Het HondenForum

Ik zit met een dilemma waar ik niet uit geraak

De fokker waar Nisha vandaan komt heeft nu een nest van ouders waar ik zou graag een pup van zou willen
de vader is Nisha haar vader, de moeder niet maar wel een hele mooi teef ook

Pups mogen nu van nest

Moest Kenji niet ziek zijn had ik er 1 tje genomen zodat Nisha en de pup samen konden opgroeien, Nisha is 17 maanden
en vind haar leeftijd ideaal om er een pup bij te zetten.

Kenji is achteruit aan gaan, tumor groter aan worden en hij zal niet lang meer leven

Kan ik het dan wel maken om er nu een pup bij te zetten?

Gaat hij dat aan kunnen, ik veronderstel dat de pup meer met Nisha zal optrekken en hem met rust zal laten

Ook moet ik eerlijk toegeven dat ik niet met 1 hond achter wil blijven en als hij er niet meer is het niet echt zie
zitten om dan maanden te wachten tot er weer terug een nest van die fokker is en dan nog de vraag of ze dan
net nest heeft van de ouders die ik wil

Kweet dus niet goed of ik er goed aan doe om het door te zetten nu hij zo ziek is

Heb die vraag aan de dierenarts gesteld en ze zei dat hij er geen last van zou hebben omdat de pup met nisha zal spelen,
omdat nisha dan afgeleid word zal ze hem minder lastig vallen en kan hij meer rusten

Daarom mijn vraag, heeft iemand van jullie het al gedaan, een pup bij een terminale hond gezet?

nee nooit gedaan en ik zal het niet doen ook.
ik besteed mijn aandacht dan liever aan de hond die ik binnen afzienbare tijd kwijtraak omdat ik vind dat ie recht heeft op die onverdeelde aandacht.

maar dat ben ik.
er zullen vast mensen zijn die het anders doen en als jij die pup erbij wil zetten dan doe je dat toch gewoon

Nee. Ik vind het ook behoorlijk egoïstisch overkomen.

Nou ja, terminaal waren mijn jongens niet toen ik een jaar geleden Fitz als pup er bij nam. Maar wel oud. Oud oud. En twee van de drie waren nog volle reuen. Van een flink kaliber.
En daar heb ik een belgische herder baby van 8 week bij gegooid...
Ondanks wat zorgen op dit gebied is er nooit een onvoltogen woord gevallen tussen mijn, nu 3, intacte reuen.

Het hangt ook van je jonge hond af, mijns inziens. En de relatie tussen haar en je oudje. Is zij zijn teef?
Hebben ze een hechte interactie die een pup zal verstoren?
Mijn jongens hadden elkaar, en waren nu niet bijzonder gehecht aan mijn jonge teef Maddie.

Zou je de pup van jouwe keuze niet een middagje op bezoek kunnen vragen?
Fokker er gewoon bij, als socialisatie bezoekje. Daar zou je ook vast een hoop aan af kunnen lezen.

Veel succes met je keuze!

En juist die voorwaarden maken het ingewikkeld. Als de pup er eenmaal is en die valt de zieke hond wel heel erg lastig?
Gesleep met die pup?

Ik zou beide mijn onverdeelde aandacht willen geven. Eerst mijn oudje en vervolgens de pup. Ook om de emoties bij mezelf in evenwicht te houden. Je denkt misschien dat dit een once in a lifetime mogelijkheid is, maar misschien is dat helemaal niet zo. En komt er nog eens zo'n nestje met een misschien nog leukere teef...

Ligt heel erg aan je hond en wat die mentaal nog aan kan. Dat kun jij het beste beoordelen.

Nerazi schreef:Nee. Ik vind het ook behoorlijk egoïstisch overkomen.

Weet ik niet.Ts denkt er goed over na, daar spreekt liefde uit voor haar honden.
En net zo als dat oudje-lief zijn laatste aandacht verdient, verdient haar jonge hond het om niet achter te blijven als enige, terwijl ze, naar ik aanneem, nooit enige hond is geweest. Het een sluit het ander niet per definitie uit...

