Het HondenForum

Gisteren gingen we dan op weg. Ik en mijn zus, omdat mijn man bij de kinderen thuis bleef.
Eerst even een happie gegeten bij de grote, gele M

En toen was het zover, om 19.35 uur stonden we bij het aankomstadres. Juno (voorheen Missy) zat nog in haar bench. Helemaal in het achterste hoekje en ontzettend aan het hijgen. Ze was helemaal van 't padje door de lange reis. Met wat moeite kwam ze uit de bench en liep ze door het huis naar de tuin, met staartje stevig tussen de poten. Ze koos een plekje om te liggen en dat was het dan..... ze wilde geen lekker koekje, niet opstaan om even te plassen.... helemaal niks.
Nog wat formuliertjes ingevuld en toen was het tijd om naar huis te gaan, naar Juno's eigen thuis.
Maar de arme meid wilde niet in beweging komen. Gelukkig was daar nog de grote, Poolse chauffeur, hij bood aan om haar naar de auto te tillen.

Eenmaal in Almere aangekomen hebben we haar even bij het grasveldje gelaten, maar ook daar ging ze liggen en verroerde zich niet meer. Ik ben even op het stoepje naast haar gaan zitten en manlief kwam erbij. Zo hebben we even een halfuurtje rustig gezeten. Maar Juno maakte geen aanstalten om te plassen. Dus besloten we haar maar mee naar binnen te nemen. We hebben haar op haar kleedje gelegd, daar heeft ze een bak water leeggedronken -met zwaar knorrende maag- en 2 stukjes rodiworst. En nu ligt ze nog steeds op haar kleedje. Ze is nog steeds te bang om echt te bewegen. Af en toe gaat haar kop omhoog en je ziet dat haar ogen alles volgen..... maar ze wil niet eten of drinken, laat staan even naar buiten om een plas te doen.
De kinderen hebben haar even aan hun handen laten snuffelen en een aai gegeven en laten haar nu verder met rust.

Ik zal vanmiddag als het licht is was meer foto's maken en plaatsen
En nog een knuffel aan Nanna, dankzij haar is Juno nu thuis.

Ach arm meisje.
Rustig aan maar, ze wordt vanzelf wel iets meer op haar gemak. Niet teveel aandacht geven en een veilig plekje bieden dan kom het allemaal goed.
Denk hier maar aan terug als ze over een paar maanden door het huis rent en vliegt

A gos wat heeft ze een stress, ik hoop dat t snel zakt en dat jullie kunnen gaan bouwen aan een band voor het leven

De drie er werken het best

Vooral Rust,regelmaat en reinheid

Veel plezier met haar
T is ook niet niks wat ze heeft mee gemaakt

Ach wat sneu, ze heeft natuurlijk geen idee waar ze nu in beland is.
Lekker bij laten komen en voor straks veel plezier met haar.

Hoop dat ze snel over de stress van de reis heen is. Dan kan het grote genieten beginnen.

Juno op het grasveldje


Juno binnen (sorry voor de slechte foto..)

Veel plezier met je Missy

Hopelijk voelt ze zich snel thuis maar dat zal vast goed komen

wat een mooi hondje veel plezier met haar!

Wat een prachtig dier.
Er is natuurlijk de afgelopen dagen veel gebeurd en dat moet even verwerkt worden.
Op de foto in het gras zie ik eerder een hond in verzet dan een bange hond.
Gaat vast wel goedkomen.

Ach die heeft geen idee wat er allemaal gebeurd, komt vast wel goed met de tijd.

Mijn hondje uit Spanje wilde ook echt nergens plassen. Na een 2 tal dagen in de tuin maar dat was het wel. Met wandelen niet, met ergens logeren niet en op vakantie niet. Heel vreselijk want dan loop je dus met je hond op een camping om 2 uur snachts in de hoop dat ze plast. Je kan je hond niet in een bench opsluiten in je tent terwijl ze niet geplast heeft vanaf vertrek naar harlingen. Zeg maar een uur of 16 daarvoor....

Dat ze niet wil plassen is dus volkomen normaal. Een bange onzekere hond plast nooit waar je bij staat. Dat komt wel heel snel goed.

Wat mij wel lastig lijkt is dat je de hond zo recht uit transport hebt. Ik zie liever dat ze een hond eerst laten afkoelen in een opvang omdat jij kinderen hebt lees ik. Ik vind het een beetje heftig om een zo gestreste hond in een gezin met kinderen te zetten en zonder andere hond. Een hond in nood maakt rare sprongen immers en net nu moet ze even heel goed begeleid worden en mag er niks verkeerd gaan.

Niet dat jij dat niet kan maar dit direct uit de bench meegeven aan adoptanten ben ik persoonlijk geen voorstander van. Zeker niet als het enigste hond is en er kinderen zijn.

Als je een kalme sociale hond nodig hebt die het goede voorbeeld kan geven dan kunnen Kiyoshi en ik wel een keer meelopen als ze wat bijgekomen is ze zal nu vooral rust nodig hebben.
Ze is wel beeldschoon

Ze is prachtig!!!

