Het HondenForum

Oooh nee, dat is geen labrador

Oké, de kruising dan. Want het is tenslotte niet erkend en inderdaad gekruist met Weimeraner.

Maar toch, ik kwam er gister één tegen. Met die mensen zitten kletsen en ben geïnteresseerd geraakt. Wát een leuke mooie en atletische hond was dat! Ontzettend vriendelijk!

Goed, wie weet mij meer te vertellen? Ik weet dat het niet erkend is etc en dat het eigenlijk gewoon een kruising is. Maar goed, ik had ze nog nooit eerder gezien en ik ben stiekem wel een beetje verliefd.

Voor degene die ze ook nog nooit heeft gezien, foto:

Wat een aparte kruising! Je kunt wel duidelijk zien dat het lichaam van de Weim niet echt meegekomen is
Leuke hond wel!

Die ik ken zijn allemaal erg chago;p en sowieso vind ik ze lelijk haha. Weim is veel mooier en leuker;p

Ziet er leuk uit maar het is geen Labrador

Ik heb er eens een artikel over gelezen er mankeerde wat aan de hond ivm het kruisen..... misschien weet iemand hier meer over? (ik zal het eens opsnorren)

Is toch niet moeilijk. Je zoekt iemand met een weimaraner en een met een labrador en hups, je hebt een blauwe labrador/weimaraner kruising. Weer goed voor de broodfok en zo.

Neeltje schreef:Is toch niet moeilijk. Je zoekt iemand met een weimaraner en een met een labrador en hups, je hebt een blauwe labrador/weimaraner kruising. Weer goed voor de broodfok en zo.

Precies, ken iemand die een dekreu heeft, en zij werd benaderd door iemand met een weimeraner
Ze had ook die blauwe/zilverachtige honden gezien en wilde dat graag gaan fokken

Ik vind ze lelijk

Waar slaat het nou weer op dat het gelijk broodfok moet zijn.

Bij de lab was er vroeger alleen de zwarte, pas daarna werd blond erkend en gefokt, toen pas bruin en nu in Amerika dus blauw. Door het inkruisen van iets anders ja maar goed. Wat is daar nou perse gelijk fout aan?? Zeker als het door goede fokkers gedaan wordt, die letten op gezondheid en anatomie, is daar toch niks mis mee?

http://www.eikehof.be/hondenfokkerij/ra ... retriever/

_Inge_ schreef:Die ik ken zijn allemaal erg chago;p en sowieso vind ik ze lelijk haha. Weim is veel mooier en leuker;p

Labradors zijn juist vrolijk, dus dan moet dat chagrijnige gedrag toch echt ergens anders vandaan komen.

Ik vind ze wel mooi! Al mag de kruising wat mij betreft wel wat atletischer gebouwd zijn. Ik zou qua uiterlijk eerder voor een Weim gaan of een werklijn labrador.

Als het gedaan is met de gezondheid en anatomie van beide dieren op het oog, en als het doel verbetering (in de zin van: gezondheid) is kan ik er echt niks op tegen hebben. Het hangt af van het doel en het vooronderzoek. Dat heeft i.m.o. geen drol met broodfok te maken.

Cleva schreef:

Sulluna schreef:Waar slaat het nou weer op dat het gelijk broodfok moet zijn.

Bij de lab was er vroeger alleen de zwarte, pas daarna werd blond erkend en gefokt, toen pas bruin en nu in Amerika dus blauw. Door het inkruisen van iets anders ja maar goed. Wat is daar nou perse gelijk fout aan?? Zeker als het door goede fokkers gedaan wordt, die letten op gezondheid en anatomie, is daar toch niks mis mee?

http://www.eikehof.be/hondenfokkerij/ra ... retriever/

Sterker nog, uitkruisen met een ander ras om de populatie gezonder te maken is nogal in de mode.

En, is dat iets positiefs of niet?

In sommige gevallen vind ik dat namelijk wel positief. Of dat in dit geval ook zo is, weet ik niet. Vandaar het topic met vragen, want ik ben oprecht geïnteresseerd

Bij ons in de buurt loopt er zo een rond, hij is echt lief naar mensen maar naar andere honden is hij totaal een klootzak (heeft Loki ook al een paar keer willen grijpen en nog 3 andere honden uit de buurt).

Ik vroeg eerst ook of het kruising was maar nee volgens hun een echte zilveren labrador.. juist ja, nou ja goed.

Frolic schreef:
De Eikehof staat op verschillende lijsten met broodfokkers.

