Het HondenForum

Zij hier mensen die een Grote Zwitserse Sennenhond hebben?
Wat zijn jullie ervaringen op gebied van gezondheid? karakter? Makkelijk op te voeden?
In hoeverre zijn ze waaks? Hoe zijn ze met kinderen?
Vind je makkelijk kleinschalige fokkers waar de pups in huis opgroeien?

Wij hebben er 2 gehad, ze leven inmiddels niet meer. 1x vrij jong op 7 jarige leeftijd overleden en 1x op een gezegende leeftijd van 10 maar zo dement als een deur.
Waaks: ja
Kinderen: mits van henzelf. Met bezoekende kinderen is het dan opletten want ze zijn geneigd tot corrigeren.
1 kwam uit Lent (fokkers is inmiddels verhuisd maar ik weet niet waar naartoe) en 1 uit België
Als ik nu kijk (want heel stiekem doe ik dat best wel eens) dan spreekt de Van de Weiakkers mij aan maar dat is dus niet gebaseerd op inhoudelijke kennis of persoonlijke ervaring.

Inderdaad goed op de gezondheid letten. Op vakantie waren we bij een vrouw die helemaal in het ras zit (Duitsland). Ze vertelde dat het lieve honden waren, waaks maar niet erg scherp, als ze goed opgevoed waren.

Maar het is wel 'veel' hond, ze kunnen sterke karakters hebben dus grote lieve sullige kinderliefhebbers gaat echt niet vanzelf. Daar moest je je niet in vergissen, vertelde ze. Maar ze vond ze natuurlijk wel geweldig, anders deed ze niet zoveel voor het ras.

En ja, het is inderdaad "veel" hond. Je kunt nooit op je lauweren rusten want dan zullen ze proberen om de zeggenschap over te nemen. Daartoe gooien ze bij tijd en wijle sowieso wel een balletje op dus je moet alert zijn en blijven en dat onmiddellijk pareren.

Mijn collega had een reu en een geweldige hond voor bekende.
Hij is 9 jaar geworden en vooral ingeslapen omdat zijn achterhand hem niet meer kon dragen; had al paar jaar last van zijn heupen.
Voor zijn gezin een geweldige hond; ook hun zoontje. Visite werd met een luide blaf aangemeld thuis maar als baas zei dat het goed was; was alles prima en werd hij rustig.

Er loopt er hier een rond en naar mensen is het echt een lieve sul, hij was naar andere honden altijd een beetje patserig maar dat is door training en castratie minder geworden.

Ik vind het wel een mooie hond maar het is mij echt te groot haha.

Bedankt voor de reacties. Ik vind het echt prachtige honden en qua karakterbeschrijving passen ze ook wel bij ons gezin. Jammer genoeg is gezondheid blijkbaar bij alle grote honden momenteel een probleem.

Ik kende er 3, waarvan 1 toen het een jonge reu was een prima hond was, bazinnetje die er mee liep was gewoon goed met hem aan de gang. Er kwam een moment dat ik haar tegen kwam en ze me vroeg of ze de hond kon laten gaan, want ze kreeg meer en meer moeite met zijn pats gedrag. Ik liep toen met mijn reu alleen nog, en zag geen probleem omdat de honden eigenlijk elkaar altijd in de waarde lieten als we/ze elkaar los troffen.
Maar de verhoudingen waren ineens heel anders, we konden op tijd ingrijpen maar het was duidelijk dat we in het vervolg de twee mannetjes maar niet meer bij elkaar moesten laten.
Later trof ik haar nog eens en toen vertelde ze dat ze de hond had moeten herplaatsen. Castratie hielp een beetje met gedrag naar andere honden toe, maar in huis ging hij teveel zich bemoeien met de vriendjes en vriendinnetjes van de kinderen. Daarbij kwam dat ze ook merkte dat haar man wel overwicht had, en dat de hond hem overduidelijk als baas had gekozen, terwijl zij er merendeels van de tijd mee bezig was en ook thuis alles in goede banen moest leiden. Echt met pijn in hun hart hebben ze besloten de hond een andere baas te gunnen.
Ik weet niet of dit rastypisch is, maar het verbaasde me een beetje omdat de dame die er mee liep echt geen zacht ei was, en altijd heel duidelijk naar de hond toe was als ik haar met hem zag lopen.