Nu is er een pup uit een gewenste combinatie. Te vroeg? Allicht.
Maar het leven is niet altijd zo strak gepland als handig is.

Kan je geen puppenren neerzetten, zodat de pup wel kan spelen en je oudje niet lastigvalt wanneer die wakker is. Mijn oudjes slapen in de bench dus dan gaat daar het deurtje dicht en kan pup geen kwaad.

Het lijkt mij heel erg afhangen van de oudere hond of hij bv van zichzelf al een hekel aan pups heeft.
Heeft de oude hond normaal gesproken geen moeite met andere honden / pups en jij kan het verder in goede banen
leiden zodat hij niet steeds wordt lastig gevallen door de pup, dan zie ik geen probleem.
Maar dat ligt m.i. dus aan het karakter van de oude hond en je eigen kunnen om het in goede banen de leiden.

Ik ben het met Nana en Cleva eens.
Goed opletten dat de pup de zieke niet lastig valt.

Kayltje schreef:

Nerazi schreef:Nee. Ik vind het ook behoorlijk egoïstisch overkomen.

Weet ik niet.Ts denkt er goed over na, daar spreekt liefde uit voor haar honden.
En net zo als dat oudje-lief zijn laatste aandacht verdient, verdient haar jonge hond het om niet achter te blijven als enige, terwijl ze, naar ik aanneem, nooit enige hond is geweest. Het een sluit het ander niet per definitie uit...

Nu is er een pup uit een gewenste combinatie. Te vroeg? Allicht.
Maar het leven is niet altijd zo strak gepland als handig is.

Ik vind dat een groot verschil zit tussen een oude hond en een terminale hond. Als TS bedoelt dat ze gewoon een oude hond heeft die waarschijnlijk niet meer heel lang zal leven zie ik het probleem ook niet zo. Ik vind dat een dier gewoon een rustig eind verdient, en niet plaats moet maken voor een kleine drukte maker want de baas wilt niet langer wachten. Voor mij zouden die paar maanden wachten op een andere pup niet uitmaken als ik daarmee mijn hond een rustig einde kan geven.

Nerazi schreef:

Kayltje schreef:

Nerazi schreef:Nee. Ik vind het ook behoorlijk egoïstisch overkomen.

Weet ik niet.Ts denkt er goed over na, daar spreekt liefde uit voor haar honden.
En net zo als dat oudje-lief zijn laatste aandacht verdient, verdient haar jonge hond het om niet achter te blijven als enige, terwijl ze, naar ik aanneem, nooit enige hond is geweest. Het een sluit het ander niet per definitie uit...

Nu is er een pup uit een gewenste combinatie. Te vroeg? Allicht.
Maar het leven is niet altijd zo strak gepland als handig is.

Ik vind dat een groot verschil zit tussen een oude hond en een terminale hond. Als TS bedoelt dat ze gewoon een oude hond heeft die waarschijnlijk niet meer heel lang zal leven zie ik het probleem ook niet zo. Ik vind dat een dier gewoon een rustig eind verdient, en niet plaats moet maken voor een kleine drukte maker want de baas wilt niet langer wachten. Voor mij zouden die paar maanden wachten op een andere pup niet uitmaken als ik daarmee mijn hond een rustig einde kan geven.

ik ga ook uit van wat er gesteld wordt: terminaal.
dat is iets anders dan gewoon een oude hond, die het zelfs misschien nog wel leuk vindt zo'n pup in huis.

en ja, ik geef heel veel aandacht aan een pup, sowieso aan een hond die er net is en die aandacht zou mijn terminale ouwetje dan tekort komen.
iedereen moet gewoon zelf weten hoe ie met zijn honden omgaat en ik doe het zo

Als jij genoeg tijd en ruimte hebt om indien nodig de boel te scheiden, zie ik het probleem niet.

Tuurlijk verdient de oude hond aandacht, maar dat hoeft toch niet de hele dag, net als een pup dat niet de hele dag hoeft te krijgen
Mensen die meerdere honden hebben, moeten ook hun aandacht verdelen.