Ik vind de hond trouwens ook niet mooi. Doe mij de Weimaraner maar.

Dat weet ik, daar ging het mij niet om. Het ging mij om het stukje tekst van de kleuren van de lab. Daar hebben zij een andere bron voor gebruikt, alleen die is in het Engels, vandaar dat ik voor het gemak even deze link neer zette.

Hailfall schreef:Bij ons in de buurt loopt er zo een rond, hij is echt lief naar mensen maar naar andere honden is hij totaal een klootzak (heeft Loki ook al een paar keer willen grijpen en nog 3 andere honden uit de buurt).

Ik vroeg eerst ook of het kruising was maar nee volgens hun een echte zilveren labrador.. juist ja, nou ja goed.

In Amerika is deze kleur inmiddels erkend, en mag het dus een zilveren lab genoemd worden. In Nederland is de kleur niet erkend en spreek je dus van een kruising. Maar, mochten zij de hond van een fokker uit Amerika hebben.. Zit er dus gewoon een stamboom etc bij. Het percentage lab is veel hoger dan de weimaner daar, en dus kan je op zich wel spreken van een lab dan.

Sulluna schreef:Waar slaat het nou weer op dat het gelijk broodfok moet zijn.

Bij de lab was er vroeger alleen de zwarte, pas daarna werd blond erkend en gefokt, toen pas bruin en nu in Amerika dus blauw. Door het inkruisen van iets anders ja maar goed. Wat is daar nou perse gelijk fout aan?? Zeker als het door goede fokkers gedaan wordt, die letten op gezondheid en anatomie, is daar toch niks mis mee?

http://www.eikehof.be/hondenfokkerij/ra ... retriever/

Ik denk ook eerder aan broodfok, omdat de nadruk zo ligt op het kleurtje, niet op rasverbetering. Wil niet zeggen dat het altijd broodfok is hoor

@_Leonie: Vind je labradors vrolijk? Ik vind er echt veel vervelende honden tussen zitten

Ik dacht dat het ging om het verminderen van kanker binnen het ras. Wat mij wel opvalt, is dat de honden die ik online vind minder atletisch gebouwd zijn dan de hond die ik gister zag. Ik was echt heel rank, beetje vergelijkbaar als de werklijn van de lab.

veertje schreef:
@_Leonie: Vind je labradors vrolijk? Ik vind er echt veel vervelende honden tussen zitten

Ik ken geen vervelende Labradors met een chagrijnig karakter, nee. En er zijn er behoorlijk wat in de buurt. Vervelend als in 'plaat voor de kop' wel, maar niet dat ze chagrijnig en kortaf zijn. Maar kan toeval zijn, maar denk dan dat dat meer het individu is dan dat Labradors chagrijnig zijn.

Sulluna schreef:
In Amerika is deze kleur inmiddels erkend, en mag het dus een zilveren lab genoemd worden. In Nederland is de kleur niet erkend en spreek je dus van een kruising. Maar, mochten zij de hond van een fokker uit Amerika hebben.. Zit er dus gewoon een stamboom etc bij. Het percentage lab is veel hoger dan de weimaner daar, en dus kan je op zich wel spreken van een lab dan.

Nee komt van een Duitse fokker, dat zeiden ze ook heel trots. Waren onervaren hondenmensen en dan gelijk zo'n hond was misschien iets te veel voor hun en hij is nu nog steeds niet echt onder controle.
Ze hebben gelukkig nu wel geleerd dat het lopen met een flexi niet handig is met die hond..

Maar op zich, wat is er mis met het fokken van een leuk kleurtje in een ras als er géén nadelige gezondheid bij komt? Maar ook geen positieve. Ik zie dan eigenlijk alsnog niet echt een probleem. Als er vraag naar een bepaalde kleur is en door middel van inkruisen ook mogelijk is zónder daarbij de gezondheid te verlagen.. Ik zou zeggen, prima toch?

Nu weet ik niet of dit bij deze labs ook zo is hoor, ik vraag het mij wel af. Op de Amerikaanse site van de fokker die ik vond ( zo even het linkje zoeken, zit op werk) stond elk geval dat het risico op kanker werd verlaagd met het inkruisen en dat zij daarmee ook een kleur kregen wat populair is. Naar mijn idee, als dit waarheid is, is het dan een plus plus situatie. Grote bloedlijnen, betere gezondheid en een mooie kleur.

