Het HondenForum

EINDHOVEN - vr 30 okt 2015
Als een 65-plusser een puppy of kitten van het Eindhovense dierenopvangcentrum De Doornakker wil adopteren, zal hij of zij eerst met de garantie moeten komen dat er ook na overlijden van het nieuwe baasje voor het dier zal worden gezorgd.


Volgens het Eindhovens Dagblad is deze regel het gevolg van de leeftijdsgrens die de Dierenbescherming hanteert. "We hebben meegemaakt dat bij een overlijden van iemand de nabestaanden een dier zomaar op straat hebben gezet. Die situaties willen we voorkomen en dus moeten we soms iemand teleurstellen", zegt Vivian Jansen van de Dierenbescherming tegen de regionale krant.

Volgens het Eindhovens Dagblad leeft een 65-jarige gemiddeld nog 19,6 jaar. Met name huiskatten kunnen met gemak ouder dan 20 worden.

http://www.telegraaf.nl/binnenland/2467 ... l#reacties

Cairo_ schreef:Met name huiskatten kunnen met gemak ouder dan 20 worden.

Haha, ja hoor, met gemak


Ik zou er gewoon maar twee jaar voor je pensioen op je 67e een eind aan breien.

Jee wat een geneuzel weer zeg. Je moet ook maar uitgaan dat je nabestaanden ook daadwerkelijk hun belofte nakomen.
Donder toch op met je leeftijd gezeik.

Ik zou me bij oudere mensen eigenlijk eerder afvragen of ze nog wel fit genoeg zijn om voor een puppy of kitten te zorgen. Niet dat elke 65-plusser achter de geraniums zit en amper meer kan bewegen maar goed, doodgaan kan je ook op elke leeftijd.

Garantie geven? Hoe dan?

Je moet na je dood nog blijven rondhangen en poltergeisten bij je familie ofzo?

Punzel schreef:Ik zou me bij oudere mensen eigenlijk eerder afvragen of ze nog wel fit genoeg zijn om voor een puppy of kitten te zorgen. Niet dat elke 65-plusser achter de geraniums zit en amper meer kan bewegen maar goed, doodgaan kan je ook op elke leeftijd.

Je zou bij iedereen moeten kijken/afvragen ongeacht welke leeftijd. En je bent een asiel en die vangen honden op dus niet zeiken of zogenaamde regeltjes instellen voor anderen om je eigen doelstelling onderuit te halen.

inderdaad toen mijn moeder op 72 jaar een hond (pup) wilde zijn we daar ook geregeld tegenaan gelopen dat fokkers gelijk nee zeiden ivm de leeftijd

En kijken ze dan ook gelijk of jonge mensen wel bereid zijn om 20 jaar voor hun huisdier te zorgen, en ze niet weg te doen als er kinderen komen (want allergisch, want druk, druk, druk, druk, want hondje bijt de kindjes etc..).

Nanna schreef: Dat je alleen een kat mag met back-up vind ik te zot voor woorden. Dat asiel ging ik dus mooi voorbij; zat asielen die wèl blij zijn met een fijn huisje voor hun snorrebaarden.

Nouja ergens snap ik het ook wel hoor. Je plaatst niet een kat zodat ie vijftien jaar later weer terug kan komen natuurlijk, dat is ook niet niks voor die kat.

Maar verder ben ik het ook met bp eens dat je gewoon een vaste lijst met voorwaarden of regels of hoe je het ook wil noemen moet hebben voor iedereen die een dier wil adopteren, ongeacht leeftijd. Hoeveel jonge mensen doen hun huisdier wel niet weg vanwege kinderen, om maar iets te noemen.

Nanna schreef:Als 65 plusser kun je natuurlijk zelf ook wel eens nadenken.
Ja, een Pekineespupje gaat best maar of je op die leeftijd nog aan een high-energy jachthondpup moet beginnen?

Mwa ken ook hondensporters van 65+ die gewoon nog wekelijks op t veld staan met hun hond en dus ook nog een pup hebben aangeschaft. Niks mis mee als je je eigen grenzen kent.