En inderdaad tijd. En liefde

Stepper schreef:Hopelijk voelt ze zich snel thuis!
Mees (Ziba) was gelukkig al best snel relaxed, al vond ze de weg naar huis in de auto echt verschrikkelijk, ik dacht even oh god wat heb ik nu op mijn hals gehaald ze werd heeeeeeel bang. De nacht ging boven verwachting goed, ze ging rond 11 uur slapen en pas tegen half 8 kwam er beweging in.
Gelukkig is ze nu al helemaal relaxed en lag vanochtend al op haar rug te rollebollen. Het helpt denk ik wel dat ik al een stabiele (bejaarde) reu in huis heb, want op het moment dat ze met hem in de tuin was, ging het eigenlijk ineens vanzelf allemaal en werd ze rustig.

Het aan de riem lopen wordt nog wel even een aandachtspuntje bij mees, dat vindt ze nog niets. Is dat bij Juno ook zo? We gaan dat eerst in de tuin doen, voor zijn te veel prikkels en auto's waar ze een beetje stresserig van raakt nog.

Leuke naam trouwens, Juno. Ze is echt een mooie he, voor zover ik haar gister kon zien (beetje verblind, ik zag bijna alleen mees haha). Heel veel succes en geniet van jullie hond!

Ik vond Mees ook echt een leuk hondje, de koekjes die Juno liet liggen vond zij wel erg lekker
De reis in de auto ging op zich heel goed. Juno deed wat ze nog steeds doet, gewoon stil liggen.
Wandelen is hier echt nog niet aan de orde. Ongeveer een halfuurtje geleden kwam er voor het eerst echt beweging in, ze stond even op om wat water te drinken, daarna ging ze weer heel snel terugliggen op haar kleedje. Als ze zover is dat ze wil opstaan dan beginnen wij ook eerst in de tuin.

@Valerie, bedankt voor de info en het aanbod. We gaan eerst even acclimatiseren en daarna is het misschien wel een idee...

Vannacht hebben we, manlief en ik, op de bank gebivakkeerd (auw... m'n rug....)en zoals het ernaar uitziet gaat dat de komende nachten ook gebeuren. Het plan is wel dat ze naast me in de slaapkamer mag slapen maar de woonkamer is op dit moment al veels te spannend.....

Mooie hond.

geef haar maar de tijd, komt zeker goed

Gefeliciteerd!

Rani heeft er ook een tijd over gedaan om te plassen en poepen. Ze ging ook niet in een mandje of op de bank liggen de eerste paar dagen. Ze heeft vooral heel erg veel geslapen op de vloer. Na een week kon ze traplopen en sindsdien slaapt ze het liefst bij ons

Komt vast goed

Er zit vooruitgang in, Juno wil wel naar buiten nu en loopt keurig mee aan de lijn. Gisteravond een heeeeeele lange plas gedaan en ook (papperige) ontlasting gehad.

Ze vindt het alleen eng om weer naar binnen te gaan, dan blijft ze voor de deur dralen. Als eenmaal alle 4 d'r pootjes binnen zijn laat ze zich gelijk op haar buik vallen, natuurlijk precies voor de deur zodat die niet meer dicht kan
Ze is natuurlijk nooit een huishond geweest, dus dat is even wennen voor d'r.

En vanochtend heeft ze een kleine portie brokken op

Aaahgossie. Beetje bij beetje komt het zeker.
Ben het met Nanna eens met het geven van kaas oid

Dat arme hondenmeisje...Beseft nog niet dat ze met haar neus in de boter is gevallen... Het komt vast allemaal snel goed. Geef haar vooral regelmaat en rust de eerste tijd. Heel veel succes met geluk met haar. Het is een prachtige hond

Wat een plaatje is het, gaat vast helemaal goed komen en over een tijdje zal je wel met verhalen over de streken die ze uithaalt.

Mooie hond, geef het wat tijd, een lekkertje voor het naar binnen gaan en gaat helemaal goed komen.

Frolic schreef:Hoe gaat het vandaag met Juno?

We doen het heel rustig aan met haar, ze gaat met kleine stapjes vooruit. Ze durft iets relaxter te slapen. En het staartje durft af en toe tussen d'r poten vandaan te komen.
Naar binnen gaan is niet meer eng... ze heeft nu bedacht dat het binnen veiliger is dan buiten, er lopen namelijk soms mánnen buiten en die zijn heeeeeel eng. Richting huis lopen als we buiten zijn gaat opeens heel soepeltjes.

Binnen durft ze nu ook te bewegen, ze verplaatst zichzelf van het ene hoekje naast de kast naar het andere hoekje aan de andere kant van de kast, al naar gelang ik het dichtstbij ben

Wat een aandoenlijke foto's.

Wat een mooie hond, fijn dat ze al wat meer durft.

Wat leuk om de updates te lezen. Alles is nog nieuw en dat maakt het, zeker als je al bang bent, allemaal wel super spannend. Maar het gaat zeker goed komen. Ik vind haar echt een plaatje

Hoe gaat het nu met Missy?