Het HondenForum

Hallo lieve mensen.

Toch even een apart topic hierover. Wat hiervoor ging: Takkie kreeg Leptospirose, en ging daar bijna aan dood. Toch heeft hij in het zkh tegen verwachting in het overleefd, en herstelde goed. Een week nadat hij thuis is, steekt ineens een ontstoken tong op, die inmiddels ondanks behandeling is afgestorven. Zie dit topic:
http://www.hondenforum.nl/plaza/viewtop ... 6&t=303304

In dat topic wijst Marco me op een filmpje waarin een Boxer zonder tong leert leven, eten, drinken en toch weer een goed leven krijgt. Dat is dit filmpje:

Vanmiddag heb ik om 17u de _laatste_ afspraak met hem in het ziekenhuis... Tot die tijd heb ik nog om van hem te genieten (hij ligt nu op schoot) en afscheid te nemen van zijn favoreite plekjes straks.

Maar het voelt echt alsof ik de auto wegdoe omdat de asbak vol is. Dat filmpje is zijn laatste 1% kans. Als ik ervan overtuigd raak dat hij zo een (met nadruk op) goed leven nog kan leiden.... Ik weet zeker dat hij kan leren eten/drinken. Hij is slim, doorzettend, sterk en net 5 geworden. Ik wil ook de allerlaatste kans onderzocht hebben.

Wat denken jullie?? Graag liefst alleen professionele of uit praktijk geboren reacties.

Namens Takkie veel liefs

T enige zinnige wat ik hierop kan zeggen is neem telefonisch contact op met bv Utrecht/Gent of een tweedelijnskliniek als Wageningen.

Persoonlijk vind ik het voor de hond weinig toevoegen aan kwaliteit van leven. Enkel voor het baasje om de hond nog bij je te houden.
Vind in het filmpje ook weinig variatie in de foto's en al helemaal geen film materiaal waardoor naar mijn idee de impact op de hond er van ook slecht te beoordelen is

Hier kan ik heel kort over zijn.

Liefde is ook los laten.
Ik wens je heel veel inzicht om de juiste beslissing te nemen voor je hond.

En natuurlijk het ziekenhuis waar hij geweest is. Zijn ook specialisten en kunnen vast ook meedenken en bv contact opnemen met Utrecht of Gent

Ik heb het filmpje gezien. Het ongeluk gebeurde in 2010 en in 2014 werd het filmpje gemaakt...... dwz 4 jaar verder.

Ik zou mijn honden niet zo'n bestaan gunnen, hoe hard het ook is om afscheid te nemen.

crutz schreef:T enige zinnige wat ik hierop kan zeggen is neem telefonisch contact op met bv Utrecht/Gent of een tweedelijnskliniek als Wageningen.
Persoonlijk vind ik het voor de hond weinig toevoegen aan kwaliteit van leven. Enkel voor het baasje om de hond nog bij je te houden.
Vind in het filmpje ook weinig variatie in de foto's en al helemaal geen film materiaal waardoor naar mijn idee de impact op de hond er van ook slecht te beoordelen is

Dat zou je inderdaad nog kunnen vragen bij de tweede lijn.

En heel goed realiseren hoe het leven van Takkie is.
Maar dat laatste doe je al heb ik gezien.
Heel veel sterkte met je beslissingen

Honden passen zich wel makkelijk aan, aan hun nieuwe situatie. Ik zou het zeker overwegen.
Bij Causus doen ze gespecialiseerde operaties, misschien is dat wat?
http://www.causus.be/

Ik zou ook even contact opnemen met een specialist. Van het filmpje wordt je niet veel wijzer, ik zie eigenlijk maar 3-4 dezelfde foto's?

Mocht het technisch gezien mogelijk zijn, dan is het de vraag of het ook praktisch/leefbaar is. Moet je dan je hond meerdere keren per dag met een spuit water en eten gaan geven? Of alleen drinken(een hond slikt voer door met zijn tong)? En Wat als Takkie het warm krijgt en niet meer kan hijgen?

Mocht het voor de hond niet al te veel hinder opleveren en hij kan nog verder alles doen wat ze willen, dan zou ik er geen problemen mee hebben. Als ze geen inspannende activiteiten meer mogen doen, moeten worden gevoerd en water in de bek voor drinken, dan zou ik het zelf niet doen. \

Eerst even bellen dus

Takkie de Teckel schreef: Graag liefst alleen professionele of uit praktijk geboren reacties.

