Hoe weet je dat.........

[j.werkman]

Je te ver gaat in je aktiviteiten met je hond.

Herman is nu negen en mankeert nooit wat, zelf wordt ik binnenkort 68 en wordt wel wat wrakkig zal ik maar zeggen.

Elke dag gaan wij op pad, naar een natuurgebied en zwerven daar rond. Herman met balletjes en stokken en ik met camera en kijker.
We lopen niet ver maar zijn en elk op onze eigen manier bezig en samen dingen aan het doen.

Als ik bezig ben met mijn ding, zit Herman op een strategische plek alles in de geten te houden, zijn spulletjes, wat ik doe en de omgeving.

Lopen we verder gooi ik balletjes, hij verstopt een balletje voor mij, mag ik speuren en hij moet ook regelmatig speuren, hij zwemt wat en is ook soms aan het graven enz.

Het punt is, dat het elke dag is en meestal 3 tot 5 uur duurt voordat we weer op weg naar huis zijn.
Soms merk ik aan mezelf dat mijn lijf het niet trekt en dan doe ik een paar dagen wat rustiger aan.
Bij Herman merk ik natuurlijk wel dat hij geen puber meer is, maar in principe doet hij wat hij altijd al deed, wel merk ik dat hij meer slaapt in huis en niet bij alles wat ik doe in de benen gaat om mee te helpen.

Soms krijg ik wel eens te horen van vriendinnen, dat ik hem sloop op deze manier, maar ja die snappen die behoeft aan dagelijkse zwerftochten ook niet zo, is leuk voor zo nu en dan.

Overigens merk ik wel, dat op de dagen dat ik brak ben en dus iets rustiger aan doe, zijn behoeft aan spelen in huis behoorlijk toeneemt.

Maar de vraag speelt toch wel bij mij, hoe weet ik dat ik te ver ga, mijn eigen lijf voel ik wel, maar aan hem zie ik het niet zo.

[lucie]

het klinkt niet of je hem uitput; hij kan gewoon zijn eigen ding doen in zijn eigen tempo.
verder denk ik dat het een goeie indicatie is, dat hij op de rustige dagen zelf actief is en niet 'moet bijkomen'. Als dat zo is, merk je dat echt wel. Dus ik denk dat je nog lang lekker door kunt zwerven

[korthaar]

Mooi toch om zo lekker actief met je kameraad bezig te zijn.
De hond past zijn activiteit wel aan.
Dat zie je ook, wanneer het zomerjasje weer in de kast kan.

[mosquito1980]

Als je hem niet dwingt, en hij is in goeie conditie, is er niets aan de hand, hij geeft zelf aan wanneer het genoeg is.

Je hond zit nu een topic te schrijven op het "human Forum": Mijn baas is 68 en hij mankeert nooit wat......

[Gollum]

het klinkt niet of je hem uitput; hij kan gewoon zijn eigen ding doen in zijn eigen tempo.
verder denk ik dat het een goeie indicatie is, dat hij op de rustige dagen zelf actief is en niet 'moet bijkomen'. Als dat zo is, merk je dat echt wel. Dus ik denk dat je nog lang lekker door kunt zwerven

Precies!
Hier merk ik wel aan de twee dames dat het allemaal niet meer zo lang hoeft. Als ik een dagje wat minder doe liggen Gollum en Mika de hele dag te ronken.
Rani is altijd klaar voor actie maar die is ook een paar jaar jonger.

[Marjoleine]

Die vriendinnen zullen wel jaloers zijn dat jij dat redt

Het klinkt absoluut niet alsof je hem overbelast, zeker niet omdat hij gewoon zijn eigen ding kan doen.
Je marcheert niet 25 km met die hond aan de lijn
Heerlijk toch? Ik denk dat je een gelukkige hond hebt!

[j.werkman]

Bedankt voor de reacties. Negen jaar is inderdaad niet oud, toch verandert Herman wel, misschien gaat hij wel wijzer met zijn energie om inmiddels.
En inderdaad, ik ga zelf wel zo af en toe behoorlijk over mijn grenzen heen en dan denk ik ook wel eens, zou hij dat ook doen?
Eigenlijk moet ik er op vertrouwen dat ik het wel zie als er iets niet goed zit, we zijn zo met elkaar vergroeid.
Zo'n hondenleven bestaat uit fases, waarin ze iets anders zijn. Toen hij puber af was, rond zijn 4de, ha, ha, had ik ook een tijdje dat ik dacht dat hij iets onder de leden had, miste ik wat idioterie van hem. Nu neemt hij in sommige opzichten zijn gemak ervan, op de terugweg gaan liggen in de auto bijv.

Dat rondzwerven is een soort verslaving en ik bedacht ineens dat het mijn verslaving is en dat het misschien mijn blik op zijn welzijn vertroebelen kan.
Gisteren een uur of vier in een modderparadijs gestruind, paddo's kijken en hij maakte toch een sliding waarbij hij plat op zijn zijkant klapte, opsprong en verder ging. Ik schrok me wezenloos, maar gelukkig geen blessures en dan denk ik ook, waar ben ik mee bezig.