Het zal alleen meer energie van jezelf vragen

Ja hoor zet er gewoon een pup bij. Als je die pup had lopen en daarna die andere kanker kreeg had je toch ook die pup niet weggedaan.?
Al dat trutterige gezeik met honden , die zitten er niet mee dat ze doodgaan en ook iet of ze een knuffeltje of koekkie meer of minder krijgen.

Een oude hond hoort ook geen overdreven last te hebben van een pup als ie niet terminaal is.
Dus als je dat kunt regelen, gewoon doen.

schelsey schreef:Moest Kenji niet ziek zijn had ik er 1 tje genomen zodat Nisha en de pup samen konden opgroeien, Nisha is 17 maanden
en vind haar leeftijd ideaal om er een pup bij te zetten.

Dat is vast heel individueel, maar mij lijkt 17 maanden helemaal niet een ideale leeftijd om er een pup bij te zetten. Misschien is Nisha heel makkelijk hoor, maar in principe is ze nog niet af (voor zover een hond ooit af kan zijn natuurlijk) en lijkt mij er een beste kans inzitten dat terwijl jij je aandacht aan de pup geeft de 17m oude hond gebruik gaat maken van de ruimte die vrijkomt. Zou mijn keuze niet snel zijn.

Wat ik me afvraag: hoe gaat Kenji om met drukte in huis? Mijn oudje (Mister) is nog heel fief, maar hij kan slecht tegen een hoop drukte. Toen ik hier een derde hond woonde (opvanger Tisbee) en nummer twee en drie elkaar nogal eens versterkten in hun enthousiasme kon mijn oudje daar erg slecht tegen. Hij was daardoor eigenlijk continu overprikkeld en kon de minste drukte niet meer hebben. Toen Tisbee geplaatst was viel er direct een flinke last van Mister's schouders af en werd hij weer véél rustiger. Dus dat lijkt me ook iets om te overwegen.

Mij zou het overigens niet lukken om genoeg aandacht te hebben voor een terminale hond, een puber én een pup en daarom zou ik het dus niet doen.

Jongste is 17 maanden? Dan zou ik het ook nog niet doen. Als ik kijk hoeveel ontwikkeling Elco in de afgelopen drie maanden doorgemaakt heeft (hij is nu 20 maanden), dan ben ik blij dat ik daar alle aandacht voor had. Ik zou zeker nog een jaar, maar waarschijnlijk langer, wachten voor ik een pup erbij zou nemen. Eerst de jongste goed stabiel en uitontwikkeld tot echt volwassen hond, dan pas weer een pup. Dat zou ik doen.

Ik vind het helemaal niet egoïstisch en zeker niet als je er eerst goed over nadenkt. Zo raar is het niet dat je niet met één huisdier achter wil blijven. Ik zou persoonlijk ook geen tijd hebben voor een oude, zieke hond, één van 1,5 jaar (schei toch uit met die maanden ) en dan nog een pup. Maar als jij denkt dit voor elkaar te gaan krijgen zonder dat er een hond wat te kort komt dan zie ik het probleem niet hoor.

Zamunda schreef: Dat is vast heel individueel, maar mij lijkt 17 maanden helemaal niet een ideale leeftijd om er een pup bij te zetten. Misschien is Nisha heel makkelijk hoor, maar in principe is ze nog niet af (voor zover een hond ooit af kan zijn natuurlijk) en lijkt mij er een beste kans inzitten dat terwijl jij je aandacht aan de pup geeft de 17m oude hond gebruik gaat maken van de ruimte die vrijkomt. Zou mijn keuze niet snel zijn.

En van dittum inderdaad.

Het kan volgens mij best, maar het kost veel tijd en aandacht.
Je kunt je pup toch bijbrengen dat hij de oude zieke hond met rust laat? Valt niet mee (weet ik uit ervaring), maar het kan prima.

Toen Bronco hier kwam was hij 6 maanden, onopgevoed en al beresterk.
We hadden toen Bandit nog, een oudere Newfounlander met problemen aan zijn achterhand en rug.
Er mocht dus gewoon niet gespeeld worden. Sowieso is een Newf geen partij voor een Staff, maar in dit geval helemaal niet.