Ik begrijp je wanhoop en ook deze vraag maar er zijn te weinig honden zonder tong denk ik. Professionele opinies zou ik, zoals boven ook wordt gezegd, halen door te bellen met ziekenhuizen / klinieken in Utrecht en Wageningen, en ook nogmaals te praten met de artsen die Takkie al zo goed geholpen hebben.
Jij bent de enige die een keuze kunt maken, en heb er maar vertrouwen in dat dat een goede gaat zijn. Hoe moeilijk ook.

In je andere topic had je het over drinken uit zo'n knaagdierfles.
Maar ook daar zijn ze wel hun tong, of in ieder geval een deel, van nodig om het balletje van de fles te kunnen indrukken.

Ik snap je gevoel helemaal. Alle opties wil je wel aangrijpen, alle mogelijkheden bekijken, je wilt hem nog lang niet missen.
Maar als hij echt zijn hele tong moet gaan missen wordt het allemaal vrij lastig denk ik
Een paar telefoontjes doen kan in ieder geval geen kwaad en dat zou ik zeker doen.
Het kan veel rust geven als je weet dat je er in ieder geval alles voor gedaan hebt.

Veel sterkte

Ik zou het niet doen, niet alleen kan hij niet zelf bepalen wanneer te drinken, maar hijgen kan hij ook niet meer en dat is toch ook heel belangrijk om koel te blijven!

Liefde is loslaten, hoe moeilijk ook?
Sterkte vanmiddag

Hoe moeilijk en verdrietig het ook is, ik zou Takkie laten gaan. Heel erg veel sterkte........

Ik kan me niet voorstellen dat een hond een hondwaardig leven heeft zonder tong. Hoe moet hij dan slikken en hijgen? Eerlijk gezegd zou ik als het mijn hond was er niet aan beginnen maar hem laten gaan. Maar veel sterkte met je beslissing!

ik snap heel goed je laatste strohalmpje hoop wat je hebt,alleen ik denk dat je vooral nu grote gespecialiseerde klinieken kan bellen,weet niet hoe je duits is,maar hier in dld zit ook een heel goede kliniek...

maar vrees dat hond zonder tong wel een heel groot zorgekind wordt ( hijgen/koelen ,slikken > eten en drinken) ,is dat nog wel "takkiewaardig"??

Ik zou nog even contact opnemen met de eerder genoemde klinieken. Voor mij persoonlijk een absolute nee... dat vind ik voor mijn honden geen hondwaardig leven.
Sterkte vanmiddag...

Hoe erg ook ik zou hem laten gaan. Je hebt alles gedaan wat je kon.

Hij kan niet drinken wanneer hij wil. Kan zich niet wassen.

Neen zou het niet doen .

Heel veel sterkte nog. En ik weet dat je de juiste beslissing gaat doen .

ik snap je helemaal hoor!!!

maar als ik in die situatie terecht zou komen zou ik mijn hond laten gaan.....persoonlijk vind ik het geen hond waardig bestaan meer....
Dat wil niet zeggen dat ik er kapot van zou zijn..
heel veel sterkte met je beslissing, denkt er vooral aan wat goed is voor takkie!

Haal eerst even adem. Vergeet niet dat dit misschien de laatste uren met je lieve, lieve Takkie zijn. Wil je die doorbrengen aan de telefoon, op het hondenforum, wanhopig zoekend naar mogelijkheden en operaties en financiering? Met het risico dat je over 4 uur concludeert dat je jouw lieve hond niet zo'n leven gunt en dat je ineens nog maar één uur hebt om afscheid te nemen?

Ik vraag het omdat ik daar enorm spijt van zou krijgen, ik zou me vreselijk schuldig voelen dat ik mijn hond niet de allerbeste, -leukste, -mooiste laatste uren heb bezorgd. Maar misschien zou jij juist enorm spijt krijgen als je niet elke kans, hoe klein ook, hebt onderzocht. Dan zou ik zoals anderen zeggen bellen met een goede kliniek en hun mening vragen. Maar neem even een paar minuten tijd om te bedenken hoe je de komende uren wil invullen, voordat je je wanhopig ergens in stort en je pas achteraf realiseert hoe zonde dat was..

Hoe dan ook, sterkte. Het is een verschrikkelijke keuze.