Vragen ze dan ook aan die 20+ mensen of ze de komende jaren zeker niet gaan scheiden? Met garantie?

Want ik zie heel veel honden in het asiel belanden door scheidingen.

Ik vind het opzich niet verkeerd, maar is dat nieuw dan?
Toen ik een jaar of 6 geleden met mijn schoonmoeder (72) naar het asiel ging voor een leuk hondje, werd ook de vraag gesteld, gezien uw leeftijd moeten wij vragen wat er met de hond gebeurt indien.....toen heb ik gezegd dat hij dan bij mij kwam en toen was het prima
Het zou natuurlijk sneu zijn als zo'n hond, die dan hopelijk al wat op leeftijd is, weer terug naar het asiel zou moeten.

bezopen!
denk dat er meer dieren van jonge(re) mensen op straat, in het asiel of op marktplaats verzeild raken,
scheidingen, kinderen krijgen, ondoordacht en halsoverkop een dier aanschaffen en drukdrukdruk lijken me een groter risico.
bovendien is overlijden niet voorbehouden aan oudere mensen.

maar fijn als zo'n beest langer in dat asiel mag blijven of er gewoon nooit uitkomt, daar zal het wel heel gelukkig mee zijn dan

malinois schreef:

Nanna schreef:Als 65 plusser kun je natuurlijk zelf ook wel eens nadenken.
Ja, een Pekineespupje gaat best maar of je op die leeftijd nog aan een high-energy jachthondpup moet beginnen?

Mwa ken ook hondensporters van 65+ die gewoon nog wekelijks op t veld staan met hun hond en dus ook nog een pup hebben aangeschaft. Niks mis mee als je je eigen grenzen kent.

Precies. Ik ben nog geen dertig, maar voor mij zit het er niet meer in. M'n hart ligt absoluut bij de grotere, krachtigere, energieke honden; daarom heb ik nu ook deze roedel.
Met de volgende wordt het aan de mogelijkheden aanpassen. Zat mensen van 65 die lichamelijk in een betere staat zijn dan ik.
Wel goed genoeg zijn om te werken, maar zonder achtervang bij voorbaat gediskwalificeerd worden voor een pup of kitten is raar en ik vraag me af of het niet onwettig is.

Vragen ze dan ook aan jongere mensen of ze een doodswens hebben/ in een karretje kunnen komen / in een instelling of een dodelijke ziekte en hoe hun familiegeschiedenis in elkaar zit qua leeftijd en overlijden /dementie. En of ze gevaarlijk werk doen. En moet iemand die als toekomstig nabestaande/erfgenaam dan ook meekomen met die 65+ en zijn/haar copy testament afgeven.
Je kunt jezelf als asiel ook wel heel belangrijk voelen zeg.

Vragen ze dan ook aan jongere mensen of ze een doodswens hebben/ in een karretje kunnen komen / in een instelling of een dodelijke ziekte en hoe hun familiegeschiedenis in elkaar zit qua leeftijd en overlijden /dementie. En of ze gevaarlijk werk doen. En moet iemand die als toekomstig nabestaande/erfgenaam dan ook meekomen met die 65+ en zijn/haar copy testament afgeven.
Je kunt jezelf als asiel ook wel heel belangrijk voelen zeg.

Lopen ze toch ook weer tegen hun eigen beleid aan want een hond blijft eigendom van asiel en moet terugkomen en niet doorgegeven of verkocht worden.
Word diegeen die die hond overneemt na de dood dan ook gescreend .?

Marloes1 schreef:Garantie geven? Hoe dan?

Je moet na je dood nog blijven rondhangen en poltergeisten bij je familie ofzo?

Ja, als mijn familie mijn hond zou erven ga ik ze inderdaad regelmatig "bezoeken"...

