Het HondenForum

In een oud topic kwam ik een Alabai tegen Ik geloof dat ik die honden stiekem een beetje eng vind. Jemig wat een kolossen. Nu heb ik er nog nooit één in het echt gezien en ik zit er ook niet om te springen. Een Mastino Napoletano vind ik ook eng.

Beide honden vind ik er onbetrouwbaar uit zien. Geen idee wat de karakters zijn maar het is puur mijn gevoel.

Voor welke rassen ga jij op een loopje? (Bij wijze van spreken)

Voor geen enkel

Alles wat grommend op ons af komt.. blaffen kan ik hebben.
Maar alles wat al zo akelig grommend dichterbij vind te moeten komen ga ik als het even kan heel snel weg van..

Geen rassen, wel individuele honden die ik als loeders beschouw.

Vlakbij smam zit een gigantische Kangal-reu op een 'verlaten' kippenboerderij achter een hekje van een kleine 2 meter hoog. Lóeien! Tegen het hek aanbeuken! Ik loop er graag voor om. Terwijl ik verder alleen heerlijke sullen van Kangals ken, maar deze is uitermate van plan zijn erf te bewaken.

Rottweilers. Ik kan ze niet lezen.
Kijken ze je aan: schijnen ze je leuk te vinden, ik zie alleen maar een enge blik.

Ik vind geen enkel ras in z'n algemeenheid eng of onbetrouwbaar.

Wel vind ik specifieke honden (die hier bijvoorbeeld in de omgeving lopen) onvoorspelbaar en daar loop ik dan ook voor om, maar dat heeft meer te maken met het goedaardige zachte ei dat ik aan de lijn heb. Niet voor mezelf. En dat is dan ook totaal niet rasafhankelijk.

Verder vind ik honden die ik niet ken met extreem lange vachten, zo'n vacht waardoor je de hele kop niet meer zien kan, wat moeilijk te lezen en daarmee wat ondoorgrondelijk.

En sommige rassen vind ik gewoon geen gezellige of vriendelijke uitstraling hebben, bijvoorbeeld de Shiba en de Thai Ridgeback.

Geen enkel ras; kijk naar de individuele hond

Pikkeneesjes.

dagmar88 schreef:Pikkeneesjes.

Die was ik vergeten, maar inderdaad:

Alles dat grommend en grauwend op ons af komt, daar loop ik graag met een grote boog omheen.

In het gebied waar ik vaak loop loopt een man met een kruising tibetaanse mastiff x boerboel.
Het dier wordt uitgelaten aan kettingen waar ik met een gerust hart een motor mee op slot zou zetten.
Hij houdt hem altijd angstvallig weg van alles en iedereen maar als hij een keer losbreekt ga ik denk ik echt wel op de loop

Lemuria schreef:Geen rassen, wel individuele honden die ik als loeders beschouw.

Dit.
Waar het paard van mijn zus staat zit een kangal teefje. Ze staat vaak rechtop de omheining om geaaid te worden en ik geef haar regelmatig wat aandacht maar ik vertrouw haar niet helemaal. Veel te stil.
En buren hebben een berner teef die al van pups af aan uitvalt naar mensen en honden, zit gelukkig vrij goed appèl op maar ik kom ze liever niet los tegen.

Dwergteckels.

Ik vind geen enkele eng, maar heb wel een heilig respect voor sommige rassen. Juist omdat ik weet hoe ze normaal gesproken in elkaar steken.

De Fila, bijvoorbeeld.
En sommige zeer zelfstandig werkende berghonden.

Rottweilers vind ik ook lastig te lezen, terwijl ik ze toch vrij goed ken. Maar ik ben er niet bang voor.

Dienst honden en dan natuurlijk de bijtende versie....

Rottweilers vind ik geweldig, hoe kunnen die nou eng kijken?
O herders en dobbersmans ben ik niet zo weg van.
Hoe groter, hoe lomper, hoe beter! Niet alleen uiterlijk maar ook karakter, ik hou van lompe honden, die tegen een stootje kunnen, ik hou niet van softies.

Ik kan de houding van grotere honden met een steving karakter ook veel beter lezen, misschien dat ik ze daarom niet eng vind.

samantha! schreef:In het gebied waar ik vaak loop loopt een man met een kruising tibetaanse mastiff x boerboel.
Het dier wordt uitgelaten aan kettingen waar ik met een gerust hart een motor mee op slot zou zetten.
Hij houdt hem altijd angstvallig weg van alles en iedereen maar als hij een keer losbreekt ga ik denk ik echt wel op de loop

Mijn god, dat lijkt me ook een horror kruising!