Een tijd lang voelde ik me net een politieagent, geen 10 min kon je rustig op je stoel blijven zitten.
Maar het lukt wel. Ze konden prima samen los in huis als ik thuis was en lieten elkaar met rust. (2 volle reuen)
Als ik niet thuis was, zaten ze apart.

Xena is ook oud (14) en heb er toch een pup bij genomen. Maar ik weet dat Xena weer jaren jonger wordt bij een pup in huis. Ze vind t geweldig en daarnaast heb ik nog geen beter rolmodel gevonden dan zij is. Ik ben dus echt blij dat Xygan bij Xena kon opgroeien...

Wat is terminaal?

Weekje? Twee? In dat geval zou ik de fokker vragen of de pup iets langer daar mag blijven. En dat als het ouwetje overleden is vlot halen. (na 1 a 2 dagen of zo)

Als met terminaal oud bedoeld wordt, maar niet daadwerkelijk in de laatste weken, dan zou ik niet moeilijk doen en de pup gewoon halen. Wel zou ik er heel erg bovenop zitten dat de oude niet lijdt van de pup.

Afhankelijk denk van hoe de terminale hond is. Als ik kijk naar de laatste maanden van mijn oude hond, ben ik blij dat ik hem de onverdeelde aandacht kon geven, en de ondersteuning als hij die nodig had. Hij liep niet meer makkelijk, maar wilde wel nog graag leven en dingen doen. Dat kon prima gecombineerd met de andere hond erbij, met een jonge pup erbij had ik dat niet kunnen doen.
Heb je een hond die oud is en genoeg heeft aan even behoeften doen buiten en weer binnen gaat liggen dommelen, dan is het weer een ander verhaal, vind ik.

Ik begrijp wel dat het egoistisch overkomt maar tis niet omdat kenji terminaal is dat ik een pup wil als vervanging

Zou liever hem nog heel lang bij me hebben

Maar als ik een vraag stel aan anderen en deze schrijven hun gedacht het helpt voor mij, dan lees ik dingen
dat ik denk, ja, das eigenlijk wel juist

En daarom deze vraag omdat ik maar bleef nadenken erover, ook al zegt men verstand dat het niet goed is

Dat ik men aandacht en tijd aan hem alleen moet besteden en hem niet moet opzadelen
met een pup die misschien lastig tegen hem gaat zijn, als hij zich te veel opwind of te moe word voelt
hij zich niet goed.

Dus na alles te hebben gelezen hoe jullie erover denken weet ik dat het niet eerlijk is ten opzichte van hem
en dit uit mijn hoofd moeten halen

Mijn man wil het ook niet, hij vind het niet fair tegenover Kenji

Dus ik ga deze gedachten verbannen en mijn tijd in hem steken zo lang het nog kan
en zoveel mogelijk genieten van Kenji

In ieder geval bedankt om me wakker te schudden

Een pup bij een oude hond kan best, maar een pup bij een oude zieke hond zou ik niet doen.

Hier hebben we nu een pup van 4 maanden bij 3 oude honden. Buck adoreert haar, zo lief om te zien. Zij mag alles, terwijl de andere honden niet in de buurt van z'n eten mogen komen, mag zij een stukje worst uit z'n bek pakken. Dan kijkt hij me heel blij en enthousiast aan En hij speelt met haar, heeft hij in geen jaren gedaan in huis.

Nu is Shira ook een hele bedachtzame en slimme pup. Ze is niet erg bijterig, weet goed wanneer ze moet stoppen. Ze krijgt een prima opvoeding van de 4 andere honden hier in huis, ideaal.

Xena hoeft maar te kijken en Xygan weet genoeg. Als dat echt niet werkt hoeft ze maar een lip op te trekken...t hoeft ze echt maar sporadisch en daarnaast zijn pups niet achterlijk. Zaterdag was Xena erg slecht zo slecht dat ik op t punt stond om haar in te slapen als t de volgende dag niet verbeterde... Xygan was zo voorzichtig met dr heb er helemaal niets aan hoeven doen. Hij heeft dr geen sec lastig gevallen.

