Het HondenForum

Wilma woont nu 8 maanden bij ons. Ze is 9 jaar oud en komt uit Spanje. Verder hebben we nog 3 katten van 15, 10 en 8 en 5 ratten. Kinderen hebben we niet en die gaan er ook niet komen. We wonen in een ruime flat met lift. Ik werk 36 uur per week en mijn man is bijna altijd thuis. We laten Wilma meestal 4 keer per dag uit, soms 3 keer. Per dag wandelen we ongeveer 2 uur met haar. Op zondagochtend doe ik gehoorzaamheidstraining met haar, maar ze is alleen gehoorzaam als het haar uitkomt

Aan de riem valt Wilma uit naar andere honden. Soms gaat het een tijdje wat beter, maar dan zijn er ineens weer dagen dat ze naar elke hond uitvalt. Met loslopen is ze erg enthousiast en soms iets te wild met andere honden. Ze wil heel graag spelen met andere honden. Thuis daagt ze de katten soms uit om te spelen, maar die willen dat niet. Een van de katten geeft haar wel regelmatig kopjes en zij geeft hem wel eens een lik.

Ik denk dat het voor Wilma heel goed zou zijn om er een tweede hond bij te nemen, maar ik twijfel of het verstandig is.

- Ik heb het gevoel dat ik Wilma nog steeds niet 100% ken. Ik leer nog steeds dingen over haar. Is het dan niet te snel om een hond erbij te nemen?
-Hoe reageert een andere hond op het uitvallen aan de riem? Die gaat waarschijnlijk meedoen zodat we met 2 uitvallende honden zitten?
-Is 3 katten en 2 honden teveel op een flat?
-We hebben geen auto. Wilma meenemen met het openbaar vervoer gaat best goed, maar met 2 honden wordt dit lastiger. Een klein hondje zou dan makkelijker zijn, maar daar is Wilma te lomp voor denk ik?
-Vindt Wilma het wel leuk om de aandacht te delen? Ze kan wel eens jaloers reageren als we de katten aaien. Ze laat zich dan wel wegslaan door de katten.
-Kan ik ooit zoveel van een andere hond houden als van Wilma?

Heb er verder niet veel zicht op, maar dit valt mij wel op:

Sabi85 schreef: -Vindt Wilma het wel leuk om de aandacht te delen? Ze kan wel eens jaloers reageren als we de katten aaien. Ze laat zich dan wel wegslaan door de katten.

Ik zou op dat soort momenten zelf de leiding nemen en haar weg gaan sturen. Je weet nooit hoe een kattennagel in haar oog terecht kan komen, en denk als je de leiding neemt je ook een goed signaal afgeeft.
Is maar een tip hoor, verder zeg ik doen maar heb er zelf ook geen twee haha!

_Leonie schreef:Heb er verder niet veel zicht op, maar dit valt mij wel op:

Sabi85 schreef: -Vindt Wilma het wel leuk om de aandacht te delen? Ze kan wel eens jaloers reageren als we de katten aaien. Ze laat zich dan wel wegslaan door de katten.

Ik zou op dat soort momenten zelf de leiding nemen en haar weg gaan sturen. Je weet nooit hoe een kattennagel in haar oog terecht kan komen, en denk als je de leiding neemt je ook een goed signaal afgeeft.
Is maar een tip hoor, verder zeg ik doen maar heb er zelf ook geen twee haha!

Ja daar heb je gelijk in. Als ik een van de katten aai en zij duwt haar kop onder mijn hand dan ga ik haar ook aaien. Ik kan haar beter wegsturen inderdaad. Wij moeten beslissen wanneer zij aan de beurt is.
Maar ze kan zooo goed haar neus onder je hand duwen en heel lief kijken dat ik er elke keer weer in trap

Hmm.