GrethavW schreef:

samantha! schreef:In het gebied waar ik vaak loop loopt een man met een kruising tibetaanse mastiff x boerboel.
Het dier wordt uitgelaten aan kettingen waar ik met een gerust hart een motor mee op slot zou zetten.
Hij houdt hem altijd angstvallig weg van alles en iedereen maar als hij een keer losbreekt ga ik denk ik echt wel op de loop

Mijn god, dat lijkt me ook een horror kruising!

Ja, hoe verzinnen ze het
Hij is wel indrukwekkend hoor, maar wat moet je ermee vraag ik me af...

Rottweilers. Ik kan ze maar lastig lezen.

Bouviers. Van vroeger denk ik want ik zie ze zelden. En die paar die ik kende waren oke. En toch ga ik bouviers uit de weg.

Izzie_Anneke schreef:Bouviers. Van vroeger denk ik want ik zie ze zelden. En die paar die ik kende waren oke. En toch ga ik bouviers uit de weg.

M'n oom heeft altijd Bouviers gehad Carlo 1, Carlo 2, Carlo 3 en Carlo 4. Tja, hij vergist zich nooit als hij z'n hond roept, laten we het daarop houden. Ik kan ze wel waarderen. Bloedserieus en hard voor zichzelf, maar als ze eenmaal in de speel-modus zitten zijn ze hilaaaarisch. Net gigantische puppen.

Dogo Argentino's. Die witte enge monsters. Verder ben ik niet gecharmeerd van Amstaffs die ik niet ken.
Oh en op de KC loopt een GIGANTISCHE Engelse Mastiff reu die het op Murdock heeft voorzien... als die blaft trilt de vloer.

Ik ben 1 keer een Alabai tegen gekomen, het beest werd aan een paaltje geknoopt toen ze ons aan zag komen lopen, anders kon ze hem niet houden... nou ik liep graag een grote boog om die hond heen

En een maand geleden stond er een kuvasz mijn honden te provoceren, in geen velden of wegen een baas te bekennen, nou dan voel ik mij niet zo stoer meer hoor... meer ook omdat ik mijn eigen honden dan wil beschermen

Sowieso alle loslopende grotere honden die lijken met een verkeerde intentie te naderen vind ik 'eng'.

Kleine hondjes, omdat ik bang ben om er op te gaan staan .

yodi schreef:Kleine hondjes, omdat ik bang ben om er op te gaan staan .

Oh jezes ja. Als ik bij m'n moeder door het huis loop, heb ik altijd m'n ogen naar de grond. Want 2 Chihuahua's. Ik vind het maar niks. Izzy zie ik niet snel over het hoofd en als ik daar per ongeluk tegenaan stomp, kijkt ze nog niet op, maar die kleintjes...Ik voel die kippenbotjes bij wijze van al onder m'n voeten breken

De stille ongeacht wat voor ras, daar let ik extra op ik had ze ook en ken ze de schreeuwers ben ik niet zo bang voor

In principe geen enkele, maar een grommend en blaffend hondje heb ik liever dan een grommende trekkende stafford met moordlustige blik. Die kwam ik pas tegen hier in de buurt en wat was ik blij dat ie aangelijnd was... ik denk echt dat Madison anders opgegeten was.

Vind geen enkele ras eng, wel kijk ik uit voor sommige individuele honden. Dit alleen al vanwege de houding/uitstraling. Zeker terrein honden aan een ketting loop ik met een zo ruim mogelijke boog omheen.

Echt bang niet. Als het moet dan moet het, maar voor vooral Rottweilers loop ik om. Daar heb ik inmiddels zulke slechte ervaringen mee dat ik zelfs pups uit de weg ga. Ik kijk wel naar ze want ik vind ze wel prachtig. Beetje tegenstrijdig. Ik heb er ook 1 gehad (nou ja geen echte), en ik had een zeer diepe band met hem. Ik heb er een haat liefdes verhouding mee

Poolhonden en Japanners ga ik ook het liefst uit de weg. Ik kan ze niet lezen en daardoor vertrouw ik ze gewoon niet.

Verder laat ik lekker honden met rust. Ik ben niet zo ik moet jou aaien type, behalve bij Staffords en aanverwanten. Die kan ik niet voorbij lopen

Geen. Ik loop wel vaak om voor Jack Russels en 'stoere' honden met 'stoere' bazen.

Ik ben meer op mijn hoede bij 'krachtige' rassen zoals pitbull/stafford/bullmastiff/Amerikaanse bulldog eetc.
Het liefst vermijd ik dat volledig, maar soms heb je er exemplaren tussen zitten die wel vriendelijk zijn. Als ik dat zie aan de houding van hond/baasjes dan loop ik niet om.