Inderdaad dood gaan kan op elke leeftijd... het leven geeft geen garantie, helaas

renee-uk schreef: maar fijn als zo'n beest langer in dat asiel mag blijven of er gewoon nooit uitkomt, daar zal het wel heel gelukkig mee zijn dan

Want dier zit in het asiel 'dus' alles is beter dan het asiel? De meeste asielmedewerkers kunnen mensen prima inschatten en zullen bij jonge mensen net zo goed een hoop vragen hebben, alleen waarschijnlijk andere vragen. Het beleid van dit asiel vind ik ook wat raar, om van te voren een hele groep mensen over één kam te scheren, maar als je in een asiel werkt en met vanalles te maken krijgt dan begrijp ik best dat je kritisch bent. Nogmaals, als een dier na jaren weer terug is in het asiel omdat baasje toch is overleden is dat echt niet beter voor het dier hoor, integendeel.

Daarbij heb ik dus wel al vaak meegemaakt dat dieren worden afgestaan omdat baasje in een verzorgingstehuis moest en dier mocht niet mee. Dit zijn veelal oude dieren die vrij moeilijk plaatsbaar zijn. Honden die geen seconde alleen kunnen zijn omdat hun vorige baasje altijd thuis was of oude katten die vaak net te oud zijn.

Punzel schreef:

renee-uk schreef: maar fijn als zo'n beest langer in dat asiel mag blijven of er gewoon nooit uitkomt, daar zal het wel heel gelukkig mee zijn dan

Want dier zit in het asiel 'dus' alles is beter dan het asiel? De meeste asielmedewerkers kunnen mensen prima inschatten en zullen bij jonge mensen net zo goed een hoop vragen hebben, alleen waarschijnlijk andere vragen. Het beleid van dit asiel vind ik ook wat raar, om van te voren een hele groep mensen over één kam te scheren, maar als je in een asiel werkt en met vanalles te maken krijgt dan begrijp ik best dat je kritisch bent. Nogmaals, als een dier na jaren weer terug is in het asiel omdat baasje toch is overleden is dat echt niet beter voor het dier hoor, integendeel.

Daarbij heb ik dus wel al vaak meegemaakt dat dieren worden afgestaan omdat baasje in een verzorgingstehuis moest en dier mocht niet mee. Dit zijn veelal oude dieren die vrij moeilijk plaatsbaar zijn. Honden die geen seconde alleen kunnen zijn omdat hun vorige baasje altijd thuis was of oude katten die vaak net te oud zijn.

je gaat me toch niet vertellen dat een asiel beter voor een dier is dan een goed thuis?

Punzel schreef: Daarbij heb ik dus wel al vaak meegemaakt dat dieren worden afgestaan omdat baasje in een verzorgingstehuis moest en dier mocht niet mee. Dit zijn veelal oude dieren die vrij moeilijk plaatsbaar zijn. Honden die geen seconde alleen kunnen zijn omdat hun vorige baasje altijd thuis was of oude katten die vaak net te oud zijn.

Dat is heel vervelend, maar dat dat gebeurt betekent nog niet dat je je dertig jaar voor je dood maar alvast dood te houden hebt.

Ze kunnen eigenlijk de vraag standaard aan iedereen kunnen stellen: indien u komt te overlijden.....

Ik heb een paar weken geleden een hondje herplaatst wat hier niet goed ging in de kudde.
Hondje van net 4 naar een oudere dame van 76 met een spierziekte.
Hondje is nu professioneel schotenwarmer, slaapt in bed en gaat naast de scootmobiel mee naar buiten.
Als er wat met mw mocht gebeuren gaat ze naar haar neef, die heeft draadharen en is al helemaal gek met het mormeltje....
Ik ben er gisteren geweest, en het is echt een match made in heaven die twee. Ze was gek met mij maar ze adoreert haar nieuwe vrouwtje. Bij de deur kon ik niet eens eer een knuffel krijgen toen ik wegging, ze ging achter de rolstoel staan, want ze wilde niet weer mee

mosquito1980 schreef:Ze kunnen eigenlijk de vraag standaard aan iedereen kunnen stellen: indien u komt te overlijden.....

doe daar dan meteen bij: als u kinderen krijgt, als u gaat scheiden, als het te druk wordt met werk of als u gewoon genoeg krijgt van uw dier

Punzel schreef:

renee-uk schreef: maar fijn als zo'n beest langer in dat asiel mag blijven of er gewoon nooit uitkomt, daar zal het wel heel gelukkig mee zijn dan