Maar nogmaals, ik ken deze honden niet. Het is vrij nieuw en ik heb er dus maar één in het echt gezien. Ik heb het overigens dus wel over de honden mét stamboom, dus daar zal je flink wat geld voor moeten betalen wat ik al zo zag. Maar, dat is dus mijn vraag, ik hoop dat er dan dus goed is nagedacht over de autonomie en gezondheid en dat de kleur een leuke pluspunt erbij was.

Overigens weet ik niks over het karakter van deze honden en in hoeverre die op de lab of weimeraner lijkt.

Célie schreef:
Maar wat voor stamboom zit erbij dan?

De AKC (de Amerikaanse kennelclub) heeft de kleur grijs erkend. Labradors met een AKC stamboom, die in Nederland geïmporteerd worden, kunnen naar het NHSB (Nederlands Honden Stamboek) worden overgeschreven. De Raad van Beheer liet ons weten op grond van het K.R. (kynologisch reglement) geen mogelijkheden te zien om de registratie van 'zilveren Labradors' in het stamboek te voorkomen.
Wanneer u een zilvergrijze Labradorpup aanschaft, geboren uit ouderdieren die geïmporteerd zijn, zal deze waarschijnlijk een stamboom krijgen van de Raad van Beheer. Hierop zal echter vermeld staan, dat de hond een 'niet erkende kleur' (NEK) heeft. Mocht u een tentoonstelling willen bezoeken, dan zal uw hond door de keurmeester gediskwalificeerd worden, of een ongunstige beoordeling krijgen vanwege een van de rasstandaard afwijkende vachtkleur.
In het KR van de Raad van Beheer is geregeld dat nakomelingen van ouderdieren, waarbij als vachtkleur NEK op de stamboom staat vermeld, niet ingeschreven kunnen worden in het NHSB. Met andere woorden deze nakomelingen krijgen geen stamboom.

( Even opgezocht bij raad van beheer)

Sulluna schreef:Maar op zich, wat is er mis met het fokken van een leuk kleurtje in een ras als er géén nadelige gezondheid bij komt? Maar ook geen positieve. Ik zie dan eigenlijk alsnog niet echt een probleem. Als er vraag naar een bepaalde kleur is en door middel van inkruisen ook mogelijk is zónder daarbij de gezondheid te verlagen.. Ik zou zeggen, prima toch?

Nu weet ik niet of dit bij deze labs ook zo is hoor, ik vraag het mij wel af. Op de Amerikaanse site van de fokker die ik vond ( zo even het linkje zoeken, zit op werk) stond elk geval dat het risico op kanker werd verlaagd met het inkruisen en dat zij daarmee ook een kleur kregen wat populair is. Naar mijn idee, als dit waarheid is, is het dan een plus plus situatie. Grote bloedlijnen, betere gezondheid en een mooie kleur.

Maar nogmaals, ik ken deze honden niet. Het is vrij nieuw en ik heb er dus maar één in het echt gezien. Ik heb het overigens dus wel over de honden mét stamboom, dus daar zal je flink wat geld voor moeten betalen wat ik al zo zag. Maar, dat is dus mijn vraag, ik hoop dat er dan dus goed is nagedacht over de autonomie en gezondheid en dat de kleur een leuke pluspunt erbij was.

Overigens weet ik niks over het karakter van deze honden en in hoeverre die op de lab of weimeraner lijkt.

het grote risico op kanker van de.. labrador? Is dat zo enorm dan? Ik ken toch best wat Labradors en ja er gaat er weleens een dood aan kanker natuurlijk, maar in mijn ogen niet extreem veel. En vaak zijn het dan ook al wel echt oudere honden (van boven de 10 sowieso).

Sulluna schreef:

Cleva schreef:

Sulluna schreef:Waar slaat het nou weer op dat het gelijk broodfok moet zijn.

Bij de lab was er vroeger alleen de zwarte, pas daarna werd blond erkend en gefokt, toen pas bruin en nu in Amerika dus blauw. Door het inkruisen van iets anders ja maar goed. Wat is daar nou perse gelijk fout aan?? Zeker als het door goede fokkers gedaan wordt, die letten op gezondheid en anatomie, is daar toch niks mis mee?

http://www.eikehof.be/hondenfokkerij/ra ... retriever/

Sterker nog, uitkruisen met een ander ras om de populatie gezonder te maken is nogal in de mode.

En, is dat iets positiefs of niet?