-Hoe reageert een andere hond op het uitvallen aan de riem? Die gaat waarschijnlijk meedoen zodat we met 2 uitvallende honden zitten?
Snoopy was altijd hondagressief bij mannetjes. Sinds Yindi er is boeit het hem helemaal niks meer. We houden hem nog wel weg bij mannetjeshonden maar hij kijkt niet eens meer op als we langs lopen, hij is dus een stuk rustiger sinds Yindi er is. Echter is Yindi angst agressief.. En dat helpt niet echt mee met Snoopy Als Yin echt flink uitvalt naar een hond dan wil Snoopy wel eens mee gaan doen. Terwijl als hij alleen is (en ik dus genoeg afstand neem waardoor Yin niet uitvalt) hij de honden dus gewoon negeert. Dus ja, het kan zomaar dat de nieuwe hond mee gaat doen met uitvallen.. Maar hier is Snoopy dus wel echt 90% meer stabiel geworden en die valt niet meer uit.

-Kan ik ooit zoveel van een andere hond houden als van Wilma?
Als het je eerste hond (of soms dier is) vraag je jezelf dit altijd af. Hoe kan je nou evenveel gaan houden van een nieuw dier? Maar dat gaat meestal vrij vanzelf hoor Anders maar zeker niet minder.
Je houd toch ook van alle 3 je katten?

Sabi85 schreef:
- Ik heb het gevoel dat ik Wilma nog steeds niet 100% ken. Ik leer nog steeds dingen over haar. Is het dan niet te snel om een hond erbij te nemen?

Dat leren blijft altijd. Dus: nee.

-Hoe reageert een andere hond op het uitvallen aan de riem? Die gaat waarschijnlijk meedoen zodat we met 2 uitvallende honden zitten?

Een goeie onverstoorbare vriendelijke grote reu gaat niet meedoen. Die trekt een wenkbrauw op en gaat verder met zijn eigen dingen.

-Is 3 katten en 2 honden teveel op een flat?

Ik heb 3 katten en twee honden in een eengezinswoning en het is wel veel dieren, ja.

-We hebben geen auto. Wilma meenemen met het openbaar vervoer gaat best goed, maar met 2 honden wordt dit lastiger. Een klein hondje zou dan makkelijker zijn, maar daar is Wilma te lomp voor denk ik?

Lomp is geen probleem met een wat kleinere hond. Vooral binnen de roedel snapt een hond prima wat kan en wat niet.

-Vindt Wilma het wel leuk om de aandacht te delen? Ze kan wel eens jaloers reageren als we de katten aaien. Ze laat zich dan wel wegslaan door de katten.

Soms duurt het even, maar een hondenvriend is toch wel heel fijn, en toch wel effe wat anders dan die katten.

-Kan ik ooit zoveel van een andere hond houden als van Wilma?

Ja.

Ik zal antwoord geven vanuit mijn situatie:

Sabi85 schreef: Ik denk dat het voor Wilma heel goed zou zijn om er een tweede hond bij te nemen, maar ik twijfel of het verstandig is.

- Ik heb het gevoel dat ik Wilma nog steeds niet 100% ken. Ik leer nog steeds dingen over haar. Is het dan niet te snel om een hond erbij te nemen?
Ik denk dat het vooral belangrijk is dat je kan inschatten hoe ze op een bepaald karakter hond reageert, zodat je ook kan inschatten wat het 'beste' werkt voor erbij. Zo wist ik heel zeker, dat de tweede hond niet een vergelijkbaar karakter als Jura moest hebben. We hebben Mahru gekozen omdat ze: nog een vrij jonge pup was, zéér stabiel, heel rustig, en heel conflictvermijdend. Ook wist ik dat de eerste periode lastig zou zijn voor Jura om te wennen (dat heeft ze bij de meeste honden) maar dat het daarna helemaal goed zou komen.

-Hoe reageert een andere hond op het uitvallen aan de riem? Die gaat waarschijnlijk meedoen zodat we met 2 uitvallende honden zitten?
Jura blaft wel honden weg op een afstand, Mahru heeft nog nooit meegedaan. Ze kapt haar zelfs af.

-Is 3 katten en 2 honden teveel op een flat?
Geen idee, dat moet je denk ik voor jezelf beslissen!

-We hebben geen auto. Wilma meenemen met het openbaar vervoer gaat best goed, maar met 2 honden wordt dit lastiger. Een klein hondje zou dan makkelijker zijn, maar daar is Wilma te lomp voor denk ik?
Wij hebben ook geen auto maar wel veel 'backup' van mensen in de buurt met een auto. Familie, vrienden en andere hondenbaasjes. Dus als het moet heb ik zo vervoer. Misschien ook iets om over na te denken? Of Wilma te lomp is voor een kleinere hond, hoe is ze buiten met kleinere honden?