Voor mij zou, hoe ontzettend verdrietig ook, de grens echt liggen bij zelfstandig kunnen voorzien in de basisbehoeftes voor een dier. Eten, drinken, koelen, ontlasten en bewegen. En de kans lijkt mij heel groot dat hij zonder tong dit niet meer kan. Zich koel houden kan nooit meer. Dan heb je dus een hond die bij hogere temperaturen nooit actief kan zijn, en wellicht zelfs in huis gekoeld moet worden. Of bij stress hijgen. De kans dat hij zelfstandig kan drinken/eten is minimaal. Je kan hem dus niet meer/nauwelijks meer alleen laten.
Eerlijk gezegd zie ik absoluut niet een blije en tevreden hond in het filmpje. Die hond is aan het overleven, meer niet. Dat zou ik mijn maatje niet willen gunnen.

Ik snap zo ontzettend goed hoe wanhopig en radeloos je bent nu, hoe je het gevoel hebt ten onder te gaan aan verdriet. Maar vertrouw de artsen die Takkie tot nu toe zo goed geholpen hebben als ze zeggen dat er geen waardig bestaan voor Takkie meer mogelijk is. Je gaat hem verschrikkelijk missen, dat kan niet anders. Maar uit wanhoop en emotie is het lastig rationeel te beslissen. Maar vertrouw op de kennis en ervaring van de artsen nu. Heel veel sterkte

Ik ga met mijn voorgangers mee. Het is ontzettend verdrietig wat jullie nu overkomt. Al die bergen samen beklommen en is dit dan het einde? Dat is niet eerlijk en dat doet heel veel pijn. Maar ik denk ook niet dat Takkie een hondwaardig bestaan kan hebben zonder tong. Hoe moet hij hijgen? Afkoelen? Dan hebben we het nog niet over de zorg die hij 24u per dag moet hebben.

Ik vind het verschrikkelijk voor je. Heel erg veel sterkte

Ik heb vandaag in twee gesplitst. Nu is hij op schoot, of we spelen wat, en tussendoor zoek ik nog dingen uit. Straks gaan we naar buiten, langs de meeste favoriete plekken hier, en daarna waarschijnlijk naar het zkh.

Wat ik tot nu toe vind, is dat het wel mogelijk is, maar niet zomaar. Het gaat verzorging vergen. Op Facebook is een pagina "Doc's incredible story" en de hond uit het (inderdaad verder vage) filmpje leeft ook in goede gezondheid en is in detail te volgen op zijn blog http://cainescause.blogspot.co.uk/

Die verhalen gaan verder dan overleven, zij hebben een behoorlijk goed leven. Een handicap hoeft nog geen eindpunt te zijn. Maar misschien beeld ik me teveel in en kan het in zijn geval wel niet.

Ik word nog teruggebeld door chirurgie van MC voor dieren Amsterdam. Ik heb (na overleg) het zkh verzocht via de 'service-lijn voor DA's' contact op te nemen met de spoedchirug in Universitair MC voor dieren in Utrecht.

Toen ik het zkh belde bleek de afspraak nog niet hard ingepland. Het is wel gisteren besproken, maar in de emotie (ook bij de DA denk ik) kennelijk nog niet in de agenda gezet. Zij belt mij straks terug, dan praten we verder.

Ik ben en blijf erg voorzichtig. Maar hij zit nog zo vol leven. Ik ben er van overtuigd dat hij het zou kunnen. Maar ik wacht nu even af waar de MC's mee komen. Ik blijf ook berusten dat t straks afgelopen kan zijn. Dat gaat steeds beter, met de tijd. Halverwege de middag gaan we naar buiten, dat is nu de planning.

Het is moeilijk om hem te laten gaan, het is nog moeilijker om het toch te proberen.

geniet nog van hem de komende uren.

Ontzettend moeilijk om te lezen wat jullie allemaal meemaken de laatste tijd.
Het filmpje wat je deeld zie je eigenlijk de hele tijd dezelfde foto's voorbij komen.
Er is op youtube nog een hond zonder tong te vinden en dat is Hootch; er zijn meerdere filmpjes gemaakt van Hootch door Marlysmutts waaronder deze

Gods meid, wat een een ellende allemaal

Persoonlijk zou dit voor mij de grens zijn, maar ik ben voor zowel mens- als dierenleven overtuigd van het gegeven 'het moet
nog wel leuk blijven' en zal dus (haast) nooit tot het uiterste gaan.
Dat gezegd hebbende, zijn ook de wonderen de wereld nog niet uit en kan een hond soms een verbazingwekkend goed leven
hebben bij iets waarvan wij denken dat het nooit meer iets wordt.