De andere twee, ach. Die waren van de dochter van een nabije buur. Die vrouw liep er wel eens mee, maar was het type "laat ze maar gaan en fijn dat ze eens de kous op de kop krijgen". Dat waren ook 2 reuen maar die kregen niet zoveel sturing, en dat maakte dat ze kwamen patsen. En dan is 1 eigenlijk al teveel hond en erg groot.
Die zijn uiteindelijk ook herplaatst omdat ze niet te handelen waren.

Ik vind het wel erg mooie honden om te zien, maar ze zijn volgens mij wel wat pittiger dan een berner sennenhond.

blondie schreef:maar in huis ging hij teveel zich bemoeien met de vriendjes en vriendinnetjes van de kinderen. Daarbij kwam dat ze ook merkte dat haar man wel overwicht had, en dat de hond hem overduidelijk als baas had gekozen, terwijl zij er merendeels van de tijd mee bezig was en ook thuis alles in goede banen moest leiden.
Ik weet niet of dit rastypisch is, maar het verbaasde me een beetje omdat de dame die er mee liep echt geen zacht ei was, en altijd heel duidelijk naar de hond toe was als ik haar met hem zag.

Tja, hier staat het wel bij elkaar. Het corrigeren, overwicht moeten hebben en altijd consequent zijn. Het zijn geen sullen, ze maken geen denkfoutje als ze zonder toestemming gaan eten of als eerste naar binnen lopen. Het is altijd een doelbewuste gooi naar de macht en je moet meteen ingrijpen.

Maar als het je lukt om dat te doen dan heb je er de meest geweldige kerels aan. Want dan kunnen ze goed met anderen, ook met andere reuen.

Ik heb er 1 van 1 jaar en 3 mnd, we zijn er erg blij mee. (bewust niet bij een fokker vandaan) Het is een onderdanige dame, die van knuffelen houdt. Wil erg graag bij ons zijn. Wel iets strak houden maar dat moet je volgens mij bij elke hond. Heb gespeurd met haar en nu aan het schapenhoeden. Gezondheid....tja is nog iets te jong natuurlijk om er iets van te zeggen. In elk geval nu al gezonder en langer zonder kwalen dan mijn vorige hond. Wil je meer weten hoor ik het wel.

o,j a ze gaat erg goed met onze kinderen en andermans kinderen. Kleine kinderen is ze erg rustig bij

Ik ken er 1. De eigenaar had hiervoor ook 1 en die is niet oud geworden maar weet niet meer precies hoe oud. Ze heeft nu een reu van rond de 6 maanden.

Maar eerlijk gezegd vind ik het onwijs ellendig om te zien hoe hij met mijn honden probeert te spelen. Hij kan ze niet bijhouden maar zakt in zijn pogingen door zijn poten. Het zwengelt en zwabbert alle kanten op en ik hoop dat er nog wat vorm in komt als hij ouder wordt en sterker in de spieren. Maar ik vind het er niet uit zien als een jonge hond met een stevig gestel.

Ik ken er 1.

Is in de puppyklas ongeveer tegelijk met Habibi begonnen. Toen met de vrouwelijke eigenares. Het zou vooral haar hond worden. Pittig typje als pup, maar nog niet heel bijzonder opvallend op dat moment.

Een jaar of 2 later kon alleen de mannelijke eigenaar er nog mee komen trainen.
Hij was te sterk (fysiek en qua gedrag blijkbaar ook) voor de vrouwelijke eigenaar.
Ik geloof niet dat hij nou zo vals was, of zoiets. Maar niet meer te handelen voor haar.

Dat is meteen ook mijn volledige ervaring met dit ras. Maar voor mij staan ze dus in het lijstje met "stevige" honden.