-Vindt Wilma het wel leuk om de aandacht te delen? Ze kan wel eens jaloers reageren als we de katten aaien. Ze laat zich dan wel wegslaan door de katten.
Hier heeft dat gewoon even geduurd voordat Jura niet steeds opstond en er tussen wilde staan om de aandacht op te eisen. Maar we zijn gewoon rustig dit gaan begeleiden door haar steeds naar haar plaats te sturen. En we hebben het aan het begin niet te 'moeilijk' gemaakt. Dus niet tegelijk beide honden op de bank etc. Gewoon kijken waar ze aan toe is enzo.

-Kan ik ooit zoveel van een andere hond houden als van Wilma?
Jura is hier al 3.5 jaar en mijn liefde voor haar zit heel diep. Mahru is heel anders en dat zal wel even duren voor ik 'evenveel' van haar hou.

Ik heb sinds kort er een tweede hond bij. En je kan echt ook veel gaan houden van de tweede hond. Ze zijn allebei heel anders. Wel ben ik blij dat Marco een stabiele hond is dat is mijn eerste hond.

Mijn tweede hondje Jantje doet zeg maar wat Wilma doet en twee honden die zo tekeer gaan daar wordt je niet vrolijk van. Het gaat al een heel stuk beter met Jantje nu dus met rust kom je een heel eind.

Ik zou zeggen denk er wel goed over na met 1 hond kan je makkelijker overal naartoe dan met 2. Maar als ik zie nu na 6 weken hoe mijn hondjes naar elkaar groeien dan is dat ook wel weer heel leuk om te zien.

Kan je niet tijdelijk een paar dagen op een hond passen, om te kijken hoe dat is? Kan je ook ervaren hoe het is qua drukte. Ikzelf vind twee honden op een appartement niet ideaal, je hebt geen tuin waar ze even in kunnen spelen mocht het in huis even te druk zijn, en je hebt sneller dat ze elkaar opjutten bij bijvoorbeeld blaffen bij de bel. Dan moet je toch aan veel buren denken qua eventueel overlast. (nou heb ik maar aan twee kanten buren maar toch)

Sabi85 schreef: - Ik heb het gevoel dat ik Wilma nog steeds niet 100% ken. Ik leer nog steeds dingen over haar. Is het dan niet te snel om een hond erbij te nemen?

Ik denk dat je je hond nooit 100% kunt kennen. Wat wel fijn is, is dat je een beetje op elkaar kunt bouwen.
Mijn reu kon heel explosief op honden of mensen afspringen uit enthousiasme, en ik wilde dat absoluut niet x 2. Dus ik heb daar eerst aan gewerkt en toen dat een aantal maanden goed ging ben ik gaan kijken naar een tweede hond.
Het had natuurlijk ook gekund dat dat vanzelf weg was gegaan als hij een hond naast zich had lopen, maar ik durfde dat risico niet goed te nemen. Ik vind het uitlaten echt heel erg leuk en dat moest niet iets gaan worden waar ik tegenop zou gaan zien.
Zo kunnen voor jou weer andere dingen belangrijker zijn.

Sabi85 schreef:-Hoe reageert een andere hond op het uitvallen aan de riem? Die gaat waarschijnlijk meedoen zodat we met 2 uitvallende honden zitten?

Als je een beetje een stabiele hond kunt vinden zal dat geen probleem zijn.
Mijn opvanger Blanche blafte ook naar andere honden de eerste dagen. Mijn reu (die echt wel stabiel te noemen is) ging dan ook wel eens mee staan loeien maar ik moet dat dus echt niet hebben Kop dicht en doorlopen was de boodschap. Mijn reu weet dat dat menens is dus die hield op en na 2 dagen was dat bij Blanche dus ook gewoon helemaal over. Ik zou dan wel op zoek gaan naar een zelfverzekerd type, niet eentje waarbij al in de beschrijving staat dat hij/zij uit kan vallen.

Sabi85 schreef:-Is 3 katten en 2 honden teveel op een flat?

Neuh. Denk ik niet. Binnen is rust neem ik aan? Je legt twee kussens neer en dat is dan hun plaats. Klaar. Spelen kan en mag maar keten niet. Dan heb je er op een kleine ruimte niet veel last van geloof ik hoor.

