Het HondenForum

Vandaag zijn we voor het eerst in het centrum van Nijmegen geweest met Arya. Met de bus erheen, een eindje wandelen en weer terug naar huis. Ik moest toch een pakketje ophalen dus konden we net zo goed oefenen met de bus en het centrum.
We hebben wel al gewandeld in het centrum van een dorpje, dat ging wat moeizaam dus we waren heel benieuwd hoe dit zou gaan.

De bus was behoorlijk eng! Dat heen en weer geschud, allemaal andere mensen. Ze begon behoorlijk te trekken aan haar tuigje. Ik ben bij haar op de grond gaan zitten en dat vond ze heel prettig. Veel afgeleid met snoepjes zonder overdreven te troosten/knuffelen. Aan het einde van de busreis (duurt zo'n 10 min) durfde ze zich te focussen op mij en ging keurig op commando zitten en liggen.
We stapte uit en Arya liep voorzichtig met ons mee. Ze was behoorlijk onder de indruk van alle mensen, auto's, geluiden en geuren. In het begin veel aangemoedigd en afgeleid met een shitload aan snoepjes. Het liefste wilde ze iedereen begroeten en besnuffelen maar hoe langer we liepen hoe meer gefocust ze raakte op ons. Op een gegeven moment keek ze niet eens meer om naar de passerende mensen. Anderen honden vond ze helemaal niet interessant. Soms vond ze een honden best intimiderend maar al snel was ze weer gefocust op ons en liep ze keurig door. Geen trekken aan de lijn, anderen honden werden keurig gepasseerd. Kinderen zijn wel nog erg leuk net als kinderwagens.
Terug naar de bushalte waar we 10 minuten moesten wachten op de bus. Geen probleem voor Arya want er waren zat mensen die haar wel even wilden aaien. En knuffels zijn fijn, ook van onbekenden.
De busreis terug ging beter dan heen maar was nog steeds erg spannend.

Nu ligt ze voor pampus en is diep in slaap. Mijn lieve meisje.

Wij liepen vrij vlot door dus "zomaar" aaien was er niet bij.
Bovendien is niets zo interessant als de kuiten van baasje. Veel leuker om daar in te bijten dan rond te kijken.

Leuk! Ik zou het zeker met regelmaat doen, des te beter kan ze er aan wennen.
Toen Apple klein was nam ik haar ook overal mee naartoe, van shoppen tot de kinderboerderij met de oppaskindjes.
Dat kan allemaal nog steeds, erg prettig

Daar liep ik vanochtend ook.
Ik heb Jamie en Teun als pup ook overal mee naartoe genomen, alleen zijn dat kleine hondjes dus ik nam ze meestal op de arm mee. Dan heb je ook al dat geaai niet, want dat vind ik vreselijk. Maar ze worden er wel heel makkelijk van.

Ik heb je niet gezien, maar wij waren er ook alleen in de middag. Ben wel meerdere kleine hondjes tegen gekomen.

En heavy, ik ben inderdaad ook benieuwd of ze haar nog net zo lief vinden als ze volwassen is. Maar volgens mij keken de mensen vooral op door onze constante aanmoediging.