Want dier zit in het asiel 'dus' alles is beter dan het asiel? De meeste asielmedewerkers kunnen mensen prima inschatten en zullen bij jonge mensen net zo goed een hoop vragen hebben, alleen waarschijnlijk andere vragen. Het beleid van dit asiel vind ik ook wat raar, om van te voren een hele groep mensen over één kam te scheren, maar als je in een asiel werkt en met vanalles te maken krijgt dan begrijp ik best dat je kritisch bent. Nogmaals, als een dier na jaren weer terug is in het asiel omdat baasje toch is overleden is dat echt niet beter voor het dier hoor, integendeel.

Daarbij heb ik dus wel al vaak meegemaakt dat dieren worden afgestaan omdat baasje in een verzorgingstehuis moest en dier mocht niet mee. Dit zijn veelal oude dieren die vrij moeilijk plaatsbaar zijn. Honden die geen seconde alleen kunnen zijn omdat hun vorige baasje altijd thuis was of oude katten die vaak net te oud zijn.

Ja en daar ben je toch voor als asiel ,dus niet de boel manipuleren om het naar je hand proberen te zetten wie je wel of niet in je hok wil hebben.
Alsof je er grip op zult denken te hebben .

dagmar88 schreef:

Punzel schreef: Daarbij heb ik dus wel al vaak meegemaakt dat dieren worden afgestaan omdat baasje in een verzorgingstehuis moest en dier mocht niet mee. Dit zijn veelal oude dieren die vrij moeilijk plaatsbaar zijn. Honden die geen seconde alleen kunnen zijn omdat hun vorige baasje altijd thuis was of oude katten die vaak net te oud zijn.

Dat is heel vervelend, maar dat dat gebeurt betekent nog niet dat je je dertig jaar voor je dood maar alvast dood te houden hebt.

nou precies dat!

Mijn oma kreeg gelukkig nog wel op hoge leeftijd een poes uit het asiel mee. Ze viel altijd op van die rotbeesten die voor niemand lief waren behalve voor haar
Wat zou er anders gebeuren met een kat die niemand wil? Beter bij oma dan de rest in zijn leven in een hok.

renee-uk schreef: je gaat me toch niet vertellen dat een asiel beter voor een dier is dan een goed thuis?

Ik ben wel van mening dat een paar weken extra in het asiel en vervolgens de rest van z'n leven in een nieuw huis beter is voor een dier dan zo snel mogelijk geplaatst worden en jaren later alsnog terug in het asiel.

dagmar88 schreef: Dat is heel vervelend, maar dat dat gebeurt betekent nog niet dat je je dertig jaar voor je dood maar alvast dood te houden hebt.

Nee maar dat betekent wel dat er niks mis is met je goed voorbereiden. Net zoals jonge mensen beter goed kunnen nadenken of ze op wereldreis willen of een baby willen vlak nadat ze een puppy aanschaffen.

renee-uk schreef:

mosquito1980 schreef:Ze kunnen eigenlijk de vraag standaard aan iedereen kunnen stellen: indien u komt te overlijden.....

doe daar dan meteen bij: als u kinderen krijgt, als u gaat scheiden, als het te druk wordt met werk of als u gewoon genoeg krijgt van uw dier

Ja, een hele lijst vragen dus

Nanna schreef:Als 65 plusser kun je natuurlijk zelf ook wel eens nadenken.
Ja, een Pekineespupje gaat best maar of je op die leeftijd nog aan een high-energy jachthondpup moet beginnen?
Of je neemt wel het ras van je keuze maar dan een al wat meer bedaagde herplaatser.
Dat je alleen een kat mag met back-up vind ik te zot voor woorden. Dat asiel ging ik dus mooi voorbij; zat asielen die wèl blij zijn met een fijn huisje voor hun snorrebaarden.

Oh, maar ook voor katten hebben ze zo hun regels. Die MOET nl. persé naar buiten kunnen. Ze zijn hier echt helemaal doorgedraaid. Gelukkig meer genoeg andere mogelijkheden om een kat of hond te vinden.