Sabi85 schreef:-We hebben geen auto. Wilma meenemen met het openbaar vervoer gaat best goed, maar met 2 honden wordt dit lastiger. Een klein hondje zou dan makkelijker zijn, maar daar is Wilma te lomp voor denk ik?

Mijn reu is ook behoorlijk groot en in spel vrij lomp maar ze passen zich gauw aan hoor. Uma is ook maar een fragiel hondje ondanks haar hoogte en dat gaat gewoon heel erg goed.
Overigens had ik ook een tijd geen auto en zat ik met mijn twee grote honden (68 en 60 cm) gewoon in de tram, trein en bus. Ze hebben zich maar te gedragen en dat is best eenvoudig aan te leren denk ik.

Sabi85 schreef:-Vindt Wilma het wel leuk om de aandacht te delen? Ze kan wel eens jaloers reageren als we de katten aaien. Ze laat zich dan wel wegslaan door de katten.

Dat zou ik niet toelaten eerlijk gezegd. Er wordt aandacht gegeven als jij dat wil lijkt me.
Misschien zal je de eerste weken wel merken aan haar dat ze zich wat meer naar de achtergrond schuift, dat vind ik lastiger dan een hond die het komt opeisen. Opeisen is plaats. Niet doen, jij bepaalt wie er wanneer aandacht krijgt. Aan mijn reu merkte ik de eerste weken wel dat hij wat minder in mijn buurt kwam, en daar is hij gewoon bovenop gekomen. Een nieuwe hond is gewoon even wennen, voor de hond, voor jou maar ook voor de huidige hond. Daarna zal ze je vast dankbaar zijn

Sabi85 schreef:-Kan ik ooit zoveel van een andere hond houden als van Wilma?

Ik hou ziekelijk veel van mijn reu. Echt, soms heb ik gewoon vlinders in mijn buik.
Met Uma heb ik dat niet, maar ik ben ook gek op haar. Het is gewoon anders denk ik. Wilma is ook jouw eerste hond toch? Dat is misschien toch ook een stukje, je hebt alles wat je nu weet geleerd van Wilma. En straks leer je weer dingen van de nieuwe hond.
Elke hond is weer zo anders, geef het de tijd en dan kun je net als ik enorm genieten van een gouden duo

Voor mij is het echt de allerbeste keuze geweest. Die honden zijn echt een wereldduo.
Ze helpen elkaar waar nodig, hebben steun aan elkaar, verzorgen elkaar en spelen samen. Je ziet dat ze zo ontzettend op elkaar ingespeeld zijn, ook al zijn ze zo verschillend.

Ik denk dat je je vooral af moet vragen of jij echt de leiding hebt. Dat is van essentieel belang als je er een hond bij neemt. 1 hond die de leiding af en toe van je overneemt is nog best mee te werken. Twee honden die denken de leiding te mogen nemen is vragen om problemen. Dus ga na wat de basis is van Wilma's issues. Gebrek aan leiding betekent dat je daar eerst aan moet werken. Is het geen gebrek aan leiding maar wat anders, dan zie ik niet in waarom je geen tweede hond zou nemen.
Dat opeisen van aandacht is dus zeker een punt om aan te werken voordat je een tweede hond in huis neemt, omdat je haar op dat punt (af en toe) de leiding laat nemen

Sabi85 schreef: -Kan ik ooit zoveel van een andere hond houden als van Wilma?

Dit is bij mij wel een dingetje. Ik vroeg het me af op de voorhand een dacht toen dat het wel goed zou komen.
Maar dat is niet zo. Kiwi staat hier absoluut op de tweede plek.


Omdat Wilma een paar probleempjes heeft, zou ik kiezen voor een hond die er zorgvuldig bij past. Een onzekere hond kan makkelijk het uitval gedrag van Wilma over nemen. Een stabiele zelfverzekerde sociale hond kan ervoor zorgen dat Wilma stopt met uitvallen.
Ik zou in ieder geval voor een reu gaan die al in Nederland is . Een volwassen hond die geen issues heeft met andere honden.