In sommige gevallen vind ik dat namelijk wel positief. Of dat in dit geval ook zo is, weet ik niet. Vandaar het topic met vragen, want ik ben oprecht geïnteresseerd

Ja, heel positief als je het mij vraagt....zouden er is meer moeten gaan doen

sbientje schreef:

Sulluna schreef:Maar op zich, wat is er mis met het fokken van een leuk kleurtje in een ras als er géén nadelige gezondheid bij komt? Maar ook geen positieve. Ik zie dan eigenlijk alsnog niet echt een probleem. Als er vraag naar een bepaalde kleur is en door middel van inkruisen ook mogelijk is zónder daarbij de gezondheid te verlagen.. Ik zou zeggen, prima toch?

Nu weet ik niet of dit bij deze labs ook zo is hoor, ik vraag het mij wel af. Op de Amerikaanse site van de fokker die ik vond ( zo even het linkje zoeken, zit op werk) stond elk geval dat het risico op kanker werd verlaagd met het inkruisen en dat zij daarmee ook een kleur kregen wat populair is. Naar mijn idee, als dit waarheid is, is het dan een plus plus situatie. Grote bloedlijnen, betere gezondheid en een mooie kleur.

Maar nogmaals, ik ken deze honden niet. Het is vrij nieuw en ik heb er dus maar één in het echt gezien. Ik heb het overigens dus wel over de honden mét stamboom, dus daar zal je flink wat geld voor moeten betalen wat ik al zo zag. Maar, dat is dus mijn vraag, ik hoop dat er dan dus goed is nagedacht over de autonomie en gezondheid en dat de kleur een leuke pluspunt erbij was.

Overigens weet ik niks over het karakter van deze honden en in hoeverre die op de lab of weimeraner lijkt.

het grote risico op kanker van de.. labrador? Is dat zo enorm dan? Ik ken toch best wat Labradors en ja er gaat er weleens een dood aan kanker natuurlijk, maar in mijn ogen niet extreem veel. En vaak zijn het dan ook al wel echt oudere honden (van boven de 10 sowieso).

Labrador zijn bekend met hun verhoogde kans op kanker ja.. Gemiddeld 3 keer hogere kans op bijv huidkanker dan een andere type hond.


https://www.nlv.nu/rasengezondheid/meldingkanker.php
http://www.kankerbijdieren.nl/mastocytomen

Nanna schreef:

Sulluna schreef:Maar op zich, wat is er mis met het fokken van een leuk kleurtje in een ras als er géén nadelige gezondheid bij komt?

Het kleurtje zelf zal wel niet zorgen voor een slechtere gezondheid maar wel de enorme vraag van het publiek. Mensen die graag centen binnenharken gaan dan alleen maar naar kleur kijken en dan komt de ellende om de hoek loeren.

ja, als je het zo bekijkt.. Dat klinkt inderdaad logisch! Was ook meer een intresse vraag hoor.

Er wordt aangegeven dat de kans op kanker met deze inkruising dus wordt verkleind. Maar ik zoek de link die ik thuis had gevonden met een heel artikel. Maar kan hem zo even niet vinden, heb hem thuis nog wel liggen sowieso.

Sulluna schreef:

sbientje schreef:

Sulluna schreef:Maar op zich, wat is er mis met het fokken van een leuk kleurtje in een ras als er géén nadelige gezondheid bij komt? Maar ook geen positieve. Ik zie dan eigenlijk alsnog niet echt een probleem. Als er vraag naar een bepaalde kleur is en door middel van inkruisen ook mogelijk is zónder daarbij de gezondheid te verlagen.. Ik zou zeggen, prima toch?

Nu weet ik niet of dit bij deze labs ook zo is hoor, ik vraag het mij wel af. Op de Amerikaanse site van de fokker die ik vond ( zo even het linkje zoeken, zit op werk) stond elk geval dat het risico op kanker werd verlaagd met het inkruisen en dat zij daarmee ook een kleur kregen wat populair is. Naar mijn idee, als dit waarheid is, is het dan een plus plus situatie. Grote bloedlijnen, betere gezondheid en een mooie kleur.

Maar nogmaals, ik ken deze honden niet. Het is vrij nieuw en ik heb er dus maar één in het echt gezien. Ik heb het overigens dus wel over de honden mét stamboom, dus daar zal je flink wat geld voor moeten betalen wat ik al zo zag. Maar, dat is dus mijn vraag, ik hoop dat er dan dus goed is nagedacht over de autonomie en gezondheid en dat de kleur een leuke pluspunt erbij was.

