Het HondenForum

Gisteren heb ik Izzy laten inslapen.
Ik ben nog nooit een dag zonder hond geweest van baby af aan al niet.
Gisteren helemaal alleen in huis (dochter uit logeren dit weekend) de eerste nacht zonder hond op bed.
De eerste nacht in 13 jaar zonder Izzy op bed. Niemand om verdrietig tegenaan te kruipen voor een beetje troost.
Och och wat voelde ik me alleen. Natuurlijk komt daar een groot stuk zelfmedelijden bij kijken dat weet ik heus wel.
Dapper zijn, doorzetten pffff het valt me niet mee.
Ik kan simpelweg niet de verantwoording nemen voor een "nieuwe" hond in mijn leven omdat door mijn ziekte de kans heel erg klein is dat ik er over twee jaar zelf nog ben.
Nu krijg ik van mijn ouders de volgende optie aangeboden.
Ik zou hun hondje mogen leasen. Ik leg dat even uit.
Mijn ouders hebben het hondje (zes jaar geleden) gekregen maar het valt ze best zwaar (moeder in rolstoel) ze zijn beiden eind 70 jaar en vooral in de winter vind mijn vader het niet altijd makkelijk om de hond uit te laten. Zijn rug en heupen zijn versleten en hij heeft vaak veel pijn. Het hondje logeert vaker bij mij vooral met slecht weer en in slechte periodes van (pijn) van mijn vader) en voelt zich hier prima thuis heeft zijn eigen speeltjes en plekjes. Bij mijn ouders komt hij twee keer per dag buiten, 1 rondje om de vijver en s avond een keer piesen. Mijn vader voelt zich daar enorm schuldig over. Bij mij is dat natuurlijk veel vaker en langer.
Ook hebben mijn ouders niet vaak puf of onvoldoende pijn om eens lekker met hem te spelen.
Zij bieden dus aan om hem bij mij te laten wonen zodat ik in elk geval een hondje om me heen heb en zij even vrij zijn van de zorg voor hem. Mocht ik overlijden dan gaat hij terug naar mijn ouders. Als ik bij mijn ouders op bezoek ga dan kan hij lekker mee dus heel erg hoeven ze hem niet te missen.
Maar nu.... neem ik dat aanbod aan? Of niet. Mijn ouders hebben het beste voor met de hond en zeker met mij.

Is het niet te verwarrend voor de hond?
Is het concept niet een beetje bizar?
Wat is wijsheid?

Nee hoor is denk ik niet te verwarrend zeker gezien het hondje wel vaker bij je is.
Ik zou zeggen doen

Vooral als de hond bij jou al gewend is lijkt het me een win-win-win situatie. Voor jou een hond om je heen, iets om te doen. Voor je ouders een oplossing in de periodes van veel pijn, voor de hond meer wandelingen etc.

Sterkte trouwens

Als eerste met het verlies

Nee denk niet dat het te verwarrend is voor het hondje. Hij is op beide plekken "thuis"

Zeker een fijne oplossing voor je ouders, het hondje en niet te vergeten voor jou

Ow, daar hoef je niet eens over na te denken (hoewel ik snap dat je het wel doet)
Dat hondje heeft daarmee een gouden leventje bij jou en je hebt de mogelijkheid terug te vallen op je ouders. Voor de hond een win-win en voor jullie!

Doen!

Doen

Lucia schreef:Vooral als de hond bij jou al gewend is lijkt het me een win-win-win situatie. Voor jou een hond om je heen, iets om te doen. Voor je ouders een oplossing in de periodes van veel pijn, voor de hond meer wandelingen etc.

dit dus.
bovendien is het voor jou prettig een hondje te hebben die je al kent, en nog met je Izzy samen gezien hebt. Ik heb zelf ervaren dat dat troost geeft. En je hebt er al een bepaalde band mee dus hoef je niet zo te wennen.
Hondje past zich wel aan hoor, die zijn daar over het algemeen stukken makkelijker in dan wij!

Geweldig toch!!!

Goede oplossing, maar eerlijk gezegd wel dubbel naar als hij ten slotte toch weer terug moet na zo'n heerlijke periode. Is het mogelijk om een ander huis te vinden voor hem, als jij niet meer voor hem kunt zorgen

Doen. Het is een win-win-win situatie

*Wolf* schreef:Goede oplossing, maar eerlijk gezegd wel dubbel naar als hij ten slotte toch weer terug moet na zo'n heerlijke periode. Is het mogelijk om een ander huis te vinden voor hem, als jij niet meer voor hem kunt zorgen

Jij kan overdrijven, dat hondje heeft het helemaal niet naar bij haar ouders, genoeg honden die niet heel veel meer naar buiten hoeven.

De meeste honden hier in het flat krijgen niet meer dan een plas en poeprondje.

Vind ik ook jammer voor die honden maar eerlijk gezegd zijn de meesten gewoon vrolijke honden.