Maar neem geen hond voor wilma, maar vooral voor jezelf. Het kan zijn dat Wilma zelfverzekerder wordt van een tweede hond, maar als dat niet het geval is, kan het makkelijk een teleurstelling worden.

Als je je tweede hond moet opvoeden, dan heb je de helft werk eraan als je eerste hond goed opgevoed is.
Maar als je je tweede hond moet opvoeden terwijl die eerste nog zoveel verkeerd gedrag vertoond, dan heb je heel veel werk waar je extra tegenaan moet boksen.
want mogelijk neemt die tweede hond dat over zodat je probleem zich verdubbelt.
Ik zou dan liever je hond eerst goed voor elkaar willen hebben als ik jou was.

Sabi85 schreef: -Kan ik ooit zoveel van een andere hond houden als van Wilma?

Die vraag stelde ik mezelf toen mijn eerste hond Beatle stierf. Mijn moeder antwoordde daar bevestigend op want zij had al verschillende honden verloren waar ze veel van gehouden had.

Ze kreeg gelijk. Veel verdriet weer toen Bessie stierf, dus Polleke kwam. Mensen zagen mij met Polleke heel intensief om gaan en zeiden `wat wordt er van jou als Polle ooit komt te sterven?` Ik antwoordde dat ik dan wel weer zou zien.
Ik overleefde. En nu ziet mijn man me bezig met Bobbes en zegt `hoe moet dat met jou als Bobbes komt te overlijden?` Ik zei `dat zeiden ze ook al toen bij Polleke`. En hij vroeg `en hoe ging dat dan?`
Ik zei `ik leef toch nog?`

Honden zijn zó gemakkelijk om van te houden!

Oplossing, ga opvangen en je komt er vanzelf achter

Voor Wilma hoeft er geen tweede hond bij, ze weet nu niet beter dan dat ze met jullie is en met de katten. Dat is een.
Wat wil je zelf.
Wat voor hond ga je voor kiezen.
Ik had een gehoorzame hond, maar geen allemansvriend, heerlijk lopen. Voor hem hoefde er geen andere hond bij, de enkele maatjes waar hij goed mee overweg kon waren prima en ook met de katten in huis ging het prima.
Tweede hond kwam erbij, disbalans in huis, de katten vonden de eerste hond prima, met de tweede hadden ze wat meer problemen.
De reu vond het wel ok, maar had ook even wat moeite geloof ik.
De tweede hond vond zichzelf helemaal jippie, maar trok ook erg naar de hond in huis toe, het kostte me best wat moeite om haar te doen inzien dat ik 1 was en niet dat de andere hond in huis dat was
Het is twee handen op 1 buik geworden in mijn geval destijds, en ook naar mij toe met veel trainen en oefenen is het goed gekomen. Maar de relaxte wandelingen die ik met 1 hond had, waren voorbij. In mijn geval toch twee wat pittige karakters, in combi met ras wat veel mensen toch wat minder relaxed vonden maakte dat ik wat meer de honden bij me ging houden. Ik heb er mijn weg in gevonden, maar weet niet of jij dat voor ogen hebt met een hond erbij, lopen op minder drukke momenten e.d.
Ik heb nu een andere combinatie, 1 hond die dus relaxed en makkelijk is en nooit in de problemen komt met andere honden, en daarbij dus een hond die vrij jong is en veel moet leren nog, en die dus in het oog gehouden moet worden.
Het maakt het er op uit trekken wat makkelijker en relaxed, dat is wat ik je wil meegeven.
Wat heb je voor ogen met een hond erbij, wetende dat je nog bezig bent met bepaald gedrag van Wilma.

Bij mij was mijn vorige stel twee handen op een buik, in huis en er buiten echt maatjes en ook met mij. Maar andere contacten hadden ze niet veel behoefte aan.
Huidig stel woont samen in huis, maar in huis zijn ze nog niet half zo close als mijn vorige stel was. Maar buiten is het prettiger lopen misschien ook omdat ze elkaar wat vrijer laten en ze elk hun eigen ding doen.