Heb alles nog eens goed staan lezen en nu twijfel ik weer hoor want vandaag weer gaan kijken naar de pups
Zo moeilijk, moet ik mezelf wegcijferen en dit laten voorbij gaan of toch het doen en hopen dat
kenji zich niet gaat terugtrekken omdat hij het te veel vind

Hij kan er niets aan doen dat hij dit heeft maar ik zie er zo tegen op om alleen met Nisha achter te blijven
Als hij ingeslapen word zal de pup me voldoende kunnen afleiden dat ik er wat mee om ga kunnen, met zijn dood

Had bij Maja haar inslapen vorig jaar nog enkel kenji en het is een heel verschil als er nog maar 1 hond dan rond loopt
daarvoor bleven er nog 2 over als de 3 de werd ingeslapen.

Ben nogal flauw op dat punt en moest medicatie gaan halen om haar dood aan te kunnen
Vanaf dat Nisha hier kwam was er voldoende afleiding dat ik er niet constant aan bleef denken, aan Maja haar dood

Nisha hangt veel aan hem en volgt hem altijd, hij likt haar ogen en oren nog proper.

Maar ze begint wel hem regelmatig af te snauwen als hij iets wil pakken of naar ons toe wil komen
dan storm ze er heen en snauwt naar hem, dit doet ze pas de laatste dagen, ze is altijd bij hem nu en laat hem niet met
rust als hij in beweging is, ervoor staan springen, tegen hem opspringen

Ik probeer natuurlijk hem te helpen en kom er tussen maar ja, ze voelt dat hij achteruit aan gaan is en pakt het
over, dit is met schelsey en kenji ook gebeurd, toen schelsey op haar einde liep was kenji veel feller tegen haar
Dat is denk een normaal patroon bij een roedeltje en de hoogste in rang zwakker word

Ik weet niet hoe lang hij nog heeft, maar zo lang hij nog plezier heeft in het leven in huis en zijn
korte wandelingen vind ik niet dat ik het recht heb hem dit af te pakken.

Zijn tumor is gegroeid en limfklieren aan beide kanten heel dik geworden van zijn nek

Mijn zus had hem 2 weken niet gezien en ze zei, amai, die tumor is groot geworden maar ze zag de verkeerde
kant, dus de kant waar de limfklieren opgezet waren, toen ik de andere kant liet zien schrok ze echt
3 weken terug kon hij nog 1 uurtje wandelen, nu is hij al na 20 min buiten adem.

Hij mag zich niet opwinden want dan begint hij te hoesten, daarom dat mijn man liever wilde wachten
bang dat hij door de pup zich te veel gaat opwinden

Ze hadden me gezegd dat vanaf hij in rusttoestand onregelmatig korte ademhalingen pakt en
hijgt zonder iets te doen het tijd is om hem te laten gaan en ik denk dat dit binnen een paar weken
al zal zijn.

Ik kan natuurlijk vragen of de fokker de pup nog een maandje wil houden?
Kzal daar eens over moeten nadenken

schelsey schreef:Heb alles nog eens goed staan lezen en nu twijfel ik weer hoor want vandaag weer gaan kijken naar de pups
Zo moeilijk, moet ik mezelf wegcijferen en dit laten voorbij gaan of toch het doen en hopen dat
kenji zich niet gaat terugtrekken omdat hij het te veel vind

Hij kan er niets aan doen dat hij dit heeft maar ik zie er zo tegen op om alleen met Nisha achter te blijven
Als hij ingeslapen word zal de pup me voldoende kunnen afleiden dat ik er wat mee om ga kunnen, met zijn dood

Had bij Maja haar inslapen vorig jaar nog enkel kenji en het is een heel verschil als er nog maar 1 hond dan rond loopt
daarvoor bleven er nog 2 over als de 3 de werd ingeslapen.