Mijn Tama wilt s'avonds bijvoorbeeld helemaal niet meer naar buiten. Sterker nog gisteren waren we om 14:00 uur al thuis vanuit het bos omdat we in verband met regen eerder zijn gaan lopen, maar s'avonds kreeg ik haar met geen mogelijkheid mee naar buiten, kan ik haar gaan dwingen maar de ervaring leert dat ze me dan bijt als ik niet oplet, nou ik ga niet lopen smeken of ze mee gaat dan niet.

Vanochtend plaste ze pas toen we in het bos waren om 07:00 uur. Dus ze heeft geen moeite om het op te houden.

Als ze s'middags niet naar buiten gaat dan moet ze s'avonds wel, maar dan moet ik eerst een riem in een lus doen om haar nek en haar zo mee naar buiten nemen, pas als ik bij de lift ben kan ik haar riem aan haar halsband vastdoen.


TS goede oplossing, als je er zelf voor voelt zou ik zeggen doen.

Klinkt goed, ik zeg doen

Gecondoleerd met het verlies van Izzy.

En het aanbod van je ouders zou ik met twee handen aannemen. Niemand kan in de toekomst kijken, maar je kunt wel van het nu heerlijk genieten. En ik denk een rust voor je ouders, dat ze even niet voor het hondje hoeven te zorgen en dat zij weten dat jij lekker met hun kunt knuffelen. Zij hebben ook het beste met jou voor.

Als jij gesteld bent op dat hondje zou ik zeggen doen!

Voor de hond zou ik het zeker niet laten. Die ziet jouw huis ook als thuis en jij kunt hem, zeker op dit moment blijkbaar, meer bieden dan je ouders. Ik zie geen enkele reden om het niet te doen, eerlijk gezegd. Het was denk ik toch wel anders geweest als het een hond was die jou nauwelijks kent, jouw huis nauwelijks kent en die jij nauwelijks kent. Maar deze hond is al regelmatig bij jou, heeft z'n eigen spulletjes bij jou, jullie kennen elkaar al goed. Denk niet dat hij er ook maar een moment een probleem mee zal hebben dat jij en jouw huis voorlopig zijn hoofdbaas en hoofdthuis worden

Nee, helemaal niet bizar. Hondje is al thuis bij je en logeert vaak bij je, dat wordt nu dus een heel lange logeerpartij. Met een heel fijn leventje .

oh daar zou ik geen minuut langer over denken.
wat ontzettend fijn dat dit zo kan!

Sterkte

Sterkte met het verlies van Izzy

Lijkt mij een hele mooie oplossing juist dus ik zou het doen.

Spuit elf: fantastische oplossing lijkt me, meteen doen.

Na een halve ochtend verdrietig en doelloos rondlopen in mijn heel erg lege huis,
en na het lezen van jullie (hartverwarmende) reacties heb ik een besluit genomen en ben ik Sammie gaan halen
Mijn broer was er ook net en die komt over een jaar twee straten van mijn ouders af wonen dus tegen de tijd dat Sam terug gaat zorgt mijn broer voor voldoende beweging. Ik zat er wel mee in dat hij na een lange actieve periode dan weer met minder beweging moest doen maar dit is zo dus ook opgelost.
Eenmaal thuis was wel een beetje raar want Sam ging natuurlijk meteen op zoek naar Izzy en kon die niet vinden. Maar inmiddels heeft hij gegeten gedronken en gespeeld en ligt nu languit op de bank te pitten.
Het verdriet om Izzy word er niet minder om dat moet slijten maar de troost is er wel. Ik zit niet meer helemaal alleen.
Het is natuurlijk ook wel een heel ander hondje dan ik gewend ben met mijn herders maar ik weet dat het een leuk beest en een maatje is en daar draait het toch om.
Ik stel jullie dus maar even voor... dit is Sammie

Origineel is hij langharig maar omdat mijn vader de puf niet had hem elke dag te kammen hielden zij hem altijd kort. Ik ga de vacht laten groeien en eens kijken wat daar uit komt.
Het is niet het mooiste hondje, en hij heeft een centenbakkie maar het is wel mijn kleine vriendje!

geniet jij maar van sammie, het is jullie allebei van harte gegund!

You go, ik zou het ook doen, heerlijk van genieten

Wat een lief snuitje heeft Sammie. Geniet van hem.

Mooie oplossing voor alle partijen zo te lezen!
En het is wel even wat anders dan een herder zo te zien maar nog heel veel plezier met sammy gegund!

Goed dat je hem gelijk gehaald hebt! Weer wat leven in huis, wat afleiding en troost. En ondertussen gaat Sammie er flink op vooruit.

Lekker van Sammie genieten.

Ha, wat fijn! Gefeliciteerd en geniet ervan

Bedankt voor de lieve reacties
Sammie heeft al behoorlijk wat traantjes opgelikt
Maar gelukkig heeft ie me ook al behoorlijk laten lachen
Het beest is maf echt....

Prima oplossing voor iedereen, en wat een leukerd is Sammie Heel veel plezier met elkaar