Vraag jezelf af wat je voor ogen hebt als het gaat om de dingen die je buitenshuis met je hond (Wilma) wil ondernemen. Voor je hond een andere hond erbij nemen is volgens mij niet verstandig. Wil je het zelf, dan moet je dat doen, maar je vraagt het niet voor niets, er zijn voors en tegens in deze. Ik heb er geen spijt van gehad dat mijn teefje erbij kwam bijvoorbeeld. Maar ik herinner me ook dondersgoed de dingen die ik met hem ondernam voor zij erbij kwam, en die niet meer konden vanwege bepaald jaaggedrag wat zij in zich had. Ook ik werkte fulltime, en dan wil je gewoon met beide honden tegelijkertijd weg, praktisch gezien, maar ook zeker omdat ik het heerlijk vond om met ze op pad te zijn. Nogmaals, op pad betekende voor mij gewoon dat ik niet naar drukke gebieden meer ging met het duo, daar hadden ze toch wat te kleine lontjes voor.
En om dus voor de tegenhanger te zorgen, de combi die ik nu heb, daar kan het dus wel weer bij. En over een jaar durf ik ook wel een jonge hond naast mijn nu jonge hond te zetten zoals het er nu uit ziet.

Valerie schreef:Oplossing, ga opvangen en je komt er vanzelf achter

Inderdaad!
Het kan heel anders lopen dan je denkt

Een tweede hond kan positief uitpakken voor Wilma's uitvalgedrag (ze kan zekerder worden en het goede voorbeeld van een andere hond overnemen), maar het kan ook negatief uitpakken: dat je straks met twee uitvallende honden zit. Het trainen is dan ook veel lastiger, omdat ze elkaars gedrag versterken en je er dan echt één op één met ze aan zult moeten werken (dus veel wandelingen apart maken, wat veel tijd kost).
Ik denk echter dat bij een stabiele, kalme en zelfverzekerde hond het risico heel klein is dat die het gedrag van Wilma zal overnemen. Maar ik zou wel met het minder positieve scenario rekening houden en je afvragen of dat dan nog wel hanteerbaar en leuk voor jullie is. Dan kan het alleen maar meevallen.

Wat betreft het jaloers zijn: ik sluit me aan bij mijn voorgangers, dat moet je niet toestaan. Mila heeft dat in het begin bij een nieuwe hond in huis ook wel hoor. Die stuur ik dan weg, ieder krijgt aandacht op zijn beurt en na een kleine week is die jaloezie bij Mila ook wel over (als ze echt gewend is aan de aanwezigheid van de andere hond).

Ik houd niet minder van Amy of Amoz dan van Mila. Anders is het wel, omdat ik Mila al vier jaar ken en Amy en Amoz pas veel korter. Maar ik heb met het nieuwe tweetal ook een sterke band.

Verder zou ik voor de praktische zaken die je noemt, zoals reizen met twee honden of bijvoorbeeld zoeken van oppas, vooraf bedenken hoe je dat kunt aanpakken. Ik ken wel meer mensen die met twee honden met het openbaar vervoer reizen, dus met wat oefening zou dat gewoon moeten kunnen.
Een hond opvangen is ook wel een handige manier om erachter te komen hoe het echt gaat in de praktijk met twee honden. Dan zit je er nog niet meteen voor altijd aan vast en kun je het gewoon ondervinden.

Gollum schreef:

Valerie schreef:Oplossing, ga opvangen en je komt er vanzelf achter

Inderdaad!
Het kan heel anders lopen dan je denkt

ja

Heavy schreef:Wandelen met 2 honden of meer honden is heel anders dan met 1 hond vind ik zelf. Twee of meer honden zijn een roedel en gedragen zich anders. Ze durven vaak meer samen en nemen slechte gewoontes van elkaar over.

Als Wilma nog uitvalt naar andere honden zou ik dat er eerst uit willen trainen want dat wordt met een tweede hond erbij alleen maar lastiger denk ik.

Je schrijft ook dat Wilma buiten graag met andere honden speelt dat is natuurlijk erg leuk maar toch iets heel anders dan samenwonen met een hond 24 uur per dag

Dat was hier inderdaad ook wat een probleempje.
Als ik mijn honden tegelijk uitlaat dan is het een trekwedstrijd om maar voorop te lopen, laat ik ze apart van elkaar uit dan lopen ze gewoon gezellig mee.
Ik krijg het niet voor elkaar om 2 honden tegelijk onder controle te houden, dus ik laat ze altijd apart uit.
Misschien is dat iets om rekening mee te houden.