Overigens weet ik niks over het karakter van deze honden en in hoeverre die op de lab of weimeraner lijkt.

het grote risico op kanker van de.. labrador? Is dat zo enorm dan? Ik ken toch best wat Labradors en ja er gaat er weleens een dood aan kanker natuurlijk, maar in mijn ogen niet extreem veel. En vaak zijn het dan ook al wel echt oudere honden (van boven de 10 sowieso).

Labrador zijn bekend met hun verhoogde kans op kanker ja.. Gemiddeld 3 keer hogere kans op bijv huidkanker dan een andere type hond.


https://www.nlv.nu/rasengezondheid/meldingkanker.php
http://www.kankerbijdieren.nl/mastocytomen

ja en hoe groot is die kans op huidkanker dan? dat is maar 1 soort he.. Niet dat het niet erg is hoor, ik wist dat overigens ook niet, weer wat geleerd

Nanna schreef:

Sulluna schreef: Er wordt aangegeven dat de kans op kanker met deze inkruising dus wordt verkleind.

Verkooppraatje. De F1 zal heus wel beschikken over de 'hybrid vigour' maar als je het dan terugbrengt in de populatie en dan alleen maar op kleur gaat selecteren ben je in no time kilometers verder van huis dan waar je begon.

Oh, dat geloof ik direct. Ik heb werkelijk geen idee. Ik ben wel benieuwd hoe dit zich zal ontwikkelen elk geval. Wie weet heb je over X aantal jaar naast zwart, blond en bruin ook grijs ( en las nu zelfs dat er ook champagne kleur is al). Ik heb ook geen idee of er bij anderen kleuren ook meer motivatie was dan alleen de kleur. Bruin is ook nog niet zo lang een labrador kleur, zag ik al.

De labrador retriever of kortweg labrador is een hondenras dat afstamt van de St. Johns-hond. Dat ras is vanaf midden 19e eeuw in Engeland gekruist met een aantal andere rassen, zoals de Gordon setter, de Spaniël, de Flatcoated retriever en de Chesapeake Bayretriever.

Vroeger waren de labradors hoofdzakelijk zwart; blond kwam ook wel voor maar in véél mindere mate. In de jaren 70 werd de blonde kleur pas populair. Bruin werd gezien als een 'fout' en is pas vele jaren later als raskenmerkend toegevoegd aan de rasstandaard.

Overigens ben ik gewoon geintresseerd omdat ik een leuke hond tegen kwam en er eigenlijk bijna niets van af wist. Vandaar het topic. Niet omdat ik er één graag zou willen. Ik blijf lekker bij de buitenlandse asielhondjes.

Maar ik leer graag, zéker wanneer het gaat over honden die ik leuk vind

Nanna schreef:

Sulluna schreef:Bruin is ook nog niet zo lang een labrador kleur, zag ik al.

Jawel hoor. Het is alleen plotseling mateloos populair geworden. Iedereen most opeens een bruine.
En dan heb je altijd fokkers die verder nergens naar kijken maar lekker bruin x bruin doen want dan heb je 100% bruine pups.

Aah oke, dat wist ik niet Ik las dat het pas later een erkende kleur was. Ja, het is zeker een populaire kleur denk ik.. Ik zie hier bijna alleen maar bruine lopen.

Aaah oke, kijk zie je.. Weer wat geleerd

Bruin kwam al wel voor, maar was niet erkend. En wat er vaak gebeurd met niet erkende kleuren, is dat ze spontaan uit een nest verdwijnen. Zo bestaan er ook blauwe Duitse Herders, nog nooit in het echt gezien en ook nooit gehoord dat een fokker die in het nest had tot een paar weken geleden een fokker er 3 in een nest had zitten. En er gewoon open over spreekt en foto's plaatst. Het is zeldzaam en een NEK, maar dit is de eerste fokker die ik ken (en de meeste in mijn omgeving) die die pups laat leven en die dus gewoon verkocht zijn.

Over de grote kans op kanker, is dat bij de stamboomdieren alleen of alle lookalikes en stamboomhonden bij elkaar? Die laatste vind ik niet zo'n betrouwbare bron, als er geen onderscheid gemaakt wordt. (ik krijg de links niet geopend, dus dat probeer ik straks nog even)

Nieuw bloed vind ik slim, maar met zo'n kleur gaan ze juist weer op die kleur fokken vaak, wat de situatie weer veel slechter maakt. Dus nee, ik ben niet voor fokken op kleur.

Een kennis van ons heeft een silver labje en een charcoal labje ,beide komen uit Amerika.
Zijn wel vriendelijke honden , enkel de charcoal is erg angstig.