al zo vaak.
Alleen niet sinds hij gisteren ineens zo vreemd deed.

[Suske]

Pffff, 10 is inderdaad nog niks voor een kooikerhondje
Als er woensdag niks enigszins behandelbaars uit komt zou ik hem laten gaan.
Geen lol is geen lol en dat is niet de bedoeling in een hondenleven.
Sterkte!

[Ramiek]

Wat snel gegaan, ik hoop dat de dierenarts nog wat kan betekenen, sterkte!

[M@rleen]

Hij gaat sowieso eerst onderzocht worden, a.s. woensdag.

Maar is hij dan nog helemaal niet bij de dierenarts geweest?

Jawel, al zo vaak.
Alleen niet sinds hij gisteren ineens zo vreemd deed.

Als hij al een stevige dierenartsklant was dan kun je natuurlijk eigenlijk ook niet een heel hoge leeftijd verwachten. Ik zou hem vandaag of morgen nog eens goed na laten kijken en als dat foute boel blijkt te zijn, hem laten gaan. Je kunt hem niet laten verrekken omdat jij hem niet kunt missen, heel hard gesteld.

Dat weet ik.. Dat doe ik hem ook niet aan. Tenminste, dat hoop ik, want dat wil ik niet.

Hij komt (onbedoeld) uit de broodfok, hij heeft altijd wat.. Dus het is aan de ene kant niet vreemd dat hij nu op is, maar aan de andere kant, het is wel MIJN Booomer...

[Zamunda]

Dat wordt niet anders als ik hem volstop met pijnstilling, want geloof me, dat heb ik geprobeerd.

Als bekend is waar de pijn vandaan komt en/of meerdere soorten pijnstilling en doseringen zijn uitgeprobeerd dan rest er niets anders dan die heel moeilijke beslissing .

[Sas]

oh Marleen, wat verdrietig. Verder sluit ik me bij Nanna aan maar hoop van harte dat er wellicht gewoon iets eenvoudigs aan de hand is.

[Brindlecardi]

Misschien een vreemde gedachte, maar misschien heeft hij last van een blaasontsteking? Oude mensen kunnen daar ook aardig van in de war raken. Geen idee of dat bij honden ook kan.
Hoe dan ook, succes/sterkte bij de DA.

[Stapper]

sterkte

[80564M]

Saar had een tumor op de plek van haar teennageltje. Soms liep dat wat lastig, maar ze liep nog steeds dolgelukkig de rondes. Die zondag had ik het er nog met mijn neef over: "Wanneer in hemelsnaam is dat moment daar? Hoe kan ik ooit beslissen, zo is het genoeg? Hoe kan ik ooit tegen een da zeggen, maak haar maar dood?"

En die donderdag daarop was ik 's ochtends aan het koffie zetten, zat even achter de pc, en stond Saar met haar pootje omhoog in de deuropening naar mij te kijken. Toen wist ik het, het moment is daar. Ik moet nu de da bellen, dat moet ik doen voor haar. Ik heb het voor mijzelf nog een dag uitgesteld zodat ik een dag had om aan het idee te wennen. Dat was geen dag van lijden voor Saar hoor, maar ik had dat dagje nodig.
En het was goed zo. Ben ontzettend blij dat ik op tijd die beslissing heb kunnen nemen.

Heel veel sterkte

[LongFields]

Hij is ziek zeg je, maar wat heeft hij, is dat bekend? Anders zou ik hem laten onderzoeken.

Mijn gedachte ook.
Als je niet weet wat er loos is, vind ik het besluit tot inslapen ook wat prematuur. Misschien is hij dementerend, daar zijn goede medicijnen voor zoals cholodin, waar ik goede verhalen over hoor.
Of er is wel iets ernstigs lichamelijks aan de hand, door dat te weten kun je waarschijnlijk je besluit beter nemen, en er wat meer vrede mee hebben.
Maar misschien gaat het wel om iets lichamelijks wat gewoon oplosbaar is. Of kan hij met een pijnstiller weer als vanouds verder.

Ik vind 10 jaar voor een hond als Boomer nog niet hoogbejaard. Hij zou in theorie nog best een poosje mee moeten kunnen.

[*tweety*]

Sterkte

[Caro.]

Eens. Ik zou eerst eens goed laten kijken wat er nu precies aan de hand is, ook van pijn of ziekte (wat wellicht nog te
behandelen is) kunnen ze enorm depressief en teruggetrokken worden.
Om hem in te slapen zonder dat je precies weet hoe of wat, dat lijkt me ook erg moeilijk, al snap ik dat het vreselijk
is om hem zo te zien.
Mijn advies zou zijn - en dat doe je ook zo te lezen - eerst even goed na laten kijken wat er nu precies scheelt en dan
verder bekijken wat het beste is voor Boomer.

Sterkte!

[M@rleen]

Ik ga hem ook zeker niet zomaar laten inslapen!
Hij wordt eerst (nogmaals) onderzocht door de DA en ik hoop dat die nog wat voor hem kan doen.
Maar ik ga niet van DA naar DA in de hoop dat een ander wel iets kan. Ik heb vertrouwen in de DA waar hij is en daarnaast is Boomer als de dood voor de DA, dus ik ga hem niet van hot naar her slepen alleen omdat ik niet zonder hem kan.

Ondanks pijnstilling is hij zichzelf niet. Hij heeft geen lol meer en dat al zeker een half jaar.
Zijn ogen staan vreemd en gisteren was de druppel, waardoor ik nu serieus moet nadenken over wanneer genoeg genoeg is.
Ergens moet ik een grens trekken en bij mij is dat als hij zichzelf niet meer kan zijn. Liefst bereikt hij die grens pas definitief als hij 20 is, maar dat is niet reëel, dat weet ik ook.
Maar hij wordt zeker niet zomaar ingeslapen, het doet me pijn dat er gedacht wordt dat ik dat overweeg.

[Shiloh86]

Ik denk dat dat niet bedoeld wordt als verwijt hoor Marleen. Maak je geen zorgen. Eerder als troost. Een kanttekening. Laat hem onderzoeken. Je weet het niet, misschien valt het mee. Ik denk dat dat de boodschap is die gegeven werd. Echt niet dat je hem te vroeg zou laten gaan terwijl het niet nodig is.

Uiteindelijk ken jij je hondje het beste en kun jij het beste inschatten of het tijd is of niet, in overleg met een dierenarts die je kan vertellen of er nog hoop is of niet. En over die beslissing hoef je je geen seconde te verdedigen, tegenover niemand.

Heel veel sterkte.

[mosquito1980]

Sterkte, arm hondje.
Ja, laat hem goed nakijken door de DA en dan kun je een beslissing nemen.
Maar ook accepteren dat niet alle honden een hoge leeftijd bereiken, doe wat het beste is voor hem.

[Miranda]

Maar hij wordt zeker niet zomaar ingeslapen, het doet me pijn dat er gedacht wordt dat ik dat overweeg.

Volgens mij denkt niemand dat echt

Als jij het gevoel hebt dat hij tegen je heeft gezegd dat het klaar is, dan moet je daarin je gevoel volgen is mijn ervaring.
Dát is namelijk dat bekende 'je weet als eigenaar wanneer het zo ver is'.