Maar hij is inderdaad gezond, is prima bespierd en is geen brokkenpiloot, dus we gaan nog maar heel lang samen oud worden op onze manier.

[lucie]

Bedankt voor de reacties. Negen jaar is inderdaad niet oud, toch verandert Herman wel, misschien gaat hij wel wijzer met zijn energie om inmiddels.
En inderdaad, ik ga zelf wel zo af en toe behoorlijk over mijn grenzen heen en dan denk ik ook wel eens, zou hij dat ook doen?
Eigenlijk moet ik er op vertrouwen dat ik het wel zie als er iets niet goed zit, we zijn zo met elkaar vergroeid.
Zo'n hondenleven bestaat uit fases, waarin ze iets anders zijn. Toen hij puber af was, rond zijn 4de, ha, ha, had ik ook een tijdje dat ik dacht dat hij iets onder de leden had, miste ik wat idioterie van hem. Nu neemt hij in sommige opzichten zijn gemak ervan, op de terugweg gaan liggen in de auto bijv.

Dat rondzwerven is een soort verslaving en ik bedacht ineens dat het mijn verslaving is en dat het misschien mijn blik op zijn welzijn vertroebelen kan.
Gisteren een uur of vier in een modderparadijs gestruind, paddo's kijken en hij maakte toch een sliding waarbij hij plat op zijn zijkant klapte, opsprong en verder ging. Ik schrok me wezenloos, maar gelukkig geen blessures en dan denk ik ook, waar ben ik mee bezig.

Maar hij is inderdaad gezond, is prima bespierd en is geen brokkenpiloot, dus we gaan nog maar heel lang samen oud worden op onze manier.

ik denk dat de meeste honden zouden dromen van zo'n leven

[j.werkman]

Ik denk dat onze bezigheden heel dicht raken aan waar het ras voor gemaakt is. Als ik straks weer de groepjes jagers tegenkom zie ik die honden hetzelfde doen. Gebiedje, baas in de gaten houden, omgeving in de gaten houden enz. Alleen zonder schiettuig.

Soms heb ik een logeetje, nog geen 2 kilo zwaar en die gaat ook mee, dan beperkt tot anderhalf uur, tot twee uur in een kleiner gebiedje. De eerste keer dat die nattigheid en modder , nat gras op zijn pad zag. die kop, het afgrijzen droop eraf, het duurde even, maar hij kwam in beweging. Nu gaat hij graag mee, is een echte padvinder in het ontwijken van plassen en lang nat gras en de laatste keer liep hij zelfs door een plas en dronk eruit.
Zelf weet hij niet dat hij klein is en blaft graag fel naar andere honden,mag niet. De hele behoefte om met andere honden bezig te zijn was er niet, ik denk dat de zelf zekerheid gewoon toeneemt.
Ook is het normaal een pietlut met eten, ook gewoon niet.

Die wandelingen zijn voor honden gevuld met heel ander prikkels, dan die van de woonomgeving.
Voor veelhonden zou het goed zijn om dagelijks even die prikkels niet te hebben, voor veel mensen ook trouwens. Helaas is onze maatschappij hier niet op ingericht.

Maar dit zijn mijn gedachten, voor een ander kan dat natuurlijk lulkoek zijn.

[ranetje]

Maar dit zijn mijn gedachten, voor een ander kan dat natuurlijk lulkoek zijn.

Een hond die leeft bij iemand die zulke gedachten heeft kan het naar mijn idee niet slecht hebben
En een hond denkt niet in lulkoek

Hij geeft het wel aan als het wat rustiger moet.
Tot nu toe is daar nog niet veel van te merken, prima toch?
Een Heidewachtel kan dat prima aan.

Mijn oude Rana liep ook gewoon mee met de wandelingen die ik met Ita doe.
Alleen liep zij de afstanden niet meer 10 keer
Daardoor had ik toch twee voldane hondjes in huis.

Die lange zwerftochten zou ik ook graag maken, maar dat lukt hier niet.
Na 1,5 tot (af en toe) 2 uur is het wel bekeken, maar dan wel 2 x op een dag.

[Nicoline]

Herkenbaar dit, Trees is 12 en ik doe ook nog erg veel met haar, meer dan met sommige jongere honden word gedaan, en ik krijg ook vaak te horen dat ik rustigaan moet gaan doen. Onthoud vooral dat de ene hond de andere hond niet is, sommigen zijn op hun 7e al oud en anderen worden makkelijk 15. Ik vind zelf levenskwaliteit belangrijker dan hoe oud ze wordt, en na 2 rustige dagen (zonder ren spring en vliegwerk) heb ik een hond die staat te stuiteren, van bankhangen wordt ze gewoon echt niet gelukkig. Dat zien de mensen die haar niet dagelijks meemaken niet. Met andere woorden; kijk vooral naar je hond en laat andere mensen lekker kletsen of zoals mijn dierenarts zei: zolang hij de volgende dag nog soepel loopt kan het nog best.