Vertrouw op jezelf, hou daarbij de bestwil van je hond voor ogen en ik wens je enorm veel sterkte bij de moeilijke beslissing
(hoe die ook mogen uitpakken) die je moet gaan nemen.

Weet je, de enige die dit kan beslissen en raad kan geven is je dierenarts en daarnaast jij zelf.

De meeste mensen, vonden ook dat ik Sultan door een hel trok en liet lijden. Ik heb zóveel mensen gehoord, die vonden dat ik hem moest inslapen. Ook 2 specialisten overigens.

Maar ik zag iets anders. Ik leefde met die hond en ik zág dat het nog niet klaar was. Ik zag dat hij nog levenslust had en zelf nog absoluut niet had opgegeven.

Luister naar jezelf en de dierenarts. Ik ben elk geval blij dat ik naar niemand heb geluisterd, enkel naar mijzelf en de 5% kans gepakt heb. Uiteraard had ik totaal anders kunnen lopen, maar het was gewoon nog niet klaar.

Wees moedig en kijk naar hem. Kijk goed naar hem en denk na of dit een leven is, waar hij mee om kan leren gaan en of dat hondwaardig is.

Ik wens je veel sterkte met de beslissing.

Wat verdrietig dat het zo af moet lopen voor Takkie
Veel sterkte met het nemen van die moeilijke beslissing

Even off-topic, ik denk dat Frank een jongen is.
Heel veel sterkte met je besluit.

Sulluna schreef:Weet je, de enige die dit kan beslissen en raad kan geven is je dierenarts en daarnaast jij zelf.

De meeste mensen, vonden ook dat ik Sultan door een hel trok en liet lijden. Ik heb zóveel mensen gehoord, die vonden dat ik hem moest inslapen. Ook 2 specialisten overigens.

Maar ik zag iets anders. Ik leefde met die hond en ik zág dat het nog niet klaar was. Ik zag dat hij nog levenslust had en zelf nog absoluut niet had opgegeven.

Luister naar jezelf en de dierenarts. Ik ben elk geval blij dat ik naar niemand heb geluisterd, enkel naar mijzelf en de 5% kans gepakt heb. Uiteraard had ik totaal anders kunnen lopen, maar het was gewoon nog niet klaar.

Wees moedig en kijk naar hem. Kijk goed naar hem en denk na of dit een leven is, waar hij mee om kan leren gaan en of dat hondwaardig is.

Ik wens je veel sterkte met de beslissing.

Prachtig voorbeeld! Zo zie je maar hoe makkelijk het is om te roepen: ik zou het zelf nooit doen, ik vind het geen leven voor een hond Gewoon omdat het jouw hond niet is en je onmogelijk kunt inschatten hoe dat leven er dan wel zal uitzien.

Ik heb zelf ook ervaring met een hondje dat nog maar met moeite kon lopen maar absoluut een prettig leven leidde met haar beperkingen. Al snapte ik best dat buitenstaanders dachten: moet je die nou nog laten leven? Maar JA dus, en dat kon alleen ik als eigenaar zeker weten.

Of Takkie al dan niet zonder tong zou kunnen leven, is vanachter een schermpje en zonder praktische kennis/ervaringen niet te zeggen. En ik heb er alle vertrouwen in dat het baasje van Takkie de juiste beslissing gaat nemen.

Wat ik me de hele dag al blijf afvragen is wat deze ontsteking en afsterven van de tong zo snel heeft veroorzaakt? Want stel dat je zijn tong zou kunnen laten verwijderen, wie geeft garanties dat er niet iets soortgelijks ontstaat of aan het ontstaan is ergens anders in zijn lichaam?
Is er een aannemelijke reden dat dit probleem een rechtstreeks gevolg is van de lepto?

LongFields schreef:Wat ik me de hele dag al blijf afvragen is wat deze ontsteking en afsterven van de tong zo snel heeft veroorzaakt? Want stel dat je zijn tong zou kunnen laten verwijderen, wie geeft garanties dat er niet iets soortgelijks ontstaat of aan het ontstaan is ergens anders in zijn lichaam?
Is er een aannemelijke reden dat dit probleem een rechtstreeks gevolg is van de lepto?

Zit dus ook in mijn hoofd.
En ook is het beperkt tot de tong of inmiddels al uitgebreid naar bv lippen/tandvlees etc