Ben nogal flauw op dat punt en moest medicatie gaan halen om haar dood aan te kunnen
Vanaf dat Nisha hier kwam was er voldoende afleiding dat ik er niet constant aan bleef denken, aan Maja haar dood

Nisha hangt veel aan hem en volgt hem altijd, hij likt haar ogen en oren nog proper.

Maar ze begint wel hem regelmatig af te snauwen als hij iets wil pakken of naar ons toe wil komen
dan storm ze er heen en snauwt naar hem, dit doet ze pas de laatste dagen, ze is altijd bij hem nu en laat hem niet met
rust als hij in beweging is, ervoor staan springen, tegen hem opspringen

Ik probeer natuurlijk hem te helpen en kom er tussen maar ja, ze voelt dat hij achteruit aan gaan is en pakt het
over, dit is met schelsey en kenji ook gebeurd, toen schelsey op haar einde liep was kenji veel feller tegen haar
Dat is denk een normaal patroon bij een roedeltje en de hoogste in rang zwakker word

Ik weet niet hoe lang hij nog heeft, maar zo lang hij nog plezier heeft in het leven in huis en zijn
korte wandelingen vind ik niet dat ik het recht heb hem dit af te pakken.

Zijn tumor is gegroeid en limfklieren aan beide kanten heel dik geworden van zijn nek

Mijn zus had hem 2 weken niet gezien en ze zei, amai, die tumor is groot geworden maar ze zag de verkeerde
kant, dus de kant waar de limfklieren opgezet waren, toen ik de andere kant liet zien schrok ze echt
3 weken terug kon hij nog 1 uurtje wandelen, nu is hij al na 20 min buiten adem.

Hij mag zich niet opwinden want dan begint hij te hoesten, daarom dat mijn man liever wilde wachten
bang dat hij door de pup zich te veel gaat opwinden

Ze hadden me gezegd dat vanaf hij in rusttoestand onregelmatig korte ademhalingen pakt en
hijgt zonder iets te doen het tijd is om hem te laten gaan en ik denk dat dit binnen een paar weken
al zal zijn.

Ik kan natuurlijk vragen of de fokker de pup nog een maandje wil houden?
Kzal daar eens over moeten nadenken

Nou ga dan maar eens lekker egoistiesch zijn dan en haal die pup.
En stop met alles uit te leggen en beredeneren .

De vraag of het nog niet te vroeg is een pup bij een hond van nisha haar leeftijd

Ik denk dat het wel zal gaan, heb het nog al gedaan, een pup bij een hond gezet van 1 jaar net

schelsey schreef:De vraag of het nog niet te vroeg is een pup bij een hond van nisha haar leeftijd

Ik denk dat het wel zal gaan, heb het nog al gedaan, een pup bij een hond gezet van 1 jaar net

Heb er hier 1 van 8 maanden en 2 zussen van 5 maanden en nog 5 volwassenen waarvan de jongste 4 jaar is. Gaat gewoon goed al kost het wat meer moeite. Maar iets wat je leuk vind kost altijd moeite en tijd en soms verdriet en sjagerijn.
Gewoon doen je weet van te voren niet hoe de toekomst loopt .

malinois schreef:Xena is ook oud (14) en heb er toch een pup bij genomen. Maar ik weet dat Xena weer jaren jonger wordt bij een pup in huis. Ze vind t geweldig en daarnaast heb ik nog geen beter rolmodel gevonden dan zij is. Ik ben dus echt blij dat Xygan bij Xena kon opgroeien...

Dit hadden wij bij Tagor en Finn. Fokker van onze keuze had een nest in planning met een teef waar wij graag een pup van wilden. Tagor was 13, niet voor een pup gaan was de gok om na zijn overlijden misschien wel een jaar geen hond te hebben. Dus wel gekozen om een pup erbij te nemen en beiden zo veel mogelijk apart uit te laten.
Finn heeft maar een maand of 4 met Tagor geleefd, maar nooit eerder een pup die zo snel en makkelijk de hele nacht sliep en ruim 8 jaar later merken we nog steeds dingen op die hij van Tagor heeft over genomen.